บทที่ 3

ทางด้านของนที

“ไม่อยากจะเชื่อเลย จริงเหรอเนี่ย … 100 ล้านบาท” เขาออก จากโหมดยมทูตกลับกลายเป็นนักศึกษาอย่างเก่า ในมือถือเช็ค เงินสด 100 ล้านบาท จะไม่ให้เชื่อได้อย่างไร นี่มันคือความจริง

“หวังว่าของที่ได้รับมาจะไม่มีอะไรผิดพลาดไปนะ..ว่าแต่เรา เข้าไปดูในกลุ่มสักหน่อยดีกว่า จากตอนนั้นก็ไม่ได้ดูเลย”

นที่เปิดมือถือ เข้าแอปพลิเคชันไลน์ ที่เลื่อนดูข้อความที่เขา ไม่ได้อ่าน

‘เจ้าแห่งวานร : พวกท่านนัดกันส่งตอนที่ข้าไม่ว่าง พวกเจ้า

รวมหัวกันไม่ให้ข้าได้ของขวัญสินะ”

เจ้าแห่งความรัก : ข้าไม่ได้เลยสักกล่อง เสร็จเจ้าแห่ง ความเร็วหมด @เจ้าแห่งความเร็ว แบ่งๆกันบ้าง

‘เจ้าแห่งความเร็ว : ข้าแค่โชคดีเท่านั้น

‘เจ้าแห่งวานร : ไม่มีใครสนใจข้าเลย พวกเจ้าส่งของขวัญมา เพิ่มเดี๋ยวนี้เลยนะ’

เจ้าชายแห่งไฟ : ท่านพลิง ใจเย็นๆ ฮ่าๆๆ

‘เจ้าแห่งวานร : ไอ่เด็กแห่งไฟ บอกมารดาเจ้ามาส่งของขวัญ เดี๋ยวนี้ วันนี้ถ้าข้าไม่ได้ของขวัญสักกล่อง ข้าจะแอดพวกเจ้าทุกคนไม่ให้หลับไม่ให้นอนกันเลยทีเดียว

“เจ้าแห่งนภา : ฮ่าๆ สงสัยเจ้าลิงมันคงอยากได้รัดเกล้าอันเดิม ของมันอีกสักครั้ง @เจ้าแห่งสวรรค์เง็กเซียน

เจ้าแห่งสวรรค์เง็กเซียน : วันนี้ข้าอารมณ์ดีสุดๆ ที่ได้เห็นเจ้า ลิงน้อยมันโมโห ฮ่าๆ คราวที่แล้วแอบมาขโมยผลไม้สวรรค์ของ ข้า ยังไม่ได้คิดบัญชีเลย กรรมมันตามสนอง #สมน้ำหน้าเจ้าลิง โง่’

“เจ้าแห่งวานร : พวกเจ้า …

“เจ้าแห่ง… #สมน้ำหน้าเจ้าลิงโง่

“เจ้าแห่ง… : #สมน้ำหน้าเจ้าลิงโง่

‘เจ้าชายแห่งไฟ : @เจ้าแห่งวานร ท่านพลิง โปรดจดจําเอาไว้ ว่าขานับถือท่านเสมอ แต่ข้าเองก็จำเป็น ข้าไม่มีทางเลือก ข้า ขอโทษ และโปรดอย่าถือสา #สมน้ำหน้าเจ้าลิงโง่

‘เจ้าแห่งไฟ : จะไปนับถือมันทำไม วันๆมันเอาแต่สร้างปัญหา #สมน้ำหน้าเจ้าลิงโง่

‘เจ้าแห่งวานร : พวกเจ้า ทุกตัว… จำเอาไว้เลย ข้าจะคิดบัญชีกับพวกเจ้าทุกตัว’

‘เจ้าแห่งสวรรค์เง็กเซียน : ฮ่าๆ สะใจจริงๆ @เจ้าแห่งวานร รีบๆมาคิดบัญชีกับข้าละ ข้าจะรอไม่ไหวอยู่แล้ว ฮ่าๆ

“ดูเหมือนพวกเทพเหล่านี้จะมีปัญหากันอย่างนี้ประจำ เราคง ต้องระวังสักหน่อย ในการแชท” นที่พูดกับตัวเอง

“เอาล่ะ กลับหอนอนดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยไปขึ้นเงิน นี่ก็ดึกมาก แล้ว” เขาพูดออกมาเหมือนกับปกติ แต่เหมือนเขาจะลืมไปแล้ว ว่า เขาพึ่งจะอกหักมา

เขาเดินมาเรื่อยๆ จนถึงหน้าหอพักที่เขาพัก ใจหนึ่งก็อยาก ลองวิชาเทวแพทย์ต่อเลย แต่มันหน้าเสียดายที่เขาต้องฝึก ลมปราณให้ได้อย่างน้อย 5 ปีก่อน มันคงต้องใช้เวลานับปีเลยที เดียวจากในความทรงจำที่ได้มา

ในคืนนี้พระจันทร์ลอยอยู่เต็มดวง นที่อยากจะลองฝึกดูสัก หน่อย เขาพักอยู่ชั้นบนสุดของหอพัก เป็นห้องเดียว และมีพื้นที่

ใช้สอยมากมาย

ถึงเขาจะพักฟรี แต่มันก็ต้องแลกกับการที่เขาต้องคอยเก็บเงิน ค่าหอพัก และ คอยบริการซ่อมนั้นซ้อม หรือแม้กระทั่งไปจ่าย ค่าน้ำค่าไฟของหอพักแทนเจ้าของหอ

“เฮ้อ เขาถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า พร้อมกับพูดต่อ

“คิดแล้วมันเหนื่อยจริงๆกับชีวิตที่ผ่านมา พรุ่งนี้ถ้าเช็คเงินสด นี่ผ่าน จะขอตั้งใจเรียนให้จบแล้วค่อยว่ากัน”
กิจวัตรประจําวันของเขาก็ยังคงเหมือนเดิม กินมาม่า อาบน้ำ แต่งตัว ตั้งนาฬิกาปลุก ห่มผ้า แล้วเข้านอน แต่วันนี้มันแตกต่าง ออกไป

เขานั่งขัดสมาธิ แล้วทำสมาธิเพื่อรับรู้ถึงพลังลมปราณอยู่บน เก้าอี้ที่เขาไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร นทีขอเรียกมันว่า เก้าอี้ทรงไทย ก็แล้วกัน

นทีหลับตานึกถึงประสบการณ์ที่ได้รับ ไม่นานเกินรอ เขาก็รับรู้ ถึงพลังปราณในอากาศได้ คืนนี้มันช่างเป็นคนที่เหมาะแก่การฝึก อย่างแท้จริง

ดวงจันทร์ลอยอยู่เต็มดวง ทำให้เกิดพลังปราณที่มากกว่า ปกติถึงสามเท่า นที่ขับเคลื่อนพลังปราณจากในอากาศตามการ เคล็ดปราณจักรวาล

ปราณในอากาศหมุนวนอย่างบ้าคลั่งรอบตัวของนที จนเวลา ผ่านไปอย่างน้อยๆก็ 30 นาที เสียงดัง ปัง ก็ปรากฏออกมา ใช้ แล้วเขาเลื่อนระดับ ปราณ 1 ปี

ตลอดทั้งคืนมีเสียงดัง ปัง’ อีก 9 ครั้งจนถึงเช้า ในตอนนี้เขา มีพลังปราณ 10 ปีแล้ว

“เช้าแล้วเหรอเนี่ย วันนี้มีเรียนเช้าด้วยสิ อาบน้ำก่อนดีกว่า เหม็นไปหมด” นที่อาบน้ำขัดตัวอยู่นาน ของเหลวสีดำที่ติดตาม ตัว ส่งกลิ่นเหม็นทั่วห้องน้ำ จึงใช้เวลานานเป็นพิเศษ
เวลา 07.00 น.
“ตรงๆ” เสียงไลน์ของเขาดังขึ้น เขาก็เปิดอ่านดูมัน มันเป็น ข้อความส่วนตัวจากเทพแห่งความตาย เขาถึงกับตกใจจนทำ อะไรไม่ถูก

‘เจ้าแห่งความตาย : เจ้าเองสินะ ที่ได้ของขวัญของเราไป