บทที่189 นายขอเธอแต่งงานได้

สู่เสี้ยงหยางก้มหน้ามองบัตรธนาคารในมือ ในใจมีความ อบอุ่นไหลผ่าน

เขากับจ้าวหรูเย็นไม่มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดต่อกัน อย่าง มากที่สุดก็แค่ความคลุมเครือ แต่จ้าวหรูเย็นก็ยังช่วยเหลือ เขาด้วยความใส่ใจเช่นนี้ ความรู้สึกนี้ไม่อาจแสดงออกมาได้ ด้วยคำพูด

เขายิ้ม ลู่เสี้ยงหยางส่งสายตาให้จ้าวหรูเย็นวางใจ “ฉัน รับปากเธอว่าจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันก็ไม่ต้องออกจากปืน เหอ ที่ควรหายไปจากปืนเหอ คือตระกูลหาน”

ได้ยินคำนี้ จ้าวหรูเย็นก็กระวนกระวายจนแทบจะเป็นลม ไม่เข้าใจจริงๆว่าลู่เสี้ยงหยางไปเอาความกล้ามาจากไหน หรือว่าจากหมัดทั้งคู่ของเขา? แต่ต่อให้เขาต่อยได้อีก จะไป สู้ตระกูลหานได้ยังไง ตระกูลหานมีอำนาจขนาดนั้น

“เฮ้อ ลู่เสี้ยงหยาง ตามใจนาย” จ้าวหรูเย็น โกรธจนพูดไม่ ออก ไม่ได้หยุดอยู่ที่เดิม หันตัว แล้วร้องให้จากไป

ยังทิ้งคำพูดไว้อีกคำจากระยะไกล “รหัสของบัตรธนาคาร

คือวันเกิดนาย”

สู่เสี้ยงหยางตัวสั่น รหัสบัตรธนาคารที่จ้าวหรูเย็นใช้ คือวันเกิดของเขา?

จ้าวหรูเย็นดูเหมือนจะตกหลุมรักเขาแล้ว!

ถอนหายใจเบาๆ สู่เสี้ยงหยางกำบัตรธนาคารที่จ้าวหรู เย็นให้ไว้แน่น

หลิ่วหรูยู่หัวเราะแล้วพูด “คนเขามีความรู้สึกลึกซึ้งให้คุณ ขนาดนี้ คุณขอเธอแต่งงานได้เลยนะเนี่ย”

น่าอิจฉาซะมัด!

สู่เลี้ยงหยางยิ้มไม่พูดตอบ

ในเวลาเดียวกัน

ไม่ไกลนัก โจวอานที่ยืนอยู่ตรงประตูโรงแรมหวงถึง ได้ยิน คำพูดที่จ้าวหรูเย็นพูดกับลู่เสี้ยงหยางเมื่อกี้อย่างชัดเจน

คำที่จ้าวหรูเย็นพูดกับลู่เสี้ยงหยาง มีแต่ความห่วงใยทุก คำ แล้วทั้งหมดนั้นก็มาจากใจ เขาถามตัวเอง เขากลัวว่าจะ ไม่มีวันได้รับความห่วงใยที่ใส่ใจรายละเอียดแบบนั้นจาก

จ้าวหรูเย็นเลย

ยัยกะหรี่จ้าวหรูเย็นนี้ถึงชั้นเอารหัสบัตรธนาคารของเธอ ตั้งเป็นวันเกิดของลู่เสี้ยงหยาง

เขานึกไม่ออกเลย วันคืนที่เขาตามจีบจ้าวหรูเย็น จิตใจถูก ทำให้กลายเป็นสีเขียวมากี่ครั้งแล้ว
ยิ่งจ้าวหรูเย็นห่วงใยสู่เสี้ยงหยางเช่นนี้ เขาก็ยิ่งมีเหตุผล ให้เชื่อมั่น ว่ายัยกะหรี่จ้าวหรูเย็นนี่น่ากลัวว่าเคยนอนกับสู่ส้ ยงหยางมาตั้งนานแล้ว

“ดีมาก จ้าวหรูเย็น กะหรื่อย่างเธอทำให้ฉันหงุดหงิดเต็มที่ แล้ว ซักวัน ฉันจะทำให้เธอเป็นหญิงแพศยาใต้เป้าฉัน แล้ว ยังไอ้แมงตาลูเสี้ยงหยางที่สมควรตายนี้ ฉันจะทำให้แกหน้า เขียวในไม่ช้า” การแสดงสีหน้าของโจวอานเกลียดชังและชั่ว ร้ายมาก ขณะที่แอบคิดอยู่ในใจ

แต่หลังจากที่จ้าวหรูเย็นจากไปแล้ว ลู่เสี้ยงหยางก็ไม่หยุด อยู่ที่เดิม ขึ้นรถของตัวเอง

หลิ่วหรูยู่ก็ตามมาตลอดจนถึงข้างรถ

ลู่เสี้ยงหยางเอ่ยถาม ” ให้ฉันไปส่งเธอไหม?”

“ไม่ต้องหรอก ฉันขับรถมาเอง ฉันจะกลับเอง” หลิ่วหรูยู่ สายหัวเพื่อหลีกเลี่ยงความขัดเขิน ใบหน้าที่งดงามไร้ที่ติเริ่ม แดงแล้ว ในตอนนี้เธอยังหลงเหลือมาดสาวมั่นสูงศักดิ์เสีย ที่ไหน เป็นแค่เด็กผู้หญิงที่กำลังมีความรัก

“อ่อ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นเธอก็ขับรถดีๆ ไม่ไปส่งนะ” ลู่เสี้ ยงหยางพูดพลางพยักหน้า

มือเรียวของหลิ่วหรูอยู่ขยุ้มขอบกระโปรง พูดอำลาลู่เสี้ยง หยางไปอย่างไม่เต็มใจเล็กน้อย “งั้นฉันไปก่อนนะ
คู่เสี่ยงหยางพยักหน้า สตาร์ทรถอย่างรวดเร็ว แล้วจากไป ทิ้งไว้เพียงหลิ่วหรูยู่ที่เศร้าสร้อย

อายุขนาดนี้แล้ว ผู้ชายที่ตามจีบเธอก็มีไม่น้อย แต่ไม่มีซัก คนสามารถทำให้เธอเหลียวมองได้ สู่เสี้ยงหยางคนนี้ไม่ง่าย เลยที่จะทำให้เธอใจเต้น แม้จะอยากคุกเข่าเลียเจ้าตัวแสบ แต่ไม่คิดว่าเขาจะไม่ได้ขาดแคลนผู้หญิงข้างกาย แล้วยังไม่ ใต้สนใจเธอมากนัก

“เฮ้อ นี่คงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ที่สุดในโลกสินะ” หลิ่วหรูยู่ พิมพ่ากับตัวเอง

และในคืนนั้น ค่ำคืนของปืนเหอก็ถูกกำหนดให้ไม่เงียบ สงบ ลู่เสี้ยงหยางอาละวาดที่โรงแรมหวงถึง ตบหน้าสวียั่น ยั่นกับไปจ่อเหาก่อน หลังจากนั้น ก็ใช้วิธีที่น่าอัปยศทำให้ หานปิงหานอับอาย สุดท้ายยังฝากคำพูดที่ร้ายกาจไว้ให้กับ ตระกูลหานและผู้มีอำนาจทั้งล็อบบี้

วีรกรรมแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นที่ปินเหอมาหลายปีมากแล้ว

ดังนั้นเมื่อมันปรากฏออกมา จึงกลายเป็นข่าวด่วน ภาย หลังลู่เสี้ยงหยางออกจากโรงแรมหวงถึงไปแล้ว ก็แพร่ กระจายไปถึงสังคมชั้นสูงของปืนเหออย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้สังคมชั้นสูงของปินเหอ ไม่มีใครไม่ถูกกันถึง เรื่องนี้
ปืนเหอ คลับส่วนตัวที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแห่งหนึ่ง

ผู้ขายแต่งตัวดูดี นิสัยใจคอแตกต่างกันนั่งล้อมวงจิบชา กัน

ในตอนนี้ ชายที่สวมแว่นตาคนหนึ่งจีบชาไปหนึ่งอีก ใบหน้ายิ้มแย้มอย่างเพลิดเพลิน แล้วเอ่ยปากพูด “แต่ก่อน ดินแดนปืนเหอของเราเป็นแอ่งน้ำนิ่ง ไม่มีพายุ ตอนนี้พอดี มี เด็กที่ชื่อลู่เสี้ยงหยางโผล่ออกมา ท้าทายตระกูลหาน ตระกูล เหออย่างโจ่งแจ้ง เรื่องนี้ช่างน่าสนใจเสียจริง”

ชายผิวคล้ำคนหนึ่งพยักหน้า “ฉันก็ได้ยินเรื่องนี้มาเหมือน กัน แต่ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กลู่เสี้ยงหยางนี่โผล่ออกมาจากไหน กล้า ท้าทายตระกูลหาน ตระกูลเหอ นี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ มหัศจรรย์”

ชายร่างท้วมรับคำพูด พลางยิ้มเยาะ “จุดเริ่มต้นกับผีนะสิ ไอ้เด็กนี้ว่ากันว่าเหมือนพวกแผงลอย ไม่มีอะไรผิดแปลก ก็ แค่เป็นกังฟูนิดหน่อย”

“ฮ่าฮ่า พูดออกมาแบบนี้ไอ้เด็กนี้ได้ตายแน่ ไม่รู้ถึงความ น่ากลัวของตระกูลเหอกับตระกูลหาน” ชายหัวโล้นพูด หัวเราะ แสดงสีหน้าเยาะเย้ย เขาเคยร่วมงานกับตระกูลเห อมาก่อน ถูกตระกูลเหอทำให้อับอาย เกลียดตระกูลเหอเข้า กระดูก แต่ก็ไม่กล้าปริปากบ่น ยิ่งไม่กล้าเอาคืนแก้แค้นใดๆ คนอย่างเขายังต้องก้มหัวให้ตระกูลเหอ นับประสาอะไรกับไอ้เด็กที่ท้าทายตระกูลเหอ แล้วเพิ่มตระกูลหานที่น่ากลัวยิ่ง กว่าเข้าไป มันทำให้หัวเราะจนฟันร่วง

“อิม เป็นเด็กที่ไม่รู้จะอยู่หรือตาย ท้าทายตระกูลเหอก็ผิด แล้ว แล้วยังทำผิดต่อตระกูลหานอีก วันตายของเขาอยู่ไม่ ไกลแล้ว” ชายร่างผอมสูงพูดหัวเราะ

ในเวลานี้ ในสายตาของเหล่าเศรษฐีในปืนเหอ ลู่เสี้ยง หยางก็แค่ตัวตลกที่กำกับเองแสดงเอง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันรุ่งขึ้นมาถึงในพริบตา

เพราะว่าวันนี้ ชิงเหอกรุ๊ปจะเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของ

พวกเขา

คู่เสี้ยงหยางกังวลว่าหนูเม่ยหยินกรุ๊ปจะถูกโจมตีมากเกิน ไป จึงรีบเข้ามานั่งในบริษัทแต่เช้า ทำความเข้าใจกับ สถานการณ์

ซุนเซียงเชียงอยู่ในห้องทำงานของลู่เสี้ยงหยาง เหงื่อไหล ออกจากหน้าผาก พูดขึ้นอย่างประหม่า “ท่านประธาน ฉัน ทำงานไม่ราบรื่น คุณลงโทษฉันเถอะ”

ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างสงสัย “ฉันจะลงโทษเธอทำไม?”

ซุนเชียงเชียงก้มหัวลง แล้วพูดอย่างละอายใจมาก “ฉันไม่ ได้นำพาให้ฝ่ายวิจัยพัฒนาของบริษัท มีสินค้าความงามที่สามารถแข่งขันกับสินค้าใหม่รุ่นที่สองของชิงเหอกรุ๊ปได้ บริษัทที่ยิ่งใหญ่ถูกทำลายด้วยมือของฉัน ฉันละอายใจต่อ การปลูกฝังของครอบครัว”

สู่เลี้ยงหยางเอ่ยถาม “มีการเคลื่อนไหวอะไรที่ฝ่ายวิจัย และพัฒนา สินค้าใหม่ของพวกเขายังไม่ออกมาอีกหรอ?”

ซุนเซียงเซียงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ยังไม่มีชั่วคราวค่ะ แต่ ช่วงนี้ชิลีก็พาฝ่ายวิจัยและพัฒนาทำโอทีมาตลอด ทำการ ค้นคว้าตลอดทั้งคืน พวกเขาทำงานกันหนักมาก ฉันทนไม่ได้ จริงๆที่จะเร่งพวกเขาต่อ”

ลู่เสี้ยงหยางพยักหน้า ไม่ได้พูดอะไร คิ้วขมวดกันเล็กน้อย เขาให้คำแนะนำกับซิลลี่ไปมากมายแล้ว แล้วยังมีใบสั่งยานั้น ของเขาเป็นพื้นฐาน ซิลี่เพียงแค่ต้องแก้ไขนิดหน่อย ก็ สามารถค้นคว้าผลิตภัณฑ์ความงามอันใหม่ออกมาได้แล้ว นี่ มันไม่ได้ยากมาก พูดตามเหตุผลซิลี่ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ จะ ต้องไม่มีปัญหาแน่

“วางใจเถอะ ให้เวลาพวกซิลลี่อีกสามวัน ต่อให้วันนี้ชิงเห อกรุ๊ปเปิดตัวสินค้าใหม่ตัวที่สอง ขอแค่พวกเราฝ่ายวิจัยและ พัฒนาค้นคว้าผลิตภัณฑ์ใหม่ออกมาได้ภายในสามวัน ก็ยัง ฟื้นตัวกลับมาได้” ลู่เสี้ยงหยางพูดอย่างใจเย็น เขาเลือกที่จะ เชื่อใจซีรี่

ถึงอย่างไรถ้าเขาไม่เชื่อใจซิลี่ ก็คงเปลี่ยนตัวชิลีผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยพัฒนาไปตั้งนานแล้ว

นี่คือหลักการของลู่เสี้ยงหยาง ใช้คนที่ไม่สงสัย ถ้าสงสัย

ไม่ใช้

“ค่ะ” ขุนเซียงเชียงพยักหน้า

ในตอนนี้ มือถือของลู่เสี้ยงหยางดังขึ้น หยิบออกมาดูเป็น เย่สวนโทรเข้ามา

ลู่เสี้ยงหยางกดปุ่มรับสาย หลังฟังเรื่องที่เย่สวนพูดจบแล้ว จู่ๆก็ตาโตอ้าปากค้างเล็กน้อย