บทที่327ป่าอันกว้างใหญ่นกอะไรก็มีหมด

บทที่ 327 ป่าอันกว้างใหญ่นกอะไรก็มีหมด

ตอนนี้คนหัวล้านนั้นถูกทำให้โมโหแล้วทำหน้าที่น่ากลัว จนทำให้สวีเส้าเทิงและอมั่นมั่นเกิดความกลัวจนต้องหลบอยู่ ที่มุม

เพราะว่าการกระทําของเธอนั้นมีความเกินไป เลยทำให้ สามารถดึงดูดคนหัวล้านนั้นให้ไปเหยียบที่หน้าอกของเขา

“อ่ะ แฮ่ก ๆ ”

ในอกทันใดนั้นก็ได้รับอากาศใหม่ ดังนั้นเลยทำให้ไม่ สบายใจ สวีเส้าเหิงก็เลยไม่สามารถที่จะไม่ไอออกมาได้

คนหัวล้าน ใช้สายตาที่น่ากลัวมองไปยังอวี่มั่นมั่นแล้วก็ใช้ มืออันน่ากลัวบีบไปยังคางของเธอ แล้วก็มองไปยังสวีเส้าเพิ่ง แล้วพูดว่า “แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ ติดเงินไม่คืน ก็ยังจะมี อารมณ์มาพูดเรื่องความรัก ไม่คิดเลยใช่ไหม ผมจับพวกคุณ ตอนที่พวกคุณนั้นอยู่บนเตียง

คนหัวล้านเป็นเพราะไม่ได้เงินคืน ดังนั้นใจก็เลยโกรธเลย พูดความจริงทั้งหมดออกมา
แต่สวี่เส้าเพิ่งได้พึงประโยชน์ การกระทำแรกก็ได้มองไป ยังเสิ่นอีเวยที่ยืนตาอ้าปากค้างด้วยความตกใจและสงสัย

จริง ๆ แล้วเมื่อได้ฟังที่คนหัวล้านพูดเมื่อสักครู่นี้ เธอก็ เหมือนมีความรู้สึก โดนอะไรมาทุบหัว เธอนั้นยืนโง่ ๆ อยู่ ตรงนั้นไม่ได้ตอบโต้อะไร

เดิมที่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ที่มีท่าทางต่อสวี่เส้าเพิ่งรู้สึกว่ามัน ไม่ถูกต้อง แต่ตอนนั้นเธอก็คิดว่าไม่มีอะไรมากมาย เพียงแค่ รู้จักแล้วมาเจอกันแค่นั้นเอง

แต่ว่าฟังคำพูดจากคนหัวล้านแล้ว ก็ได้กลับไปคิดถึงกับ สิ่งที่เธอคิดเมื่อสักครู่นี้ ผู้หญิงคนนั้นที่พูดชื่อของเธอโดยไม่มี ความผิดพลาด

เสิ่นอีเวยมั่นใจว่าเธอนั้นไม่ได้รู้จักผู้หญิงคนนี้ สวีเส้าเพิ่ง นั้นที่รู้จัก แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับรู้จักเธอ นอกจากสวีเส้าเพิ่งจะ บอกเธอ ก็คงไม่มีความเป็นไปได้อย่างอื่นเสียแล้ว

แล้วบวกกับ…..การแสดงท่าทีของสวีเส้าเทิง เหมือนกับ ทำความชั่วเอาไว้แล้วถูกเปิดโปงออกมา

“เสิ่นอีเวย คุณฟังผมนะ ความจริงมันไม่ใช่เป็นแบบนั้น

สวีเส้าเพิ่งที่นอนอยู่บนพื้นนั้นพูดออกมา เพราะว่ามีความ รีบร้อนอยากจะอธิบายให้ฟังเลยทำให้ร่างกายนั้นขยับเข้ามา ใกล้เงินอีเวย แต่เสิ่นอีเวยกลับไม่มีความสนใจอะไรเลย เพียง แต่มองด้วยความเย็นชา
เพราะว่าเธอนั้นรู้ ยิ่งอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ยิ่งจะต้อง รักษาสภาพความเยือกเย็น ดังนั้นเป็นเวยก็ไม่ได้ไปสนใจส เส้าเทิงแม้แต่น้อย แล้วพูดกับคนหัวล้านว่า “คุณเมื่อสักครู่นี้ พูดว่าฉับพวกเขาได้บนเตียง 2

สามารถพูดคุยกับสาวน้อย คนหัวล้านแน่นอนว่าไม่

ปฏิเสธ ก็เลยเอามือไปวางไว้บนหน้าท้องของตัวเองแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว ตอนจับได้ก็คือตอนที่กำลังจะทำเรื่องไม่ดีนั่นแหละ ไม่เห็นหรือว่าผู้หญิงคนนี้ใส่เสื้อได้ไม่น่าดูเลย

เงินอีเวยถูกคนหัวล้านบอกเช่นนี้ ปรากฏว่าดูไปที่ผู้หญิง คนนั้น เผ้าผมยุ่งเหยิง เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย แล้วใส่เสื้อบาง ๆ ไว้หนึ่งตัว รองเท้าส้นสูงก็หายไปหนึ่งข้าง

เสิ่นอีเวยกลับเหมือนถูกน้ำเย็นสาดใส่อย่างไม่หยุดยั้ง

แล้วใช้ความกล้าในการมองพวกเขาอีกสักครั้ง สวีเส้ เทิงและอมั่นมันก็ได้มีการเปลี่ยนสีหน้า แล้วก็มองไปยังเสี นอีเวยที่เต็มไปด้วยความกลัวและตื่นตระหนก

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เสิ่นอีเวยก็เหมือนรู้สึกว่ามีหญ้าสี เขียวอยู่บนหัวเธอ

แน่นอนว่าป่าไม้นั้นใหญ่มาก นกอะไรก็มีหมด……..ใน สถานภาพเช่นนี้ เหมือนกับเลือดสุนัขก็มิปาน เหมือนกับละคร น้ำเน่าหลังแปดโมงเช้า

แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เงินอีเวยกลับไม่สามารถคาดเดาได้ว่าจะเกิดเรื่องที่ทำให้ลำบากใจมากขนาดนี้

ฟ้าเอ๋ย เงินอีเวช คุณถูกสวมเขาเสียแล้ว ขอให้คุณหลุด ออกจากสภาพแห่งการถูกเอาเปรียบเช่นนี้ด้วยเถิด

ถึงแม้เป็นการเรียกร้องตัวเองอยู่ในใจ แต่เสิ่นอีเลยกลับมี สีหน้าที่นิ่งเฉย

เธอยอมรับ ตอนที่รู้จักกับสวีเส้าเพิ่งนั้น ทำให้เธอนั้นรู้สึก ว่าทั้งสองฝ่ายนั้นมีความจริงใจต่อกัน ดังนั้นเธอก็เลยนึกว่าเขา นั้นจะมีความจริงใจกับเธอ แต่ตอนนี้กลับไม่ใช่เลย

ตอนนี้เธอมีท่าทีที่เยือกเย็น

ซึ่งเหมาะกับเวลาที่เธอนั้น

จะหาเหตุผลที่จะออกไปจากที่นี่ คนหัวล้านนั้นมองกับด้วยตาที่แปลกประหลาด แล้วก็เดิน

มาหาเงินอีเวยเพื่อจะพูดอะไรบางอย่าง

“เป็นแบบนี้ พวกเราได้รับข่าวมา ว่าสวีเส้าเหิงไม่มีเงิน แล้วจะวิ่งหนีไป ดังนั้นพวกเราก็คนกลุ่มหนึ่งไปขัดขวางไว้ ขณะที่เขายังไม่ได้หนี พวกเราก็จับเขาได้แล้ว วันนี้คือวันที่จะ ต้องคืนเงินทั้งหมดหากไม่ใช่เช่นนี้ ประธานสก็คงต้องคิด ความขมขื่นเช่นนี้ ในเมื่อคุณเป็นเพื่อนของเขา คุณก็ช่วยเขา คืนเงินเถอะ”

เสิ่นอีเวยฟังตรรกะที่เขาพูดแล้ว ก็รู้สึกน่าหัวเราะนัก ถึง แม้ไอ้คนนี้มันจะอยู่ต่อหน้า แต่ก็เป็นคนที่ฝากคำพูดจากคนหัว ล้านมาเท่านั้นเอง แต่สิ่งที่ทำให้เธอไม่สามารถอดทนในการมองพวกเขา และไม่สามารถบังคับตัวเองในการที่จะใช้สายตา น่ากลัวมองไปยังรอบ ๆ

“ฉันก็พูดกับพวกคุณละกันนะ สิ่งที่พูดไปเมื่อสักครู่นี้พวก คุณไม่เข้าใจหรือ ? หนึ่งคือฉันไม่มีเงิน ดังนั้นเงินที่เขาติดนั้น ฉันไม่สามารถคืนได้ สองคือ ฉันและเขาไม่ใช่เพื่อนกัน ฉันเป็น แฟนของเขา อ๋อ ไม่ใช่สิ

เงินอีเวยขมวดคิ้ว หยุดไปสักครู่แล้วพูดว่า “ขอโทษที่ เปลี่ยนใหม่ ตอนนี้ฉันเป็นแฟนเก่าของสวีเส้าเทิง ตอนนี้ฉันกับ เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไร เหมือนกับที่พวกคุณเห็น เขานั้น หักหลังฉัน ฉันก็ไม่ใช่คนโง่ ในสถานการณ์เช่นนี้จะให้ฉันคืน เงินอย่างไร ?”

ในสถานการณ์ที่ไม่คาดคิดก็ได้เข้าถึงหูของคนหัวล้าน เรื่องอะไรกัน ? วันนี้พวกเขานั้นจะมาเอาเงิน ทำไมกลายเป็น พูดถึงเรื่องอดีตแล้วล่ะ ?

อมั่นมั่นรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเป็นอีเวยเป็นอย่างไร ดังนั้น หลังจากฟังเสิ่นอีเวยแล้ว ในใจก็เกิดโทสะขึ้นมา แล้วก็ไม่อาจ จะบังคับสภาพตอนนี้ได้อีกแล้ว “เงินอีเวยเธอมาพูดมั่วอะไร ? คุณพูดว่าใครมาทำอะไรมั่ว ๆ ๆ ? ฉันขอบอกคุณนะ คุณนั้น คือมือที่สาม ก่อนที่เขาจะรู้จักคุณนั้น ฉันก็อยู่กินกับเขามานาน โขเสียแล้วล่ะ”

อมั่นมั่นพอพูดออกไปเสิ่นอีเวย และสวีเส้าเพิ่งก็มีสีหน้า ที่แย่ขึ้นกว่าเดิม
แต่สิ่งที่ไม่เหมือนก็คือ เป็นเวยตกใจ

โกรธอย่างมาก

แต่สวีเส้าเทิงนั้น