ตอนที่ 380 ความผิดที่น่าสงสัย

เห็นได้ชัดว่าทวิติยายังพูดไม่พอ ทันทีที่อารมณ์ เปลี่ยน เธอก็มีท่าทีที่ไม่พอใจมาก จากนั้นก็ถูกแขนเสื้อ ขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า : “ แล้วฉันล่ะ ฉันยอมปิดตาข้าง ” หนึ่ง กัดฟันอดทนมาโดยตลอด ก็เพื่อครอบครัวนี้ เขา เป็นคนดี แต่วันนี้กลับเอาถุงยางที่ใช้แล้วกับพวกผู้หญิง เลวๆพวกนั้นกลับบ้านมา นี่คือเขาตั้งใจทำให้ฉันรู้สึกไม่ สบายใจ และถ้าวันนี้ฉันยังฝืนอดทนอีกล่ะก็ ฉันก็ไม่ใช่ ทวิติยาแล้ว วันนี้ถ้าไม่อธิบายให้ฉันฟังฉันก็จะตายให้

พูดไป เธอก็หยิบถุงที่ก่อเรื่องทั้งหมดนั้นขึ้นมา และ ฉีกมันออก ปากถุงยังมีน้ำสีขาวที่หนืดข้นไหลออกมา จากนั้น เธอก็เขวี้ยงมันไปข้างหน้าดนุพล และก็ไม่ได้ สนด้วยว่าตอนนี้สีหน้าของธนัทนั้นดำราวกับก้นหม้อ แล้ว

ดนุพลเงยหน้าขึ้นพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก คิ้ว ของเขาขมวดติดกันแน่น ทำไมเขาถึงมีพ่อแบบนี้ และ ทำไมเขาถึงมีแม่แบบนี้อีกด้วย บ้าน ? ที่นี่ยังจะเหมือน บ้านอยู่อีกหรอ ?

“ เรื่องนี้ พ่อจะว่ายังไง ? ”

ท้ายที่สุดเรื่องราวจะต้องได้รับการแก้ไข ดนุพลสุด ลมหายใจเข้าลึกๆ และหันหน้าไปทางธนัทด้วยสีหน้าที่ เรียบเฉย
ความเย็นชาของดนุพลทำให้ธนัทอิ๋งนิ่ง จากนั้นก็ได้ สติ นึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกซึ่งไม่ใช่เรื่อง ง่ายเลยที่วันนี้จะทำให้สบายใจ ธนัทรีบอธิบายอย่าง รวดเร็วว่า : ” ดนุพล ลูกอย่าฟังคำพูดของแม่แค่ข้าง เดียว ถุงยางนี้ไม่ใช่ของพ่อจริงๆ ถึงแม้ว่าพ่อจะไร้สาระ แต่ก็ไม่มีทางที่จะเอาของแบบนี้ติดมากับตัว ยิ่งไปกว่า นั้นคือมันใช้แล้วด้วย อย่าพูดว่าเธอไม่สบายใจเลย ผม ก็รู้สึกไม่สบายใจ ** แต่สิ่งนี้มันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ของคุณ มันคือความจริงที่คุณไม่สามารถแก้ตัวได้ หรือ คุณอยากจะบอกว่าคนอื่นใส่ร้ายคุณหรอ ใครมันจะไร้ สาระแบบนี้ ? ”

ทวิติยาพูดแทรกขึ้นมาด้วยความโกรธ

ธนัทจ้องมองไปทางเธอตาถลน จากนั้น หัวใจก็สะดุ้ง เต้น และนึกความเป็นไปได้อย่างนึงขึ้นมาว่า หรืออาจ จะเป็นเพราะคนใกล้ชิดของเขาตั้งใจเอาถุงยางที่พวก เขาสองคนใช้แล้วแอบใส่ในกระเป๋าของเขา เมื่อนึกถึง อย่างนี้แล้ว ทันใดนั้นขมับของธนัทก็กระตุก เขารู้ว่าผู้ หญิงคนหนึ่งถ้าหากว่าไม่ได้อยู่ในลำดับที่สามอย่างสงบ สุขอีกต่อไปนั้น จึงมีความเป็นไปได้สูงที่จะใช้โอกาส เล็กๆอย่างนี้ เพื่อที่จะแสดงว่าตนเหนือกว่า

แต่การเดาเอาแบบนี้แน่นอนว่าธนัทนั้นไม่สามารถ อธิบายได้ นี่ไม่เท่ากับว่ากำลังตบปากของตัวเองอยู่ หรอ ?

ดังนั้น ธนัทจึงเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และกระแอม เบาๆ จากนั้นพูดขึ้นว่า : “ วันนี้ผมได้รับนักการเมืองที่สำคัญสองคนในระดับเดียวกัน พวกเราเป็นเพื่อนเก่าที่ จบมาจากโรงเรียนเดียวกัน ดังนั้นจึงสนิทกันมาก มัก จะแกล้งอะไรที่ตลกขำขันด้วยกันเป็นประจํา มาคิดดู แล้ว…….ของสิ่งนี้ พวกเขาตั้งใจที่จะแอบใส่ในกระเป๋า เสื้อของผมตอนที่ผมไม่ทันระวัง เมื่อก่อนพวกเขาก็เคย แกล้งอะไรแบบนี้ไม่น้อยเลย มีแค่คนโง่แบบคุณเท่านั้น แหละที่จะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง ทั้งยังก่อความวุ่นวาย มากมายในบ้าน คุณไม่อาย แต่ผมอาย !

พูดจบ เขาก็ไม่รอให้ทวิติยาและดนุพลได้พูดอะไรอีก จากนั้นก็เดินไปและกระแทกประตูอย่างแรง

“เขา เขา.

ทวิติยาตัวสั่นเทา ชี้ไปยังทางที่ธนัทไป สักพักจึง ตะโกนด่าเสียงดังออกมาว่า : “ ถ้าฉันเชื่อข้ออ้างของ คุณฉันก็โง่เต็มทีแล้วจริงๆ คุณไม่ตายดีแน่ พูดโกหกได้ อย่างหน้าไม่อาย………..

หลังจากที่ด่าไปนั้น ทวิติยาก็หันมาทางดนุพลเพื่อที่ อยากจะถามว่าเขาเชื่อคำพูดบ้าๆของธนัทไหม แต่ใคร จะไปรู้ ว่าข้างหลังเธอนั้นไม่มีแม้แต่เงาของดนุพลอยู่ ตั้งนานแล้ว ในตอนที่เธอด่าไม่หยุดนั้น ดนุพลก็ส่ายหัว และเดินกลับขึ้นไปที่ห้องนอนแล้ว

เรื่องระหว่างธนัทกับทวิติยานั้น ดนุพลเบื่อหน่ายเต็ม ทนแล้วจริงๆ

ผ่านมาตั้งหลายปีแล้ว เมื่อไหร่พวกเขาจะหยุด ?
และบ้านหลังนี้เมื่อไหร่จะสงบสุข ?

เขาไม่อยากจะถามว่าเรื่องนี้ใครเป็นคนผิดใครเป็น คนถูก และก็ไม่อยากจะคิดลึกลงไปกว่านี้ด้วยว่าคำ พูดของธนัทนั้นจริงหรือไม่ เขาไม่อยากจะสนใจแล้ว จริงๆ และเขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เกิดใน ครอบครัวแบบนี้ เขานอกจากแล้วต้องช่วยเหลือตัวเอง แล้ว ที่เหลือก็ยังทำอะไรไม่ถูก อ่อนแอและหมดหนทาง

เขาเปิดประตูห้องนอนออก และเมื่อเห็นว่าปาลีกำลัง ยืนถือแก้วน้ำอุ่นรอเขากลับมา ทันใดนั้นดนุพลก็รู้สึกปิติ ดีใจเล็กน้อย อย่างน้อยบ้านหลังนี้ก็ยังมีผู้หญิงที่เขารัก ทั้งอ่อนโยนและจิตใจดี ไม่ใช่หรอ ?

หลังจากที่รับน้ำอุ่นจากมือของปาลีมาแล้ว ดนุพลก็ ดื่มมันหมดในอึกเดียว จากนั้นเขาก็รู้สึกโล่งใจ และ ผ่อนคลายขึ้นเยอะ

ดนุพล พวกนี้ไม่ใช่ความผิดของคุณ คุณไม่ต้อง คิดมาก โอเคไหม ?

ปาลีโอบกอดเอวของดนุพลไว้แน่นด้วยสองมือ เธอ เห็นเขาเศร้าโศกและเสียใจมาก ก่อนหน้านี้เธอยังมี ความสุขและรู้สึกดีมากที่ได้ดูการแสดงนั้น ในตอนนี้ สิ่ง ที่เหลืออยู่นั้นมีเพียงแต่ความกังวลและความรู้สึกผิด

ถ้าหากว่าความเจ็บปวดทุกข์ทรมานของธนัทและทวิติ ยานั้นมันจะทำให้ดนุพลต้องเจ็บปวดด้วย อย่างนั้น เธอ ก็ยอมที่จะไม่แก้แค้นแบบนี้
ปาลีคิด บางทีเธอควรจะคุยกับจิรนาถอย่างจริงจัง แล้ว