บทที่ 17 ลูกค้าหน้าเนื้อใจเสือ
“เจียงเยว่ นายทำอะไร? ”
เฉินมองเจียงเยวที่อยู่ๆ ปรากฏตัวขึ้น ลุกยืนอย่างรวดเร็ว จ้องอีกฝ่ายเขม็งตวาดถามออกมา
มองเห็นอีกฝ่ายสีหน้ามืดครึ้ม ลางสังหรณ์ไม่เป็นมงคลแผ่ขึ้น
มาในใจ
เจียงเยวไม่ได้สนใจเฉิน เหวี่ยงมันออกไป เดินพุ่งไปทางหวา งเจ๋
สายตาเยียบเย็นทำให้ในใจหวางเจ๋สะดุด มองไปที่เจียงเยว่ อย่างดุร้าย มีความร้อนรนเล็กน้อย
“นาย…นายคิดจะทำอะไร? พวกเรายังคุยธุรกิจกันอยู่ นาย
เข้ามาในห้องส่วนตัวของพวกเราทำอะไร? ”
“ตึง!! ”
ในเวลาต่อมา เจียงเยว่ไม่มีคำพูดไร้สาระอื่นใด ก็จับหัวของ หวางเจ๋วไว้ โขกเข้ากับข้างผนังอย่างรุนแรง
“อ๊าก” หวางเจ๋ร้องอย่างน่าเวทนาเสียงหนึ่ง หน้าผากมีเลือด ออกทันที ร่างกายร่วงลงพื้น ขดตัวเป็นก้อนตัวสั่นระริก
แต่เจียงเยวยังไม่หยุดมือ เท้าขวาเตะไม่หยุดไปที่หวางเจ๋ เพียงแค่ชั่วขณะของการลงมือ หวางเจ๋าอยู่ในภาวะช็อกทันทีไม่มีอาการตอบสนองใดอีก สลบอยู่บนพื้นโดยสมบูรณ์
อีกฝ่ายจนสลบ เจียงเยวยิ้มไปทางเฉินเล็กน้อย
นั่งบนม้านั่งเล็ก หยิบตะเกียบคู่ใหม่ เริ่มดื่มเหล้าทานอาหาร
เฉินยี่สีหน้าคิดไม่ถึงกำลังมองที่เจียงเยว่ กลางลำคอราวกับมี ก้างปลาทิ่มแทง
พูดอะไรไม่ออกเป็นนาน
“กำลังเจรจาธุรกิจหรือ? เจรจาเป็นอย่างไรบ้างแล้ว? ” เจียง เยวดื่มเหล้าเล็กน้อย ยิ้มถาม
เฉินยี่ฝ่ามือหนึ่งตบลงไปบนโต๊ะ ตะโกนตอบเจียงเยว่
“นายยังรู้ว่าฉันกำลังเจรจาธุรกิจหรือ? บุกเข้ามาไม่พูดอะไร สักคำ ก็มีลูกค้าของฉันจนสลบแล้ว หมายความว่าอะไร? ”
“นายบังคับฉันให้ลงนามในสัญญาแปดสิบล้าน ตอนนี้ยังจะ มาขัดขวาง ไม่ให้ฉันเจรจาธุรกิจ นายอยากทำอะไรกันแน่? ”
ตอนนี้เฉินไม่อาจบรรยายความไม่เป็นธรรมในใจของตนได้
แล้ว
ความปรารถนาของเธอไม่ได้ใหญ่โต ก็แค่หวังว่าจะทำยอด ขายแปดสิบล้านให้สำเร็จในเร็ววัน
แต่ว่าเจียงเยวผู้ชายคนนี้ จงใจขัดขวางสร้างปัญหา บุกเข้ามา ทุบตีลูกค้าของเธอโดยไม่แยกแยะถูกผิด
ชัดเจนว่าไม่ต้องการให้ทำคำสั่งซื้อแปดสิบล้านให้สําเร็จ
ง่ายๆ
เดิมยอดขายแปดสิบล้านเองก็ทำให้เธอรู้สึกสิ้นหวังแล้ว ผลสุดท้ายเจียงเยวยังมาแทรกกลางก่อความยุ่งยากให้กับ เธอไม่หยุด
ตอนนี้สิ้นหวังจนถึงขีดสุดแล้วจริงๆ เธอเพียงแค่อยากใช้ชีวิตเรียบง่ายด้วยกันกับเหมิงเหมิง มันยากขนาดนี้เลยหรือ?
“เจียงเยว่ ฉันนับว่ามองออกแล้ว”
เฉินยี่หางตาชื้น
พูดออกมาอย่างหมดอาลัย
“ยอดขายแปดสิบล้านเป็นสิ่งที่ฉันไม่มีวันทำสำเร็จ เพราะว่า นายมาแทรกกลางสร้างความยุ่งยากให้กับฉัน หลังจากนี้สองปี นายก็สามารถพาเหมิงเหมิงจากไปได้โดยตรงแล้ว นายดูเหมือน ให้โอกาสฉัน ที่จริงแล้วกำลังเหยียบฉันลงไปในหุบเหวลึกใช่ หรือไม่? ”
“เหอะๆ ” เจียงเยวใบหน้าเย็นชาไร้ความเมตตา “นัดเจรจา ธุรกิจที่ร้านอาหารซานเมือง อีกทั้งยังทานอาหารอยู่ในร้าน อาหารเล็กแคบแบบนี้ ฉันอยากรู้ว่า ที่แท้แล้วเธอมาเจรจาธุรกิจ หรือว่าคิดจะทําการค้าแลกเปลี่ยนอะไรที่ผิดศีลธรรมที่ให้ใคร เห็นไม่ได้กันล่ะ? ”
“นายพูดอะไร? ”
เฉิน กัดริมฝีปากแน่น โกรธจนร่างสั่นสะท้าน
“ฉันบอกนายไว้เจียงเยว่ อย่าใช้ความคิดสกปรกของนายมา คิดกับฉัน นายเกินไปแล้วรู้หรือไหม? ”
เจียงเยวยังคงมีรอยยิ้มเต็มหน้า คีบอาหารทานต่อ
เห็นท่าทางไม่ทุกข์ร้อนนั้นของอีกฝ่าย เฉินร้องไห้ไม่ออก
จริงๆ
หลายปีมานี้ เธอผ่านลมฝนมา จึงไม่ใช่คนที่เปราะบาง แต่เมื่อเผชิญกับเรื่องที่เจียงเยวทำออกมาคราวนี้ เธ เธอแทบ อยากจะวิ่งออกไปร้องไห้ดังๆ สักรอบ
ไม่ผิด เป็นเพราะฉัน นายถึงถูกขังอยู่ในคุกมาแปดปี แต่ทั้งหมดนี้มันคือความผิดของฉันหรือ?
ฉันก็เป็นผู้เคราะห์ร้ายนะ
ทำไมตอนนี้ทําเหมือนกับว่าฉันเป็นคนทำความผิดยิ่งใหญ่ อะไรอย่างนั้น ฉันมีความผิดอะไรล่ะ?
“ตำรวจมาแล้ว” ทันใดนั้นเสียงจากด้านนอกถ่ายทอดเข้ามา
ในเวลานี้ตำรวจกลุ่มหนึ่งรวมตัวกันอยู่ที่ประตูห้องส่วนตัว สายตาจับจ้องไปบนร่างของหวางเจ๋าที่อยู่ตรงมุมร้านอาหาร
ในดวงตาของเฉินยี่ปรากฏร่องรอยความโกรธ พูดกับกลุ่มตำรวจ
“สหายตำรวจ เป็นเขาที่มีคนไม่แยกแยะถูกผิด พวกคุณรีบจับ ไปเถอะ”
ทําลายคำสั่งซื้อของฉันใช่ไหม
งั้นนายก็ไปดื่มน้ำชากับคุณลุงตำรวจที่นั่นเสียเถอะ
เจียงเยว่ดื่มเหล้าแก้วสุดท้ายหมด ก็หมุนกายไปจากห้องส่วน ตัว จากไปอย่างสง่างามในสายตาของกลุ่มตำรวจ
นี่ทำให้เฉินตะโกนอย่างโมโหออกมา “สหายทั้งหลาย พวก คุณมองผู้ชายคนนี้จากไปเฉยๆ หรือ? เขาลงมือทำร้ายคนแล้ว นะ ทำไมให้เขาไป? ”
“คุณผู้หญิง คุณอย่าเพิ่งตื่นเต้น ชายที่เจรจาธุรกิจกับคุณคนนี้ คือนักโทษที่กระทำความผิดมาแล้วหลายครั้ง มักจะอาศัยเรื่อง เจรจาความร่วมมือ มาวางยาสลบลูกค้าผู้หญิง จากนั้นทำการ ข่มขืน จริงๆ แล้วเขาไม่ได้มีคำสั่งซื้ออะไร เพียงแค่ทำงานที่ สถานเสริมความงามขนาดเล็กเท่านั้น จะต้องการมาสก์หน้า เยอะขนาดนั้นที่ไหนกัน? โชคดีที่คุณเจียงมาได้ทันเวลา ไม่งั้นวัน นี้คุณต้องตกหลุมพรางของเดียรัจฉานคนนี้อีกแน่
“อะ…อะไรนะ? ” เฉินโง่งมขึ้นมาทันที ทั้งหน้าเต็มไปด้วย ความคาดไม่ถึง
“พวกเราไม่ได้หลอกคุณ ไอ้หมอนี่ทำเรื่องเช่นนี้บ่อยครั้ง พวก เราอยากจะจับเขามานานแล้ว แต่หาหลักฐานไม่ได้มาตลอด”
“ยังคงเป็นคุณเจียงที่จัดหาหลักฐานมากมายให้ผม ไม่เป็นไร แล้ว คุณผู้หญิง คุณรีบไปเถอะ ต่อไปเจรจาธุรกิจ ก็ต้องแยกคน ให้ดีนะ”
ฟังคำพูดของตำรวจจบ เฉินทั้งหน้าเหม่อลอยไร้ความรู้สึก เดินออกจากร้านอาหารทีละก้าว
ตอนที่เห็นเจียงเยวยืนสูบบุหรี่อยู่ริมถนน บนหน้าของเธอมี ความอับอายลึกล้ำปรากฏขึ้น
เริ่มแรกเธอตำหนิเจียงเยาว่าทำลายลูกค้าที่เธอหามาได้อย่าง ยากลําบากไม่หยุด
แต่ว่าที่ทำให้เธอคิดไม่ถึงก็คือ หวางเจ๋วถึงกับเป็นเดียรัจฉาน หน้าเนื้อใจเสือคนหนึ่ง
เมื่อครู่นี้เป็นการใส่ร้ายเจียงเยวแล้วจริงๆ
เฉินยี่เดินมาข้างหลังเจียงเยวอย่างช้าๆ คิดจะพูดอะไรสักเล็ก น้อย แต่เป็นนานก็พูดอะไรไม่ออก
ถึงแม้ว่าเธอจะเกลียดเจียงเยวมาก แต่ในทางด้านเรื่องนี้ เธอ ทําผิดจริงๆ
ถ้าเป็นคนอื่น เธอจะขอโทษอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย
แต่จะให้เธอขอโทษเจียงเยว่ ในใจมักจะรู้สึกแปลกๆ ขอโทษ คำนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางพูดออกมาจากปากได้
“วันนี้ที่ฉันมา ไม่ได้เพื่อมาช่วยเธอ”
เจียงเยวมองเห็นการต่อสู้ภายในใจของเฉิน เขากล่าวขึ้น เสียงเบา
“เธอเป็นพนักงานขายในทีมเจียงเยวของฉัน ถ้าเธอถูกหวาง เจ๋าคนนี้หลอกเข้า ฉันเสียคนไปไม่ได้ ก็เพียงเท่านี้
“อืม” เฉินพยักหน้าแผ่วเบา สายตามองไปที่เงาด้านหลัง ของเจียงเยวตลอดเวลา “ฉันรู้แล้ว”
“ฉันบอกเธอไว้ ต่อไปเจรจาธุรกิจ นัดเจอลูกค้าไม่ผิด แต่ อันดับแรกต้องสืบหาความจริงของลูกค้าให้ชัดเจนก่อน แล้ว ค่อยออกมาทานข้าวเจรจาพูดคุย ยังมีอีก ในฐานะที่เป็นผู้หญิง คนหนึ่ง เจอลูกค้าครั้งแรกควรใช้อาศัยช่วงกลางวัน ดีที่สุดไปที่ บริเวณใกล้ๆ บริษัทของเขา ไม่เพียงแค่สามารถแน่ใจกำลังของ บริษัทอีกฝ่ายได้ ยังวินิจฉัยคำพูดของอีกฝ่าย ว่าจริงหรือเท็จได้ ในอาชีพการขายนี้ อย่าได้ฟังคนอื่นพูดอะไร เธอก็เชื่ออย่างนั้น
“อืม ฉันจำไว้แล้ว”
เจียงเยวหันกลับมามองเฉินอย่างเย็นชารอบหนึ่ง ไม่ได้พูด ต่อ หมุนกายกลับไปขึ้นรถโรลส์รอยส์
มองรถโรลส์รอยส์ที่จากไป ร่างกายที่เครียดเกร็งของเฉินก็ อ่อนยวบลงมาทันที
พิงต้นไม้ใหญ่จุดบุหรี่ขึ้นมาโดยจิตสำนึก มองดวงดาวที่เต็ม ฟากฟ้า ไม่ทันรู้ตัวในสมองล้วนมีแต่คำพูดของเจียงเยว่
ในตอนที่ยังไม่คุ้นเคยกับลูกค้า ไม่อาจติดตามลูกค้าออกมาทานข้าวตอนกลางคืนเด็ดขาด
ผ่านเรื่องราวนี้มา เธอก็ตระหนักได้ทันทีว่าตนเองนั้นอ่อนหัด เกินไป
ถ้าวันนี้ไม่ใช่เจียงเยวมาถึงก่อน ผลลัพธ์ที่เลวร้ายจนไม่กล้า
คิด
บุหรี่สูบมาได้ครึ่งมวน นึกถึงท่าทางร้องไห้ของเหมิงเหมิง ฝ่ามือก็สั่นเบาๆ ทันที แล้วดับบุหรี่ทิ้ง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ