บทที่39 คิดสั้น

ถึงแม้จะวางสายโทรศัพท์ไปแล้ว แต่ประโยคสุดท้าย ที่เยสวนพูด ยังคงหมุนเวียนอยู่ในหัวของลู่เสี้ยงหยาง

อยู่

“ให้เวลาคุณหนึ่งอาทิตย์ ภายในหนึ่งอาทิตย์ ถ้าคุณ ยังไม่มีหลักฐานพิสูจน์ใดๆที่ทำให้ผมเชื่อคุณได้ พวกเรา ก็หย่ากันเถอะ”

ใบหน้าของ ลู่เสี้ยงหยางยิ้มออกมาอย่างเจ็บปวด โชค ชะตาล้อเล่นกับเขาทุกครั้งเลยจริงๆ

ช่วงเวลานี้ ไม่ง่ายเลยที่เขาจะได้รับความรู้สึกดีๆจาก

เยสวน ทำให้ เย่สวนยอมรับเขา แต่ว่ายังเกิดเรื่องอย่าง

นี้ขึ้นอีก

เย่สวนเผชิญหน้ากับการซักถามข้อสงสัยของทุกคน แล้วเลือกเขา จะต้องมีความกล้ามากจริงๆ ตอนนี้ถูก เรื่องนี้ก่อกวน เย่สวนไม่ได้โกรธเขาต่อหน้าสาธารณชน ก็คือได้ให้โอกาสที่ยิ่งใหญ่แก่เขาแล้ว

“อือ หนึ่งอาทิตย์จะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างชัดเจน สำหรับผมแล้วความยากไม่มาก ” ลู่เสี้ยงหยางบ่นพึมพำ ตัวเอง มีความหวังขึ้นมาในใจอีกแล้ว แล้วเขาก็สดใส ร่าเริงขึ้นมานิดหนึ่ง

เมื่อตอนที่ก้าวเท้าออกไปด้านหน้า อยากจะไปชื่นชมปลาที่อยู่ในน้ำสักหน่อย เขาเพิ่งจะจ้องมองไปที่ผิวน้ำ ก็ได้เห็นฉากที่น่าสนใจมากฉากหนึ่ง

ปลาในน้ำกำลังพยายามที่จะทวนกระแสน้ำ ไม่เคยที่ จะคล้อยไปตามกระแส

ทำให้ ลู่เสี้ยงหยางเข้าใจ มนุษย์ก็ไม่ใช่แบบนี้เหรอ? ผู้คนมากมายต่อสู้ดิ้นรนกันอยู่ทุกวัน แต่ว่าพวกเขาก็ไม่ ยอมแพ้

แต่ที่ทำให้ ลู่เสี้ยงหยางคิดไม่ถึงก็คือ เขาเพิ่งเดินไป ไม่กี่ก้าว ก็ถูกคนดึงมือเอาไว้แล้ว

นี้น่าจะมือของผู้หญิงเท่านั้น เต็มไปด้วยความอ่อนนุ่ม และนุ่มนวล อีกอย่างผิวมีความมันวาวด้วย เหมือนผ้า ไหมเลย

ลู่เสี้ยงหยาง หันหน้ากลับไป กระทบเข้ามาในตาของ เขาก็เป็นผู้หญิงจริงๆ หน้าตาสวยงาม ใบหน้ารูปไข่ มาตรฐาน คิ้วตาจมูกปากละเอียดอ่อนสวยงาม รูปร่างยิ่ง เซ็กซี่ ถึงแม้ตอนนี้จะสวมใส่แต่เสื้อเชิ้ตสีดำง่ายหนึ่งตัว กับกางเกงยีนรัดรูปธรรมดาเท่านั้น แต่ก็เผยให้เห็นรูป ร่างที่แท้จริงของเธอออกมา

ลู่เสี้ยงหยาง ตาเป็นประกาย แต่ในทันใดนั้นก็สงสัย และประหลาดใจ

ผู้หญิงคนนี้จับมือเขาทำไม? และดูเหมือนพวกเขาจะ

ไม่รู้จักกัน
ถูก ลู่เสี้ยงหยางมองอย่างนี้ ใบหน้าของคนสวยก็รู้สึก เขินขึ้นมา ในตอนนั้นเองก็รู้สึกตัวได้ว่า มือของเธอยังจับ ที่มือของ ลู่เสี้ยงหยางอยู่ แล้วรีบปล่อยมือทันที

ในตอนนั้นเอง ใบหน้ารูปไข่ที่สวยงามก็เธอก็แดงมาก อย่างเห็นได้ชัด แก้มแดงเหมือนลูกพีชที่สุกงอม ทำให้ คนทนไม่ไหวอยากจะกัดกินซะจริงๆ

“คนสวย คุณคือ? ” ลู่เสี้ยงหยางถามอย่างงงงัน

“เฮ้อ ” คนสวยถอนหายใจออกมา มองไปที่ ลู่เสี้ยง หยางแล้วพูดว่า “คุณยังเป็นวัยรุ่น ก็แค่เจออุปสรรคนิด หน่อยไม่ได้หนักหนาอะไร จะพยายามฆ่าตัวตายทำไม?

ฆ่าตัวตาย? !

ลู่เสี้ยงหยาง งงไปหมดแล้ว นี่มันอะไรกันเนี่ย?

“เพราะฉะนั้น ไม่ว่าตอนนี้คุณจะมีเรื่องในใจอะไรที่ ข้ามผ่านไปไม่ได้ คุณต้องมองไปด้านหน้า เวลาเป็นสิ่งที่ ดีที่สุดที่จะเยียวยา เชื่อฉัน ” คนสวยมอง ลู่เสี้ยงหยาง พูดอย่างจริงจัง

คนสวยคนนี้ชื่อ จ้าวหรูเย็น ที่บ้านเปิดคลินิก คลินิกก็ อยู่ในหมู่บ้าน ไม่กี่วันก่อน เธอก็เห็นคนมายืนที่หัว สะพานอย่างบังเอิญ หลังจากยืนเงียบๆอยู่สักพักแล้วนั้น ก็กระโดดลงไปในแม่น้ำด้านล่าง ดีที่ช่วยไว้ได้ทัน ไม่ได้ เสียชีวิตไป
วันนี้เธอเห็น ลู่เสี้ยงหยางยืนอยู่ที่หัวสะพาน รู้สึกไม่ดี ก็เลยทำให้คิดถึงเรื่องนี้ คนที่กระโดดลงแม่น้ำในวันนั้น เพราะว่ารีบร้อน เธอถึงได้รีบวิ่งมาที่สะพาน เพื่อที่จะดึง มือของ ลู่เสี้ยงหยางไว้

ลู่เสี้ยงหยาง นวดขมับเบาๆ รู้ว่าผู้หญิงคนสวยที่ยืนอยู่ ด้านหน้านี้เข้าใจเขาผิด แต่ว่าในใจก็รู้สึกอบอุ่นนิดหนึ่ง เขาและเธอพบกันโดยบังเอิญ เธอยังสามารถพูดโน้ม น้าวใจเขาได้

ดูไปดูมาผู้หญิงคนสวยนี้ก็มีจิตใจเมตตานะ

“ชื่ออะไร? ” ลู่เสี้ยงหยางถาม %3D

“จ้าวหรูเย็น” จ้าวหรูเย็น ยิ้มเล็กๆ รู้สึกปลื้มอกปลื้มใจ นิดหนึ่ง ลู่เสี้ยงหยางพูดกับเธอแล้ว งั้นแสดงว่าคิดได้ แล้วฉันไหม คงไม่คิดสั้นอีกแล้วล่ะ

“จ้าวหรูเย็น? คือ ชื่อเพราะดี เหมาะกับคนสวยๆอย่าง คุณ เมื่อกี้ขอบคุณนะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ผมอาจจะ กระโดดจากตรงนี้ลงไปแล้วจริงๆ ลู่เสี้ยงหยางพูดกึ่ง ล้อเล่น

ได้ยินอย่างนี้ จ้าวหรูเย็นก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกแล้ว ใน เวลาเดียวกันก็รู้สึกอยากรู้ว่าผู้ชายคนนี้ไปเจอเรื่องราว อุปสรรคอะไรมากันแน่ ถึงได้คิดที่จะเผชิญหน้ากับความ ตายแบบนี้

ในตอนนั้นเอง ที่ จ้าวหรูเย็นกำลังจะเปิดปากถามลู่เสียงหยาง โทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้น หยิบขึ้นมา ดูเป็นพ่อของเธอที่โทรเข้ามา

เพิ่งจะกดรับโทรศัพท์ ก็ได้ยินน้ำเสียงที่เป็นกังวลของ พ่อดังออกมา : “หรูเย็น ลูกวิ่งไปไหนแล้ว? รีบกลับมา เดี๋ยวนี้ มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับคลินิกเราแล้ว

ได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของ จ้าวหรูเย็นก็เปลี่ยนไป หายใจเข้าลึกแล้วถามว่า : “พ่อ เกิดเรื่องอะไรขึ้นใน คลินิก? ”

พ่อของเธอไม่ได้พูด แค่ให้เธอรีบกลับมา พูดเสร็จก็ วางสายไป

สีหน้าของจ้าวหรูเย็นไม่สู้ดีหนักตัวสั่นไปทั้งตัว แต่ถึง แม้จะเป็นอย่างนั้น ก่อนที่จะจากไป เธอยังพูดอย่าง จริงจังกับ ลู่เสี้ยงหยางไปหนึ่งประโยค : “แม่แต่ความ ตายคุณยังกล้าที่จะเผชิญ ยังมีเรื่องอะไรที่ไม่กล้าที่จะ เผชิญอีกบ่ะ หลังจากนี้ต้องเข้มแข็ง อย่าทำเรื่องโง่ๆ อย่างนี้อีก”

ลู่เสี้ยงหยาง ส่ายหัว มองดูหลังของจ้าวหรูเย็นจากไป ก็ยิ้มในใจขึ้นมา

เป็นผู้หญิงที่น่ารักจริงๆ

จ้าวหรูเย็นรีบกลับจากสะพานไปที่คลินิกอย่างลุกลี้ ลุกลน เพิ่งจะเดินเข้าไปในคลินิก ก็เห็นผู้ชายสิบกว่าคนใส่ชุดสูท สวมแว่นตากันแดดยืนล้อมพ่อของเธอและรุ่น พี่ผู้ชายของเธออย่างแน่นหนาอยู่

พวกเขาลุกลี้ลุกลน ในปากก็พูดตะโกนไม่หยุด ให้พ่อ ของเธอรีบช่วยชีวิตคน

จ้าวหรูเย็น มองอย่างละเอียด ก็ค้นพบว่าในมือของ ชายสองคนในนั้นกำลังอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งอยู่

ดวงตาทั้งสองข้างของผู้หญิงคนนี้หลับสนิท ไม่ ขยับเขยื้อน บนหน้าผากและบนขามีบาดแผล ที่เลือดยัง

หางไหลอยู่

พ่อของ จ้าวหรูเย็น จ้าวต้าไห่ส่ายหัว พูดว่า : “อาการ บาดเจ็บของผู้ป่วยร้ายแรงเกินไป ถึงขั้นมีเลือดออก อย่างมาก คลินิกของพวกเราไม่มีอุปกรณ์ทั้งหมด ไม่มี ทางที่จะทำการรักษาได้จริงๆ พวกคุณไปที่โรงพยาบาล เถอะ”

ผู้ชายคนนั้นพูดตะโกนอย่างรีบร้อน “คุณผู้หญิงของ พวกเราประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ก็เป็นเพราะเลือด ไหลออกมาเยอะเกินไปจนทำให้หมดสติ รอให้พวกเรา ไปถึงโรงพยาบาล เธอก็คงไม่มีชีวิตแล้ว ผมไม่สน ถ้าวัน นี้พวกคุณไม่สามารถช่วยชีวิตคุณผู้หญิงของพวกเราได้ พวกเราก็จะทำลายคลินิกเน่าๆนี้ซะ”

“นี้….พวกคุณเป็นคนยังไงกันแน่เนี่ย ไม่มีเหตุผลเอา ซะเลย” รุ่นพี่ของจ้าวหรูเย็น ซูจื้อเฉิงพูดต่อ
ผู้ชายคนที่พูดไปเมื่อกี้ยิ้มอย่างเย็นชา “พวกเราเป็น ใคร? พวกคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะรู้ แต่ถ้าพวกคุณยังพูดไร้ สาระอีกประโยคล่ะก็ สมองของพวกคุณก็จะได้กลับ บ้านเก่าไปทันทีแน่”

พูดเสร็จ เขาก็ควักปืนออกมาจากกระเป๋า มุ่งเป้าชี้ไปที่ หน้าผากของ จ้าวต้าไห่

จ้าวต้าไห่ ขาอ่อน เกือบจะนั่งลงไปกับพื้น พวกนี้เป็น ใครกันแน่ ถึงได้พกปืนติดตัวอย่างงี้

ซูจื้อเฉิง สูดลมหายใจเข้าไปอย่างแรง รู้ว่ายั่วยุพวกนี้ ไม่ได้ แม้แต่ตดก็ยังไม่กล้าตดเลย

จ้าวหรูเย็นสีหน้าขาวซีด ถึงแม่จะกลัว แต่ก็ยังรวบรวม ความกล้าแล้วพูดว่า : “ถ้าพวกคุณยังทำแบบนี้อีก ฉัน จะแจ้งตำรวจแล้วนะ”

เมื่อคำพูดนี้ปล่อยออกไป สายตาผู้ชายทั้งสิบกว่าคนก็ มองมาที่ตัวเธอ

“ได้ซิ ถ้าคุณโทรแจ้งตำรวจ ผมก็อยากรู้ว่า คุณโทร เร็วกว่า หรือว่ากระสุนปืนในมือของผมจะเร็วกว่า” ผู้ชายที่ถือปืนอยู่ยิ้มอย่างน่ากลัว แล้วหันปลายกระบอก ปืนมาที่ จ้าวหรูเย็น

จ้าวหรูเย็นเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ซะที่ไหนล่ะ เหตุการณ์แบบนี้น่ากลัวมากกว่าในหนังซะอีก

แต่ทว่าตอนที่เธอทำอะไรไม่ถูกนั้น ก็มีน้ำเสียงนิ่งๆของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา

“น่าตลกจริงๆ พวกคุณมาขอร้องคนให้ช่วยรักษา แต่มี ท่าทางที่น่ารังเกียจอย่างนี้ ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็น เป็นครั้งแรก ”

น้ำเสียงพูดจบลง ลู่เสี้ยงหยางก็ก้าวเท้าเดินเข้ามา