ตอนที่ 11 หนีไปให้ใกล้

ทาวัตก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เห็นท่าทางอ้อนวอนของว รินทร เขากลับไม่แข็งใจที่จะแกล้งเขาต่อ

ในใจรู้สึกวุ่นวาย เขาปล่อยมือ โอมเอววรินทร แล้วยื่น มือไปลากเน็คไท“ฉันให้เวลานายสามวัน เอาผู้หญิงคนนั้น มาให้ฉัน

พูดจบก็หันตัวกลับขึ้นรถไป ปล่อยให้วรินทรกอดเสื้อ โค้ตยืนงุนงงอยู่ มองรถแล่นผ่านไปอย่างไว

เธอไม่ได้สังเกตว่าข้างหลังเธอนั้น ครองขวัญเห็น เหตุการณ์ทั้งหมดไปแล้ว

เดิมทีครองขวัญแทบจะไม่ใส่ใจลูกนอกสมรสอย่างวริน ทร ดังนั้น แม้วรินทรจะเห็นเธอมีอะไรกับคนอื่น แต่เธอก็ไม่ ใส่ใจ

แต่เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ กลับทำให้เธอต้องให้ความ สำคัญกับวรินทรมากขึ้น

นึกไม่ถึงว่าวรินทรกับทาวัตสนิทกันขนาดนี้ ถึงแม้วริน ทรรับปากกับเธอแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องนั้นออกไป แต่ก็ไม่แน่ ว่าเรื่องนี้จะถูกสื่อไปถึงทาวัตรึเปล่า

ถ้าทาวัตรเข้า งานแต่งของพวกเขาต้องพังแน่! พ่อต้อง

ตีเธอให้ตาย!
ไม่ได้ เธอจะปล่อยให้เรื่องให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้….

เมื่อกลับมาถึงบ้าน ครองขวัญเรียกคุณนายอรัญญาให้ มาหาที่ห้องนอน บอกเรื่องที่เกิดขึ้นที่ประตูด้านหลังในวัน นั้นออกมาอย่างละเอียด คุณนายอรัญญาได้ยิน ก็โกรธจน แทบจะเป็นลม

“บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าตอนออกไปเที่ยวให้ระวังตัว เธอนะ ยังจะพามาถึงหน้าบ้าน แถมยังให้ไอ้เด็กนั้นเห็นอีก ถ้าพ่อ เธอรู้เข้า เรื่องมันจะจบลงยังไงล่ะ !”

“แม่… ฉันผิดแล้ว แล้วตอนนี้จะให้ฉันทำยังไงล่ะ ? วรินทร กับทาวัตสนิทกันขนาดนั้น ถ้าเกิดเขาบอกเรื่องนี้กับทาวัต…”

คุณนายอรัญญารู้ตอนนี้ไม่ใช่เวลามากล่าวโทษลูกสาว เธอตัดคำของครองขวัญ ยื่นมือชี้ไปที่ห้องนอนของวริน ทร“เราต้องชิงลงมือก่อน

“แม่หมายถึง…

ครองขวัญกับแม่สบตากัน นัตน์ตาก็เปล่งประกายแสงชั่ว ร้ายออกมา

วรินทรหอบเสื้อโค้ตของทาวัตเดินกลับห้องนอนตนเอง อย่างงุนงง นั่งอยู่บนเตียง เธอคิดถึงคำพูดที่ทาวัตพูดกับ เธอเมื่อกี้ เวลาแค่สามวัน เธอจะไปหาผู้หญิงคนนั้นได้ที่ ไหน ?
คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ หรือไม่ก็พาแม่หนีไปไกลๆซะ เลยน ?

แต่ถ้าหนีออกไปจากที่นี่ เธอก็ยังต้องรักษาแม่ ! เธอจะ ไปเอาเงินที่ไหน…

ใช่ซิ ไปยืมเงินจากคนนั้นลองดู ถ้าเป็นเขา…ยังไงก็ ต้องให้เธอยืมเงินแน่ๆ….คิดอยู่ วรินทรก็เอนตัวลงบนเตียง หลับสนิทไป ทั้งๆที่ยังกอดเสื้อโค้ตนั้นอยู่