บทที่ 1001 ถูกลูกชายจัดการซะแล้ว คุณชายสามแย่งด กลยุทธ์เด็ด นี่สิถึงจะสนุก (10)

แต่ว่านี่คือเครื่องหยกที่ใช้ในพิธีกรรม หัวหน้าน้อยนำมาทำ อะไรล่ะ? หัวหน้าน้อยกำลังเผาผลาญเงินอยู่ชัดๆ

หัวหน้าน้อยติดกับดักคุณชายสามเย่ครั้งที่สามแล้ว ครั้งแรก คือ1ล้าน ครั้งที่สองคือ ร้อยล้าน ครั้งที่สามนี้ก็เพิ่มขึ้น18.5ร้อย ล้านเลย หากยังเป็นแบบนี้อีกต่อไป จะทำยังไงล่ะ?

ตอนนี้เขายังสามารถพูดอะไรได้อีก?

คุณชายสามเย่เก่งกาจเกินไป?

คุณชายสามเย่ยอดเยี่ยมมากจริงๆ แต่ว่าเหตุผลหลักๆ ก็ เพราะว่าหัวหน้าน้อยเอาแต่ใจ ดื้อด้านเกินไปแล้ว

ขณะนี้ คนในงานต่างก็มองไปทางภาพฉายจอใหญ่ แต่ละคน ต่างก็อึ้งกันไปหมด ลืมที่จะตอบสนองไปเลย ทันใดนั้น คนใน งานทั้งงานต่างก็เงียบไปหมด แทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

“ให้ตายเถอะ เย่ซือเฉินนี่ช่างร้ายกาจจริงๆ” หัวหน้าน้อยที่อยู่ ในห้องหมายเลข 10 าไปประโยคหนึ่ง

เย่อเฉินร้ายกาจมากจริงๆ!!

อะเฉียงมองไปทางหัวหน้าน้อยบ้านตัวเองหนึ่งที ครั้งนี้ไม่ได้ พูดอะไร เพราะว่าขณะนี้อะเฉียงเองก็ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรแล้ว
หัวหน้าน้อยยังมีหน้าพูดว่าคุณชายสามเย่ร้ายกาจอีก เป็น เพราะตัวเองควบคุมตัวเองไม่อยู่แท้ๆ ที่ยังสามารถโทษคนอื่นได้ หรอ?

“พูดกันไว้แล้วแท้ๆ ว่าบัตรอยู่บนเต็มด้วยจำนวน ทำไปถึง หยุดอยู่บน18.5?” หัวหน้าน้อยไม่พอใจมาก แล้วก็อดไม่ได้บ่น พิมพ์ไปประโยคหนึ่ง

ครั้งนี้อะเฉียงหมดคำพูดแล้วจริงๆ คุณชายสามแยบอกเมื่อ ไหร่ว่าจะให้บัตรอยู่เต็มจำนวน

18.5ร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง 18.5ร้อยล้านครั้งที่สอง 18.5ร้อย ล้านครั้งที่สาม หยกของราชวงศ์โจวและฮั่นในชุดนี้เป็นของคุณ แล้ว” ในที่สุดพิธีกรก็ดึงสติกลับมาได้ ประกาศผลที่ความจริง แล้วทุกคนต่างก็เห็นอย่างชัดเจน

หลังจากที่พิธีกรประกาศผลแล้ว คนในงานจึงจะดึงสติกลับมา

ได้

“ให้ตายเถอะ หยกชุดหนึ่งกลับประมูลไปถึง18.5ร้อยล้าน เลย? ช่างน่าตกใจจริงๆ”

“เห็นได้ชัดเลยว่านี่เป็นหลุมที่คุณชายสามเขุดเอาไว้ คุณ เบอร์10ได้ตกลงในหลุมของคุณชายสามแย่อย่างสำเร็จอีกครั้ง”

“ใช่ เป็นหลุมที่คุณชายสามเขุดเอาไว้จริงๆ ด้วย แต่ว่าคุณ นี่ก็ถือว่ามีความสามารถจริงๆ ระหว่าง 18.5ร้อยล้านนั้นไม่มีแม้ กระทั่งความลังเลเลย”
“คำพูดของนายนั้นไม่ผิด คุณท่านนี้เป็นใครอะไรกันแน่? มี เงินมากเกินไปแล้วมั้ง? พวกนายบอกว่าเขาพึ่งมอบเงินให้กับ สมาคมประมูลหงเยวไปเท่าไหร่นะ

“รวมๆ แล้วไม่ต่ำกว่า20ร้อยล้านแน่นอน ไม่เช่นนั้นสมาคม ประมูลหงเยวคงไม่ปล่อยให้เขาประมูลต่อไปหรอก

สามารถนำ20ร้อยล้าน พออกมาในครั้งเดียว และยังทิ้ง

ขว้างเงินตามใจชอบแบบนี้ นี่เขาผลิตธนบัตรหรือ

“คนที่ผลิตธนบัตรก็คงจะไม่เป็นแบบนี้หรอก”

“คนคนนี้นามสกุล มีฐานันดรอะไร? ไม่เคยได้ยินข่าวเลยว่า นามสกุลจะสุดยอดขนาดนี้

“ไม่ชัดเจน ฉันคิดว่าเจ้าของร้านสมาคมประมูลหงเยว่ก็น่าจะ ไม่รู้จักฐานันดรของเขา ไม่เช่นนั้นก่อนหน้านี้คงไม่ให้ผู้จัดการ ฝ่ายการเงินไปขอเงินกับเขาที่ชั้นสองหรอก”

“ฐานันดรของคุณมู่ลึกลับขนาดนี้ เกรงว่าคงจะไม่ธรรมดา”

คำวิพากษ์วิจารณ์หยุดลง คนอื่นๆ ต่างก็เห็นด้วยกับความเห็น

ของคนคนนี้ ทันใดนั้นก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้ว องค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนต่างก็รู้อยู่แล้วตั้งแต่แรก และ

เรื่องราวภายในองค์กรโกสต์ซิตี้คนที่รู้ก็ยิ่งน้อยแล้ว

แน่นอนว่าถึงแม้ว่าจะรู้เรื่องภายในขององค์กรโกสต์ซิตี้ ถึงแม้ จะรู้ว่าคนที่ดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้ในตอนนี้คือหัวหน้าน้อย แต่ว่า คนนอกกลับไม่รู้ว่าหัวหน้าน้อยท่านนี้นามสกุล
ดังนั้น แค่คนที่นามสกุลมู่คนหนึ่ง ใครก็คิดเชื่อมไม่ถึงองค์กร โกสต์ซิตี้ และก็คิดไม่ถึงว่าคุณท่านนี้จะเป็นหัวหน้าน้อยของ องค์กรโกสต์

“คุณชายสามเย่สุดยอดมากจริงๆ คิดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถ รังแกคุณมู่เบอร์10ได้ ครั้งนี้เป็นจำนวนไม่น้อยเลย 18.5ร้อยล้าน เลยนะ! ทั้งชีวิตนี้ยังไม่เคยเจอเงินมากมายขนาดนี้มาก่อนเลย หลังจากที่หลิงเอ๋อดึงสติกลับมาได้ก็สูดหายใจเข้าลึก พวกเขา ตระกูลก็ถือว่าไม่เลว เงินเดือนของเธอก็สูง แต่ว่าเงินมากมาย ขนาดนี้เธอไม่เคยเห็นจริงๆ

“คุณมู่ท่านนี้เป็นมหาเศรษฐีจริงๆ ไม่รู้ว่าหน้าตาเป็นยังไง? ไม่รู้ว่าอายุเท่าไหร่แล้ว? ฉันอยากจะไปทำความรู้จักด้วยแล้ว เนี่ย” ลูกตาของฉู่หลิงเอ๋อขยับหมุนไปมาไม่กี่ที ดูเหมือนว่าจะมี ความหวังเล็กน้อย

ถังจื่อ โม่จ้องเธอ เม้มที่ริมฝีปากเล็กน้อย ความหมายของเธอ คือเตรียมตัวที่จะไปอ่อยคุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10?

คุณท่านนั้นหน้าตายังไงเขาไม่รู้ แต่เขารู้ว่าหากจูหลิงเอ๋อก

ล้าไปอ่อยคุณนั้นจริงๆ เกรงว่าจะมีคนโกรธแล้ว

“ฉันขอเตือนเธอว่าอย่าไปคิดมาก” ถังจื่อโม่คิดไปคิดมา ก็พูด เตือนไปประโยคหนึ่ง เพื่อที่จะไม่ให้คุณลุงมู่หรง โกรธ และคิด เผื่อฉ่หลิงเอ๋อด้วย

หากคุณลุงมู่หรง โกรธขึ้นมาแล้วจริงๆ เกรงว่าหลิงเอ๋อ คงจะได้รับความเสียหายไปด้วย
“ทำไม? ทำไมฉันถึงคิดไม่ได้?” หลิงเอ๋ออึ้งไปเลย เมื่อเธอ ก็แค่พูดลอยๆ ไปเท่านั้น แต่ว่าคำพูดของถังจื่อไม่กลับทำให้ เธอรู้สึกมีความผิดปกติ

“คุณลุงมู่หรง ให้เธอมาร่วมงานประมูลแทนเขา ไม่ใช่ให้เธอ มาอ่อยคนอื่น” ถึงจื่อโม่คิดไปคิดมา ก็ตัดสินใจพูดไปประโยค หนึ่ง เขารู้สึกว่าสําหรับด้านความรู้สึกหลิงเอ๋อจะช้ากว่าคุณแม่ ของเขา

ความรู้สึกที่ทรงตัวหยางมีต่อหลิงเอ๋อนั้นชัดเจนมากแล้ว แต่หลิงเอ๋อดันรู้สึกไม่ได้

“อ๋อ อันนี้เธอไม่ต้องเป็นห่วง มู่หรงตัวหยางไม่ได้ขี้เหนียวแบบ นั้นหรอก อีกอย่างเขาก็ไม่มีทางยุ่งเรื่องแบบนี้หรอก” หลิงเอ๋อ ฟังไม่ออกถึงความหมายที่ถังจื่อ โม่จะสื่อเลย

ถังจื่อไม่มองไปทางเธอหนึ่งที่ไม่ได้พูดอะไรต่อ หลิงเอ๋อ ความเชื่องช้าต่อความรู้สึกขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะพูดตรงๆ เกรง ว่าฉู่หลิงเอ๋อจะไม่เชื่อ

นี่เป็นเรื่องของมู่หรงตัวหยาง ให้มทรงตัวหยางจัดการเอง เถอะ

ในงานประมูล พิธีกรเริ่มแนะนำสิ่งของจะนำมาประมูล สิ่งของ ในชุดการประมูลครั้งนี้ไม่ได้แพงเท่าหยกครั้งก่อนแล้ว ราคาเริ่ม ประมูลอยู่ที่50ล้าน ประมูลครั้งหนึ่งเพิ่มขึ้นทีละ5ล้าน

“นายว่าคุณชายสามเย่จะขุดหลุมให้คนคนนั้นต่อไหม?” ฉู่ หลิงเอ๋อได้ให้ความสนใจไปทางบนเวทีการประมูล เธออยากจะรู้ว่าต่อจากนี้คุณชายสามเย็จะออกมืออีกหรือเปล่า

“คงจะทำต่ออยู่มั้ง ไม่ว่ายังไงแล้วคุณเบอร์10เหมือนว่ายัง ไม่จบอยากจะลองอีกอย่างเห็นได้ชัดเจน” ประโยคนี้ของถังจื่อ ไม่ก็แค่คาดเดา เขาไม่ค่อยแน่ใจว่าเยซื้อเฉินจะมีการวางแผน ครั้งต่อไปหรือเปล่า แต่ว่าเขามองออกว่าคุณมู่เบอร์10ไม่อยาก จบง่ายๆ แน่นอน

ความหมายของนายคือหากคุณชายสามแย่จะขุดหลุมอีก คุณ มู่ก็จะกระโดด?” ฉู่หลิงเอ๋ออึ้งไปเลย เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ “เป็นไปไม่ค่อยได้หรอกมั้ง? ไม่มีคนโง่ ขนาดนั้นหรอก?”

18.5ร้อยล้านคนคนนั้นไม่มีการลังเลใดๆ เลย นำออกมา โดยไม่กะพริบตาเลย นายรู้สึกว่าเขาจะหยุดลงอย่างพอใจหรอ? ฉันว่าไม่แน่นอน และเขาก็ไม่อยากหยุด” สำหรับจุดนี้ ถึงจื่อไม่ มั่นใจอย่างเห็นได้ชัดเจน

“งั้นเขายังมีเงินอีกหรือเปล่า? เขาเตรียมเงินไว้เท่าไหร่กัน แน่?” ฉู่หลิงเอ๋อกะพริบตาอีกครั้ง “จู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่าฉันจนมาก จน มากๆ เทียบกับคุณมู่ที่อยู่ห้องเบอร์10แล้ว ฉันรู้สึกว่าฉันสามารถ ไปขอทานได้แล้ว”

“เด็กน้อย อโม่ นายว่าเงินของเขามาก หรือว่าเงินของนาย มาก” ฉู่หลิงเอ๋อมองไปทางถังจื่อโม่ จู่ๆ ในดวงตาก็มีแสงสว่างที่ แปลกๆ

“ฉันไม่มีเงิน” ถังจื่อไม่มองไปทางเธอด้วยความสงสัย เงินของเขานับได้แค่เงินซื้อขนม ก็แค่เยอะกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย เทียบกับมหาเศรษฐีคุณท่านนั้น ไม่สามารถเทียบได้เลยด้วย

เขานำเงินทั้งหมดมารวมกัน ในสายตาของคุณท่านนั้นคงจะ เทียบไม่ได้แม้แต่เงินบาทเดียว

“ฉันหมายถึงเงินของคุณชายสามเย่ นายเป็นลูกชายของคุณ ชายสามเย่ เงินของคุณชายสามแยก็คือเงินของนาย นายว่าเงิน ของคุณชายสามเย่มากหรือว่าเงินของคุณท่านนั้นมาก? ฉันรู้ว่า คุณชายสามเม่มีเงินมากมาย…” หลิงเอ๋ออึ้งไปเลย รีบอธิบาย ต่อ