บทที่ 10 :เรื่องหมั้น
“คิณ ช่วยพ่อเค้าหน่อยนะลูกแค่หมั้นเท่านั้น”
“รับปากกับผมเรื่องหนึ่ง”
“ว่ามา”
“อย่ามายุ่งกับไอริณอีก”
“อะไรๆก็ยัยริณ”
“ใช่!!…รู้ก็ดีแล้ว ทุกอย่างต่อจากนี้ ผมจะทำเพื่อ
ไอริณ”
“โธ่เว้ย!!..ไม่น่ารับมันเป็นลูกเลย
“ผมกับไอริณไม่ใช่พี่น้องกันแล้วพ่อจะกีดกัน อะไรนักหนา ”
“อยากรู้นักใช่มั้ย”
“พ่อก็พูดมาสิ”
“ก็มันเป็นลูกศัตรูไง”
“พ่อหมายความว่ายังไงพ่อรู้เหรอว่าพ่อแม่ของไอริณคือใคร”
“โธ่เว้ย!!…ถามแม่แกนูน”ชายร่างใหญ่วัยกลาง คนสบถออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ หลังจากเก็บเรื่อง พวกนี้มานาน จนเขาต้องระเบิดออกมา
“แม่…”
“เออ..คือ…แม่…
“บอกเจ้าคิณไปสิว่ายัยริณเป็นลูกของคนรักเก่า ของคุณ”
“หมายความว่ายังไง”
“มันเป็นหอกทิ่มแทงใจฉันมาตลอด แกจะให้ฉัน ยอมรับมันได้ยังไง”
“คุณราวินคุณจะพูดให้ได้อะไรขึ้นมา”
“ให้ลูกคุณมันรู้ไงว่าพ่อมันคนเนี่ยเจ็บปวดเพราะผู้ หญิงที่มันรักนักรักหนามามากขนาดไหน”
“ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไอริณก็ไม่รู้อะไรด้วย
“ก็เพราะมันไม่รู้ไงฉันถึงเจ็บใจจนถึงทุกวันนี้มอง ตามันก็นึกถึงภาพไอ้ต๋าเหว่ยโธ่เว้ย!!”
“คุณราวินพอได้แล้ว”
“อะไรๆ ก็ยัยริณกันหมดปกป้องกันเข้าไปไม่คิด จะเห็นหัวฉันกันสักคน
“ถ้าผมไม่คิดว่าพ่อเป็นพ่อ ผมคงหนีไม่ไปเรียน ฝรั่งเศสหรอก ผมไปก็เพื่อความสบายใจของพ่อไง”
“หมั้นกับชิซาซะ แล้วฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของยัยริณ
“พ่อรับปากกับผมแล้วนะ”
หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็หุนหันออกไปจากบ้า นวรวัฒน์ทันที ก่อนที่พาคิณจะเข้าไปคุยกับพิมดาว แม่ ของเขาที่กำลังร้องไห้อยู่
“เรื่องนี้แม่ต้องบอกผมได้แล้ว”
“ใช่!!…ไอริณเป็นลูกของคนรักเก่าของแม่กับ ภรรยาใหม่เค้าสองคนมีลูกด้วยกันหลังจากที่แม่กลับมา เมืองไทยและแต่งงานกับพ่อของลูก”
“ต๋เหว่ย?!?”
“ใช่!!…คุณต๋เหว่ยเป็นมาเฟียในฮ่องกง เค้าจะ ให้ใครรู้ไม่ได้ว่ามีลูกหรือมีคนที่รักข้างกาย ไม่อย่างนั้น อาจโดนจับไปเป็นตัวประกันหรือถูกขืนใจแน่นอนตอน นั้นอีกแก๊งค์หนึ่งตามล่าแม่ ตำเหว่ยให้แม่หนีกลับมาเมืองไทยเพื่อความปลอดภัยของแม่ ซึ่งเค้าก็ไม่ให้แม่ กลับไปอีก หลังจากนั้นผู้ใหญ่ก็จัดการให้แม่ได้แต่งงาน กับพ่อของลูกหลังจากที่แม่มีคิณ เค้าก็มีภรรยาใหม่เช่น กันภรรยาใหม่ของเขาถูกตามล่าถึงต้องหนีมาหาแม่แต่ พอคลอดลูกแล้วเธอก็เสีย
“แล้วคุณต๋เหว่ย?!?
“ตอนนั้นได้ข่าวว่าเค้าถูกหลายแก๊งค์รวมหัวกัน เล่นงานเค้า จนเค้าต้องติดคุกไปแต่ตอนนี้หายตัวไป ไหนแม่ก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย”
หลังจากที่พาคิณ วรวัฒน์คุยกับพิมดาวแม่ของเขา เรียบร้อย ก็รีบสายตรงต่อหาอิริค อาเธอร์ เพื่อนของ เขาในทันที
“อิริค แกช่วยสืบเรื่องคนคนหนึ่งให้ฉันที”
“นี่ไอเป็นทนายหรือนักสืบว่ะเนี่ย ต้องมาช่วยยู
ตลอด”
“อย่าบ่นนักเลย”
“อย่าลืมส่งค่าจ้างมาที่คอนโด”
“ครั้งนี้จัดให้สองเลย”
“ แสดงว่างานสำคัญจริง ไม่พ้นเรื่องของน้องยูอีก
ล่ะสิ”
“เออ”
“งั้นขอเด็ดๆนะเว้ย
> > ณ คอนโด B (คอนโดของไอริณ) < < “พี่คิณ ฉันทำกับข้าวไว้ให้แล้วนะ อยู่บนโต๊ะ “อ่าฬ่ะ” “เอ๊ะ!!..ทำไมสีหน้าไม่ดีเลยไปไหนมา “บ้าน” “เกิดอะไรขึ้น” “พ่อจะให้หมั้นกับชิชา” “อ้าวเหรอ” “ทำไมไม่ตกใจ” “แม่พี่โทรมาบอกแล้ว แล้วยังบอกด้วยนะว่าพี่ ตอบตกลงไปแล้ว ” หญิงสาวพูดพร้อมกับหลุบสายตาลงต่ำ ก่อนหันหลังให้กับชายคนนี้ เธอก็แค่อยากฟังจาก ปากเค้าซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะจริง เพราะพี่ชายของเธอไม่ ได้ปฏิเสธด้วยสิ “ไอริณ ไอริณ ฟังพี่อยู่รึเปล่า หันหน้ามาคุยกัน ดีๆ” หญิงสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนหันหน้ากลับ ไป เธอรู้อยู่แล้วว่าคุณราวินต้องการให้เป็นแบบนี้ “ฉันรู้อยู่แล้ว เตรียมใจรับเรื่องนี้มานานแล้วแหละ แต่ไม่คิดว่าพอถึงเวลาเข้าจริงๆมันยากกว่าที่คิดมากๆ เลยแหละ “ไอริณ...” “หยุด!!...พี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว” “พี่...” “ก็บอกว่าไม่ต้องพูดไง ก็แค่คู่หมั้นยังไม่ได้แต่งซะหน่อย” “เอ๊ะ?!?” “ฉันพูดจริงฉันไม่ถอดใจหรอกตราบใดที่พี่ยังไม่แต่งงาน” “เธอนี่มัน...” “ถ้าไม่หมั้น พ่อกับแม่จะต้องติดคุกใช่มั้ย” “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นรู้ไว้ว่าพี่จะปกป้องเธอเอง” “ต้องยังงี้สิ พี่ชายฉันน่ารักที่สุดเลย ถึงจะมีคู่หมั้น แต่น้องอย่างฉันจะต้องสำคัญที่สุดจริงมั้ย” “จ้าววววาววา”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ