บทที่ 127 อย่ากลัวเลย จะไม่มีใครกล้าข่มขู่คุณอีก!

ทุกคนเงยหน้าและมองไปเห็นเพียงชายร่างผอมสวมสูทสีดำ ปรากฏตัวขึ้นในห้องโถง

ความหนาวเย็นจากตัวเขาก็แผ่ออกมา

อุณหภูมิทั้งหมดภายในห้องโถงนั้น ราวกับว่าได้ลดลงมา

หลายองศา

“ท่านคือผู้ใด”

สัมผัสได้ถึงพลังลมปราณที่องอาจห้าวหาญ และกลิ่นอาย

แห่งอาหารบนตัวของเขา

แม้แต่หวางเทียนเฟิงที่เป็นแดนเสิน สายตาของเขาก็หนัก แน่นขึ้นมาทันที

“คนที่ฆ่าคุณ !”

เฉินจิ้นจ้องมองเขาด้วยสายตาแห่งความอาฆาต จนเกือบ จะแข็งตัว

ทันใดนั้น ทำให้ภายในห้องโถง ยิ่งเพิ่มเจตนาฆ่ามากขึ้น

“หยิ่งผยอง กล้าล่วงล้ำเข้าไปในตระกูลหวางของข้า และ ยังกล้าพูดคำหยิ่งยโสเช่นนี้ หาที่ตายขัดๆ! ”

หวางลี่เซวียนที่อยู่ได้ หวางเทียนเฟิงทันใดนั้นเขาก็ตะโกนออกมา

เฉินจิ้นไม่แม้แต่จะมองหวางลี่เซวียนเขาเอื้อมมือออกไป ทันใดนั้น ทั้งตัวของหวางลี่เซวียนก็เหมือนระเบิด พุ่งถอย หลังออกไป

ทุบลงบนกำแพงด้านหลังหวางเทียนเฟิงโดยตรง ทำให้ สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งห้องโถง

หวางลี่เซวียนที่เป็นครึ่งแดนเส้น หมดสติไปทันทีภายใต้ กระบวนท่านี้

“เฉิน…เฉินจิ้น”

จนในตอนนี้ หวางเม่ยหวพึ่งดึงสติกลับมาได้

มองไปที่ผู้ชายที่สวมใส่ชุดสูทสีดำ พึมพำโดยไม่อยากจะ

เชื่อ

จากนั้น เหมือนค่อยๆมั่นใจ

“เฉินจิ้น ใช่คุณจริงๆ ด้วย….”

หวางเม่ยหรูรีบวิ่งเข้าไป กอดเฉินจิ้นไว้แน่น

เหมือนกับเด็กผู้หญิงที่โดนรังแก ทันใดนั้นก็พบกับผู้ชาย ที่จะปกป้องตัวเองได้ เหมือนดั่งหัวใจที่กังวล แล้วไต้สงบลง

เฉินจิ้นรู้สึกผงะเล็กน้อย เมื่อมีร่างกายที่อ่อนโยนกระโดด เข้ามาในอ้อมแขนของเขา
ค่อนข้างแปลกใจ

เห็นได้ชัดว่าเขาคิดไม่ถึง ว่าหวางเม่ยหวูจะกระโดดเข้ามา

ในอ้อมกอดของเขา

เฉินจิ้น ไม่ได้ผลักเธอออกไป

แต่เขาก็ไม่ได้อบกอดเธอเหมือนอย่างที่เคยกอดซึ่งชิง เหยืน เขาเพียงแค่ยื่นมือออกไป ตบหลังเธอเบาๆ พร้อมกับ พูดว่า : “อย่ากลัว จะไม่มีใครกล้าคุกคามคุณอีก!”

น้ำตาของหวางเม่ยหรู ในขณะนี้ เหมือนดั่งเขื่อนที่ไม่ สามารถกั้นให้น้ำไหลทะลักออกมา

รู้สึกแต่เพียงว่า ไหล่คู่นี้นั้นช่างอบอุ่นและปลอดภัย ได้ปลดปล่อยความคับข้องใจของหลายวันที่ผ่านมานี้ออก

มาจนหมด

หวางเทียนเฟิงเห็นหวางลี่เซวียน กลับโดนเฉินแค่โบกมือ ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและหมดสติไป

ในเวลานั้น เขาทั้งตกใจและโกรธ

รีบเข้าไปตรวจดูอาการของหวางลี่เซวียน

เมื่อทราบอาการบาดเจ็บของหวางลี่เซวียนแล้ว เขาก็รีบ ส่งพลังจิตเข้าสู่ร่างกายของหวางลี่เซวียน เพื่อควบคุมอวัยวะ ภายในที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดของเขา
จากนั้น มองไปที่เฉินจิ้นด้วยความอาฆาต “ไอ่สัตว์ หาที่ ตายชัดๆ ! ”

“ผู้ที่สมควรตาย คือคุณ !”

เฉินจิ้นตะโกนด้วยความโกรธ ในขนาดนั้น ก็มีเสียงออก มาจากปากของเขา พ่นไปยังหวางเทียนเฟิง

เมื่อหวางเทียนเฟิงเห็นเหตุการณ์เช่นนั้น สีหน้าก็เปลี่ยน

ไป

โบกแขนเสื้ออย่างรวดเร็ว จากนั้นคลื่นเสียงก็ กระจัดกระจายไปในอากาศ

อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะทำลายคลื่นเสียงนั้นได้อย่าง ง่ายดาย สีหน้าที่เคร่งขรึมในดวงตาของหวางเทียนเฟิงนั้น กลับเข้มข้นยิ่งขึ้น

แต่ ก็ไม่สามารถลดละความอาฆาตของเขาได้แม้แต่น้อย

ไม่ว่าเฉินจิ้นจะเป็นใครก็ตาม หากกล้าลุกล้ำเข้ามาใน เขตแดนตระกูลหวาง ก็จะพบแต่ความตาย

คุณสามารถลุกล้ำเข้ามาในบ้านตระกูลหวางโดยไม่มีใคร รู้ผมขอชื่นชมคุณ แต่ถึงแม้คุณจะก็ตาม คุณคิดทำเช่นนี้ ก็ สามารถทำอะไรก็ทำในบ้านตระกูลหวางได้งั้นหรือ? ผมจะ ทำให้คุณตายโดยที่คุณไม่สามารถรู้ว่าตัวเองตายอย่างไร

หวางเทียนเฟิงตะโกนด้วยความโกรธ
พลังในตัวเขา ก็ระเบิดออกมา

กำลังขี้นับไม่ถ้วน เริ่มกระจายไปทั่ว

บนฝ่ามือของเขา มีเส้นพลังที่โอบล้อมเหมือนมังกรมีเขา และบนนั้น มีแสงจางๆปรากฏขึ้น

“ไปตายไปซะ!”

เมื่อหวางเทียนเฟิงก้าวเท้าของเขา ทันใดนั้น พื้นใต้ขา ของเขาก็แตกสลายทันที ทันใดนั้นร่างของเขาก็พุ่งออกมา

“ตอนนี้คุณนั่งพักอยู่ตรงนี้ก่อน”

เฉินจิ้นไม่ได้ใส่ใจกับการโจมตีที่รุนแรงและดุร้ายของหวา งเทียนเฟิงเลยแม้แต่น้อย

ปล่อยหวางเม่ยหรูออก แล้วให้นางไปข้ามไปอีกฝั่งก่อน

เฉินจิ้นรู้ว่า ความแข็งแกร่งของหวางเทียนเฟิงคนนี้เป็น แดนเสิน

แต่ เมื่อเทียบกับนายพลในเขตสามเหลี่ยม หัตถ์ของ พระเจ้าซาควน รู้สึกว่าเขาจะด้อยกว่า

แต่หากแดนเสินลงมือ เฉินจิ้นก็กลัวว่าจะทำร้ายหวาง เมียหรู

ตอนนี้หวางเม่ยหวูหยุดร้องให้ แล้วได้แต่พยักหน้าอย่าง ในขนาดนั้นใบหน้าของเธอแดงก่ำ
แล้วรีบปล่อยเฉินจิ้นไป

จากนั้นก็เดินไปอย่างพ่อแม่ของเธอ

หวางจึงฮุยในตอนนี้ แม้ว่าสติจะอ่อนแอลงจนถึงขีดสุด ทุกที่ในร่างกายมีแต่ความเจ็บปวด แต่เขายังคงมีสติ

แม้ว่าเขาจะไม่รู้แน่ชัดว่าเฉินจิ้นคือใคร

เมื่อเห็นหวางเม่ยหวกับเฉินจิ้นมีความสนิทสนมกัน มากมายเช่นนี้ เขาก็แอบคิดในใจ

ทันทีที่เขาจะปริปากและพูดว่า “คุณต้องระวัง หวางเทียน เฟิงก็เป็นแดนเสินอย่างแท้จริง! ”

เฉินจิ้นก็พยักหน้า

ในขณะเดียวกัน มีรอยยิ้มเย็นชาปรากฏขึ้นมุมปากของ

เขา

แดนเสิน

ในสายตาของเขา มันเป็นเพียงสิ่งที่ไร้ความหมาย

ในวันนี้ เขาจะลองฆ่าแดนเสินหนึ่งคนดู

หลังจากที่หวางเทียนเฟิงบินออกไปอย่างกะทันหัน

ความเร็วของเขาก็รวดเร็วจนแทบจะลอยอยู่กลางอากาศ เหลือเพียงภาพหลอนที่ปรากฏต่อหน้าเฉินจิ้น

ฝ่ามือที่โอบรอบราวกับมังกรมีเขา ก็ฟันเข้าหาเฉินจิ้นทันที
ทันใดนั้น แสงบนกำลังซี่ก็เปล่งประกาย

มังกรที่มีเขาได้กลายเป็นพลังขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วน ราวกับว่าฉีกผ่านช่องว่างนี้และมุ่งหน้าไปยังจุดสำคัญของ ร่างกายของเฉินจิ้น

ฝ่ามือทั้งสองของหวางเทียนเฟิง พลังไม่ลดละ โจมตีมา ทางเฉินจิ้นด้วยกัน

ความดุเดือดนี้ราวกับว่า กำลังแยกความว่าเปล่า ทำให้ เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น

เฉินจิ้นเห็นเช่นนั้น ก็หัวเราะอย่างเย็นชา

ร่างกาย ทันใดนั้นเกราะสีเทาก็ปรากฏขึ้น

นี้คือพลังป้องกันตัวที่ทำขึ้นจากพลังหวนตัวนของเขา

แม้แต่กระสุนปืนไรเฟิลก็ไม่สามารถยิงทะลุเกราะของเขา

ใด้

เฉินจิ้นเคยได้รับการทดสอบในพื้นที่สามเหลี่ยม และ แม้ว่าจะเป็นระเบิด ก็ไม่สามารถระเบิดเกราะของเขาได้

กระบวนท่านี้ของหวางเทียนเฟิง เฉินจิ้นสามารถตัดสิน

พลังของเขาได้อย่างรวดเร็ว ไม่ได้หลบหลีกด้วยข้ำ ปล่อยให้พลังจำนวนนับไม่ถ้วน เหล่านี้ยิงไปที่จุดสำคัญของร่างกายตัวเอง
หวางเทียนเฟิงเห็นเฉินจิ้น เฉินจิ้นจะประมาทเช่นนี้

“ไอ้โง่! ๆ

หวางเทียนเพิ่งแอบด่าในใจ

ราวกับว่ามองเห็นเฉินจิ้นถูกสังหารด้วยพลังนับไม่ถ้วน

ผ่านร่างกายของเขา

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีต่อมาหวางเทียนเฟิงก็ผงะ

หลังจากสัมผัสชั้นสีเทาบนร่างกายของเฉินจิ้น พลังนับไม่ ถ้วนของเขาที่สามารถเจาะทะลุทองและหินนั้นก็สลายไป

หมด

เป็นแบบนี้ได้ไง ?

กระบวนท่านี้ มีประสิทธิภาพกับพลังป้องกันตัวของผู้อื่น

สูงมาก

อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ บนตัวเฉินจิ้นมันก็ล้มเหลวอย่างสิ้น

เชิง!!

แม้ว่าหวางเทียนเฟิงจะประหลาดใจ แต่ยังไงเขาก็เป็น

อันดับแข็งแกร่งแดนเส้น

ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

ฝ่ามือทั้งสองข้างยังคงฟันลงไป

“ตายซะ! ”
เขาตะโกนอีกครั้ง

ในกระบวนท่านี้ นักฆ่าที่แท้จริงคือฝ่ามือของเขา พลังนับ ไม่ถ้วนนั้นเป็นเพียงตัวช่วยเท่านั้น

เฉินจิ้นยกมือขึ้น รับมือฝ่ามือที่เข้าหาเขา และชกไปโดย

ไม่เกรงกลัว

ตูม! !

เกิดเสียงดังขึ้นกลางอากาศ

แค่ดีก็กระจาย

มีรอยแตกจำนวนนับไม่ถ้วนบนพื้น ที่อยู่ใต้เท้าของเฉินจิ้น ถอยหลังไปข้างหลังครึ่งก้าว ถึงจะทำให้ร่างกายคงที่

อย่างไรก็ตาม หวางเทียนเฟิงกลับถอยออกไปสามก้าว เต็มๆ นั่นถึงจะทำให้เขาทรงตัว

“นี่หรือ พลังแดนเสินของบนโลกนี้ ? ”

แสงในแววตาของเฉินจิ้นเพิ่มมากขึ้น

หลังจากการเกิดใหม่ของโลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคน สามารถรับมือกับกระบวนท่าของเขาอย่างสมบูรณ์

แม้กระทั่ง สามารถบังคับเขาถอยหลังไปครึ่งก้าว

ในดวงตาของหวางเทียนเฟิงนั้นมีความหวาดกลัว
เป็นไปได้อย่างไร ?

เขาไม่แปลกใจ ที่เฉินจิ้นสามารถรับกระบวนท่าของเขาได้

เฉินจิ้นมีความกล้าหาญบุกเข้าไปในบ้านของตระกูลหวาง สามารถทำร้ายลูกชายหวางลี่เซวียนของเขาได้ด้วยการ โจมตีเพียงครั้งเดียว

แม้ว่าเขาจะไม่รู้สึกว่าเฉินจิ้นมีอันดับแข็งแกร่งแดนเสินบน ตัวของเขา แต่เขาก็มั่นใจว่า เฉินจิ้นเป็นแตนเสิน มิฉะนั้น คง

ไม่มีความกล้าเข้าไปในบ้านตระกูลหวางหรอก แต่ว่า เฉินจิ้นถอยหลังเพียงครึ่งก้าวได้อย่างไร ทำไมเขา

ถึงถอยหลังไปสามก้าวเต็มๆ !

ในสายตาของหวางเทียนเฟิง สายตาหนักแน่นก็เข้มข้น

ขึ้น

แต่ แล้วยังไง!

เขาเป็นแดนเสิน หัวหน้าครอบครัวของตระกูลหวาง

ปัจจุบัน

กระบวนทำนี้ ไม่ได้ผล

งั้นก็เริ่มเจตนาฆ่าออกมา

หวางเทียนเฟิงก้าวเท้าของเขา ก็เห็นเพียงพื้นดินใต้เท้า ของเขา แตกในทันใด
ทันใดนั้น บนพื้นดินก็มีกำลังชี้ราวกับรอยน้ำย้อย จำนวนนับไม่ถ้วน แพร่ความหนาวเหน็บออกมา

คมมาก

ราวกับว่าหิวโหยมานานแสนนาน ปีศาจที่อยากจะดื่ม

เลือด

จากนั้นเขาก็ยิงไปที่ขาของเฉินจิน

แม้แต่ครึ่งแดนเสิน โดนน้ำแข็งย้อยกรีด ทั้งสองขาก็จะหัก

ทันที

ไม่เพียงแค่นั้น ในขณะที่น้ำแข็งย้อยพุ่งออกมา

กระบวนท่าบนมือของหวางเทียนเฟิงก็ไม่ได้ซ้าลงเลย

การโจมตีนั้นไม่ได้ผล หวางเทียนเฟิงได้เก็บฝ่ามือของเขา กลับมาและกำแน่นเป็นหมัด

จากนั้นก็ปิดลงกลางคัน

เห็นข้างซ้ายและขวาของเฉินจิ้นมีรอยกำปั้นสองอันอีก

ครั้ง

ด้วยความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครเทียบได้ เข้ากระแทกไปที่ ขมับทั้งสองข้างของเฉินจิ้น

ความเร็ว เร็วถึงขีดสุด

แทบจะเรียกได้ว่าในพริบตา
เผชิญหน้ากับการฆ่าที่พร้อมกันนี้

เฉินจิ้นยิ้มเยาะที่มุมปาก

“ในวันนี้ ให้ผมได้สัมผัสดู ว่าแดนเสิน จะมีความสามารถ มากเพียงใด ! 4

แม้ว่าการโจมตีของหวางเทียนเฟิงจะมีแดนเส้นแฝงอยู่

บ้างแล้ว

แต่ มันยังเทียบไม่ได้เลย

บนตัวของเฉินจิ้นก็มีพิฆาคระเบิดขึ้นสู่ฟ้าอย่างกะทันหัน!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ