ตอนที่ 78 เธอเป็นผู้หญิงไม่ดี ( 3 )
ผลินนึกถึงภาพเมื่อคืน มันช่างน่าอายจริง ๆ แต่เธอไม่ได้ ลืมสิ่งที่อยากจะพูด เดินเข้าห้องน้ำไปหาปยุตที่กำลังแปรง ฟันอยู่ “วันนี้ฉันมีบางอย่างจะสารภาพกับคุณ
“มีอะไรหรือเปล่า คืนนี้ค่อยคุยนะ ผมสายแล้วต้องรีบไป
ดูเขายุ่งจริง ๆ เธอจึงต้องตกลงอย่างจนหนทาง “งั้นก็ได้ กลับมาตอนเย็นค่อยคุยกัน”
ก่อนที่ปยุตจะออกไปก็จูบที่หน้าผากของเธอ พร้อมกับ กระซิบว่า “เมื่อคืนมันเยี่ยมมาก ผมนับถือคุณเลย”
ใบหน้าของผลินกลายเป็นสีแดงลามไปจนถึงคอ เธอ กลืนน้ำลายและเตะอัดเขา “ไอ้เลว”
หลังจากปยุตไปบริษัทแล้ว ผลินก็อาบน้ำแต่งตัวและลง ไปข้างล่าง แม่สามีนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น รู้ถึงเหตุผล ที่เธอและลูกชายของเธอตื่นสาย ยิ้มและสั่งคนรับใช้ “ไปเอา ซุปมาให้คุณนายน้อย”
นั่งลงตรงข้ามกับแม่สามี มันช่างน่าอาย เธอสงสัยว่าพวก เขาจะได้ยินเสียงร้องครางเมื่อคืนหรือเปล่า ถ้าพวกเขา ได้ยิน ก็ขอตายดีกว่า
“หนูลิน ไม่ต้องอายหรอกจ้ะ แม่เองก็เคยผ่านมาแล้ว ย่อม ต้องเข้าใจพลังแห่งความหวานของคู่แต่งงานใหม่อย่างพวก เธอดี”
ยิ่งแม่สามีบอกแบบนั้นเธอยิ่งอายมากขึ้น พยักหน้า ราวกับไก่จิกข้าว “อืมอืม”
ดื่มน้ำซุปนี้เติมพลังนะ คราวหน้าเดี่ยวให้สามีของเธอด้วย อีกชาม เมื่อครู่จะให้เขาดื่มแต่เขาบอกว่าต้องรีบไป
ผลินหวังว่าจะสามารถฝังหัวลงในซุปตรงหน้าได้ ดื่มหมด ในหนึ่งลมหายใจจนแทบยังไม่ได้กลิ่นอะไรเลย
“ฉันให้ป้าเอี่ยมเตรียมของให้แล้ว ถ้าเธอไม่เป็นไรจะเอามัน ไปให้เขาตอนนี้เลยไหม
เธอยิ้มเกร็ง “ไม่ต้องหรอกค่ะ เขายังมีพลังงานดีอยู่”
“ถึงจะมีพลังงานที่ดีที่สุดแค่ไหน ไม่ช้าก็เร็วมันก็ต้องตก”
แม่เป็นอย่างไรลูกสาวก็เป็นอย่างนั้น เธอ
ค่อนข้างเข้าใจแล้วว่าทำไมน้องสามีจึงพูดจาไม่คิดเสมอ เห็น ได้ชัดว่าเธอได้รับมรดกยีนมาจากแม่สามี
“อืม งั้นก็ได้ค่ะ”
ผลินเลือกรถเบนซ์สีเงินออกมาจากโรงรถ ตามที่ปยุตมี คำสั่งเอาไว้ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เธอจะต้องเป็นคุณนาย เศรษฐีอย่างแท้จริง คุณนายเศรษฐีต้องดูเป็นคุณนายเศรษฐี ถ้าไม่เอารถไปก็ห้ามออกไปข้างนอก คำสั่งของเขา เธอไม่ กล้าที่จะปฏิเสธ
เมื่อปยุตมาถึงบริษัท ชนัยก็มองมาอย่างน่ากลัว “ทำไม นายถึงมองฉันแบบนั้น” ถามเขาด้วยความงุนงง
“พูดตรง ๆ นะครับ ศีลแตกแล้วใช่ไม่ใช่
“ฉันต้องสารภาพกับนายด้วยเหรอ ใครเป็นเจ้านายกันแน่”
“ คุณเป็นเจ้านาย แต่มันเป็นแค่ธุรกิจ ตอนนี้ผมถามคุณ เป็นการส่วนตัว ศีลแตกแล้วจริง ๆ ใช่ไหม”
ปยุตตอบออกไปอย่างหงุดหงิด “แตกแล้ว แล้วไง”
“โอ้พระเจ้า แค่มองก็รู้แล้วว่าคุณแตก ดูคุณสิ สายตาเฉื่อย ซา ร่างกายอ่อนแอ หว่างคิ้วหมองคล้ำ ผมรู้เลยว่าแตกแล้ว แน่ ๆ โอเค มันเป็นสิ่งที่ดีนะที่จะแตกน่ะ คุณเล่าขั้นตอนของ การแตกให้ฟังหน่อยได้ไหม
“นายมีเวลาว่างมากนักใช่ไหม ฉันคิดว่าฉันอาจจะต้องเพิ่ม งานเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้นายแล้วล่ะมั้ง”
“อ้ะ โอเค ผมจะไม่พูดเรื่องนี้กับคุณอีกตกลงไหมครับ
ชนัยตามเขาไปที่ห้องของประธาน รายงานด้วยความ เคารพ “เนื่องด้วยท่านประธานไม่ได้ปรากฏตัวในเวลาเพราะ ติดผู้หญิง ดังนั้นการประชุมช่วงเช้าจึงต้องเลื่อนออกไปเป็น ช่วงบ่ายครับ” “ดีมาก”
ปยุตเปิดแฟ้มก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น “ยังติดอะไรอีก
” “ติด…หญิง
เพื่อหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่จะถูกแฟ้มเอกสารโจมตี ทันทีที่พูดจบ แผนที่สามสิบหกเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะหลบหนี
เมื่อผลินมาถึงที่บริษัท ปยุตก็เข้าไปในห้องประชุมแล้ว เธอนั่งอยู่ในห้องทำงานของเขา รออยู่เป็นชั่วโมง เขาถึงเพิ่ง จะกลับมาจากการประชุม
ทันทีที่เห็นเธอ ปยุตก็แปลกใจ “คุณมาได้ยังไง” เธอชี้ไปยังหม้อร้อนที่อยู่บนโต๊ะ “นั่นสำหรับคุณ
“ มันคืออะไร”
ปยุตเปิดฝาและดมกลิ่นของมัน แล้วก็ต้องขมวดคิ้ว
“น้ำซุป สำหรับเติมพลังให้คุณ
“เอากลับไป ผมไม่ดื่ม”
ผลินหันไปจ้องอย่างรวดเร็ว “คุณคิดว่าฉันว่างมากเหรอ เป็นเด็กส่งของให้พวกคุณทั้งคู่หรือไง คุณแม่บอกให้ฉันนำ มันมาให้คุณ แต่คุณต้องการให้ฉันนำมันกลับไปเนี่ยนะ” “ถ้าคุณไม่กลับก็อยู่ที่นี่ แต่ผมจะไม่ดื่มมัน
ทำไมถึงไม่ดื่มล่ะ”
“คุณอยากรู้เหรอ”
“อืม” เธอหน้าแดงเล็กน้อย
เขาจับมือเธอ “มานี่สิ” เธอลุกขึ้นตาม “หลังจากดื่มแล้ว มันช่วยเรื่องเสริมสมรรถภาพทางเพศ อีกไม่นาน คุณก็จะมี เด็กออกมาเป็นรัง”
อะไรนะ” “
ผลินร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ “แต่ฉันดื่มมันไป แล้วจะทํายังไงล่ะ”
บางครั้งคุณก็เป็นผู้หญิงที่ฉลาดเกินไป แต่บางครั้งคุณก็ โง่จนเกินไป”
ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าคุณแม่ตั้งใจทําแบบนั้น”
“ที่หกคะเมนตีลังกาไปเมื่อคืน วันนี้สมองของคุณมันยังไม่ พัฒนาอีกเหรอ”
“เมื่อคืนนี้…เมื่อคืนนี้ทำไม” เธอมีบางคำที่พูดออกมาไม่ได้
อย่าบอกนะว่ายาเมื่อคืนเธอไม่ได้เป็นคนเอายานั่นให้คุณ “ ทาน”
เธอหันหลังอย่างเขินอาย “ฉันไม่ได้ทานอะไรเลย”
มันยากที่จะพูดนักใช่ไหม ถ้างั้นเมื่อคืนใคร…
“พอเลย อย่าพูดนะ”
เธอปิดปากเขาอย่างหงุดหงิด “กำแพงมีหู อย่าให้ฉันต้อง เผชิญกับการไม่มีหน้าไปพบใคร”
“งั้นยอมรับแล้วใช่ไหม”
“มันเป็นอดีตไปแล้ว ทำไมต้องพูดถึงมันอีกล่ะ”
เธอไปหยิบหม้อคืนมา “ไม่ดื่มก็อย่าดื่ม ฉันจะเอากลับ”
“เฮ้ รอเดี๋ยวก่อนสิ”
ปยุตเปิดคอมพิวเตอร์ “ถ้าผมแก้งานแล้ว เดี๋ยวจะดื่มมัน
ทันที”
“ไหนว่าจะไม่ดื่มไง”
เธอไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะยังรู้สึกอารมณ์เสียกับเมื่อ
ครู
“เพื่อตอบแทนการทำงานหนักของคุณ ถ้าไม่ดื่มมันด้วย เดี๋ยวคุณก็จะเสียหน้า ยิ่งกว่านั้น ดื่มไปมันก็ไม่อันตราย อะไร
“คุณไม่ได้ต้องการเด็กหรอกเหรอ”
ตอนแรกผลินก็ไม่อยากพูด แต่ใครจะรู้ว่ามันไม่สามารถ ควบคุมได้
“ใครบอกว่าผมไม่ต้องการเด็ก”
เธอเหลือบมองประตู และกระซิบเบา ๆ “ทุกครั้งที่ คุณ…ปล่อยนอกตลอดไม่ไช่เหรอ”
เขาหัวเราะเสียงดัง ลุกขึ้นและรวบเอวเธอ กัดหูของเธอ อย่างใกล้ชิดและกล่าวว่า “นั่นเป็นเพราะคุณไม่ต้องการที่จะ ตั้งครรภ์เร็ว มิฉะนั้นเราก็ไม่สามารถเป็นเหมือนเช่นเมื่อคืนนี้ ที่ทำได้ไม่ลดละตามอำเภอใจสิจริงไหม”
ใบหูของเธอเป็นสีแดง พยายามผลักเขาออก “น่ารังเกียจ จริง ๆ ฉันไม่คิดเลยว่าใบหน้าที่ดูจริงจังนี่ หัวใจกลับสกปรก แบบนี้”
“ถ้าพูดกันตามจริงแล้ว เมื่อคืนนี้คนที่…
“พอ ทําไมชอบพูดแบบนี้ตลอดเลย”
เธอหยิกเขาด้วยทั้งอายทั้งโกรธ “รอผมสักครู่นะ”
ปยุตเริ่มทำงานอย่างจริงจัง ผลินยืนดูเฉย ๆ ทันใดนั้นก็ เอ่ยถาม “พวกคุณอยากพัฒนารีสอร์ตในวัฒกาญจน์เหรอ”
เขาเงยหน้าขึ้น “ใช่ มีอะไรเหรอ”
“โครงการนี้ทำสัญญากับใคร ”
“คงไม่ได้อยากจะเป่าลมหมอน ให้ผมให้โครงการนี้กับคุณ ธนวันหรอกใช่ไหม”
เธอหยุดคิดนิดหนึ่งก่อนที่จะพูด “ถ้า…ถ้ามันโอเค ฉันก็ หวังว่าคุณจะแยกเรื่องงานออกจากเรื่องส่วนตัว”
ปยุตคิดเกี่ยวกับมันก่อนจะพูดว่า “ได้สิ เห็นแก่ที่คุณพูด กับผมเป็นครั้งแรก ผมจะให้สิทธิ์การก่อสร้างนี้กับพ่อของ คุณ แต่ว่า คุณไม่ได้เกลียดพ่อหรอกเหรอ”
“ฉัน…
ผลินไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เธอบีบมือตัวเอง “ฉันจะ อธิบายให้คุณฟังทีหลัง ตอนนี้คุณอย่าเพิ่งถามเลยนะ”
“เอางั้นก็ได้”
ปยุตยกหม้อร้อนขึ้น ก่อนที่จะดื่มน้ำซุปข้างในจนหมดใน ครั้งเดียว พูดอย่างทรมานว่า “ผมไม่เคยคิดเลยว่าผลินที่ ดุร้าย จะทำให้ปยุตกลายเป็นแบบนี้ได้”
ผลินจูบที่แก้มของเขา และพูดขอบคุณว่า “ขอบคุณที่รัก ฉัน ฉันก็จะรักคุณอย่างดี”
เธอหยิบหม้อและเดินจากไปอย่างมีความสุข ปยุตจ้อง มองด้านหลังของเธอ รอยแผลในส่วนลึกของหัวใจเริ่มที่จะ ได้รับการรักษาทีละเล็กทีละน้อย
เมื่อออกจากตึกบริษัท เธอโทรหาพ่อทางโทรศัพท์ ใช้ เวลาอยู่นานกว่าจะรับสาย “ฮัลโหล?” น้ำเสียงที่ใจร้อนตอบ กลับมา
“คุณพ่อคะ ว่างไหม เราออกมาเจอกันหน่อย
“แกไม่ได้ไปต่างประเทศหรอกเหรอ” ธนวันถามเสียงเย็น แน่นอนว่านังสารเลวชุดานั่นอธิบายสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว
“ฉันไม่ได้ไปต่างประเทศ ฉันอยู่ในเมือง B อยากคุยเรื่อง ข้อตกลงกับคุณ สงสัยว่าคุณจะสนใจไหม”
” “ข้อตกลงอะไร
คุณปยุตต้องการพัฒนาวัฒกาญจน์บ้านเกิดของเราเป็นรี “ สอร์ต ถ้าคุณสนใจในโครงการนี้ พวกเราก็ออกมาเจอกัน เพื่อพูดคุยรายละเอียด”
ธนวันเงียบไป เห็นได้ชัดว่ามีความสนใจพอสมควร ผลิน รู้ว่าพ่อไม่มีความกล้าที่จะตอบ เธอจึงให้ที่อยู่นัดพบออกไป
ภายในร้านนาชาที่เงียบสงบ พ่อออกมาเร็วกว่าที่คิด ทันทีที่พ่อและลูกสาวได้พบกัน ไม่มีความรู้สึกทั่วไปของ ความใกล้ชิด เป็นความไม่คุ้นเคยที่ช่างน่ากลัว
เธอไม่พูดเรื่องไร้สาระกับเขา ตัดเข้าตรงประเด็น ฉัน สามารถช่วยให้คุณได้รับสิทธิ์ก่อสร้างที่วัฒกาญจน์ แต่คุณ ต้องให้หลักฐานที่อยู่ในมือซุดากับฉัน”
ธนวันพูดเสียงเย็น “แกคิดว่าฉันจะโง่พอที่จะพลาดท่า เสียทีในเรื่องเดิม ๆ อีกครั้งงั้นเหรอ”
ครั้งนี้เราตกลงกันอย่างยุติธรรม เอาปากกามา แล้วฉันจะ “ มาพบคุณพร้อมกับสัญญา”
เธอดูจริงจังจนไม่เหมือนกับการโกง เขาเลิกคิ้วขึ้น “คุณ ปยุตจะให้โครงการใหญ่ ๆ แบบนี้กับแกงั้นเหรอ”
“บางทีคุณอาจจะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ความจริงก็คือ เขาสัญญากับฉัน ว่าสามารถให้ใคร ก็ได้ตามที่ฉันต้องการ
“ฉันขอคิดดูก่อน”
“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ค่อยให้คำตอบกับฉัน”
เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วก้าวเดินไปอย่างสง่างาม ธน วันมองออกไปนอกหน้าต่าง จ้องไปที่ด้านหลังของเธอ อดคิด ไม่ได้ว่านี่มันเหมือนใคร ช่างแสนชาญฉลาดมาก ช่างมีความ เข้าใจในเรื่องธุรกิจ
ลูกสาวคนนี้ อดไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกกลัวเล็กน้อย เขาจำได้ กับการเป็นคนชั่วร้ายเมื่อหลายปีก่อน…
ธนวันแทบจะไม่มีเวลามากพอในการดิ้นรน ธรรมชาติ ของพ่อค้ามักจะเลือกผลประโยชน์ กลับมาบ้านในวันนั้น เขา ไปที่ห้องของลูกสาว เจอปากกาบันทึกเสียงในลิ้นชักของเธอ จึงแอบหยิบมาไว้ในอ้อมแขน และโทรออกไปหาผลินทันที พูดเพียงคำเดียว “ตกลง”
สําหรับทางเลือกของเขา ผลินไม่แปลกใจเลย พูดอย่าง ใจเย็นว่า “โอเคค่ะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันที่เดิม ฉันมีสัญญา คุณมี สิ่งที่ฉันต้องการ พวกเรา…เงินไป…ของมา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ