ตอนที่ 6 รสนิยมแย่จัง

นีรชาลอบถอนหายใจ คิดในใจว่ายังไงก็ต้องไม่ให้ พี่สาวเธอรู้เรื่องนี้ เพราะตามนิสัยของเธอแล้วจะต้อง เอาเรื่องนี้ไปโพนทะนาให้คนอื่นรู้ ให้เธอต้องอับอาย ขายขี้หน้าเป็นแน่

“อ๋อ…คือเสื้อตัวนี้ฉันยืมมาจากเพื่อนน่ะ พอดีว่าเมื่อคืน ฉันดันทำเสื้อตัวเองเปื้อน” ขณะที่พูดนีรชาก็ดูสีหน้า ของมุกมณีไปด้วย กลัวจะแสดงพิรุธอะไรออกมาให้เธอ จับได้

มุกมณีกลอกตาไปมา ในเมื่อนีรชาพูดแบบนี้ก็แสดง ว่าเธอไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นคุณแทน อย่างนั้นก็ดีล่ะ

“ยัยน้ำ ฉันว่าเสื้อตัวนี้มันเปื้อน เดี๋ยวฉันเอาไปซักให้ นะ”

มุกมณีหยิบเสื้อเชิ้ตออกไปด้วยท่าทีแปลกๆ ร้อยวัน พันปีเธอไม่เคยจะทำงานบ้าน แล้ววันนี้ทำไมถึงจะช่วย ซักเสื้อ

แต่ว่า เอาไปก็ดีแล้วล่ะ เสื้อตัวนั้นก็กะว่าจะโยนทิ้ง อยู่แล้ว เธอไม่อยากเห็นอะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้ชายคน นั้น

ตึกบริษัทที.เอส พร็อพเพอร์ตี้กรุ๊ปจำกัด บนชั้น 27 แสงอาทิตย์ส่องกระทบผนังกระจก จนเกิดแสงสะท้อน
ห้องโถงที่อยู่ชั้นหนึ่งตกแต่งได้อย่างหรูหรา ทุก สิ่งทุกล้วนแต่ดูดีมีระดับ ว่ากันว่าคุณภัสกรณ์เป็นคน ออกแบบเองกับมือ

ร่างบางยืนอยู่บนพื้นหินอ่อน สะโพกพิงประตู กระจกด้วยท่าทางที่มั่นใจ ชุดเดรสสั้นรัดรูปของเธอ ยิ่งทำให้เธอดูสวยสง่า ผิวขาวๆ ส่วนโค้งเว้าอันเซ็กซี่นั้น ดึงดูดสายตาผู้คนให้จับจ้อง

พนักงานต้อนรับ มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ และ ทักขึ้นมาว่า “คุณผู้หญิง ไม่ทราบมีธุระอะไรคะ” แต่งตัว ขนาดนี้ ก็คงจะมาบำเรอท่านประธานอีกตามเคย

“ฉันมาพบคุณภัสกรณ์” มุกมณีตอบอย่างเย่อหยิ่ง ยกมือขึ้นมาลูบผมลอนยาวของตัวเอง ทำให้พนักงาน ชายที่เดินผ่านไปผ่านมามองตามตาไม่กระพริบ

“ไม่ทราบว่า ได้นัดไว้หรือเปล่าค่ะ”

“จําเป็นด้วยเหรอ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไปบอกท่าน ประธาน ว่าฉันคือผู้หญิงที่นอนกับเขาเมื่อคืนนี้ มุก มณีพูดอย่างภาคภูมิใจ

ห้องทำงานของประธานบริษัท

ภัสกรณ์ได้ฟังรายงานของเลขาผ่านโทรศัพท์ วันนี้ เขามีประชุมอีกหลายครั้ง ไม่มีอารมณ์ที่จะจัดการกับผู้ หญิงเหล่านี้
แต่พอได้ยินว่าผู้หญิงคนเมื่อคืนมาหา เขาก็เผลอยิ้ม ออกมาโดยไม่รู้ตัว

ผู้หญิงคนเมื่อคืน แตกต่างจากผู้หญิงอื่น ถ้าเปรียบ ผู้หญิงคนอื่นเป็นอาหารค่ำแบบฝรั่งเศส งั้นเธอก็เป็น โจ๊ก กินอาหารมื้อใหญ่เบื่อแล้ว จะลองชิมโจ๊กดูบ้างมัน ก็ไม่เลว……..

“ท่านประธานขา…” เสียงหวานๆ ดังมาจากประตูห้อง ทำงานของภัสกรณ์

ภัสกรณ์เงยหน้าขึ้นมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวเปิด เผยยืนอยู่หน้าประตู คอเสื้อคว้านลงลึกจนเห็นถึงไหน ต่อไหน ดวงตาเป็นประกายถูกแต่งแบบสโมคกี้อาย

เขาขมวดคิ้ว ผู้หญิงบนเตียงเมื่อคืนดูสดใสและไร้ เดียงสา เทียบไม่ได้กับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา ตอนนี้ มันเกิดอะไรขึ้น หรือจริงๆ แล้วเธอตั้งใจแต่งตัว แบบนี้เพื่อมายั่วเขา รสนิยมของเขามันแย่ขนาดนั้นเลย เหรอเนี้ย

ภัสกรณ์จ้องมุกมณีไม่วางตา เขาไม่พูดอะไรสักคำ พอมุกมณีเห็นรูปร่างหน้าตาของเขาแล้วก็ถึงกับมือไม้ อ่อน หรือจริงๆ เขาจะรู้แล้ว ว่าเธอสวมรอยมา

รีบดึงเสื้อเชิ้ตสีขาวที่พับเก็บไว้ในกระเป๋าออก มา เธอชี้ตรงข้อพับที่มีตัวอักษร ที.เอ.เอ็น ปักอยู่ มุกมณีเดินเข้าไปหาภัสกรณ์ และยื่นเสื้อไปตรงหน้าเขา”ท่านประธาน ฉันเอาเสื้อของคุณมาคืนค่ะ..……….

ในระหว่างที่พูด เธอก็จงใจเบียดเอวของเธอเข้าไป ใกล้ ใกล้ซะจนเกือบจะชนหน้าเขาอยู่แล้ว