บทที่ 643 เทพธิดาเงินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่ (10)

“พี่ ทำยังไงดี? หนูไม่อยากติดคุก” กู่หลิงหลิงในขณะนี้ตกใจจน ไม่มีความคิดอะไรแล้ว เธอนำความหวังทั้งหมดฝากไว้บนตัวขอ งกู่หญิงหญิง

แววตาของหญิงหญิงประกายขึ้นทันที เธอพยายามสงบสติ อารมณ์ จากนั้นก็มองไปทางตำรวจ พูดด้วยสีหน้าที่ยืนหยัดว่า “ฉันไม่ได้ขโมยของจริงๆ ตอนแรกฉันก็แค่อยากจะมาซื้อกำไล หยก ตอนนั้นฉันดูไปหลายตัวมาก อาจจะเป็นเพราะว่าไม่ทัน ระวังไหลเข้ามาในกระเป๋า แล้วตอนนั้นฉันก็ไม่ได้สังเกต”

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า เหตุผลนี้ของหญิงหญิงดีมากจริงๆ

หญิงหญิงรู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ เธอไม่สามารถปฏิเสธได้ ไม่ ว่ายังไงแล้วก็ค้นกำไลหยกเจอในกระเป๋าของเธอ ฉะนั้นเธอจึง คิดเหตุผลที่สมบูรณ์แบบนี้ขึ้นมา

ไม่ว่ายังไงที่นี่ก็ไม่มีกล้องวงจรปิด เธอพูดว่าไม่ทันระวังตกเข้า มาในกระเป๋าของเธอ ก็ไม่มีใครคัดค้านเธอ

“ไอ้หยา บังเอิญจริงๆ ทำไมถึงบังเอิญขนาดขั้นตกเข้าไปใน กระเป๋าของคุณเลยล่ะ? คุณ ถึงแม้ว่าเหตุผลนี้คุณจะสร้างขึ้น มาได้ดีมาก แต่ว่าฉันไม่ยอมรับ” เป็นลั่วนิ่งมองไปทางคุณ หัวเราะออกมาเลย
หญิงหญิงคิดว่าขอแค่เธอสร้างเหตุผลแบบนี้ออกมาก็ไม่เป็น อะไรแล้วหรอ? เป็นไปได้หรอ?

วินาทีต่อมา เวิน วงหันไปทางตำรวจกะทันหัน รอยยิ้มบน ใบหน้าของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่เคร่งครัด จริงจัง พูดด้วยเสียงต่ำว่า “คุณตำรวจคะ ตอนนี้ฉันขอยื่นขอ คำร้องเรียนอย่างเป็นทางการ ขอร้องเรียนหญิงหญิงค่ะ

สีหน้าของเงินถั่วนิ่งในตอนนี้ ไม่มีความหมายว่ากำลังพูดเล่น เลย

“ถ้าหากคุณเงินต้องการขอร้องเรียน แน่นอนว่าทางตำรวจเรา จะดำเนินการตามขั้นตอนครับ” ตำรวจที่อายุราวสี่สิบปีได้ยินคำ พูดของเงินถั่วนิ่งแล้วก็อึ้งไปเลย แต่ก็ตอบกลับตามหน้าที่ไปหนึ่ง ประโยค

“ตาม (กฎหมายอาญา) ข้อที่ 264 จำนวนเงินที่ถูกขโมย จำนวนมากหรือมีสถานการณ์ที่ร้ายแรง โทษจำคุกเกิน10ปีหรือ จำคุกตลอดชีวิต คุณตำรวจคะ ยี่สิบล้านนี้ถือว่าเป็นเงินจำนวน มากแล้วใช่ไหมคะ?” เป็นลั่วจึงมองไปทางตำรวจ ตั้งใจไถ่ถาม

“อื้ม ถือว่าครับ” ตำรวจอายุสี่สิบกว่าคิดไปสักพัก จากนั้นก็ พยักหน้า ยี่สิบล้านถือว่าเป็นจำนวนเงินที่มากจริงๆ

เงินถั่วนิ่งเข้าใจด้านกฎหมายดี แน่นอนว่าตำรวจก็ไม่กล้าที่ สะเพร่า

“ไม่เอา ไม่เอา ฉันไม่อยากติดคุก ฉันไม่เอา” กู่หลิงหลิงได้ยิน ว่าจำคุกสิบปีขึ้นไป ตกใจจนทั้งตัวของเธอสั่นไปหมด
“เอาอย่างนี้ละกัน ฉันออกเงินซื้อกำไลหยก” หญิงหญิงคิด ไม่ถึงว่าเป็นวงจะขอค่าร้องเรียนต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ หญิงหญิงเข้าใจดี ถ้าหากเป็นถั่วนิ่งจะฟ้องร้องเธอจริงๆ เรื่องจะ ต้องบานปลายแน่ๆ

แน่นอน อำนาจของตระกูลพวกเธอแล้ว ไม่สามารถให้เธอ ไปติดคุกได้แน่นอน แต่ถ้าหากเป็นถั่วนิ่งฟ้องเธอขึ้นมาจริงๆ เรื่องนี้ก็บานปลายขึ้นมา อาจจะทำร้ายชื่อเสียงของเธอได้

ถ้าหากชื่อเสียงของเธอเสียหาย งั้นก็ไม่สามารถแต่งงา นกับเย่อเฉินแล้ว

ฉะนั้น หญิงหญิงรู้ว่าเรื่องนี้ห้ามทำให้ใหญ่โต ตอนนี้วิธีที่ดีที่สุดคือทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก รีบจัดการ ให้เรียบร้อย

“อืม วิธีนี้ไม่เลว” เป็นลั่วนิ่งมองหญิงหญิง บนใบหน้ามีรอยยิ้ม บานออกมา ฟังประโยคนี้แล้วเหมือนว่าจะตอบตกลง

หญิงหญิงโล่งใจอย่างเห็นได้ชัดเจน ขอแค่เงินถั่วงตกลง เรื่องนี้ก็ง่ายแล้ว ตอนแรกเธอก็คิดว่าจะซื้อกำไลหยกอยู่แล้ว สถานการณ์ทั้งหมดในตอนนี้สำหรับเธอแล้วไม่ได้เสียหาย มากมายสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่สามารถลดลงไปกว่านี้ได้แล้ว

หญิงหญิงแอบเยาะเย้ยในใจ เป็นลั่วนิ่งนี่โง่จริงๆ ให้เธอกังวล ไปตั้งนาน

“คุณแน่ใจแล้วว่าจะซื้อกำไลหยกนี้ มาจัดการกับเรื่องนี้ ใช่ไหมคะ?” เป็นลั่วจึงมองไปทางหยิงหญิง ถามไปอีกประโยค หนึ่ง

คําถามนี้ของเงินลั่วนิ่งมีความฉลาด

แน่นอนว่าหญิงหญิงต้องฟังออกถึงความหมายโดยนัยในนั้น แต่ว่าเวลานี้ เธอไม่อยากเถียงอะไรกับเงินถั่วนิ่ง เธอแค่อยากจะ รีบให้เรื่องจบเร็วๆ แล้วรีบออกจากที่นี่

ผู้คนมากมายล้อมรอบพูดคุยแบบนี้ เธอรู้สึกไม่ดีจริงๆ

หญิงหญิงค่อยๆ พยักหน้า

“ได้ ได้ พวกเขาซื้อกำไลหยกนี้ พวกเธอก็ออกใบเสร็จมา พวก เรารีบไปจ่ายเงินเลย” กู่หลิงหลิงเองก็โล่งใจอย่างเห็นได้ชัดเจน ซื้อกำไลหยกก็สามารถจัดการเรื่องได้แล้ว เรื่องนี้ช่างง่ายจริงๆ

พูดตั้งแต่แรกก็จบ แค่ยี่สิบล้านก็สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้ ไม่ใช่เรื่องเลยจริงๆ อีกอย่าง พวกเขาก็ไม่ได้เสียยี่สิบล้านไป ฟรีๆ แถมยังได้กําไลหยกราคายี่สิบล้านกลับมาด้วย

พวกเธอไม่มีความเสียหายอะไรเลย

“คุณเวิน นี่พวกคุณเคลียร์ดันเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ? ถ้า หากพวกคุณตัดสินใจจะเคลียร์กัน งั้นพวกเรากลับไปแล้วนะ ครับ” ตำรวจดูสถานการณ์แล้ว จึงพูดออกมาว่าจะจากไป ตำรวจ อายุสี่สิบกว่าปีเข้าใจดีว่าเรื่อง ในวันนี้ไม่ใช่เรื่องดีอะไร

เป็นลั่วนิ่งคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ และตระกูล เก่งกาจมาก เขาไม่สามารถเป็นโทษใครได้เลย ตอนนี้เขาแค่คิดอยากจะหาเหตุผลออกจากที่นี่ไป

“คุณตำรวจ คุณอย่าพึ่งรีบ รอเรื่องนี้จัดการเรียบร้อยแล้วค่อย ไปค่ะ ฉันกลัวว่าพวกคุณไปแล้ว คุณ จะกลับใจ” เป็นลั่วนิ่งกลับ ออกเสียงห้ามพวกเขาไว้

“นี่?” สีหน้าของตำรวจเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ว่าพอเห็นความ ยืนหยัดบนใบหน้าของเงินถั่วนิ่งแล้ว เขาได้แต่ตอบรับ “ก็ได้ ครับ”

“เงิน วฉิง เธอหมายความว่าอะไร พวกเราจะกลับใจได้ยังไง ก็แค่ยี่สิบล้านไม่ใช่หรอ? อีกอย่างพวกเราก็แค่คนที่มาซื้อกำไล หยก” กู่หลิงหลิง โมโหมาก ตะโกนขึ้นอีกครั้ง

“คุณกู่ พวกเราจัดการปัญหาก่อนเถอะครับ” ตำรวจได้ยิน เสียงตะโกนของกู่หลิงหลิงแล้ว มีความไม่พอใจเล็กน้อย

“รีบเปิดบิลสิ ไม่อยากจะเสียเวลากับพวกเธอที่นี่” กู่หลิงหลิงม องไปทางพี่หลิวที่หน้าเคาน์เตอร์ อารมณ์เสีย ใส่พี่หลิวเลย

แน่นอนว่าพี่หลิวไม่กล้าพูดอะไร หยิบปากกามา อยากจะเปิด บิล

“พี่หลิว อย่าพึ่งเปิดบิลค่ะ แต่ว่า เป็นลั่วนิ่งกลับพูดห้ามเธอไว้ กะทันหัน

มุมปากของมู่หรงซื้อกูมีรอยยิ้มเผยออกมา ถ้าหากเรื่องนี้ จัดการไปง่ายๆ แบบนี้ เธอก็ไม่ใช่เป็นลั่วนิ่งแล้ว ฉะนั้น เธอเชื่อว่าเรื่องสนุกยังรออยู่
ผู้คนได้ยินคำพูดของเงินถั่วถึงแล้วต่างก็มองไปทางเธอ ต่างก็ สีหน้ามึนงงไม่เข้าใจ

เมื่อกี้เงินลั่วจิงตอบตกลงแล้วไม่ใช่หรอ? ทำไมไม่ให้เปิดบิล ล่ะ?

“เงิน วฉิง เธอหมายความว่าอะไร? เธออยากจะทําอะไรอีก กู่หลิงหลิงรีบร้อน ขณะนี้เธอรีบร้อนจนจะกระโดดขึ้นมาแล้ว จะจัดการเรียบร้อยแล้วแท้ๆ ทำไมจู่ๆ ถึงเปลี่ยนกะทันหันล่ะ?

“คุณเงิน เมื่อกี้คุณเป็นคนพูดเอง พวกเราซื้อกำไลหยกนี้ เรื่อง นี้ก็ถือว่าจบลงแล้ว หรือว่าตอนนี้คุณอยากกลับใจหรอ?” หญิงห ยิ่งในตอนนี้ไม่เข้าใจความหมายของเงินถั่วนิ่ง ฉะนั้น ในใจก็มี ความกังวลอยู่

“คุณเป็น เมื่อมีผู้คนอยู่มากมาย ตำรวจก็อยู่ เรื่องที่คุณตกลง แล้วจะมากลับใจคงจะไม่ดีมั้ง” หญิงหญิงกะพริบตา แห่พา ตำรวจมาขู่เงินลั่วนิ่ง

“คุณกู่วางใจได้ค่ะ ฉันไม่กลับใจแน่นอน” เป็นลั่วนิ่งมองไปทา งหญิงหยิง ยิ้มที่มุมปาก ยิ้มได้เบิกบานมาก เธอไม่มีทางกลับใจ แน่นอน