ตอนที่4เวลาครึ่งปีนี้เหมือนเลี้ยงข้าวหมาไปฟรีๆ

รถกำลังมุ่งหน้าไปยังบริษัทเกสรที่นั่งอยู่เบาะหลังกิน ข้าวเช้าพร้อมกับเล่นเวยป๋อไปด้วยข่าวของชยนว่อนไป ทั่วที่ไหนๆก็เต็มไปด้วยหน้าซีดของชยน

หลังจากเกสรอ่านข่าวอย่างละเอียดอดไม่ได้ที่จะ เยาะเย้ย

ถึงเธอรู้ว่าชยนไม่ได้ใสสะอาดแต่ก็ไม่รู้ว่าเขามีนิสัย อื่นๆยังไงอีกด้วยข้อกล่าวหาเหล่านี้เกรงว่าเขาจะต้อง อยู่ในคุกถึงสองสามปีเลยล่ะ

คิดไปถึงผู้ชายที่มีรอยยิ้มอันอบอุ่นแต่การกระทำ ร้ายกาจเกสรโน้มตัวเธอไปพิงกับชยานีพูดเสียงเบา ว่า”พี่ชยานีคุณเยอรมันเขามีคู่หมั้นแล้วใช่ไหม?”

หลังจากที่ได้ยินที่เกสรพูดชยานีก็หันมามองหน้า เกสร”ได้ยินเรื่องนี้มาจากไหน?”

“น่าจะจากปากพวกนักข่าว”เกสรกัดช้อนแล้วพูด ประเด็นหลักว่า“ได้ยินว่าคู่หมั้นของคุณเยอรมันเป็น มหาเศรษฐีแต่เพราะเป็นความสัมพันธ์ทางธุรกิจทั้ง สองเลยไม่มีความสุขคุณเยอรมันก็เป็นผู้ชายมีความ ต้องการดัง….….….……

คิดได้ว่าในรถยังมีคนขับรถอีกคนเกสรเลยไม่ได้พูด สองประโยคหลังออกมาแต่เธอรู้ว่าชยานีเข้าใจ
ชยานีได้เพียงแค่จ้องหน้าเกสรไม่ได้พูดอะไรออกไป “พี่ชยานีพี่ไม่ไปลองมองหาสาวคนอื่นดูล่ะ?สองปีแล้ว

ฉันเดาว่าคุณเยอรมันจะต้องเบื่อฉันแล้ว”

“คุณเยอรมันใจป้ากับเธอขนาดนั้นทำไมเธอไม่อยาก อยู่กับคุณเยอรมันแล้วหรอ”

เกสรจะกล้าเบื่อเขาได้อย่างไร

คุณเยอรมันออกจะใจป้าไม่เคยถามเธอว่าใช้เงินไป เท่าไหร่สองปีมานี้เธอขโมยเก็บไว้ไม่น้อยสามารถเอา เก็บไว้ใช้ได้หลายปีเลยยังพอที่จะให้น้องชายไปรักษา ตัวที่ต่างประเทศได้ถึงได้มีความคิดนนี้เกิดขึ้น

อีกอย่างที่อยู่กับเขามาสองปีนี้จะพูดว่าสั้นก็ไม่สั้นแต่ ในใจเกสรก็กลัวมาตลอดถ้าเธอพูดอะไรพูดไปคงได้ เจอดีแน่ชีวิตคงบัดซบแน่สู้รีบหนีหายไปก่อนจะดีกว่า

หลังจากปล่อยความคิดพลั้งพลูออกมาเกสรก็พูดด้วย รอยยิ้มว่า“ฉันรู้สึกน่าไม่อายอยู่กับคุณเยอรมันมานาน ขนาดนี้อะไรก็ไม่ทำยังได้เงินจากเขามากขนาดนี้พี่ชยา นีมีเวลาก็ช่วยฉันมองหาหน่อยละกัน!”

ชยานีไม่ได้ตอบอะไรไปทำแค่เปิดประตูรถแล้วก็เดิน ลงไป“รีบลงมาพาร์ทเนอร์กำลังรออยู่!”

เกสรอยากถามความหมายของชยานีแต่เห็นสีหน้าตึง ของเธอแล้วใบหน้าที่เอาจริงเอาจังรู้ว่าไม่ควรถามเลยไม่ถามออกไปได้แต่หยิบกระเป๋าลงรถไป

ชยนโดนจับเหมือนโชคร้ายละครเรื่องนั้นเลยถูก ทำลายไปด้วยแต่เธอก็ไม่ได้กังวลอะไรมากยังไงก็มีผู้ จัดการชยานีช่วยจัดการอยู่แล้ว

ชยานีได้นัดเกสรให้เจอกับผู้ขายจิวเวอลี่สองรายไม่ ได้เป็นแบรนด์ใหญ่ระดับนานาชาติอะไรแต่ก็มีฐานแฟน คลับหนาแน่นประเด็นหลักคือค่าแอมบาสเดอร์สูง

เซ็นสัญญาเสร็จก็ไปอ่านบทละครหลังจากนั้นก็รีบ กำหนดวันถ่าย

เยอรมันกลับมาไม่ถึงสองวันก็ต้องบินไปดูงานที่ สิงคโปร์อีกแล้วเกสรที่กำลังท่องบทละครเรื่องใหม่นั้น ไม่รู้จะขอบคุณเขาที่ไปดูงานต่างประเทศยังไงเลยส่ง ข้อความหวานไปให้

เยอรมันตอบกลับสั้นๆ:รอฉันกลับไปเธอต้องชดเชย

ให้ฉัน

เธอคือคนไม่ใช่หุ่นยนต์จะมาทำอะไรกับเธอก็ได้ไม่

ได้

ไม่นานเกสรก็เริ่มถ่ายละครแล้ว

เป็นแค่นักแสดงธรรมดาแต่เธอมีคนใหญ่โตอยู่เบื้องหลังเลยได้เป็นนางเอกรวมทั้งนักแสดงคนนี้ยังชอบ สร้างข่าวให้ตัวเองเพราะหวังว่าเธอจะดังขึ้นมา

เกสรเพิ่งจบจากโรงเรียนการแสดงไม่ค่อยได้ร่วมงาน กับคนอื่นมากเพื่อสร้างความประทับใจแรกเธอซื้อขนม มาแบ่งในทุกคนในกองกินพร้อมกับยิ้มทักทายทุกคน

“เอ่อทุกคนรู้ธาตุแท้ของเธอดีทำเป็นใสซื่อไป ทำไม”หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเกสรโยนขนมบนมือเธอทิ้ง ไปด้วยท่าทางดูหมิ่น

เกสรจ้องมองใบหน้าเธออีกทีถึงจะนึกออก

ผู้หญิงคนนี้ชื่อพลอยเรียนที่โรงเรียนสอนการแสดง เดียวกันรู้มาว่ามาแคสตั้งหกครั้งถึงได้รับบทนี้ตอนแรก คิดว่าจะแจ้งเกิดกับละครเรื่องนี้แต่ถูกเกสรแย่งบท นางเอกไป

คนที่แย่งบทมาอย่างเกสรก็ไม่ได้ต่างอะไรจากพลอย มากแต่โยนของทิ้งต่อหน้าผู้คนแน่นอนว่าเป็นการทำให้ เธอได้หน้าแทน

ดวงตาเกสรเป็นประกายก้มลงเก็บขนมในถังขยะมุม ปากสีแดงยกขึ้นเผชิญหน้าด้วยรอยยิ้ม:“คุณพลอยทำ แบบนี้หมายความว่าอย่างไรหรอคะ?”

“ฉันว่าเธอเป็นแค่แจกันดอกไม้ไม่มีทักษะการแสดง เลยเอาพึ่งพาผู้ชาย”พลอยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเธอ โดนแย่งบทนางเอกไปในใจลุกเป็นไฟ
คนรอบๆตั้งใจดูไม่พูดสักคำ

เอิ่มมันไม่เป็นเช่นนั้น

นอกจากลูกดาราและลูกคนรวยจะมีคนเข้ามาใน วงการบันเทิงจนได้ดีแบบนี้หรอ?

เมื่อก่อนยังมีปาปารัสซี่ถ่ายภาพเกสรที่เข้าออกโรง แรมและร้านอาหารนู้นนี้กับผู้ชายบ่อยๆถึงแม้ไม่รู้ว่า ผู้ชายคนนั้นคือใครแต่เมื่อเห็นท่าทางที่ใกล้ชิดของทั้ง สองฟันธงได้เลยว่าคือเสี่ยเลี้ยงดูเกสรอยู่