บทที่ 288 การสร้างภาพที่ล้มเหลว

ไม่นาน สาวบริการสุดสวยภายในร้านเดินเข้ามาเพื่อบริการ ทุกคน

เพื่อการสร้างภาพที่เหนือไปกว่านั้น เขายกแขนขึ้นเอ่ย “ขอห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดให้กับเราด้วย”

สาวบริการสุดสวยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ได้ค่ะ แต่ร้านอาหาร ของเรามีกฎ ผู้ที่ต้องการห้องส่วนตัว ต้องมีบัตรVIP คุณ ผู้ชายมีไหมคะ?”

อะไรนะ?

แค่ทานข้าวต้องมีบัตรสมาชิกด้วยงั้นเหรอ?

ฉินหยุนเฟยนิ่งไป ก่อนส่ายหน้า “ไม่มี แต่ผมมีเงิน

ใบหน้าของสาวบริการเผยความรู้สึกผิด “ไม่ได้ค่ะ ต้องมี

บัตรสมาชิกเท่านั้น”

นักเรียนหลายคนต่างจ้องหน้ากัน อะไรกัน มีเงินเอาแต่ ใจเสียจริง ดูท่าร้านอาหารรอยเบิลเบอร์หนึ่งไม่ขาดสนเรื่อง เงินทองจริงๆ

อันที่จริงแล้ว ร้านอาหารรอยเบิลเบอร์หนึ่งไม่ขาดสนเรื่อง เงินทองจริงๆ นั่นแหละ การจัดงานเลี้ยงตามบริษัทต่างในปีนเหอ รายได้ของเขามั่นคงเป็นอันดับหนึ่ง ที่ทิ้งท้ายร้านอา หารจายชิงที่เป็นอันดับสองอยู่ไกลโข

ฉินหยุนเฟย โมโหอย่างหนัก ตามนิสัยของเขาคงได้เดิน ออกจากร้านไปแล้ว แต่เมื่อสักครู่ได้ประกาศออกไปแล้วว่า จะเลี้ยงเพื่อนในชั้นที่ร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่ง หากไม่ได้ เป็นไปตามนั้น วันหลังเขาจะใช้ชีวิตต่อไปในชั้นเรียน ตำแหน่งหัวหน้าห้องเองก็จะหลุดลอยไปด้วย

เพราะงั้นเขาทําได้เพียงอดทนเอาไว้ “ก็ได้ ฉันจะทำบัตร

สมาชิกVIP”

สาวบริการส่ายหน้า “ขอโทษด้วยค่ะ บัตรสมาชิก VIP จํานวนจํากัด ตอนนี้รายชื่อได้เต็มหมดแล้ว คุณผู้ชายไม่ สามารถทําบัตรสมาชิกVIPได้ค่ะ”

ให้ตาย ทานอาหารต้องใช้บัตรสมาชิกVIP แถมการทำ บัตรสมาชิกVIPมีรายชื่อกำจัด

ฉินหยุนเฟยหน้าดำทะมึน แทบจะเป็นลม

เมื่ออาจารย์ประจำชั้นมีว่าฉินหยุนเฟยลำบากใจ จึงช่วย เขาแก้ต่างด้วยรอยยิ้ม “นักเรียน ในเมื่อเราจองห้องส่วนตัว ไม่ได้ งั้นเราก็ทานที่นี่แหละ

แม้เธอจะพูดไปอย่างนั้นแต่ในใจเธอคิดเสียดายอยู่ไม่ น้อย เธอไม่เคยทานอาหารที่ห้องส่วนตัวในร้านอาหารรอยเอิลเบอร์หนึ่งมาก่อนเช่นกัน

” ได้ อาจารย์” หลายคนต่างพยักหน้ารับ ความตื่นเต้น ดีใจเมื่อสักครู่ลดลงกว่าครึ่ง

ฉินหยุนเฟยหนังตากระตุก เขารับรู้ถึงความสลดของ อาจารย์และเหล่านักเรียน

ไม่ได้เด็ดขาด จะทําให้ความรุ่งโรจน์ของตนลดลงไม่ได้ เป็นอันขาด ไม่ว่าอย่างไร วันนี้เขาจะต้องจองห้องส่วนตัวให้ ได้

ในเวลานี้ ผู้ที่คอยติดตามฉินหยุนเฟยคนหนึ่ง หวังเจี้ยน ลุกขึ้นยืน “ทุกคนอย่าเพิ่งใจร้อน พี่หยุนเฟยต้องมีวิธีแน่

เขาเอ่ย พลางส่งสายตาให้กับฉินหยุนเฟย

ฉินหยุนเฟยงาน ฮ่าฮ่า นายหวังเงี่ยนกำลังเตือนสติตน ให้กงหมู่หนึ่งออกหน้าแทน ดูว่าเพื่อนของเขาคุณหนูใหญ่ แห่งเมืองหลวง จะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้หรือไม่

“แค่กแค่ก” ชายหนุ่มกระแอม ก่อนที่จะกล่าวกับกงหมู่ หนิง “คุณหนูกง เธอมาจากเมืองหลวง เส้นสายคงเยอะกว่า ฉัน เธอจะหาวิธี ช่วยจองห้องส่วนตัวให้กับเหล่าเพื่อนของ ฉัน คืนนี้จะจัดงานเลี้ยงซะหน่อย ทุกคนจะได้คุยกัน

เมื่อได้ยินประโยค ทุกคนหันความสนใจไปที่กงหมู่หนึ่ง ภายในชั้นเรียน คุณหนูกงคนนี้มีความลึกลับที่สุด เธอมาจากตระกูลใหญ่โตที่เมืองหลวง เธอคงมีเส้นสายที่กว้าง ขวางพอสมควร จองห้องส่วนตัวคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอ

หากแต่เกินความคาดหมาย กงหมู่หญิงสายหน้า “ฉันไม่รู้ จ๊กเจ้าของร้านอาหาร จองห้องไม่ได้หลอก”

ฮ่าฮ่า เมื่อได้ยินประโยคนี้ ลู่เสี้ยงหยางได้ใจ ไอ้บ้านหยุ นเฟย ชอบสร้างภาพนักไม่ใช่หรือไง? อยากจะรู้เสียจริงว่า คืนนี้เขาจะทำยังไง

สาวบริการที่อยู่ข้างๆ ทนดูไม่ได้อีกต่อไป เธอหันไปเอ่ย กับฉินหยุนเฟย “หากจองห้องไม่ได้ ถ้างั้นพวกคุณก็ทาน อาหารที่โซนธรรมดาแล้วกัน และแน่นอน หากพวกคุณรับไม่ ได้ จะออกไปก็ได้”

ฮ่าฮ่า คนพวกนี้มันอะไรกัน ไม่มีบัตรสมาชิกVIPยังจะ สร้างภาพอีก น่าสงสารเสียจริง

ฉินหยุนเฟยหน้าดำทะมึน สีหน้าบิดเบี้ยวผิดรูป เสมือนกับ ว่าทานแมลงวันเข้าไป

เขาพยักหน้ารับเพื่อตอบรับคำที่จะทานอาหารในโซน

ธรรมดา

ในเวลานี้เอง เลี้ยงหยางขัดขืน “ผมมีบัตร สมาชิกVIPของร้านอาหารคุณอยู่หนึ่งใบ ไม่รู้ว่าจะจองห้อง ได้หรือไม่”
สาวบริการหัวเราะออกมา “บัตรVIPธรรมดา ใช้ไม่ได้นะ คะ จําเป็นจะต้องเป็นแบบพิเศษเท่านั้น”

ไฟแค้นของฉินหยุนเฟยไม่มีที่ระบาย เมื่อได้ยินคำของเสื้ ยงหยาง ภูเขาไฟจึงปะทุออกมา

“บ้าเอ๊ย! สร้างภาพอะไรกัน? ก็แค่เขยย้ายเข้าที่ได้ ประโยชน์จะไปเอาบัตรสมาชิก VIPมาจากไหนได้? ถ้ายังกล้า อวดดีอีกก็ใสหัวออกไปซะ อย่ามาทานอาหารร่วมกับพวก เรา”

หวังเจี้ยนเองก็สมทบประโยคขึ้น “ให้ตาย หากไม่ใช่ เพราะพี่หยุนเฟยใจกว้างเลี้ยงเราในวันนี้ เขาย้ายเข้าอย่าง แกชีวิตนี้ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเข้ามาเหยียบที่นี่ไหม ให้ตาย! ไอ้ กระจอก ในเมื่อกินฟรีอยู่ฟรี ก็ช่วยหุบปากหมาๆ ของแก ด้วย”

สาวสวยร่างสูงไปหมิ่นหมิ่นชอบฉินหยุนเฟยตั้งแต่แรก เห็น กระโดดออกมาด้วยเช่นเดียวกัน เธอแย่งบัตร สมาชิก VIPไปจากมือของเลี้ยงหยาง เอาไว้ในมือพร้อมกับ เย้ยหยันดูถูก “นี่มันบัตรVIP บ้าบออะไรกัน? แกเก็บมาล่ะสิ ใช่ไหม?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า” เมื่อได้ยินประโยค เพื่อนนักเรียนต่างหัวเราะ ออกมาอย่างอดไม่ได้ จับจ้องไปที่เลี้ยงหยางด้วยความ อัปยศ
บ้าเอ๊ย! นี่มันอะไรกัน?

สมอง ใช้ไม่ได้การแล้ว? หรือน้ำเข้าหัวกัน ไม่ได้ยินในสิ่งที่ เพิ่งพูดไปเมื่อสักครู่หรือไง? ต้องการจองห้อง ต้องใช้บัตร สมาชิก VIPพิเศษ

หากต้องการบัตรสมาชิกVIPพิเศษ นั่นมีจํานวนจำกัด คุณชายตระกูลฉินและคุณหนูจากเมืองหลวงยังไม่มี

เขยย้ายเข้าอย่างเขาเรื่องอะไรที่จะมีไว้ในครอบครอง?

บ้าเอ๊ย ต้องมีไอ้อัปยศขัดทางเดินอาหารอยู่ร่ำไปทำ

แม้ว่าเขียวไปจะไม่อยากทำให้ทุกคนโมโห แต่ยังไงซะ เขาก็เป็นรูมเมทของลู่เสี้ยงหยาง ตอนนี้เขาทนฟังทุกคน เหยียดหยามเลี้ยงหยางไม่ได้อีกต่อไป ชายหนุ่มขมวดคิ้ว แน่นพร้อมเอ่ย “ทุกคนอยู่ในชั้นเดียวกัน อย่าพูดจาน่า เกลียดจนเกินไปนัก”

เห็นแก่เขา หลายคนต่างสงบนิ่งไปตามๆ กัน

ส่วนลู่เสี้ยงหยางในตอนนี้ เขาโมโหจนเก็บอาการเอาไว้

ไม่อยู่

ให้ตาย! ไอ้พวกนี้ทุกคนมันไอ้งั่ง หยิบเอาบัตร สมาชิก VIPพิเศษออกมาอย่างยากลำบาก อยากจะจองห้อง ให้กับทุกคน แต่พวกมันทุกคนกลับเหยียดหยามคน

“ช่างเถอะ ในเมื่อทุกคนดูถูกบัตรใบนี้ของผม ก็เอาคืนผมมา” เลี้ยงหยางเอ่ย พร้อมกระชากบัตรคืนมาจากมือของไป

ในเวลาเดียวกันนั้น สาวบริการคนนั้นเห็นได้เห็นบัตรใบ นั้นชัดเจน

สาวบริการสั่นเทาไปทั่วร่าง ดวงตาเบิกกว้าง ก่อนที่จะมุ่ง ไปข้างล่เลี้ยงหยาง โค้งคำนับสุดตัว พร้อมเอ่ยอย่างเกรงอก เกรงใจ “คุณผู้ชายท่านนี้ บัตรในมือของคุณเป็นบัตร สมาชิกVIPพิเศษของร้านเรา มีสิทธิ์ในการจองห้องส่วนตัว ฉันจะไปจัดการให้เดี๋ยวนี้ แบบนี้โอเคไหมคะ?”

อะไรนะ?

ให้ตาย บัตรสมาชิกVIPพิเศษของจริงงั้นเหรอ?!

เหล่าคนที่แตกดันเลี้ยงหยางไปเมื่อสักครู่ ต้องถลึงตาโต จนแทบถลนออกมา ร่างกายแข็งทื่อ เสมือนกับว่าเจอเรื่องที่ คาดฝันเกิดขึ้น

ผิวหนังบนใบหน้าของฉินหยุนเฟยรวมตัวอยู่ในจุดเดียว ตบหน้าเกินไปแล้ว ไอ้ไก่อ่อนเขยย้ายเข้า มันหยิบเอาบัตร สมาชิกVIPพิเศษของร้านอาหารรอยเบิลเบอร์หนึ่งออกมา

หวังเจี้ยนและไปหมิ่นหมิ่นใบหน้าร้อนผ่าว เสมือนกับถูก

ฝ่ามือหนาฝาดเข้าให้หลายฉาด

“พระเจ้า นี่มัน….. จูหลู่เจินเองก็จับจ้องเลี้ยงหยางด้วยความอึ้ง เขาเป็นเขาย้ายเข้าไม่ใช่หรือไม่? ทําไมถึงท่าเรื่อง แบบนี้ได้ มีบัตรสมาชิก VIP พิเศษของร้านอาหารรอยเวิล เบอร์หนึ่งไว้ในครอบครอง น่ากลัวชะมัด