ตอนที่426 ฉันไม่ตกลง

ได้ยินดังนั้นธามก้มหน้าลงมาอย่างกังวล และไม่พูด อะไรอีก แต่ก็อดมองโสรจด้วยความระมัดระวังไม่ได้

เขาเกิดและโตที่ชนบท ไม่มีความรู้อะไร แต่นี่ไม่ได้ แสดงว่าเขาเป็นคนโง่ อยู่กับโสรจมาสามวันเขารู้สึกว่า โสรจไม่ได้ดูใจดีเหมือนที่เธอแสดงออกมา แต่เขานึก ไม่ออกเลยว่าเขาแค่คนแก่คนหนึ่งจะมีอะไรให้โสรจ หลอกได้ งั้นเหตุผลเดียวก็คือเรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับปาลี แน่

แต่โสรจเป็นฝ่ายเดียวกันหรือเป็นศัตรูเขายังไม่รู้ มี แต่รอแล้วค่อยๆคิดไป ยังไงเรื่องที่อันตรายต่อปาลีเขา จะไม่ทําแน่นอน

โสรจดูออกว่าธามเริ่มไม่เชื่อใจเธอ แล้วพูดว่า “ฉันรู้ ว่าในใจคุณลุงยังมีความสงสัย นั่นเป็นเพราะคุณลุงอยู่ ที่ชนบท ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับลูกสาวสองคน คุณลุงฟังฉัน พูดเลย…..

โสรจเอาเรื่องที่ทำไมปาลีถึงไปต่างประเทศ แล้วหลัง สี่ปีทำไมกลับมา หลังกลับมาแล้วทำอะไรไป และขวัญ ชีวีได้ทำอะไรลงไปในระหว่างที่ปาลีออกประเทศและ กลับมาในประเทศ ค่อยๆเล่าให้ธามฟัง แน่นอนเรื่องที่ เธอทําเธอได้ปกปิดไปหมดแล้ว

**
เวลาเดียวกัน ในห้องโถง งานแต่งงานเริ่มขึ้นแล้ว ปาลีจับมือของชยน ทั้งสองคนค่อยเดินไป กลีบกุหลาบ สีแดงลอยอยู่ในอากาศ ชยนยิ้มอย่างอ่อนโยนเขินอาย ขวัญชีวียิ้มอย่างสวยงามอ่อนหวาน ดูแล้วเหมือนคู่สร้าง คู่สม

พิธีกรเริ่มทำตามขั้นตอนเพื่อจัดงานแต่งงาน ถาม พวกเขาว่าไม่ว่าจะเป็นป่วยหรือยากจนจะเต็มใจ แต่งงานกับอีกฝ่ายหรือไม่ หลังชยนและปาลีตอบว่า ใช่แล้ว ทั้งสองก็แลกเปลี่ยนแหวนแต่งงาน พิธีกรก็เริ่ม ถามแขกทั้งหลายว่า “คนที่อยู่งานใครมีท่านไหนเห็น ด้วยการแต่งงานครั้งนี้”และขอบตอบที่ได้มาล้วนเป็น คำอวยพร ปาลีที่ไม่ได้พูดว่าไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่ได้พูด ว่าเห็นด้วยยิ้มเยาะออกมา งานแต่งงานมาถึงขั้นตอนนี้ แล้ว จะมีใครออกมาพูดว่าไม่เห็นด้วยอีกล่ะ ในเมืองเอ คนที่กล้าไปหาเรื่องบ้านสุพจน์มีไม่กี่คนหรอ

ตอนที่ทุกคนโวยวายว่าอยากให้ชยนและขวัญชีวีจูบ กัน ก็เสียงที่โกรธและแก่ทำลายบรรยากาศนี้”ฉันไม่ เห็นด้วย”ทันใดนั้น ทุกคนเงียบสงบทันที ล้านหันไปมอง ตามเสียงนั้น เห็นธามที่ใส่ชุดพนักงานทำความสะอาด เดินลงมาจากชั้นสอง ทุกคนรับหลีกทางให้เขา

พิธีกรได้จัดงานแต่งงานเป็นจำนวนมาก ทุกงานแต่ง ก็มีขั้นตอนนี้แต่ไม่มีใครออกมาพูดว่าไม่เห็นด้วย ดังนั้น เขาเลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ มีแต่ยืนมองธามค่อยๆเดิน มา

“พ่อ….”
เห็นธามปรากฏตัวที่นี่ คนที่ตกใจมากที่สุดก็คือปาลี และขวัญชีวี ดังนั้นทั้งสองคนเลยเอ่ยปากเรียกออกมา พร้อมกัน เพียงแต่ขวัญชีวีเป็นหวาดกลัว ปาลีเป็นผื่น เต้น

“คุณพ่อ”ปาลีอดความตื่นเต้นไม่ได้ ปล่อยดนุพลแล้ว ก็วิ่งไปหาธาม

แม่เธอรู้ธามไม่ใช่พ่อแท้ๆของตนเอง แต่นี่ก็ไม่มีผลก ระทบต่อความรักของพวกเขาได้ บุญคุณการเลี้ยงดูมา ยี่สิบกว่าปี จะบอกว่าจบก็จบไปได้ยังไง ตั้งแต่ต้นจนจบ ปาลีก็แค่มองธามเป็นพ่อของตนเองเท่านั้น

“ปาลี.…….”

ได้เห็นปาลีจริงๆ ความโกรธในใจของธามก็โดนความ ดีใจแทนไป เขาอ้าแขนแล้วรอปาลีที่วิ่งมาพุ่งเข้าอ้อม กอดเขาเหมือนตอนเด็กๆ

“คุณพ่อ….”

เสียงของปาลีสะอึกสะอื้น น้ำตาก็ไหลลงมาอย่าง ควบคุมไม่ได้ พิงอยู่ในอ้อมกอดของพ่อ เธอรู้สึกว่าแก่ ได้แก่มากแล้ว แต่เธอกลับไม่กลับไปตอบแทนบุญคุณ ของพ่อเพราะเรื่องอื่น ปาลีไม่เคยมีความรู้สึกผิดเหมือน ตอนนี้เลย เวลานี้ ปาลีตัดสินใจว่าไม่ว่าเรื่องของพวก นั้นจะจบหรือไม่จบเธอก็ต้องอยู่ดูแลพ่อให้ดีๆ

“ปาลีอย่าร้องไห้เลย พ่อรู้ว่าหลายปีนี้เธอได้รับความทุกข์ไปเยอะ วันนี้พ่อต้องช่วยเธอทางความยุติธรรม กลับมา”ธามช่วยปาลีเช็ดน้ำตาไปอย่างเอ็นดู

ปาลีอึ้งไป”พ่อ คุณรู้เรื่องอะไรไปแล้วหรอ พ่ออยาก จะทำอะไรคะ”ตอนนี้ปาลีจึงนึกได้ว่าการปรากฏตัวของ ธามผิดปกติมาก ทันใดนั้นปาลีรู้สึกว่าวันนี้จะต้องเกิด เรื่องใหญ่แน่