ตอนที่118 คนน่ารังเกียจโอจินณ์

นับจากเวลาที่ขวัญชีวีมากิตติก็เริ่มเปลี่ยนไปหลังจากนั้น

ในตอนนี้กิรณาไม่รู้ว่าขวัณชีวีเป็นพี่สาวของปาลี เพราะ ว่าปาลีกับขวัญชีวีไม่เคยติดต่อกันในวันปกติ เหมือนกับคน แปลกหน้าที่นามสกุลเหมือนกัน ไม่มีลักษณะที่เหมือนกัน นิสัยและศีลธรรมก็ต่างกันมาก ดังนั้นกิรณาไม่เคยสงสัยเลย ว่าปาลีและขวัญชีวีจะมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร

“อะไรนะคะ?”

ปาลีตกใจอีกครั้ง จากนั้นในหัวก็ฉายภาพที่เห็นตอนเที่ยง วันนี้ที่ตรงบันได ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ทำเรื่องบ้าๆอยู่ตรงชั้น บันไดกับขวัญชีวีจะเป็นคุณกิตติ

อย่างไรก็ตามเธอไม่มีหลักฐานที่แน่นอนและแน่นอนว่า ตอนนี้ไม่สามารถพูดได้

กิรณาเอ่ย “พี่แค่สงสับมาสักพัก ไม่ได้จะบอกว่าผู้หญิงคน นั้นจะต้องเป็นขวัญชีวี อย่างไรก็ตามเธอช่วยดูให้พี่หน่อยนะ ถ้าเกิดขึ้นจริงๆพี่จะไม่ให้อภัยคุณกิตติแน่ พี่จะหย่า ความ ภาคภูมิใจของพี่จะไม่ยอมให้ใครมาดูถูก

ปาลีมองไปที่กิรณาราวกับว่ากำลังดูตัวเองเมื่อไม่กี่เดือนที่ ผ่านมา เห็นได้ชัดว่าหัวใจกำลังจะแตกสลาย แต่แสดงความ แข็งแกร่งออกมาเพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นเห็นความเสียใจ
“ได้ค่ะพี่ณา ฉันจะคอยดูให้พี่เอง”

น้ำเสียงของปาลีมีร่องรอยของความเสียใจอยู่ เพราะว่า คนที่เป็นมือที่สามที่ทำลายครอบครัวสามีภรรยานี้อาจจะ เป็นพี่สาวของเธอเอง จะไม่เธอรู้สึกผิดได้ยังไง!

เมื่อออกมาจากห้องทำงานของกิรณาแล้วปาลีก็กลับไปนั่ง ที่ของตัวเองและเริ่มลงมือเก็บของ

และเรื่องที่ปาลีถูกย้ายไปที่แผนกผู้จัดการทั่วไปก็ถูก โพสต์ลงบนกระดานข่าวของบริษัททันที

เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลโอจินณ์เดินเข้าหาปาลีด้วยสีหน้า ที่ยิ้มแย้ม “ปาลี ขอแสดงความยินดีที่คุณได้ย้ายไปที่ สำนักงานผู้จัดการทั่วไป นี่คือสิ่งที่พี่สาวน้องสาวหลาย คนในบริษัทไม่สามารถทำได้ คุณเพิ่งมาอยู่ได้มากกว่า เดือนเดียวก็ก้าวกระโดดนำไปแล้ว เยี่ยมมากจริง ๆ

ปาลีรู้สึกว่าจะฟังยังไงก็เป็นคำพูดที่บาดหู จึงเงยหน้า ขึ้นไปมองใบหน้าที่แย้มยิ้มของโอจินณ์แล้วก็หัวเราะออก มาเบาๆ “ฉันจะรู้ยังไงที่ฉันถูกย้ายนะเหรอ? คนที่จะมีความ สุขที่สุดในบริษัทไม่มีใครจะมากไปกว่าคุณ คุณคงคิดว่า เมื่อฉันไปแล้วพี่ณาจะเลื่อนตำแหน่งให้คุณได้เป็นประธาน กรรมการบริหารเหรอ?”

โอจินณ์เมื่อได้ฟังรอยยิ้มบนใบหน้าก็แข็งค้าง ทันใดนั้นก็ เลิกคิ้วขึ้น “ฉันก็คิดอย่างนั้นแหละ คุณสามารถทำได้? คนที่ว่าคุณยังคงเป็นเจ้านายของฉันอยู่เหรอ? ”

ปาลีสายหัวและหัวเราะเบาๆ “ฉันไม่เคยต้องการที่จะ แสดงอำนาจต่อหน้าคุณเลย ความเคารพของฉันมีให้เฉพาะ กับผู้ที่สมควรได้รับความเคารพจากฉัน โอจินณ์ ฉันขอเตือน คุณว่าถ้าหากคุณไม่เปลี่ยนอารมณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ของคุณ กลัวว่าสองปีผ่านไปคุณจะยังไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง อีก”

แม้ว่ากิรณาจะไม่พูดอะไรหลังจากที่เธอไป ใครจะเข้ามา ทำหน้าที่ของเธอแต่ปาลีก็สามารใช่จมูกของเธอบอกได้ว่า คนๆนั้นไม่ใช่โอจินณ์

แม้ว่าโอจินณ์จะเป็นพนังงานอาวุโสแต่ว่าสะเพร่า ไม่เคย จะอุทิศตัวเองให้กับการทำงานและเห็นแก่ตัวขี้อิจฉาและไม่ ยอมทนกับการสูญเสียของเล็กน้อยของตัวเอง คนแบบนี้นับ ว่าเป็นโชคของเธอที่บริษัทไม่ได้ไล่เธอออกไป แล้วจะให้ เลื่อนตำแหน่งได้อย่างไร?

คนบางคนก็ไม่รู้จักตัวเอง ไม่เต็มใจที่จะให้แต่ต้องการที่จะ เก็บเกี่ยวเสมอ แล้วจะมีสิ่งดีๆอยู่บนโลกได้ยังไง

นี้ไม่ใช่ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำแนะนำที่ดีของปาลี โจ อินณ์ก็ไม่เห็นด้วย ยังคงคิดว่านี้คือการเยาะเย้ยถากถาง ของปาลี พ่นลมออกมาเสียงดังพลางคิดว่าจะพูดตอบโต้ กลับไปที่ปาลีหลังปาลีก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ลุกขึ้นและพูดกับปาลี ว่า “พี่ปาลี พี่เก็บของเสร็จรึยัง ฉันจะช่วยพี่ย้ายไปที่แผนกผู้ จัดการทั่วไปเอง!”

“ไม่เป็นไร ของไม่หนักพี่สามารถือไปเองได้”

ปาลียิ้มและปฏิเสธ ทุกวันนี้เธอกับนิศจัยเข้ากันได้ดีมากใน ฐานะผู้ช่วยฝ่ายบริหารของกิรณา นิศจัยได้ติดต่อทำงานร่วม กันกับปาลีในหลาย ๆ ครั้ง ดังนั้นทั้งสองคนจึงมีความคุ้น เคยกันดี .

“พี่ปาลี พี่จะสุภาพกับผมทำไม ผมมาช่วยพี่ขนของ

พูดจบนิศจัยก็หยิบกล่องที่เก็บเรียบร้อย จากนั้นก็เดินไปที่ แผนกผู้จัดการทั่วไปกับปาลี

โอจินณ์ยืนมองพลางกัดฟันแน่น

แต่ต่อหน้านิศจัย เธอไม่กล้าที่จะทำตามอำเภอใจเพราะว่า ในใจของเธอนั้นได้แอบชอบหนุ่มหล่อเหล่าคนนี้อยู่

เมื่อนับอายุแล้วโอจินณ์มีอายุที่มากกว่านิศจัยสามปี แม้ว่า จะไม่ได้งามล้มเมือง ดูแล้วก็ไม่แย่ในทางตรงกันข้าม โดย รวมแล้วก็ยังเหมากับนิศจัยอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่านิศจัยไม่มีความหมายเช่น เดียวกันกับเธอและโอจินก็ไม่กล้าที่จะแสดงออกอะไร
แต่อนาคตยังอีกยาวไกล ใครจะไปรู้เรื่องนี้จะไม่เกิดขึ้น ?