ตอนที่ 85 อดทนไม่ไหว

“อ่า…..เจ็บ…..ช่วยด้วย ช่วยด้วย……

ณ เวลานี้ทั้งเจ็บทั้งโกรธทั้งกลัวเธอกลัว ว่าถ้าถูกรฐาลาก กลับบ้านจริงๆ เธอไม่กล้าที่จะจินตนาการเลย ว่ามันจะจบลง อย่างไร

การกระทำที่รุนแรงเช่นนี้ ทำให้ลูกค้าคนอื่นๆและพนักงาน ในร้านกาแฟพากันตกใจ มีลูกค้าวัยรุ่นที่เร่งพนักงานให้คิด หาทางหยุดการกระทำนี้ทันที

รฐาเตะไปที่โต๊ะที่อยู่ข้างๆ และตะโกนใส่คนเหล่านั้นว่า “ใครก็อย่าเข้ามาเสือก มันเป็นเมียกู ลับหลับหลังกูแอบไป อยู่กับชู้ สิบวันแล้วไม่กลับบ้าน ตอนนี้กูจะเอามากลับบ้านไม่ ถูกหรอ พวกคุณคิด ว่าผมทำผิดหรอ ?”

ทุกคนได้ยิน แล้วก็ค่อยๆหยุดละมองปาลี ไม่มีความ สงสารและทนไม่ได้ก็มองด้วยความดูถูกและรังเกียจ

“ไม่ใช่ ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่เมียเขา……..อ่า….”

ปาลีอยากอธิบาย ใครจะรู้ว่ารฐาจะใช้หลังมือตบ “พา” เสียงดัง และแรงไปที่กกหูปาลีถูกเขาตบจน ตาลายหูอื้อไป หมด

“รฐา มึงสัตว์นรก ปล่อยปาลี………เห็นๆอยู่ว่ามึงนั้นแหละ ที่แอบไปมีชู้ ไอ้หน้าตัวเมียยังหน้าไม่อายอยู่ที่นี้อีกไม่รู้จักละอาย มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย………..

ปิยะใช้มือกุมท้องที่ถูกรฐาเตะอย่างแรง มืออีกข้างจับไป ข้างหน้าและเดินไป เพื่อต้องการจะจุดการกระที่รฐาทำร้าย ปาลี

เมื่อได้ยิน เรื่องราวที่เปลี่ยนไปถึง360องศา ผู้คนรอบข้าง ไม่รู้ว่าใครถูก หรือใครผิด เช่นนี้แล้วก็ไม่มีใครเต็มใจก้าว เข้าไปช่วย

พนักงานในร้านก็ยากที่จะตัดสินใจ และยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขาที่เป็นเพียงคนที่ผ่านมาดื่มกาแฟในร้านนี้

ตอนนี้รฐาก็ยังลากปาลีเพื่อไปที่ประตูต่อไป ทันใดนั้น ประตูร้านกาแฟก็ได้ถูกเปิด โดยผู้ชายที่มีรูปร่างสูงและหล่อ เหลามาก ที่กอดผู้หญิงหน้าตาสะสวยที่ทั้งพูดทั้งหัวเราะ กําลังเดินเข้ามา

เมื่อปาลีมองไปที่ผู้ชายคนนี้ ในตาเธอก็มีความหวังขึ้นมา ทันที จึงรีบตะโกน “จักรกฤษ ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย……..

ไม่ผิด ผู้ชายคนนี้ก็คือจักรกฤษ

“พึ่งฉัน! ”

ทันทีที่จักรกฤษได้ยินคนเรียกตัวเองก็เงยหน้าขึ้น ทันทีก็ เห็นปาลีที่ถูกรฐาดึงผมและลากออกไปอย่างโหดร้าย
ละอาย มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย………..

ปิยะใช้มือกุมท้องที่ถูกรฐาเตะอย่างแรง มืออีกข้างจับไป ข้างหน้าและเดินไป เพื่อต้องการจะจุดการกระที่รฐาทำร้าย ปาลี

เมื่อได้ยิน เรื่องราวที่เปลี่ยนไปถึง360องศา ผู้คนรอบข้าง ไม่รู้ว่าใครถูก หรือใครผิด เช่นนี้แล้วก็ไม่มีใครเต็มใจก้าว เข้าไปช่วย

พนักงานในร้านก็ยากที่จะตัดสินใจ และยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกเขาที่เป็นเพียงคนที่ผ่านมาดื่มกาแฟในร้านนี้

ตอนนี้รฐาก็ยังลากปาลีเพื่อไปที่ประตูต่อไป ทันใดนั้น ประตูร้านกาแฟก็ได้ถูกเปิด โดยผู้ชายที่มีรูปร่างสูงและหล่อ เหลามาก ที่กอดผู้หญิงหน้าตาสะสวยที่ทั้งพูดทั้งหัวเราะ กําลังเดินเข้ามา

เมื่อปาลีมองไปที่ผู้ชายคนนี้ ในตาเธอก็มีความหวังขึ้นมา ทันที จึงรีบตะโกน “จักรกฤษ ช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย……..

ไม่ผิด ผู้ชายคนนี้ก็คือจักรกฤษ

“พึ่งฉัน! ”

ทันทีที่จักรกฤษได้ยินคนเรียกตัวเองก็เงยหน้าขึ้น ทันทีก็ เห็นปาลีที่ถูกรฐาดึงผมและลากออกไปอย่างโหดร้าย
ถ้าปล่อยไว้อย่างน้ำราคาจะถูกโกรกฤษค่อยจนตาย

จักรกฤษจึงจัดแจงเสื้อผ้าและทรงผนของเขา ก่อนจะ ยกนกลางข้างขวาเป็นการเหยียดหยามและดูถูกให้รฐา จากนั้นจึงพูดกับปาลีและปิยะว่า “ผมอยู่ด้านนอก ไปเถอะ ผมจะไปส่งพวกคนสองคนที่โรงพยาบาลให้หมอตรวจ

ปิยะเจ็บท้องและไม่สามารถยึดเอวได้ ปาล์หน้าด้านซ้าย และด้านขวามีการบวมขึ้นมา ทั้งสองคนจำเป็นต้องไปโรง พยาบาล

และผู้หญิงคนนั้นที่มากับจักรกฤษ เห็นจักรกฤษมีผู้หญิง อีกคนเดินอยู่ข้างกายหน้าแดงขึ้นมา และยกเท้าขึ้นมาทันที

ใครจะรู้ว่าจักรกฤษกลับปิดประตู ไม่ให้เธอขึ้นรถ

“จักรกฤษ เปิดประตู ฉันยังไม่ขึ้นเลยนะ

หญิงสาวมองเข้าไปในรถของจักรกฤษแล้วร้องไห้อย่าง น่าสงสาร

ไม่มีความจําเป็นแล้ว ต่อไปพวกเราไม่ต้องเจอกันอีก เอา แบบนี้แหละ บ๊ายบาย ”

พูดเสร็จ ก็ขับรถออกไป เหลือหญิงสาวที่อยู่ร้องไห้ อยู่บน ถนนคนเดียว

ในรถ ปาล์มองที่เหตุการณ์ณ์นี้เพิ่งมีความรู้สึกที่ดีต่อจักรกฤษเพิ่มขึ้นมาอีก แต่ตอนนี้ลดเหลือศูนย์อีกครั้ง

เดิมทีคิดว่าจักรกฤษจะไปส่งตัวเองกับปีละที่โรงพยาบาล ของนัฐพงษ์ แต่จักรกฤษกลับจะไปส่งพวกเธอที่โรง พยาบาลอื่น

ทั้งสองคนตรวจเสร็จแล้ว ก็ไม่มีอะไรแค่เนื้อถลอก ไม่ได้ ร้ายแรงอะไร กินยาแล้วทายาไม่กี่วันก็หายดี

ออกจากโรงพยาบาล แล้วจักรกฤษครั้งนี้ยากมากที่ต้อง ไปส่งปาลีและปิยะกลับบ้าน

ปิยะถึงบ้านแล้วจึงลงจากรถ ในรถจึงเหลือเพียงจักรกฤษ กับปาลี

จักรกฤษไม่ได้พูดอะไร แต่ใบหากลับมีความเยือกเย็นมอง ปาลี ก่อนจะขับรถอย่างกับขับเครื่องบิน ความเร็วนั้นทำให้ หัวใจของปาลีหลนไปอยู่ที่ตาตุ่ม ในที่สุดก็เบรกรถตรงถนน อย่างกะทันหัน

หยุดรถกะทันหันแบบนี้ ทำให้ปาลีพุ่งตัวไปข้างหน้า เกือบ ชนกับกระจกรถ

“จักรกฤษ นายบ้าไปแล้วหรอ?”

ในที่สุดปาลีก็ทนไม่ไหว