ตอนที่ 13 ได้เจอเพื่อนเก่า

ด้านข้างของเขามีจิรภาสยืนอยู่ กำลังจ้องมองอย่าง เอาเป็นเอาตาย เมื่อสายตาของเขาเห็นสภาพจรีภรณ์ ในสายตาของเขาเยือกเย็นราวกับจะฆ่าคนได้

สัญชาตญาณของจรีภรณ์คือต้องหนี เป็นตายร้ายดี ยังไงต้องไม่ให้จิรภาสเห็นเธอในสภาพนี้

แต่ตรีภพกลับเดินไปข้างหน้าแล้วดึงมือเธอ

การกระทําของเขาต่างทำให้คนอื่นตื่นตะลึง โดย เฉพาะมิลินเลขาของเขา!

ภายใต้ฝูงชน มีเขานายกเทศมาตรีคนเดียวที่ไป สัมผัสมือของหญิงสาว ทำให้ผู้คนต่างคิดว่าเป็นการไม่ สมควรเป็นอย่างมาก

แต่ตรีภพไม่สนใจใครทั้งนั้น เอาแต่จ้องลูกสาว ไม่เจอ มาหลายปี เธอดูซูบผอมไปมาก ดูแล้วใบหน้าแทบไม่ เปลี่ยนไปเลย ดวงตาของเขาเริ่มมีน้ำไหลออกมา

จรีภรณ์ไม่ได้ปฏิเสธ เธอคิดไม่ถึงว่าจะเจอตรีภพที่นี่

เธอจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่ได้พบกับพ่อน่าจะเป็นสามปี ก่อน สามปีก่อนเขายังองอาจห้าวหาญอยู่เลย แต่ตอน นี้ไม่เจอแค่สามปีเขาก็แก่ลงจนแทบจะจำไม่ได้แล้ว

นี่ถ้าเป็นเหมือนเมื่อก่อน จรีภรณ์คงไม่สามารถไปมาหาสู่กับเขาได้แม่แต่น้อย ต่างคนต่างไป

แต่คิดไม่ถึงว่าวันนี้ลูกสาวของเขาจะไม่หนีไป แถม ดวงตาที่มองมายังเขายังมีความห่วงใยอยู่ในนั้น การ เปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ตรีภพดีใจมาก

ตั้งแต่เขานํานพนาสองแม่ลูกเข้ามา ลูกสาวของเขา คนนี้ก็ย้ายออกจากบ้านไปอาศัยอยู่ตัวคนเดียวในบ้าน หลังเก่าของแม่

ตรีภพก็เคยไปหาจรีภรณ์ที่นั่น แต่ทุกครั้งก็ถูกกีดกัน ไม่ให้เข้าไป แถมยังกล่าวเตือนเขาอย่างรุนแรงว่าหลัง จากนี้ไปเธอจะไม่มีพ่อคนนี้อีก ถ้าหากเขามาอีกล่ะก็ เธอก็จะย้ายไปที่อื่นไม่ให้เขาหาไม่เจอได้อีก

ตรีภพเข้าใจลูกสาวเป็นอย่างดี เธอมีนิสัยที่เหมือนกับ แม่ของเธอ เลยไม่กล้าไปหาเธออีก เพียงแค่มองดูเธอ อย่างเงียบๆ

ต่อมา จรีภรณ์แต่งงานกับจิรภาส ตอนที่แต่งงาน เขา ก็อยากเป็นคนที่จะจูงมือลูกสาวของเขาเองส่งให้ผู้ชาย อื่น น่าเสียดายที่ มันเป็นแค่ความเพ้อฝัน เมื่อเขารู้ ว่าลูกสาวของเขาบอกกับคนอื่นว่าเธอไม่มีพ่อไม่มีแม่ หัวใจของเขาก็เหมือนจะแตกสลาย เจ็บปวดจนนอนไม่ หลับทั้งคืน

เธอยังเกลียดเขาอยู่ เธอคิดว่าเขาเป็นคนที่ทำให้แม่ ของเธอต้องตาย เธอเอาการตายของแม่เธอโทษว่าเป็น ความผิดของเขาทั้งหมด
ต่อมา เขาได้ยินข่าวว่าเธอหย่าแล้ว

ที่แท้เธออยู่อย่างยากลำบาก แม่สามีคิดว่าเธอเป็นคน จนๆคิดแต่คบหาคนรวยยิ่งดูถูกเธอมากขึ้น

ตรีภพหาจรีภรณ์จนเจอ เสนอว่าจะพาเธอกลับมา แต่ จรีภรณ์ยังตัดเยื่อใยดังเช่นเมื่อก่อน

บางทีตรีภพยังคิดอยู่ว่า ถ้าหากพวกนั้นรู้ว่าจรีภรณ์ เป็นลูกสาวของเขา ลูกสาวของเขาที่แต่งงานกับบ้าน จิรภาสไม่ได้เอาเปรียบพวกเขา ผลสุดท้ายยังจะเป็น แบบนี้อยู่มั้ย แม่สามีของเธอจะไม่กลั่นแกล้งเธออีกใช่ ไหม

แต่ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของตัวเอง เป็นเขาที่ทำร้าย หัวใจของลูกสาว

หลังจากที่เธอหย่าแล้วเขาก็เสนอให้เธอกลับมา เขา พยายามที่จะชดเชยให้เธอ แต่ว่าตอนนั้นจรีภรณ์เพียง แค่มองเขาแวบเดียวก็จากไปแล้ว

ตรีภพจ้องมองจรีภรณ์ ในดวงตาเต็มไปด้วยความ ละอายใจต่อลูกสาว ในขณะนั้น มิลินเลขาที่อยู่ข้าง กายเขาก็ทำเสียงกระแอม เตือนขึ้นมาหนึ่งประโยค

ตรีภพมีสติกลับมา เห็นว่าสถานการไม่ค่อยดี ทุกคน ยังจ้องมองอยู่ เขาหันกลับมามองผู้กำกับธนัทที่โดน ต่อยจนหน้าตาฟกช้ำดำเขียว คิ้วขมวด “เกิดเรื่องอะไร ขึ้น”
ชนุตต์มองตรีภพ รู้ว่าตอนนี้มีนายกเทศมนตรีอยู่ เขา จึงรู้ว่าไม่ควรจะทำเรื่องที่ไม่ดี จึงใจเย็นลงแล้วกล่าวว่า “ไม่มีเรื่องอะไร แค่ผู้กำกับธนัทลวนลามแฟนผม เพียง แค่สั่งสอนเขานิดหน่อยเท่านั้น”

“โอ้?” ตรีภพหันกลับมามองชนุตต์ เห็นได้ชัดว่ายังไม่ หายจากความปีติยินดีที่ได้เจอลูกสาว

“นายกเทศมนตรีตรีภพ” ผู้กำกับธนัทเรียกอย่าง ประจบ ปกติความสัมพันธ์ของเขากับนายกเทศมนตรี ตรีภพก็ไม่เลว หวังว่าจะอาศัยบารมีเขาทำเรื่องใหญ่ให้ เป็นเรื่องเล็ก

ตรีภพเป็นข้าราชการมานานหลายปีไม่ใช่เขาดูไม่ ออกว่าผู้กำกับธนัทต้องการสื่อถึงอะไร

ตอนที่เขาเพิ่งจะพูด คำพูดของชนุตต์ก็ลอยเข้าหู

ของเขา

“นายกเทศมนตรีตรีภพคงไม่ปกป้องหรอกนะ”ชนุตต์ มองเขาแล้วยิ้ม

เขามองดูจรีภรณ์ที่ยืนอยู่ข้างกายชนุตต์ ในสมอง เบลออยู่พักหนึ่ง เขาจึงมีการตอบสนองกลับมา ที่แท้ คนที่ถูกล่วงเกินคือลูกสาวของเขา

การปรากฏนี้ทำให้ตรีภพสับสนขึ้นมาทันที ถ้าเป็น ปกติ เขาอาจจะสามารถช่วยกู้หน้าให้กับผู้กำกับธนัท ก็ได้ แต่ว่าตอนนี้ เฒ่าหัวงูนี่ถึงกับทำร้ายร่างกายลูกสาวของตัวเอง!

ตอนนี้เขาพึ่งจะสังเกตเห็นเสื้อของจรีภรณ์ถูกฉีก รวมทั้งรอยแดงที่คอ เขาสุดจะทนแล้ว

จึงถามอย่างโกรธเกรี้ยวว่า “ผู้กำกับธนัทไม่เห็นนายก เทศมนตรีตรีภพอยู่ในสายตาหรอ?”

“ท่านนายกเทศมาตรีตรีภพ พวกเราก็แค่หยอกล้อกัน ผมคิดว่าคุณคงไม่ถือสาหรอกใช่มั้ย!”ผู้กำกับธนัทยิ้ม อย่างเจ้าเล่ห์

“ผู้กำกับธนัทอุกอาจจริงๆ ทำไมหยอกล้อกันดีๆจู่ๆก็ ฉีกเสื้อแฟนฉันล่ะ” นายกเทศมาตรีตรีภพยังไม่ทันได้ พูด ชนุตต์ก็ตัดหน้าซักถามไปก่อน ความโกรธแค้น ในดวงตาราวกับจะแผดเผาเขาให้ตาย

“ผู้กำกับธนัท คุณจะอธิบายยังไง? ” ตรีภพหน้า เคร่งขรึมอย่างน่าเกรงขาม

“ดีดีมากเลย เห้อ !” ผู้กำกับธนัทคิดไม่ถึงว่านายก เทศมนตรีตรีภพจะไม่ไว้หน้าเขา หน้าแก่ๆก็แดงก่ำ และ รีบวิ่งออกไป