HH 3

เป็นไปตามคาดพวกเขาเริ่มให้สัมผัสกับหินพลังงานทีละคน

“ใช้มือแตะที่หินก้อนนี้แล้วทำใจให้สบายนะครับ หาก ใครทําให้หินมีปฏิกิริยาแม้แต่เพียงเล็กน้อยจะได้เป็นทหาร ฝึกหัดทันที เจ้าหน้าที่กล่าว

“แล้วถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยล่ะ” คนที่ฉลาดหน่อยเริ่ม

“กลับบ้านได้เลยครับ” เจ้าหน้าที่ยิ้ม

ทุกคนรู้สึกกังวลและตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน พวกเขาไม่ เข้าใจแม้แต่น้อยว่าทำไมการทดสอบถึงได้ดูไร้สาระขนาดนี้ แม้ว่าก้อนหินขรุขระจะสวยก็ตามแต่มันจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ มันเกิดปฏิกิริยา

คนแรกก้าวไปข้างหน้า เขาเป็นชายรูปร่างกำยอายุ ประมาณ 22 ปี เขาใช้มือแตะที่หินพลังงานด้วยความ กระวนกระวาย ผ่านไปเล็กน้อยก็ไม่เกิดอะไรขึ้นทำให้หัวใจ ของชายคนนี้ตกไปอยู่ตาตุ่ม

“เสียใจด้วยครับคุณไม่ผ่าน” เสียงของเจ้าหน้าที่ทำให้เขา หน้าซีด และเดินจากไปอย่างเศร้าสร้อย

คนอื่นๆ ที่กังวลอยู่แล้วก็กังวลมากขึ้นไปอีก ชะตากรรมของพวกเขาขึ้นอยู่กับหินธรรมดาๆก้อนหนึ่ง มีหลายคนอยาก โวยวายแต่ไม่กล้าปริปากออกมาเพราะทหารหน้าขรึมคอยยืน รักษาความสงบ ตอนที่พวกเขาได้ยินประกาศรับสมัครก็พากัน คิดไปต่างๆนาๆว่าร่างกายต้องแข็งแรงบึกบึนถึงจะมีสิทธิ์ แต่ ที่ไหนได้ร่างกาย ฝึกมาแรมปีกลับไม่มีประโยชน์เลยแม้แต่

คนเดียวที่ยังคงใจเย็นได้คงมีแค่ใจเท่านั้น บางครั้งเขาก็ อ้าปากหาวทำเหมือนไม่ใช่เรื่องของตน สิ่งที่เขากังวลมีเพียง สองเรื่องอาหารกับที่นอน

ผ่านไปไม่นานนักโจก็สังเกตุเห็นคนที่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อ แตะหิน เป็นเด็กหนุ่มอายุพอกับเขาและไม่เหมือนพวกบ้ากล้าม เหล่านั้น ทันทีที่ใช้มือแตะหินพลังงานประกายไฟฟ้าโอบมือ ของชายหนุ่มคนนั้นทำให้เขารู้สึกตกใจจนเผลอชักมือกลับ คน อื่นๆ ที่เห็นต่างตื่นตะลึงที่เห็นปรากฏการณ์แปลกประหลาดและ พบว่ามือที่ถูกโอบด้วยไฟฟ้าไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย

“ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ” เจ้าหน้าที่ชายวัยกลางคนเดิน เข้ามายิ้มพร้อมกับต้อนรับอย่างอบอุ่น นี่ถือเป็นข่าวดีทีเดียว การปรากฏตัวของคนที่มีพลังจะทำให้มนุษยชาติก้าวไปอีกขั้น ยิ่งมีผู้มีพลังเยอะก็ยิ่งทำให้มนุษย์แข็งแกร่ง

ยกเว้นใจที่ไม่ได้มีท่าทางแปลกใจอะไร ส่วนใหญ่แล้ว จำนวนคนที่มากมายขนาดนี้มาเข้าร่วมทดสอบก็ต้องมีคน หนึ่งที่มีพรสวรรค์ปะปนกันอย่างแน่นอน
หินพลังงานไร้ธาตุข้อดีของมันคือรองรับทุกธาตุใน ร่างกายของสิ่งมีชีวิตเหมาะมากที่จะเอามาใช้ทดสอบ แต่ข้อ เสียก็คือมันไม่มีพลังงานมากพอที่จะช่วยให้คนๆหนึ่งก้าวหน้า ต่างจากหินพลังงานที่มีธาตุเฉพาะเข้ากับผู้ใช้จะทำให้ความ ก้าวหน้าพราวพราดมากยิ่งขึ้น

เหตุการณ์เริ่มสงบลง หลังจากที่มีคนทำให้หินประหลาด เกิดปฏิกิริยาผู้คนจำนวนมากก็เริ่มมีความหวังขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ก็แฝงไปด้วยความกังวลไม่น้อย

ผู้ทดสอบ 20 คนไม่ใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงรอบของ โจ เขาใช้พลังเล็กน้อยของธาตุไฟถ่ายเทไปในหินพลังงาน เกิดเปลวไฟโอบมือของเขา สร้างความยินดีให้กับเจ้าหน้าที่อีก ครั้ง สรุปแล้ว 20 คนมีเพียง 2 คนเท่านั้นที่มีพรสวรรค์นี้ถือเป็น ตัวเลขที่เยอะมากเมื่อเทียบกับครั้งๆ ก่อนที่ไม่มีใครเลย

“ขอแสดงความยินดีด้วยนะ และยินดีต้อนรับสู่องค์กรโลก สมัยใหม่ พวกเราจะสำรวจอวกาศไปด้วยกัน เจ้าหน้าที่ยิ้ม และกล่าวอย่างอบอุ่น

โจเลิกคิ้วเล็กน้อยกับคำพูดของเจ้าหน้าที่ สำรวจอวกาศ แล้วเรื่องศัตรูล่ะพวกเขาไม่พูดอะไรเลยเหมือนกับว่าพวกเขา ปิดเป็นความลับ แต่ใจก็ไม่สนใจอะไรมากนักเพราะสุดท้าย แล้วยังไงพวกเขาก็ต้องบอกทีหลังอยู่ดีคงจะเป็นเพราะเพิ่งเป็น เด็กใหม่จึงยังไม่มีโอกาสไปแนวหน้าเลยไม่จำเป็นต้องรู้

หลังจากได้เข้าร่วมองค์กรโจก็ได้รับที่พักและเงินเดือนเขาโล่งใจไม่น้อยในที่สุดคืนนี้ก็จะได้มีที่ซุกหัวนอน แต่ปัญหา คือเขาหิวมาก กว่าจะได้เงินก็ต้องเดือนหน้า

เมื่อได้รับกุญแจที่พักแล้วเขาก็เอ่ยปากถามอย่างอายๆ “เอ่อ แล้วเรื่องอาหาร

“ฮ่าๆ ไม่ต้องกังวลที่นี่มีสวัสดิการสำหรับทหารฝึกหัดทุก คน อาหารสามารถไปกินได้ที่โรงอาหาร ทุกอย่างฟรี” จากนั้น เขาก็บอกทางให้แก่ชายหนุ่ม ไม่รอช้า โจก็รีบไปโรงอาหาร อย่างเร็ว

หลังจากซัดอาหารฟรีจนพุงกางแล้วเขาก็ผิวปากอย่าง อารมณ์ดีเข้าห้องพักของตน

“ถือว่าดีสําหรับทหารฝึกหัด โจพิจารณาห้องพัก แม้ว่า มันจะเป็นตึกสี่ชั้นและแบ่งเป็นห้องเหมือนคอนโดทว่ากลับ หรูหรา โจไม่รู้หรอกว่านี่ถือว่าหรูยิ่งกว่าซื้อห้องคอนโดราคา แพงในเมืองใหญ่

ตอนที่เขายังอยู่ในสหพันธ์กาแลคซี่ ห้องที่เขาอาศัยอยู่ เป็นแค่ห้องสี่เหลี่ยมขนาด 5 ตารางเมตร เขาจึงคิดว่าห้องพัก คอนโดของโลกถือว่าเอาใจทหารฝึกหัดเลยทีเดียว

คืนนั้นเขานอนหลับอย่างมีความสุขจนลืมความกังวล

ทั้งหมด

เช้าวันต่อมาเขาอาบน้ำแต่งตัวและตัดสินใจที่จะออกเดิน เที่ยวเล่น องค์กรโลกสมัยใหม่มีพื้นที่มากมายมหาศาล เขา อยากเดินดูบ้านใหม่แห่งนี้เพื่อในอนาคตคิดไปไหนจะได้ไปถูกทาง

วันนี้ยังคงวุ่นวายเช่นเดิม หน้าทางเข้ายังคงเต็มไปด้วย ผู้คนมากมายที่มาสมัครเป็นทหารฝึกหัดกัน ระหว่างทางเดิน เล่นโจก็เห็นหนุ่มสาวคนอื่นๆ ที่ผ่านการทดสอบ บางคนเดินเล่น เหมือนเขา บางคนก็คุยกับเพื่อนหัวเราะเฮฮา บางคนก็อวดกัน ว่าตนเองมีพลังธาตุไหน โจแทบลืมความรู้สึกเหล่านั้นที่พวก หนุ่มสาวมี ในสหพันธ์เขาต้องคิดแต่เรื่องฝึกและต่อสู้ไม่มี บรรยากาศผ่อนคลายดั่งเช่นที่นี่

“อยู่ที่นี่อาจจะไม่แย่สักเท่าไร

หลังจากเดินเล่นจนเบื่อแล้วเขาก็นั่งลงใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง มันเป็นจุดที่ดีทีเดียวสามารถมองเห็นผู้คนหน้าทางเข้า เขาใช้ มือกุมด้านหลังหัวแล้วพิงกับต้นไม้เหม่อมองความวุ่นวาย

ด้วยบรรยากาศที่ผ่อนคลายเขาค่อยๆหลับตาลง เขาไม่ ได้หลับแต่อย่างใดแค่พักสายตาเท่านั้นทว่าจิตสัมผัสยังคงแผ่ ไปรอบๆราวกับมองเห็นด้วยตา

“ขอโทษนะคะ” เสียงไพเราะดังขึ้นมา ดวงตาของโจเปิด ออกเต็มที่จากนั้นก็หรี่ตามองสาวสวยตรงหน้า เมื่อโดนน้อง แก้มหญิงสาวแตงขึ้นเล็กน้อย

โจมองหญิงสาวตรงหน้าราวกับมองของหายาก เพราะถึง แม้เขาจะหลับตาลงแต่จิตสัมผัสยังคงแผ่ไปรอบๆ ทว่าเขากลับ ไม่สามารถสัมผัสถึงตัวตนของเธอได้

“ผู้มีพลังว่างเปล่า” โจกล่าวเสียงเบา