บทที่ 5

“ไม่อยากเจอก็เจอจนได้ เพื่อชีวิต…ช่างมันเถอะ ตอนนี้เรา กำลังอารมณ์ดี เช็คจำ ไป ไปขึ้นเงินดีกว่า นที่เดินออกมาอย่าง สบายอารมณ์ ก็แน่เขาพึ่งจะด่าคนมา แล้วในตอนนี้กำลังเดิน ไปขึ้นเงินที่ธนาคารอีก

ในขณะที่เดินชมนกชมไม้ตามประสาคนอารมณ์ดี เสียงของ หญิงสาวคนหนึ่งก็ดังขึ้นมา “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยคุณตาของฉัน ด้วย …. ใครก็ได้ช่วยด้วยค้า” หญิงคนนั้นร้องออกมา ผู้คน มากมายก็ทำได้แค่โทรเรียกรถพยาบาลเพียงเท่านั้น แล้วมันทำ เกิดไทยมุงขนาดเล็กๆ

“ขอทางหน่อยครับ ผมเป็นหมอ” ใช่แล้วมันคือเสียงของน เมื่อเขาได้ยินก็วิ่งเข้าไปในไทยมุง พร้อมตะโกนออกไปด้วยค่ โกหกว่า เขาเป็นหมอทั้งๆที่ไม่มีใบประกอบวิชาชีพเลยในตอนนี้

เขาเดินเข้าไปนั่งคุกเข่าข้างๆ คนเจ็บ พร้อมกับจับมือของคุณ ตาท่านนั้นไว้ เขาค่อยๆหาชีพจรเพื่อจับจุด จนเวลาผ่านไป ประมาณ 7-8 วินาที “ปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ? โรคหัวใจกำเริบ ขาดเลือดไปชั่วขณะ” นทีค่อยๆวินิจฉัยโรค แล้วเอ่ยขึ้นกับผู้หญิง ด้านตรงข้ามของเขา

“คุณเป็นหลานของเขาใช่ไหม? คุณได้นำยามาด้วยไหม ดู เหมือนว่าคุณตาของคุณโรคหัวใจกำเริบอย่างรุนแรงนะครับ เขาพูดไปด้วย ไม่ทันที่จะมองหน้าหญิงสาวคนนั้นด้วยซ้ำ เพราะเขาต้องดูอาการชักของคนเจ็บ และต้องคอยประครองอาการ เพียงเท่านั้น

“ไม่ได้พกมาค่ะ กระปุกใส่ยาของคุณตาก็หมดพอดี” เธอพูด ออกมาอย่างจนใจ ถ้าเช็คยาก่อนออกบ้าน ตาของเธอคงจะไม่ เป็นอะไร ยิ่งคิดก็ยิ่งน้ำตาซึม

“แย่จัง แต่ก็ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอจะให้ฉันรักษาคุณตาของเธอ หรือป่าวล่ะ” เขาพูดขึ้นพร้อมกับหันหน้ามาสบตาของหญิงสาว นั่นมันดาวคณะวิทย์ฯปีสี่ คุณขวัญข้าว เขาไม่คิดเลยว่านี่จะเป็น คุณตาของขวัญข้าว นั่นมันก็เท่ากับว่า คุณตาทั้งนี้ คือ ผบ.ตร.ภาค5 ( เป็นตำแหน่งของผู้บัญชาการตำรวจภาคห้านะ ครับ )

ขวัญข้าวคิดอยู่ว่าจะให้เขารักษาดีไหม ถ้าเธออนุญาต แล้วถ้า คุณตาเธอเป็นอะไรขึ้นมา เขาคนนั้นก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรมาก นั้น แต่เขาบอกว่าเขาเป็นหมอนี่ แค่ประครองอาการก่อนจะส่ง ให้โรงพยาบาลแค่นั้นก็ยังดี

“กรุณาช่วยคุณตาของฉันด้วยค่ะ” ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจพูด ออกไป

แม้เขาจะตกใจสถานะของผู้เฒ่าคนนี้ และทั้งความน่ารักของ ขวัญข้าวก็ด้วย หน้าตาเธอเอาตรงๆ อย่างกับนางเอกเกาหลีที่ได้ ชื่อว่า ตุ๊กตาแห่งแดนกิมจิ และเมื่อได้รับการยืนยัน เขาก็กลับมา นิ่งเงียบ เพื่อรวมสมาธิในการรักษา

เขาประมวลผลไปมาในห้วงของความคิดว่าเขาจะรักษาให้หายขาดไปเลยหรือแค่ประครองอาการไว้เพียงพอ มองรอบเห็นรักษาเฒ่าคนนี้ขาดจะทำให้มันกลายเป็นเรื่องใหญ่ แล้ว ชีวิตธรรมดาๆของเขาจะไม่สงบสุขต่อไป

“ผมช่วยประครองอาการตรวจที่โรงพยาบาลอย่างละเอียดด้วย จากนั้นขวัญกล่าวเล็กน้อยว่า ค่ะ แล้วนเริ่มรวบรวมพลังปราณไว้ฝ่ามือ ด้านขวา พร้อมผนึกปราณที่ดวงตา เขาสามารถมองยัง ภายในร่างกายได้เลย จนพบเลือดไม่ยอมเคลื่อนที่หัวใจ

“จุดนี้นะ” ที่เคลื่อนมือยังจุดแล้วชักนำพลังปราณ นำพาเลือดคนเจ็บเร็วขึ้นจากปกติ และมันทำให้สีของคุณตา แสดงความเจ็บปวดออกมาเล็กน้อย ก่อนจะคลายหน้า ลง

ขอ….คนเจ็บพูดออกข้าวจะค้นหาน้ำในกระเป๋า แล้วมาให้คุณตาของเธอก่อน เธอจะ

“เดี๋ยวก่อนค่ะ คุณ….. หายไปซะแล้วยังไม่ทันขอบคุณ เขาเลยเธอหันไปมาไม่พบเขาแล้วในตอนจนคุณตาของ เธอท่าทางเธอจึงกล่าว

“มองอะไรหรือข้าว ?
“ก็คนที่ช่วยคุณตาไว้น่ะสิคะ แต่เขาหายไปไหนก็ไม่รู้แล้ว หนู ยังไม่ทันได้พูดขอบคุณเลย” ข้าวกล่าวออกมาเล็กน้อย

“อย่างงั้นหรือ ถ้าเจอเขาอีกก็บอกตาด้วยนะหลาน คงจะเป็น วาสนาแล้วที่น่าพานพบ” คุณตาเอ่ยตอบ

“ค่ะ แต่ตอนนี้คุณตาต้องไปตรวจที่โรงพยาบาลก่อนนะคะ”

ไม่นาน รถพยาบาลก็มารับทั้งสองคน

ทางด้านนที

“ในที่สุดก็ถึงสักที ธนาคารเข้าไปกันเลย” หลังจากที่เขา ช่วยเหลือสองตาหลานแล้ว เขาก็เดินออกไปเรื่อยๆ จนถึงเป้า หมายของบ่ายวันนี้

“เชิญครับ” เสียงของหน่วยรักษาความปลอดภัยเอ่ยกล่าว พร้อมกับเปิดประตูให้กับนที เขาจึงกล่าวขอบคุณก่อนจะเดิน เข้าไปยังธนาคาร

ธนาคารทันทีเดินเข้ามานั้นเป็นธนาคารมีชื่อเสียง แต่มันเป็น แค่เพียงสาขาเล็กๆ เขากครับบัตรคิว นั่งลงตรงเก้าอี้ที่ว่างอยู่ พร้อมกับเตรียมบัตรประชาชน และสมุดบัญชีของเขา

จํานวนคิวที่เขาต้องรอคือ 5 คิว ในระหว่างที่เขารอนท์ก็หัน ไปเห็นใบปลิวโฆษณาประกันชีวิตของธนาคาร เขาหยิบขึ้นมา อ่านอย่างสนใจก่อนจะมีเสียงของหญิงสาวทักเขาจากด้านข้าง