ตอนที่ 1 ค่ำคืนที่เมาค้าง

ราวกับว่าได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เสียงฝน ? หรือว่า เสียงน้ำ ?

เซี่ยวลั่วหยาวย่นจมูกของเธอ ใครกันส่งเสียงดังขนาดนี้ ไม่ให้คนอื่นหลับนอน! เสียงดังจะตายแล้ว!

ต่อมา เธอเริ่มมีอาการปวดศีรษะ ราวกับว่าสมองของเธอ ต้องการปลดปล่อย เซี่ยวลั่วหยาวหลับตาลงและอยากจะ โยนหัวนี้ออกไปให้ใครก็ได้ แค่ไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้

ไม่นอนแล้ว นอนไม่หลับแล้ว!

เซี่ยวลั่วหยาวตื่นขึ้นด้วยอารมณ์ ใบหน้าเล็กๆย่น ปากย่น และค่อยๆลืมตาขึ้น

“กี่โมงแล้ว?” เธอพูดราวกับบ่น

ไม่มีใครตอบ

ทำไมพี่สาวของเธอจึงไม่ตอบเธอ

เซี่ยวลั่วหยาวหันไปมองรอบๆอย่างช้าๆ

เอ๊ะ? นี่ไม่ใช่ห้องโถงเล็กๆในบ้านของเธอ สิ่งที่เห็น … เป็นวอลล์เปเปอร์ที่หรูหรา โคมไฟระย้าที่งดงาม เฟอร์นิเจอร์ก็หรูหรา …

“อ้าว! ที่นี่ที่ไหน!” ในที่สุดเชี่ยวลั่วหยาวก็ตื่นขึ้น เธอตั้งตัว ตรงและมองไปรอบๆด้วยความตกใจและควา

นี่เป็นห้องเพรสซิเดนท์สูทที่เคยเห็นในนิตยสาร

“เอ๊ะ…” เซียวลั่วหยาวอุทานด้วยความตกใจและรีบเอามือ ปิดปาก

เธอกระพริบตา จากนั้นก็รู้สึกว่า เธอกำลังเปลือยกายและ ไม่ได้สวมเสื้อผ้า

“เอ๋ เอ๊ะ…….ฉัน….หรือว่าฉัน….โดน..อะไรแบบนั้นแล้ว?”

และหูของเซี่ยวลั่วหยาวก็ได้ยินอะไรบางอย่าง เธอมอง ไปที่ประตูฝ้าของห้องน้ำและมีเสียงน้ำไหล เธอเห็นชายร่าง ใหญ่กำลังอาบน้ำอยู่อย่างคลุมเครือแม้ว่ามันจะคลุมเครือ แต่ก็แน่ใจว่าเป็นร่างสูงแข็งแรงและสง่างาม …

โรงแรม … ไม่นะ … ผู้ชาย …

เซียวลั่วหยาวกัดนิ้วของเธอและกระพริบอย่างรวดเร็ว

ไม่ใช่หรอก … คืนหลังจากสอบเข้าวิทยาลัย หลังจากเมา ค้าง …อะไรอะไร ?

เชี่ยวลั่วหยาวจับหน้าอกไว้แน่น อยากจะดึงผมตัวเอง เธอกำลังตื่นตระหนกราวกับหนูตัวเล็กๆที่ไม่มีหาง เธอกำลัง วุ่นวายอยู่บนเตียงและในที่สุดก็หยิบเสื้อผ้าที่กองยุ่งเหยิง อยู่บนพื้นขึ้นมาสวม ในขณะที่ผู้ชายนั้นอาบน้ำ เธอต้องรีบ หนี

ป้ง !!

เสียงประตูห้องน้ำเปิดออก และชายร่างแข็งแรงสูงราว ร้อยแปดสิบก็ออกมา ร่างของเขาถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาว ตั้งแต่ร่างกายส่วนล่างของเขาและเผยให้เห็นขายาวๆของ เขา เขามองอย่างสงสัย “อืม สิ่งของเล็กๆนั่นไปไหนแล้ว? คงจะไม่ หนีไปแล้วหรอกนะ?”

ชายคนนั้น ขมวดคิ้วอย่างช้าๆ แสดงถึงความไม่พอใจและ รำคาญ

“บ้าเอ๊ย เธอหนีไปแล้ว!”

ใบหน้าของชายคนหนึ่งมีความสวยงามอย่างน่าประหลาด ใจ เป็นชายหนุ่มรูปงามที่มีดวงตาสีเข้มและเฉียบคม มีความ เย็นชาที่ทำให้ผู้คนไม่กล้าที่จะมองตา

ตั้งที่สูงโด่งทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาเย่อหยิ่งและมั่นใจในตัว เองสูง

เส้นริมฝีปากของริมฝีปากบาง ๆ ชัดเจนเผยให้เห็นความ บางและความเลือดเย็น
โดยทั่วไปแล้วเขาเป็นคนที่ดุร้ายและโหดร้ายที่ไม่ สามารถเข้าถึงได้ง่าย

เขาเปิดกล่องบุหรี่โลหะอย่างรวดเร็ว หมดความอดทน จุด บุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างช้าๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆจากนั้นค่อยๆ พ่นควันบุหรี่ออกมาสองสามครั้ง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดหมายเลขและออกคำสั่ง “คางจ่าย ค้นหาข้อมูลผู้หญิง เมื่อคืนนี้…อืม เอาให้ไวที่สุด”

หลังจากนั้นเขาก็คีบบุหรี่ไว้ด้วยสองนิ้วและยืดเส้นยืดสาย ภายในห้อง กล้ามเนื้อทุกส่วนถูกใช้งานระหว่างออกกำลัง กาย ทุกสัดส่วนล้วนแต่มีความแข็งแรง

เขาพบปืนในเสื้อ และแยกชิ้นส่วนออกอย่างรวดเร็วและ ประกอบใหม่ เหนี่ยวไกขึ้นและเล็งนาฬิกาบนผนังห้อง

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืน เป็นคืนที่ทำให้เขา ประหลาดใจ

เขากําลังจะก้าวออกไปด้านนอกของบาร์ เพื่อรีบไปโซน ของเพื่อนที่ได้ชวนกันไว้ แต่กลับถูกใครบางคนคว้าแขนเอา ไว้ หากไม่ใช่เพราะว่าเขาเหลือบมองเธอ เธอคงจะโดนเขา บิดแขนไปแล้วจากการที่ร่าเรียนการป้องกันตัวมาอย่างดี แต่เธอโชคดีที่เขาได้เหลือบมองเธอซะก่อน

ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมหน้าม้าดวงตากลมโต จากแสงสว่างก็ มองเห็นผิวที่อ่อนโยนของเธอทันที
ทุกอย่าง ทำให้เขารู้สึกเหมือนเธอเป็นสัตว์ตัวเล็กๆ

“คุณดูหล่อมากๆเลย ฮาฮา เอิ๊ก!”

หญิงสาวหัวเราะและเรือออกมา

เมื่อเรอก็เห็นลิ้นชมพูของเธอ ราวกับเป็นลิ้นของงู ซึ่ง ดึงดูดสายตาของชายคนนั้น

“ปล่อย” เขาพูดอย่างเยือกเย็น

เขาส่ายแขนและสลัดเธอไม่ออกหรือเขาไม่ได้ใช้แรงมาก

นัก

“ฮีๆ ไม่ปล่อย…คุณหล่อจริงๆ ฉันชอบ….อืม ชอบ…. ตอนเธอพูดเธอดูเหมือนจะดื่มมาหนักแล้ว

ร่างกายที่อ่อนนุ่มพิงอยู่กับร่างกายของเขา และเอนกาย ไว้ที่ร่างกายของเขา

ริมฝีปากสีแดงสด น่ารัก

น่ารัก..น่ารักมากจริงๆ

ใจของเขาสั่นไหว

เขาคุ้นชินกับผู้หญิงที่แต่งหน้าหนักๆ และในตอนนี้เห็นเพียงผู้หญิงที่แต่งหน้าอย่างเรียบง่าย เขาจึงรู้สึกแปลกใหม่

“เธออายุเท่าไหร่แล้ว? จบมัธยมต้นแล้วหรือยัง?”

เขาอดไม่ได้ที่จะปรับโทนเสียงให้นุ่มนวล สัมผัสใบหน้าที่ อ่อนนุ่มและถาม

เข้าใกล้หูของเธอก่อนจะได้กลิ่นหอมจาง ๆ

มันเหมือนน้ำหอมกลิ่นผลไม้แสนอร่อยความบริสุทธิ์ที่เป็น เอกลักษณ์ของผู้หญิง

“มัธยมต้น? มัธยมต้นฉันคือชื่อจง คุณล่ะ? คุณอยู่ที่ไหน เพื่อนร่วมชั้น?”

เพื่อนร่วมชั้นเหรอ ใครเพื่อนร่วมชั้นเธอ?

สิ่งของเล็กนี่ๆ!

เขายกแขนขึ้นและคิดว่าจะอ้าแขนให้เด็กผู้หญิงคนนี้ออก

ไป

“ฉันต้องไปแล้ว เธอยืนดีๆ”

ดื่มแล้วเป็นแบบนี้ จะล้มลงไหม

“คุณหล่อมากๆเลย……
หญิงสาวพึมพำและคว้าเอวเขาไว้ กอดเขาไว้แน่น ใบหน้า เล็กๆนั่นกำลังหายใจตรงหน้าอกเขา

“คุณหล่อมาก คุณคือภาพวาดเหรอ?………..หรือคุณคือ ดาราภาพยนตร์? คุณต้องการเงินเท่าไหร่?….นอนกับฉัน ไหม? อืม? ดีไหม? นอนกับฉันนะ?”

เธอกำลังพล่ามอะไรนะ!

นอนกับเธอ?

เธอเด็กขนาดนี้ ดูแล้วเหมือนเด็กอายุสิบสี่สิบห้า เขาไม่ ยุ่งกับสิ่งของเล็กๆ และเขาไม่ได้สนใจมัน

ถึงแม้ว่าเขามองจะแต่งหน้าสีชมพูของเธอ และค่อนข้าง น่าดึงดูด

แต่…เขาก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผู้หญิงก็ไม่ขาดมือ เขาจะไม่ ทำร้ายเด็กตัวเล็กๆนี่

“โอเค พอได้แล้ว ฉันยังมีธุระต่อ ถ้าเธอไม่ปล่อยฉันจะ หยาบคายแล้ว!”