Chapter 10 : คอนโดหรูใจกลางกรุง

ฉันรู้ได้เลยว่าคุณดีแซมพอใจมากกับผลงานของฉันใน วันนี้…

ตลอดทางทีขับรถออกจากบ้านของคุณ แซมมาคุณ เขาก็ฮัมเพลงตลอดทาง ขอบอกว่าฉันหายใจโล่งขึ้นเยอะ เลย 10 ไหนเขาบอกว่าไม่เคยพาใครมาอยู่นี่ไงล่ะ

ฉันรีบเก็บกล่องถุงยางอนามัยไว้ที่เดิมแล้วเลือกเอายา ของตัวเองวางไว้ด้านบนของลิ้นชักแทน

“เสร็จรึยัง ฉันหิวแล้วอ่ะ ของในตู้เย็นไม่มีอะไรเลยเรา ไปซื้อของกันดีกว่า” คุณดีแซมเดินเข้ามาดูว่าฉัน จัดการ อะไรไปถึงไหนแล้วพูดขึ้น พอฉันเห็นใบหน้าหล่อเหลา ของเขาใบหน้าของฉันก็ร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เลย “เป็นอะไรน่ะ ทําไมหน้าแดง ๆ”

“ปะ…เปล่าค่ะ ไม่เป็นอะไร” ฉันปฏิเสธเสียงสั่นแล้วเอา มือสองข้างกุมแก้มตัวเองปิดบังสายตาคมไว้

ทําไมฉันต้องหน้าแดงต่อหน้าคุณดีแซมด้วยนะ น่าอาย ชะมัด เกิดเขารู้ว่าฉันเห็นของดีของเขาเข้าฉันจะทำหน้า ยังไง

“เธอปวดท้องประจำเดือนเหรอ เห็นเอายาแก้ปวดมาด้วย ” คุณแซมไม่พูดเปล่าเขายังเดินเข้ามาใกล้ฉัน ด้วย

ยิ่งคุณ แซมก้าวเข้ามาใกล้ฉันมากเท่าไหร่ฉันก็ยิ่งถอย หนีเขาห่างออกไปเท่านั้น นั่นยิ่งทำให้คิ้วเรียวของคนตรง หน้าขมวดเข้าหากันเป็นปมด้วยความสงสัยเข้าไปใหญ่

ฉันตกใจมากเมื่อถอยมาจนหลังชนกับผนังห้อง!

“เธอเป็นอะไรน่ะมะลิ หรือว่า…” เหมือนคุณ แซมจะคิด ออกแล้วว่าทําไมฉันถึงเป็นแบบนี้ ดวงตาคมเหลือบมอง ไปยังลิ้นชักตรงโต๊ะข้างเตียงแวบหนึ่งก่อนจะตวัดกลับมา มอง หน้าฉันอย่างเจ้าเล่ห์

ฉันกะจะวิ่งออกจากห้องนอนแต่ก็ช้ากว่าร่างสูงเสียแล้ว เมื่อคุณดีแซมพุ่งเข้า ใกล้อย่างรวดเร็ว พอฉันจะเลี่ยงไป ทางซ้ายเขาก็ยกแขนข้างขวาของเขาขึ้นมาดักแล้ว ฉัน จะไปทางขวาเขาก็ยกแขนอีกข้างขึ้นมาดักไว้เช่นกัน จน ตอนนี้ฉันตกอยู่อ้อมแขนเขาที่เปรียบเสมือนห้องขังไป เสียแล้ว

ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนเข้ามาใกล้ จมูกโด่งเป็นสันแตะ คลอเคลียกับจมูกฉันอย่างหยอกล้อ ลมหายใจอุ่นร้อน เป่ารินรดบนใบหน้าฉันยิ่งเพิ่มอุณหภูมิในร่างกายฉันให้ สูง ขึ้นกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า!
“ปะ…เปล่า ฉันไม่เห็นอะไรเลยนะคะ” ฉันสะบัดหน้า ปฏิเสธเต็มที่ แต่น้ำเสียงอันสั่นเทากลับเป็นสิ่งที่เผยพิรุธ ของฉันได้เป็นอย่างดี

กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ จากผู้ชายคนนี้กำลังทำให้ฉันสติ แตก!!

“งั้นเหรอ แล้วทำไมเธอต้องหน้าแดงด้วยล่ะ”

คุณดีแซมเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ยิ่งกว่าเดิมจนริมฝีปาก เราใกล้กันมาก ด้วยสัญชาตญาณฉันจึงดันหน้าอกเขาให้ ออกห่าง แต่เปล่าเลย…. แรงที่มีไม่ได้ช่วยอะไรเลย คุณดี แซมไม่ขยับเลยด้วยซ้ำ

“เธอเห็นอะไรเหรอมะลิ…”

คุณดีแซมจับมือฉันทั้งสองข้างกดกับผนังพร้อมกับพุ่ง ใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาอีกครั้ง ฉันหลับตาปี่แล้วหันหน้า หนีด้วยความกลัว…

ฉันหลับตาอยู่แบบนั้น….รับรู้เสียแต่ว่าปลายจมูกโด่ง กำลังคลอเคลียอยู่ที่แก้มก่อนจะลากไล้ลงมาตามลำคอ ฉัน

นะ…นี่เขากำลังจะทำอะไรฉัน…
คุณดีแชมประทับริมฝีปากกดหนักๆตรงซอกคอฉัน ปลายจมูกของเขาลากไล้ขึ้นมาตามลำคอฉันอีกครั้ง ราวกับว่าเขาต้องการจะปั่นประสาทฉันเล่น ถ้าเขา ต้องการแบบนั้นจริง ๆ ล่ะก็ เขาทำมันสำเร็จแล้ว!

และแล้ว…ฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเขาดังขึ้นข้างหู…

“ฮ่าๆๆๆ เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธองั้นเหรอ ลืมตาได้ แล้วยัยเพี้ยน”

คุณดีแซมทำให้ฉันกลัวมากจนไม่กล้าลืมตาด้วยซ้ำ ไม่ รับรู้แม้กระทั่งว่าเขาปล่อยแขนฉันให้เป็นอิสระ…และผละ ออกไปยื่นอยู่ห่างๆแล้ว

ให้ตายสิ…เขาจะทำให้ฉันหัวใจวายนะ หัวใจฉันเต้นแรงมากกกกกกกก