ตอนที่ 16 เลิกเพ้อฝันได้แล้ว

เพราะว่าข้างนอกเสียงดังและวุ่นวาย ชนิศาจึงไม่กล้า ออกจากโรงพยาบาล ตอนที่เธอกำลังอบรมทีมงานก็ได้ รับบาดเจ็บ เลยอยากจะยึดชเยศเอาไว้ ไม่ยอมให้เขา ได้จดทะเบียนสมรสกับจิดาภา

จิดาภาคิดว่าชนิศามัวแต่ไปสนใจแต่เรื่องผู้ชาย เลย ไม่แปลกที่หลายปีมานี้ถึงไม่ดังสักที

ในห้องผู้ป่วย ชนิศาได้ยินเสียงการรายงานของผู้ช่วย เธอจึงพึงพอใจเป็นอย่างมาก “ไม่นึกเลยว่าจิดาภาจะ กล้ามา ฉันจะทำให้นังนั่นรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่มันทำลงไป จะให้มันไม่กล้าคิดที่จะมาแต่งงานกับชเยศไปตลอด ชีวิตเลย”

“ศา นักข่าวจัดการเรียบร้อยแล้ว แค่เธอตะโกนเสีย งดังๆ ฉันก็จะพาคนบุกเข้ามาทันที!”

“วางใจเถอะ ฉันจะแสดงเป็นคนป่วยให้ดีที่สุด ให้นังจิ ดาภาได้รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้หญิง ชเยศรักมากที่สุด”

เธอกำหมัดอย่างรุนแรง ชนิศาได้ทดสอบความอดทน กับจิดาภาทุกวันที่บริษัทs.j ชนิศาอยากให้จิดาภาหาย เข้ากลีบเมฆไปซะ รอดูเถอะ ผู้หญิงคนที่จะเจิดจรัส ที่สุดที่ยืนข้างกายของชเยศต้องเป็นเธอเท่านั้น!

“อ้อ จริงสิ พวกเรากำลังวางแผนให้เธอเป็นราชินีจอ เงินอยู่ ไม่ว่าต้องเสียเงินไปเท่าไหร่ ก็จะต้องทำให้เธอได้ครอบครองรางวัลนี้ให้ได้

ชนิสาขมวดคิ้ว “พูดเบาๆ หน่อยเดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยิน หรอก

“ที่นี่ไม่มีคนนอกซะหน่อย ผู้ช่วยหัวเราะอย่างไม่แคร์ “เดี๋ยวหลอนมาแล้ว เธอรีบนอนให้ดีก่อนเถอะ

ชนิสารีบรูปนอนบนเตียงคนป่วย ในตอนที่แสร้งว่า ตัวเองเป็นคนป่วยที่อ่อนแอแล้ว ไม่นานนักชเยศก็พาจิ คาถาเดินเข้ามา

“ชนิศา จิดาภามาเยี่ยมเธอน่ะ เธอจะมาพูดคุยกับสา เรื่องเทคนิคการแสดงสักหน่อย เป็นอะไรรึเปล่า” เยศยังพูดไม่จบ ก็เห็นว่าชนิศากำลังพยายามลุกขึ้น มานั่ง เขาก็รีบเข้าไปช่วยประคองเธอ

“ชเยศ ขอโทษนะ ฉันมันไร้ประโยชน์จริงๆ แคบาล เจ็บนิดหน่อยก็ทำให้เธอต้องลำบากหลายครั้งแบบนี้ แล้วยังทําให้จิดาภาต้องไม่ได้รับความเป็นธรรมอีก ชนิศาเงยหน้าขึ้นมาจากในอ้อมกอดของชเยศ “จิดาภา เธอคงไม่ได้โทษฉันใช่มั้ย

จิดาภามองพวกเขาทั้งสองอย่างเย็นชา พวกเขาพูด ออกมาตรงหน้าของเธออย่างไม่กังวลเลยว่าพูดออกมา แล้วจะส่งผลไม่ดีต่อคนอื่น

ชเยศหัวเราะอย่างทำตัวไม่ถูก เขาตระหนักได้ว่าการ กระทำของเขาไม่ค่อยเหมาะสม “ภาไม่คิดแบบนั้นหรอก ที่เธอบาดเจ็บภาก็ไม่ได้ตั้งใจ”

“ชเยศ ฉันคิดว่าอาการของชนิศายังไม่ค่อยดี เธอไป หาผลไม้ให้เธอกินสักหน่อยเถอะ” จิดาภาวางกระเป๋า และพูดออกมาอย่างอ่อนโยน

นี่จะเป็นมารยาทครั้งสุดท้ายของเธอ

“ทำไมเธอถึงกล้าชี้นิ้วสั่งท่านประธานชเยศ!” ผู้ช่วย ของชนิศาจ้องจิดาภาเขม็ง “ท่านประธาน เดี๋ยวผมไป เองครับ”

คิ้วของจิดาภาขมวด แล้วหัวร้อนขึ้นมาทันที “เธอมี สิทธิ์ออกปากพูดขึ้นมาในที่ตรงนี้เหรอ ใครเป็นคนบอก เธอกัน ฉันบงการชเยศไม่ได้เหรอ ฉันเป็นคู่หมั้นของ เขา เธอน่ะเป็นอะไรกัน”

เมื่อพูดจบ ผู้ช่วยของชนิศาก็ยังอยากที่จะเข้ามาแก้ ต่างให้ ชนิศาก็พูดแทรกเขาขึ้นมาทันที “ไม่ต้องพูดแล้ว ชเยศ งั้นก็ต้องรบกวนคุณละกัน”

จิดาภามองตาผู้ช่วยชนิศาอย่างเยือกเย็น มองเขา และชเยศเดินออกจากห้องผู้ป่วยไปตามๆ กัน

ชนิศากัดฟัน ที่จริงแล้วประโยคนั้นต้องเป็นเธอที่พูด ให้จิดาภาฟัง ถึงแม้ว่าชเยศจะเอาใจใส่ชนิศามาก แต่คู่ หมั้นที่แท้จริงของเขาก็คือจิดาภา

พอคิดมาถึงจุดนี้ แววตาของชนิศาก็ความอิจฉาริษยาออกมา

“เธอให้ฉันมาหาเพราะอยากให้ฉันสอนเรื่องการแสดง เหรอ” จิดาภาพูดออกมาเหมือนกับไม่รู้อะไรทั้งสิ้น แล้ว หยิบบทละครออกมา

“ที่จริงฉันอยากจะขอให้เธอไปจากบริษัทs.jวันนี้เลย” ชนิศาไอหนึ่งทีแล้วพูดต่อ “ฉันรู้ข่าวแล้ว การวิจารณ์ เธอจากโลกภายนอกนั้นส่งผลต่อชื่อเสียงของบริษัท ถ้าหากจะทำเพื่อชเยศละก็เธอควรที่จะลาออกจาก บริษัทไปเอง”

“ควรงั้นเหรอ” จิดาภาเริ่มที่จะควบคุมความโมโห ของตัวเองไว้ไม่อยู่แล้ว เธอพูดออกมาอย่างเยือกเย็น “ชนิศา เธอระวังคำพูดหน่อยก็ดีนะ”

เธออยู่ข้างกายชเยศมากี่ปีแล้ว ถึงจะไม่พูดถึงเรื่อง ความรักความผูกพันนั้น แค่เรื่องที่เธอทำกำไรให้กับ บริษัทs.j เมื่อก่อน พ่อแม่ของชเยศก็ยังไม่กล้าที่จะ พูดจาแบบนี้กับเธอ

ชนิศาคิดว่าตัวเองเป็นอะไร มีสิทธิ์อะไรมาพูดจาแบบ

“จิดาภา ที่ฉันทำก็เพื่อเธอนะ ฉันจัดการทั้งหมดแล้ว หลังจากที่เธอลาออกไปจากบริษัท ก็จะประกาศ…

“เพล้ง”
จตาภาเห็นกับตาว่าชนิดาเป็นคนผลักแจกันดอกไม้ที่ อยู่ข้างหัวเตียงลงมา

เสียงแตกร้าวในห้องดังเสียดหูเป็นพิเศษ จากนั้นก็ได้ ยินเสียงฝีเท้าที่รีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอก และยังมีเสียง กรีดร้องของชนิศาในห้องคนไข้