ตอนที่8 เป็นของเล่นน้อยๆของฉัน

เขียวลั่วหยาวเพื่อนร่วมชั้น ฉันคิดว่าเธอที่ได้รับการศึกษามา นานถึงสิบสองปีจะเข้าใจสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปใช่ไหม? เฉียวฟาน ลุกขึ้นจากเก้าอี้อย่างช้าๆเดินไปหาเซียวลั่วหยาว เขาดูสง่างาม มาก และดูใจดีเมื่อก้าวเข้ามา การแสดงออกเขาราวกับ จักรพรรดิในทุกๆก้าว แต่! อากาศรอบๆตัวเขาเหมือนกับเขา พร้อมที่จะกลืนกินเธอ

ประธานเฉียวคนนี้ดูยังไม่แก่มาก โตและคล้ายกับภาพวาด แต่ทำไมเขาถึงน่ากลัวมากเมื่อเข้าใกล้ผู้คน สายตาเขาช่างน่า ตกใจราวกับจะกลืนกินคนได้เลย!

“เข้า เข้าใจ..คุณขายบริการในราคาคืนละสิบล้าน….

เฉียวฟานสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “เอาคำว่าขาย บริการนี้ทิ้งไปเสียที!!”

“อ๋อๆ ราคาคุณต่อคืนคือสิบล้าน…..

“อืม เมื่อไหร่จะให้เงินฉัน?”

“ฉันให้คุณไม่ได้หรอก…

เฉียวฟานยิ้มและริมฝีปากแดงสดก็พูด “แน่นอนว่าให้ไม่ได้ เธอพูด เธอจะชดใช้สิบล้านของฉันอย่างไร?

ริมฝีปากของทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก ลมหายใจที่เร่าร้อนของเขาเข้าใกล้ใบหน้าเธอ เธอปิดตาหนี

“ประธานเจียว คุณช่วยลดราคาให้ได้ไหม?”

เขียวลั่วหยาว เสียงร้องไห้ในลำคอ

เฉียว ฟานหันหน้าหนีเซียวลั่วหยาวอย่างกะทันหัน เพื่อไม่ให้ เธอเห็นว่าเขากำลังหัวเราะ

ฮ่าๆ เด็กน้อยคนนี้ ช่างน่าสนใจ ส่วนลดเหรอ?

เขาหันหน้ากลับมาอีกครั้ง และควบคุมตนเองทำเหมือนไม่มี อะไรเกิดขึ้น เฉียวอีฟานปรับมุมใบหน้าของเขาเล็กน้อยและมุ่ง ตรงไปยังริมฝีปากสีชมพู

เขาจูบเธออย่างคลั่งไคล้ มือข้างหนึ่งจับเหนือเอาของเธอไว้ และมืออีกข้างจับเอวเธอเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้เธอขยับหนี จาก นั้นสอดมือข้างหนึ่งไปลูบไล้ผมเธอเบาๆ

เขียวลั่วหยาวเหมือนกระต่ายตัวเล็กๆ ที่อยู่ในอ้อมกอดของ หมาป่าที่พร้อมจะขย้ำเธอ

เขียวลั่วหยาวผลักเขาออกไป

เฉียว ฟานอยากจะทิ้งสมองของตัวเอง

เอาแล้ว ทำไมเขาถึงจูบเธอ?

จูบแล้วก็จบไป มันก็แค่การลิ้มรส เพื่อที่จะให้จูบได้ยาวนาน มากยิ่งอีกและล้ำลึกมากขึ้น

เฉียวฟานละสายตาลงมองสิ่งเล็กๆที่อยู่ในอ้อมกอดเขาสมองของเขาคิดวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว

ต่อไป เขาควรทําอย่างไรกับเธอ

ทำอย่างไร?

ทําตามแผน?

วางแผน

ในที่สุดเซี้ยวลั่วหยาวก็ได้สติ เธอเงยหน้าขึ้นและมีท่าทีเหมือน

จะร้องไห้

“คุณทําอะไร! คุณจะจูบใครก็ได้ แต่ฉันไม่ได้! ฉันไม่ยอมให้ คุณจูบฉัน คุณนี่มันไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!

เฉียวอีฟานประหลาดใจและเลิกคิ้วขึ้น

“ทำไม? คุณลังเลอะไร?”

ความหมายก็คือ ผู้หญิงอย่างเธอไม่คู่ควรนั้นเหรอ?

เซียวลั่วหยาวได้ยินเช่นนั้น จึงน้ำตาไหลและใช้กำปั้นทุบเขา

“คุณเป็นขโมย ฉันเตรียมจูบแรกไว้ให้กับรุ่นพี่ที่ชอบ ไม่ใช่ สำหรับคุณ คุณมันไร้ยางอาย จูบแรกมีค่ามากมายแต่คุณเอามัน ไปแล้ว เกลียดคุณ!”

“อย่างนี้นี่เอง ๆ เฉียวฟานรู้สึกชื่นชมเธอในใจ นี่คือสิ่ง เล็กๆน้อยๆของอารมณ์ที่แท้จริง คล้ายกับลูกแมวตัวหนึ่งอย่าง มาก”
เฉียว ฟานเป็นคนที่อ่อนไหวมากกับคำว่า “จูบแรก” และ ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็ส่องประกาย

“อ่า รุ่นพี่ของคุณช่างน่าสงสาร เธอให้จูบแรกฉันตั้งแต่คืนนั้น แล้ว แต่กลับยังจะไปให้เขาอีก? แบบนี้แสดงว่า เขาสมควรได้รับ

ความอบอุ่นจากริมฝีปากของเธออีกเหรอ?”

ตูม! ริมฝีปากของเซียวลั่วหยาวสั่นเครือ

ผู้ชายคนนี้ช่างน่าเกลียด

เขาน่าเกลียดที่มีความสุขกับบนความทุกข์ของคนอื่น

“คืน คืน น?”

เฉียวอีฟานก้มหน้าลงมา “อะไร ไม่ใช่เหรอ? ฉันกับเธอคืนนั้น

ไม่ใช่ครั้งแรกเหรอ?”

เฉียว ฟานมองใบหน้าของเซียวลั่วหยาว ความหวาดกลัว และความรู้สึกหมดหนทางบนใบหน้าของเธอ แน่นอนว่าเธอคนนี้ ใสสะอาดกว่ากระดาษสีขาวเสียอีก ฮ่าๆ สนุกมากๆเลย

ดังนั้นเฉียวอีฟานจึงอยู่ใกล้ชัยชนะ “นี่แสดงว่าเธอไม่ได้ดู ผ้าปูที่นอนก่อนออกไปสินะ อืมๆ มีดอกพลัมสีแดงสดเหมือนรอย เลือดพรหมจรรย์ด้วยล่ะน่าประหลาดใจจริงๆ” เสียงนั้นเบาบาง แต่เธอกลับได้ยินทุกคำพูด “สาวน้อย ครั้งแรกของเธอ เธอมอบ ให้ฉัน หมายความว่า ทุกอย่างเธอมอบให้ฉันแล้ว ไม่ว่าจะ ภายในหรือภายนอก ฉันสัมผัสมาหมดแล้ว จะสนใจอะไรกับจูบ แรก กล่ะ?”
เพียะ!

มือเล็กๆของเธอมุ่งตรงไปปิดริมฝีปากเรียวบางของเขา

“ขอล่ะ..ขออย่าได้พูดอีกเลย ฉันเสียใจไปหมดทุกอย่างแล้ว คุณอย่าพูดมันอีกเลย!”

เขียวลั่วหยาวสะอื้นและพูดอย่างไม่เต็มใจ “ในเมื่อฉันมอบคืน แรกให้กับคุณ จูบแรกก็กับคุณ แล้วทำไมคุณถึงไม่ปล่อยฉันไป ทำไมต้องให้ฉันจ่ายเงินมากมายขนาดนั้น? ส่วนลด! คุณควรทํา ส่วนลด! เช่น สามพัน หรือ ห้าพัน ฉันจะเห็นด้วย!”

สิบล้าน….ลดลงอย่างรวดเร็วจนเหลือ 3000 หรือ 5000 โดย เชียวลั่วหยาว

เฉียวอีฟานซะงักและจับมือเล็กๆขึ้นมาและยิ้มอย่างเย็นชา “เธอคิดว่ากําลังต่อรองซื้อผักเหรอ? ที่จะยอมให้คุณต่อรอง ขนาดนั้น? ราคาของคุณชาย แม้แต่บาทเดียวก็ต่อรองไม่ได้

เชียวลั่วหยาวเงยหน้าขึ้น และจูบหลังมือเขาด้วยริมฝีปาก ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้และพูดเบาๆ “อืม นี่มันรีดไถกันชัดๆ!

เฉียวอีฟานกำลังสนุก โดยคิดว่าการจูบครั้งแรกของผู้หญิงที่ น่าสนใจนั้นถูกพรากไปเพราะเขาและเขาก็อารมณ์ดีขึ้นอย่างหา สาเหตุไม่ได้ “จริงๆแล้ว … สิบล้านคนนี้ค่อนข้างง่ายที่จะจ่าย ….

“เอ๊ะ? ฉันจะจ่ายได้อย่างไร?”

“มาเป็นของเล่นของคุณชาย