บทที่206 กลับเมืองริเวอร์

ระหว่างทางกลับไปยังเมืองริเวอร์ ศศินัดดาและ ศักดาทั้งสองคิดไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ในใจ ก็เกิดรู้สึกกลัวขึ้นมา

“ลูก พวกคนเมื่อวานนี้ ตกลงต้องการทำอะไร? ตรวจสอบรู้หรือยัง?”ศศินัดดาถามอารียา

แม่ค่ะ แม่ก็ไม่ต้องไปคิดเรื่องนี้แล้วค่ะ คนพวก นั้นแค่ดูคนผิดไปเอง ไม่เกี่ยวกับเราค่ะ”อารียาพูด ปลอบ

ศศินัดดาพยักหน้า แล้วก็ไม่คิดเรื่องนี้อีก แค่ไม่ อะไรเป็นไร ก็ถือว่าโชคดีแล้ว

อยู่ที่อำเภอหยกเกิดเรื่องขึ้นมากมาย ศศินัดดากลัว ถูกขับไล่ออกจากตระกูลเขมพงศ์ ซึ่งทำให้ศศินัดดา ไม่สบายใจ

โชคดีที่สุดท้ายเป็นครอบครัวของบจีที่ถูกขับไล่ ออกไปจากตระกูลเขมพงศ์ ถึงแม้ว่าศศินัดจะไม่ค่อยถูกกับครอบครัวบ แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่า มีอะไรผิดปกติ เนื่องจากครอบครัวของบจี น่า ร่งเกียจ

ถ้าตอนนี้เธอรู้ว่าครอบครัวของบจีไปเป็นขอทานที่ ข้างถนน เธอคงจะแปลกใจและพูดไม่ออกแน่

“นี่ก็จะกลับไปแล้ว น่าเสียดายที่ลูกแม่ไม่มีงานทำ แล้ว อีกหน่อยไม่รู้ ว่าพวกเราใช้ชีวิตอย่างไร”ศศิ นัดดาพูดด้วยอารมณ์

“แม่ค่ะ ต่อให้หนูไม่มีงานทำก็ไม่เป็นไรค่ะ ยังมีรพี พงษ์ที่เลี้ยงดูพวกเราอยู่ค่ะ”อารียาพูด

ศศินัดดาก็หัวเราะเยาะทันที และกล่าวว่า “แค่ตอน นี้เขายังมีเงินอยู่ แต่เขาเป็นเศษสวะสิ้นเปลือง และ เขาใช้เงินฟุ่มเฟือยมาก เงินแค่นั้นของเขา ไม่ช้าก็ เขาใช้หมด

มองไปที่ศศินัดดาอย่างไม่น่าเชื่อ เธอคิดไม่ถึงว่า ในช่วงไม่กี่วันที่ไปอำเภอหยก การกระทำของรพี พงษ์จะเปลี่ยนมุมมองของศศินัดดาที่มีต่อเขาไม่ได้

“แม่ค่ะ การกระทำของรพีพงษ์ตอนที่อยู่อำเภอหยกแม่มองไม่เห็นเลยเหรอคะ? ถ้าเขาเป็นเศษสวะ จริง แม่คิดว่าท่านยุคจะช่วยเขาแบบนี้เหรอคะ ที่ สำคัญถ้าเกิดไม่มีรพีพงษ์ ตอนนี้เราก็ถูกขับไล่ออก จากตระกูลเขมพงศ์แล้วค่ะ”อารียาพูด

“เชอะ มันก็แค่โชคดีเอง ถ้าเกิดมันไม่ใช่เพื่อนสมัย เด็กของเขา ลูกคิดว่าเขาจะช่วยมันขนาดนี้เหรอ ท่านยุดเขาสุดยอดอยู่แล้ว เกี่ยวอะไรกับมันด้วย กลับถึงเมืองริเวอร์ มันก็ไม่มีอะไรแล้ว”ศศินัดดา วิเคราะห์อย่างมีเหตุผล

อารียาถอนหายใจ เธอรู้ดีว่า การเปลี่ยนมุมมอง ของศศินัดดาที่มีต่อรพีพงษ์ นั้นยังเป็นเรื่องอีกยาว ไกล

รพีพงษ์มองไปที่พวกเขาด้วยรอยยิ้ม แล้วพูด: “ยัง ไงแคลร์ก็หางานใหม่ได้แน่นอน เรื่องนี้ก็ไม่ต้องเป็น กังวล”

“อารีของเราเก่งขนาดนี้ ยังไงก็หางานใหม่ได้ แน่นอน แล้วเกี่ยวอะไรกับแกด้วย แกก็ขับรถของแก ไปดีๆ ถ้าไม่ใช่ว่าศักดาขับรถไม่เป็น ฉันไม่ยอมให้ แกแตะต้องรถคันนี้แน่”ศศินัดดานําพึม
กตามองไป ศ นัดดาอย่างระมัดระวัง เขาไม่ กล้ามีปัญญากับศศินัตตา ไม่ว่าศศินัดดาจะพูดอะไร เขาทำได้เพียงแค่ยอมรับมันอย่างเงียบๆ

“ไร้ประโยชน์สิ้นดี ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ารพีพงษ์ยังดี

กว่าซะคุณอีก คุณดูท่าทางของคุณสิ แม้แต่พูดยัง ไม่กล้าพูดเลย ไม่มีอะไรดีจริงๆ”ศศินัดดาจ้องมอง ไป กลา

ศักดาถอนหายใจ คิดไม่ถึงว่าขนาดเขาไม่พูด ก็ถูก

บริษัทของตระกูลฉัตรมงคล

ห้องประชุม ธายุกรสวมสูท และนั่งสบายๆ ที่เบาะ ตำแหน่ง เขาใช้เจลทาผม เพื่อให้ตัวเองดูดีมากขึ้น

เต็มไปด้วยผู้คนที่เป็นญาติของตระกูลฉัตรมงคล ตั้งแต่ที่ธายุกรกลายเป็นประธาน บริษัทของตระกูล ฉัตรมงคล เขาได้เปลี่ยนผู้บริหารระดับสูงทั้งหมด ในบริษัทให้เป็นคนของตระกูลฉัตรมงคลทั้งหมด คนที่ได้รับการจ้างมาก่อนนี้ถูกธายุกรไล่ออกไป ทั้งหมด –
เหตุทธายุกรทำแบบนี้ ก็เพื่อจะสะดวกในการโกง เงินจากโครงการของบริษัท เมื่อก่อนนกที เป็น ผู้รับผิดชอบ เรื่องแบบนี้เป็นที่ต้องห้าม

ดังนั้นทุกคนก็ไม่กล้าที่จะพูดเรื่องแบบนี้ในที่เปิด เผย และพวกเขาทำอย่างลับๆ และโกงเงินได้เพียง เล็กน้อยเท่านั้น

ที่สําคัญถ้าเปิดเผยออกมาแม้แต่นิดเดียว ก็จะถูก คนรายงาน แบบนี้ก็จะกลายเป็นเรื่องใหญ่

ตอนนี้ธายุกรเองก็โกงเงินได้อย่างต่อเนื่องตั้งแต่ ที่บริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปร่วมลงทุนด้วย เขาเปลี่ยน ผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดของบริษัทเป็นคนตระกูล ฉัตรมงคล เพื่อให้ทุกคนมีเสียงที่เป็นหนึ่งเดียวกัน หากมีคนถามขึ้นมา พวกเขาจะสามารถตอบเป็น เอกฉันท์ได้ จะได้ไม่มีใครรบกวนแผนการโกงเงิน ครั้งใหญ่ของพวกเขาได้

ธายุกรก็จะไม่ผลาญเงินที่เขาโกงมาได้ เขาแค่เอา เงินเล็กน้อยให้แก่ญาติของตระกูลฉัตรมงคล ซึ่ง เพียงพอที่จะทําให้พวกเขาพอใจอย่างมาก

แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าดำเนินสิ่งนี้ต่อไป สำหรับบริษัทแต่ก็ใช้เวลาไม่นาน คนในตระกูลฉัตรมงคลก็เอาแต่ คิดถึงแต่ตัวเอง ใครจะมาสนใจความอยู่รอดของ บริษัทของตระกูลฉัตรมงคล ตราบเท่าที่พวกเขา สามารถโกงเงินได้ พวกเขาจะไม่ไปสนใจสิ่งเหล่านี้

ดังนั้นทุกคนจึงพอใจกับการแต่งตั้งธายุกรเป็น ประธานคนใหม่ และทุกคนเต็มใจที่จะให้ธาตุกร ดูแลกิจการบริษัทของตระกูลฉัตรมงคล

สําหรับนกทีปี ภายใต้ข้อเสนอแนะของญาติ ทั้งหมดของตระกูลเป็นเอกฉันท์ เขาจึงเลือกที่จะ เกษียณ และพักอาศัยอยู่ในคฤหาสน์ของเขา

นกทีป์สูญเสียอำนาจที่มีอยู่พูดได้ว่าเป็นเรื่องที่น่า สังเวช เมื่อก่อนผู้คนนับไม่ถ้วนจะเดินผ่านคฤหาสน์ หลังนั้นของเขาทุกวัน และตอนนี้จะเห็นเงาคนยัง ยาก

“ธายุ มีคุณมาดูแลกิจการของบริษัท ถือเป็นความ โชคดีของบริษัทเราจริงๆ คุณดูซิคุณเพิ่งขึ้นรับ ตำแหน่งประธานได้ไม่นาน พวกเราทุกคนขับรถหรู และอาศัยอยู่ในบ้านที่ดี
“ใช่แล้ว ธายุเป็นประธานของพวกเรา ไม่มีอะไรจะ ติได้ ถ้ารู้ว่าเขามีความสามารถขนาดนี้ พวกเราน่า จะให้เขามารับช่วงดำรงตำแหน่งตั้งนานแล้ว”

“ธายุนําผลประโยชน์มาให้เราอย่างไม่รู้จบ ฉัน เชื่อว่าตราบใดที่มีธายุอยู่ เราจะสามารถรุ่งโรจน์ ต่อไปได้ตลอดไป ในปีหน้าเวลานี้ คาดว่าเราจะ สามารถได้อยู่ในคฤหาสน์

ธายุกรรับฟังคำชมของทุกคน ใบหน้าของเขาเต็ม ไปด้วยความภาคภูมิใจ และรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้นำที่ ยอดเยี่ยม

เขาลืมไปเสียสนิท ว่าเขาทำให้ทุกคนร่ำรวยจาก การโกงเงินจากโครงการต่างๆของบริษัท ซึ่งไม่มีผล อะไรกับความสามารถของเขาเลย

แต่ใครจะสนใจเรื่องนี้ ตราบใดที่เขาสามารถทำ เงินได้ เขาก็จะได้รับความเคารพจากคนอื่นๆ เขา เป็นฮีโร่ของตระกูลฉัตรมงคล และมีความสุขกับการ ได้รับความเคารพจากผู้อื่น
เขาเคยเป็นคู่แข่งกับอารียามาก่อน บางครั้งแม้แต่ รพีพงษ์ยังเทียบไม่ได้ สิ่งนี้ทำให้เขาอยากพิสูจน์ตัว เองมาก ตอนนี้อารียาออกจากบริษัทแล้ว และตอนนี้ เขาสามารถพูดได้ว่ามั่งคั่งร่ำรวย เขาคิดว่าในที่สุด ก็ได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นอารียาหรือเศษสวะอย่างรพีพงษ์ เทียบเขาไม่ได้

“ทุกคนก็อย่าชมผมมาก เรามีความรุ่งโรจน์แบบ นี้ มันขึ้นอยู่กับการทำงานหนักของทุกคน ไม่ใช่คุณ งามความดีของผมเอง แน่นอน ผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญ ที่สุดคือ ก็เพราะว่าอารียาออกจากบริษัท เธอและ สามีเศษสวะของเธอออกไปแล้ว ความโชคร้ายของ พวกเราก็จะหายไป และพัฒนาดีขึ้นมาเอง”ธายุกร กล่าวด้วยรอยยิ้ม

พวกเขาก็เห็นด้วยไปพร้อมๆกัน และแสดงออกมา ว่าธายุกรพูดถูก

“ใช้แล้ว ก่อนหน้านี้อารียาอยู่ที่บริษัทหยิ่งผยอง มาก แต่ก็ไม่เห็นว่าหล่อนจะทำผลงานออกมาใหญ่ ได้แบบนี้ ธายุก็คือดีต่อบริษัทอย่างแท้จริง”
“เมื่อคิดท่าทางของอารียวก่อนหน้านั้นฉันก็ หงุดหงิด หล่อนคงคิดว่าถ้าบริษัทไม่มีหล่อน ก็จะ ไม่มีทางพัฒนาได้ น่าข่าสันต์”

“หล่อนเป็นคนที่ไร้ประโยชน์ที่สุดในบริษัท หล่อน อยู่ในบริษัท ก็จะขัดขวางการพัฒนา บริษัท เราน่า จะไล่ออกหล่อนออกไปตั้งนานแล้ว”

ธายุกรเมื่อเห็นทุกคนพูดถึงอารียา ก็รู้สึกภาค ภูมิใจอยู่ในใจ โดยคิดว่าในที่สุดเขาก็ได้เหยียบย่ำ อารียา

ในขณะนี้ มีคนวิ่งเข้าไปในห้องประชุมอย่างเร่งรีบ

ธายุกรเห็นเขาตื่นตระหนก ก็พูดขึ้นทันทีว่า: “ตื่น ตระหนกอะไร ดูไม่เหมือนพนักงานบริษัทเลย ไม่ว่า จะเรื่องอะไร ยังไงคุณก็ไม่ควรตื่นตระหนกขนาดนี้

ชายคนนั้นหายใจเข้าลึกๆ และกล่าวว่า: “คนจาก บริษัท นบีบเบิล กรุ๊ปมาบอกว่า ต้องการพบกับ อา…..อารียาและพูดคุยเกี่ยวกับความร่วมลงทุนล่าสุด คนคนนั้นได้มาถึงบริษัทแล้ว”

ธายุกรเดิมคิดว่าตอนนี้ตัวเองเป็นคนที่ประสบ ความสำเร็จ และไม่ควรตื่นตระหนกเมื่อมีอะไรเกิด ขึ้น แต่หลังจากได้ยินคำพูดของคนคนนั้น ก็รีบลุก ขึ้นจากเก้าอี้

“คุณว่าอะไรนะ? คนของบริษัทซันบีบเบิล กรุ๊ป ต้องการพบอารียา? คุณไปบอกเขาว่าอารียาไม่อยู่ ให้คนอื่นไปคุยกับเขาเรื่องสถานการณ์ล่าสุดธาตุ กรพูด

ชายคนนั้นส่ายหัว แล้วพูด: “คนของบริษัท น บับเบิล กรุ๊ปยังบอกด้วยว่าอารียาเป็นคนที่ได้รับ มอบหมายให้ดูแลความลงทุนในครั้งนี้ถูกเขียนไว้ใน สัญญา ดังนั้นต้องให้อารียามาคุยด้วยตัวเองเท่านั้น”

ธาตุกรรู้เรื่องสัญญานี้ เป็นเพราะสัญญาข้อนี้ ทำให้ นกที ไม่กล้าเปลี่ยนอารียา

แต่คราวนี้อารียาออกไปแล้ว คือหล่อนขอลาออก เอง และไม่ได้บังคับให้หล่อนออกไป ดังนั้นธาตุกร จึงไม่ได้คิดถึงเรื่องสัญญานี้
เมื่อเรื่องนี้ถูกพูดขึ้นมา เขาก็รู้สึกกังวลเล็กน้อยใน ใจ ก้าบริษัทซันบับเบิล กรุ๊ปต้องการทำให้เรื่องนี้มา เป็นข้อต่อรอง เขาก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้

ที่อารียาลาออก ถูกกดดันจากคนของตระกูล ฉัตรมงคล

“พาฉันไปพบคนของบริษัทซันบีบเบิล กรุ๊ป อารียา เป็นคนของลาออกเอง ไม่เกี่ยวกับพวกเรา ถ้าบริษัท ซันบับเบิล กรุ๊ปจะโทษ ก็โทษพวกเราไม่ได้ ธายุกร กล่าว และออกไปกับชายคนนั้น

หลายคนจากตระกูลฉัตรมงคลก็เดินติดตามออก ไปเช่นกัน ท้ายที่สุดโครงการทำโกงเงินได้มาก ที่สุดของพวกเขา ก็คือบริษัทซันบับเบิล กรุ๊ป หาก โครงการนี้มีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น สําหรับพวกเขา มันจะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

ทุกคนมาที่ห้องรับรอง และเธียรวิชญ์ก็นั่งอยู่ที่นี่ แล้ว

“ประธานเธียรวิชญ์ คิดไม่ถึงว่าท่านจะมาด้วยตัว เองเลย เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง ท่านให้คนที่บริษัทมา เองก็ได้ครับ ธายุกรเมื่อเห็นว่าเธียรวิชญ์มาด้วยตัวเอง ก็นึกแปลกใจ

เธียรวิชญ์ยิ้ม แล้วกล่าว: “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก น้อย คนในบริษัทของผมและผมเองก็ไม่เจออารียา มาตั้งนาน เธอเป็นคนรับผิดชอบโครงการนี้ ทำไม นานขนาดนี้ถึงยังไม่แสดงตัวออกมา คุณว่าไหม ดัง นั้นวันนี้ผมก็เลยมาดู ช่วงนี้เธอมัวแต่ยุ่งกับอะไร”

ธายุกรสีหน้าเต็มไปด้วยความอึดอัด แล้ว พูด: “ประธานเธียรวิชญ์ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ ก่อน หน้านี้ไม่นาน อารียารู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสามารถ พอ จึงขอลาออกเอง เรื่องนี้ท่านสามารถถามเธอ เองได้ บริษัทของเราจะหาคนที่ดีกว่ามาแทนที่เธอ อย่างแน่นอน”

เดิมทีเธียรวิชญ์ยังคงยิ้มอยู่ หลังจากได้ยินคำพูด ของธายุกร สีหน้าก็เย็นชาทันที

เขารู้ดีว่าอารียาไม่ได้อยู่ที่บริษัทของตระกูล ฉัตรมงคลแล้ว วันนี้ที่เขามา ก็มาตามความประสงค์ ของรพีพงษ์ รพีพงษ์ก็กลับมาจากอ่าเภอหยกแล้ว ก็ ถึงเวลาที่พวกเขาจะคิดวิธีหาทาง อกิจการบริษัท ของตระกูลฉัตรมงคล