บทที่ 4 ผมแต่งงานกับคุณ

มู่วี่สิงเอามือเข้ามา ขายาวๆ สายตาสีดำนั่น วันนี้เชิ้ตที่ เขาสวมคือสีดำสนิท ออร่านั้นทำให้ผู้คนรอบๆนิ่งสนิท

“งานของคุณคือนัดดูตัวกับผู้ชาย? “มูวี่สิงไม่ตอบเธอ กลับถามเธอ

“ไม่ใช่”เวินจิ้งเดือดหน่อยๆ เขาคิดว่าเธออยากดูตัว มากเหรอ?

“อือ คุณขาด…..สามีมากเหรอ? “มู่วี่สิงถามอีกรอบ

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย แน่นอนว่าไม่ใช่ ก็แค่เจี่ยนอี กลัวว่าเธออายุมากไปจะขายไม่ออก ก็เลยรีบจัดหานัด ดูตัวให้เธอ

อีกอย่างคือ——อยากให้เธอลืมฉืออี้เหิงได้

ที่จริงเธอไม่มีความรู้สึกอะไรให้เขามานานแล้ว แค่ว่า เงี่ยนอีไม่เชื่อ

“ฉันไม่ได้ขาดแคลนสามี นี่มันคือความกดดันของที่ บ้าน คุณเข้าใจไหม? “น้ำเสียงของเวินจิ้งทุ้มลง

“พอดีเลย ผมก็เหมือนกัน”มู่วี่สิงลูบคาง สายตาแหลม คนมองมาที่เวินจิ้ง

เวินจิ้ง: ? ?
“เวินจิ้ง 25ปี พนักงานบริษัทการผลิตยาเทียนอี จบ จากมหาวิทยาลัยหนานเฉิง ทำงานสามปี รายได้งั้นๆ ตำแหน่งไม่เคยขึ้น งานอดิเรกชอบอ่านนิยายวาย ดู ละครวาย…… ”

“หยุด! ”หน้าของเวินจิ้งแดงขึ้นมา ผู้ชายคนนี้ค้นหา ข้อมูลเธอละเอียดขนาดนี้เมื่อไหร่เนี่ย?

“คุณอยากทำอะไรกันแน่เนี่ย! ฉันแค่ทำเสื้อเชิ้ต คุณสกปรก คุณต้องมายุ่มย่ามกับครอบครัวฉันด้วยเห รอ! “เวินจิ้งจ้องเขา เขายกมุมปากขึ้นอย่างเรียบๆ

“ดูจากท่าทางของคุณในปัจจุบันแล้ว ไม่ว่าจะนัดดูตัว กี่ครั้งต่างล้มเหลวไปหมดแน่ๆ

เวินจิ้งจ้องตาโต คำที่ชายคนนี้พูดทำไมเธอไม่ เข้าใจ?

อะไรคือไม่ว่าจะนัดดูตัวกี่ครั้งต่างล้มเหลวไปหมด แน่ๆ?

ตั้งแต่เล็กจนโต เธอได้รับจดหมายรักมาตั้งเยอะ!

“คุณหมายความว่าไง! “เวินจิ้งโกรธ

“ความหมายของผมก็คือ——ผมจะแต่งงานกับคุณ”มู่วี่ สิงเถิบเข้ามา นิ้วเรียวยาวจับคางของเวินจิ้งให้มองมาที่ เขา
แปปนึง เวินจิ้งก็ได้สติว่าเขาพูดอะไร”คุณจะแต่งงาน กับฉัน? ”

“ใช่มูวี่สิงนั่งตัวตรง จิบกาแฟอย่างเท่ๆ

เวินจิ้งกะพริบตา คิดว่าตัวเองกำลังฝัน

ใช่ ฝัน!

เธอเคาะหัวเบาๆ แล้วหยิกขาตัวเอง อ่าห์ เจ็บจัง!

“คุณจะแต่งงานกับฉันจริงๆ? “เวินจิ้งถาม

ยี่สี่ ผู้ชายคนนี้หล่อแบบ360องศาจริงๆ แต่งงานกับ เขา ต้องไม่ขาดทุนแต่ได้กำไรแน่ๆ

“แบมือคุณมา ผมจะตอบรับแต่งงานกับคุณ เพราะ ว่าพวกเราต่างต้องทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ เข้าใจ ไหม? “ตาของมู่วี่สิงที่มีสายตาไม่พอใจมองมือของเวิน จิ้งที่วางอยู่ที่อกเขาอย่างไม่ตั้งใจ

เธอตัวสั่น หดมือเข้ามา

ต้องทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ เธอรู้แล้ว

“คุณโดนที่บ้านเร่งให้แต่งงานเหรอ? ”

“อือ ผมต้องการภรรยา”
“งั้นทำไมต้องเป็นฉันล่ะ? “เวินจิ้งมองเขา

“เพราะว่า ผมไม่มีทางชอบคุณได้”

เวินจิ้งรู้สึกว่าหัวใจแตกสลายอย่างแรง หล่อขนาดนี้ ทําไมปากเสียจัง!

ชอบเธอแล้วจะทำไม!

“ฉันทำไมเหรอ? ฉันว่าฉันก็ดี……

“งั้นทำไมดูตัวมากว่า36ครั้ง ก็ยังล้มเหลวล่ะ? “มูวี่สิง ตัดบทเธออย่างไม่แยแส

ตอนนั้นเองเวินจิ้งนิ่งไป ดูตัวล้มเหลวเพราะว่าเธอไม่มี อารมณ์ไปดูตัว อีกอย่างโลกใบนี้ผู้ชายแย่ๆก็มีเยอะ!

“คุณเวิน นัดดูตัวเสียดายเวลาแบบนี้สู้มาแต่งกับผม

คุณต้องการอะไร ผมให้คุณได้หมดไม่ดีกว่าเหรอ”

เวินจิ้งใจเต้น เธอรู้ว่าเงี่ยนอีต้องพอใจผู้ชายตรงหน้า นี้แน่ๆและก็จะไม่บังคับให้เธอไปนัดดูตัวอีก

ตอนที่ลังเลนั่นเอง ชายคนนั้นก็ยื่นนามบัตรให้ผมให้ เวลาคุณคิดหนึ่งวัน”

กลับถึงบ้าน เวินจิ้งจ้องนามบัตรชื่อสีทองนั่น——มู่ยี่สิง ทําไมชื่อนี้คุ้นๆนะ