ตอนที่ 149 ซาลาเปาตีหมา

ตอนที่ 149 ซาลาเปาตีหมา

นีรชาเจ็บแปลบที่หัวใจ : ” แล้ว คุณนภนัยล่ะ ? คุณน่าจะให้เธออยู่ กับปาลบ่อยๆ จะได้คุ้นเคยกัน พวก คุณเองก็คบกันมาได้สามปีแล้ว ไม่ใช่เหรอ? เธอน่าจะคุ้นเคยกับ ปาลแล้วนะ ? ”

ภัสกรณ์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย : ” นภนัยก็อยากที่จะมีสัมพันธ์ที่ดี กับปาล แต่ลูกไม่ชอบเธอ ”

พอเอ่ยถึงนภนัย สองคนต่างพา

กันเงียบ นีรชาเก็บกดความทุกข์ทรมานใจ เอาไว้ เพราะเด็กน้อยคนนั้น….. เธอเดินไปหยิบโปรเจกต์ของเธอ อยู่ข้างโต๊ะทำงานของภัสกรณ์ : ฉันต้องไปแล้ว ”

” น้ำ ! ” เอวบางของเธอถูกโอบ รัดจากทางด้านหลัง

ลมหายใจอุ่นๆของเขากำลังพ่น รดต้นคอขาวนวลของเธอ : “อย่า ไปเลย อยู่กับผมอีกสักพัก เถอะนะ 11

ร่างกายของนีรชาแข็งทื่อเป็น ท่อนเหล็ก : ” ภัสกรณ์ คุณอย่าทำ แบบนี้ได้มั้ย ? คุณเองก็มีแฟนเป็น ตัวเป็นตนแล้ว ได้โปรดให้เกียรติ ฉันด้วย และก็ให้เกียรติตัวคุณเอง ด้วยเถอะค่ะ ! ”

มือของภัสกรณ์ยิ่งกอดกระชับแน่ นขึ้นอีก แววตาเขาเต็มไปด้วยรอย ยิ้มที่แสนอ่อนโยน : ” น้ำ คุณ กำลังดึงผมอยู่ใช่มั้ย? ”

หึงงั้นเหรอ ? นีรชาสต้นไปครู่ หนึ่ง ก็จะดึงสติกลับมาได้ : ” ภัส กรณ์ คุณประเมินค่าตัวเองสูงไปรึ เปล่า ! คุณคิดว่าผู้หญิงในโลกนี้ ต้องแก่งแย่งชิงดีกันเพื่อมารักคุณ รึไง หลงตัวเองไปแล้ว ! ”

ภัสกรณ์ยังคงกอดเธอไว้แน่น พูดเสียงอ่อน : ” น้ำ คุณให้เวลา ผมอีกหน่อย รอให้ผ่านพ้นครึ่งปีนี้ ไปก่อน รอให้บริษัทที.เอส พร็อพ เพอร์ตี้กรุ๊ป แข็งแกร่ง มั่นคงกว่านี้ อีกหน่อย แล้วผมจะเลิกกับนภนัย

นีรชาได้ฟัง ใจกลับยิ่งรู้สึกเย็น ชา จันทร์ฉายเคยเล่าว่า พ่อของ นภนัยเป็นถึงรัฐมนตรีช่วยว่าการ กระทรวงทรัพยากรที่ดิน มีอำนาจ ควบคุมดูแล และตรวจสอบการ อนุมัติที่ดิน

นีรชาหมุนตัวกลับมา จ้องหน้าเขา ตาไม่กระพริบ : “ภัสกรณ์ ! ฉัน ขอประนามคุณ ! นี่คุณใช้ความ รู้สึกของคนๆหนึ่ง เพื่อผล ประโยชน์ของตัวเองอย่างงั้นเหรอ คุณใช้แฟนตัวเองเป็นเครื่องมือ ทางธุรกิจ ! คุณนี่ช่างไม่มียางอาย จริงๆ ! ”

ภัสกรณ์ค่อยๆกระชับตัวเธอแน่ นขึ้นไปอีก แววตาเดือดดาลด้วย ความโกรธ มือทั้งสองข้างบีบหัว ไหล่เธอ : ” ทำทุกอย่างเพื่อผล ประโยชน์ของตัวเองอย่างนั้นเห รอ ? พูดได้ดี ! แล้วคุณรู้มั้ยว่า ทำไมผมถึงได้มาลงทุนกับที่ดินผืน นี้ ? ก็เพราะคุณไง ! ”

” เพราะฉันงั้นเหรอ ? แล้วมัน เกี่ยวอะไรกับฉัน ? ฉันไปบังคับให้ คุณกับนภนัยคบกันรึไง ? นีรชา รู้สึกราวกับว่ากำลังได้ฟังเรื่องที่ ตลกขบขันที่สุดในโลกใบนี้

ภัสกรณ์บีบปลายคางเธอเอาไว้ บังคับให้นีรชาแหงนหน้าขึ้นมา สบตากับเขา : ” นีรชา มันน่าขำ มากใช่มั้ย ? ”

เธอเห็นความโกรธของภัสกรณ์ กำลังก่อตัวขึ้น นีรชารู้สึกพลาดไป ละ เธอลืมไปได้อย่างไรว่าผู้ชาย คนนี้เป็นยังไงเวลาโกรธ ? ไม่น่า ไปเปิดฉากสู้รบกับอิตานี่เลยเรา

นีรชาแอบมองไปที่ประตู ปิดแน่น เลย จะให้โดดหนีลงไปก็เป็นไปไม่ ได้อีก นีรชารีบกู้สถานการณ์กลับคืนมา เธอพยายามกลบเกลื่อนเปลี่ยนท่า ทางการแสดงออกสักหน่อย เธอ พยายามทําให้ตัวเองฝืนยิ้มออกมา : ” คุณกำลังเข้าใจผิดละ ฉันไม่ได้ หมายความว่าอย่างนั้น ”

” ไม่ได้หมายความแบบนั้นงั้นเห

รอ ? แล้วคุณหมายความว่ายัง

ไง ? ” ภัสกรณ์เริ่มถามซอกแซก

นีรชาชักหมดความอดทน ที่จะต่อ ล้อต่อเถียงกับบทสนทนาที่ไร้สาระ นี้เต็มที เธอรีบฝืนยิ้ม : ” ฉัน ฉัน ก็แค่รู้สึกแย่เกี่ยวกับเรื่องของ ปาล ก็แค่นั้นเอง !” นีรชาค้นพบแล้วว่า มีเพียงเรื่อง ของปาลเท่านั้น ที่จะทำให้ภัสกรณ์ อ่อนโยนลงได้

วิธีนี้ได้ผลชะงัด ภัสกรณ์ยอม ชักมือกลับไป ความเงียบแผ่ซ่าน ไปชั่วขณะหนึ่ง ก่อนที่เขาจะพูดขึ้น น้ำ นัดวันเสาร์นี้ ผมว่าผมจะพา ปาลไปด้วย คุณว่าดีมั้ย ? ผมคิดว่า ปาลต้องชอบคุณแน่ๆ ”

นัดวันเสาร์งั้นเหรอ ? นีรชายืน นิ่งเป็นหิน

ที่จริงเธอไม่คิดจะไปกับเขาอยู่ แล้ว วันนั้นที่เธอรับปากเขาก็ เพราะต้องการถ่วงประวิงเวลาให้ มันผ่านๆไปก็เท่านั้น

แต่มาตอนนี้ เขาบอกว่าจะพาปาล มาด้วย

หัวใจของนีรชารู้สึกเหมือนถูกขน นกมาลูบเบาๆที่หัวใจ รู้สึกจ๊ก ๆ เจ็บๆคันๆ

ตอนนี้เขาคงโตขึ้นมาก เธออยาก เห็นหน้าเขาอีกสักครั้ง ! อยาก สัมผัสหน้าเล็กๆนุ่มๆของ เขา เธอต้องมีความสุขมากแน่ๆ

นีรชาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง มองดูภัส กรณ์ที่กำลังยืนรอคำตอบจากเธอ อยู่ สุดท้ายก็ทนต่อไปไม่ไหวเลย ต้องพยักหน้าให้เขา

ภัสกรณ์แลดูเหมือนเด็กเวลาได้ ขนม พอได้ยินคำตอบจากนีรชาก็ ยิ้มหน้าบาน

” เอาไปสิ ” ภัสกรณ์ยื่นโปรเจกต์ งานของนีรชาคืนให้เธอ แต่ก็ยัง อยากจะแหย่เธอต่อ : ” แล้วคืนนี้ ไปกินข้าวกับผมไม่ได้จริงๆเห รอ ? ”

นีรชาหลบตาเขา : ” อืม ฉันต้อง ทำล่วงเวลาน่ะ ”

ภัสกรณ์โชว์พาวแสดงนิสัยเอา แต่ใจ : ” คุณอยู่เอฟเอสคงจะ เหนื่อยแย่ ย้ายมาอยู่ที.เอส พร็อพ เพอร์ตี้กรุ๊ปมั้ยละ ! ผมจะให้คุณ เป็นผู้อำนวยการฝ่าย ประชาสัมพันธ์ของบริษัท ให้เงิน เดือนคูณสองแสนห้า

ผู้นํานวยการ ? เงินเดือนสอง แสนห้า ? น่าสนใจ!

ตำแหน่งผู้จัดการปกติทั่วๆไป เงิน เดือนยังไม่ได้เท่านี้เลย!

นีรชารู้สึกใจเต้นเล็กน้อย แต่ พอได้เห็นสายตาของภัสกรณ์ เท่านั้นแหละ อาการใจเต้นนั้นก็ หายไปอย่างสิ้นเชิง ถ้าเธอมาอยู่บริษัทที.เอส พร็อพ เพอร์ตี้กรุ๊ป ก็คงเหมือนลูกแกะ หลุดเข้ามาในดงเสือ คงจะถูกเค้า แทะโลมจนเหลือแต่กระดูก แน่ๆ !

แต่นีรชาไม่กล้าปฏิเสธคำเชื้อ เชิญของภัสกรณ์ ถ้าเธอพูดว่าไม่ เดี๋ยวเขาก็จะเริ่มก่อกวนหาเรื่อง เธอ พัวพันไปไม่จบสิ้น เอาน่า ฉัน จะอดกลั้นเอาไว้ ! นรชาสงบปาก สงบคํา บอกกับตัวเอง

” ได้ ฉันจะลองคิดๆดู ” นีรชานํา แกล้งพยักหน้ารับข้อเสนอของ ภัสกรณ์ ภัสกรณ์ประหลาดใจที่ได้ยินแบบ นั้น เขาดีใจที่ตลอด 5 ปีที่นีรชาอยู่ ต่างประเทศ เธอโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มาก

ว่านอนสอนง่ายดีจริง แบบนี้ผม 11 ชอบ ” เขาโน้มตัวลงจูบไปที่หน้า ผากของเธอ

นีรชารู้สึกหนาวสะท้าน

ผู้ชายที่มีแฟนแล้ว แต่ยังมาทำ หว่านเสน่ห์กับผู้หญิงอื่น ช่างทุเรศ น่าไม่อายจริงๆ คงเป็นเหมือนดั่ง ตำนานที่เล่าขาน เกี่ยวกับเรื่องราว ของผู้ชายที่ปกปิดว่าตัวเองแต่ งงานแล้ว แล้วดันไปหลอกผู้หญิง คนอื่นๆอีกเป็นร้อยคนนั่นล่ะมั้ง!

” ถ้างั้น ตอนนี้ฉันไปได้แล้วใช่ มั้ย ? ” นีรชายังไม่กล้าแสดง ท่าทีว่าอยากจะออกไปจากที่นั่น เต็มแก่ เลยทำทีเป็นว่านอนสอน ง่ายคล้อยตามเขา

อืม อย่าลืมนัดวันเสาร์ของเรา ล่ะ ! ปาลได้เจอเธอคงจะมีความ สุขมาก ! ภัสกรณ์อารมณ์ดี มองดู เธอด้วยสายตาอ่อนโยน

นีรชาไม่ได้รู้สึกยินดียินร้าย อยาก จะรีบออกไปจากนั้น……..