ตอนที่ 2 ฉันชอบ
เขาไม่ได้ทําให้คนกลัว
เขาอารมณ์ไม่ดีมาก แม้ว่าผู้คนจะรักษาความสง่างามอันสูงส่ง ทั้งก่อนและหลัง แต่เพื่อนๆเขาทุกคนรู้ว่าที่จริงแล้วอารมณ์เขาฆ่า คนได้เลย
เด็กผู้หญิงตัวเล็กตัวแข็งและจับเขาไว้ หัวเราะสองสามครั้ง และพูดอย่างเมาๆ “คุณสวยจัง คุณสวยจริงๆ
อนิจจา เชือกในใจของเขาเป็นเพราะคำพูดที่ตรงไปตรงมา
ของเธอทํามันพังลง
ความปรารถนาที่จะทิ้งหญิงสาวแปลก ๆ ที่เข้ามาพัวพันก็ ค่อยๆน้อยลง
“เธอเมาแล้ว ปล่อยมือ!”
เธอยังคงยึดติดกับเอวของเขาและร่างกายทั้งหมดของเธอก็ กําลังเอนกายไว้บนตัวเขา
เธอใช้สายตามอง ริมฝีปากสีแดงที่งดงามของเธอลดลงและ เธอพิมพา
“นอนกับฉัน นอนกับฉัน นอนกับฉัน…ฉันอยากนอนกับดารา หลับไหลไปด้วยกัน…
“หลับไหลไปด้วยกัน? เธอแน่ใจเหรอว่าจะจ่ายฉันได้อิ่ม!
ลมหายใจของเขาร้อนขึ้น บางทีอาจเป็นเพราะเธอกอดแน่น
จนเกินไป
บางทีอาจเป็นเพราะความคิดอะไรบางอย่าง……….
บางทีมันอาจจะเป็นเสียงที่นุ่มนวลของเธอที่ทำให้เกิดความ ปรารถนาของมนุษย์ที่จะเอาชนะ…
คอเขาเริ่มแห้ง
การควบคุมตนเองของเขาก็ดีมากเช่นกันหลังจากถูกผู้หญิง ทำร้ายมานานเขาก็ยังสามารถรักษาทัศนคติของสุภาพบุรุษได้
“ๆ ฉัน….. การสอบเข้าวิทยาลัยจบลงแล้วในที่สุดฉันก็รอด ชีวิตมาได้ฉันว่างแล้ว! ซนแก้ว !”
หญิงสาวยิ้มโง่ๆ จนเห็นฟันสีขาวและพูดอย่างเมาๆ
เธอยกแขนขึ้นเพื่อทำท่าชนแก้วและมือเล็กๆนั่นก็ชนเข้ากับ ใบหน้าของตัวเอง คิ้วเล็กๆนั่นก็ขมวดคิ้วและร่างกายก็ลื่นล้มลง
ไป
“เฮ้ย เธอเป็นอะไร?”
เขากอดร่างกายที่อ่อนนุ่มของเธอ มองไปที่ใบหน้าเล็ก ๆ ของ เธอ อนิจจา ผู้หญิงคนนี้หลับไปแล้วเหรอ?
ทำตัวแบบนี้ในอ้อมแขนของชายแปลกหน้า
และยังเป็นชายหนุ่มธรรมดาคนหนึ่ง
เขากอดเธอไว้ และมองไปรอบๆ เพื่อมองหาคนสนิทของเธอว่าอยู่แถวนี้บ้างไหม
ไกลออกไปดูเหมือนจะมีนักเรียนหลายคนต่อสู้เพื่อดื่มไวน์ แต่ พวกเขาผมมากจนพวกเขาไม่ค่อยมีสติและโอนเอนกันหมดแล้ว
“เมื่อคุณกระตือรือร้นที่จะนอนหลับ ฉันจะพาคุณไปตามที่คุณ
ต้องการ”
เขายิ้มด้วยใบหน้าที่เจ้าเล่ห์ อุ้มเธอเหมือนกับอุ้มสัตว์ตัวเล็กๆ และเดินหายออกไป
เขาอุ้มเธอเข้าห้องเพรสซิเดนท์สูท เขาอดที่จะยิ้มไม่ได้
ฮี เขากำลังทําอะไร เพิ่งกลับถึงประเทศจีนก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ซะ
แล้ว
มันง่ายมากที่จะได้ผู้หญิงกลับมา แต่ถ้าถูกสื่อจับได้ก็จะเกิด ความวุ่นวายอีก
วางเด็กผู้หญิงลงบนเตียง ปิดผมออกจากใบหน้าของเธอ
จากนั้นก็พบว่า เด็กน้อยหลับสนิทมาก ริมฝีปากโค้งมน
ขนตายาวมีความหนาแน่นเท่ากับผ้าม่าน กำปั้นเล็กๆ ที่แนบ กับหูอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนกับตำแหน่งการนอนหลับของ
ทารก
เขาเอนกายลงและได้กลิ่น เฮ้อ กลิ่นไวน์
“เป็นผู้หญิง ที่ไม่ต้องพูดถึงเรื่องสุขอนามัย
เขาอุ้มเธอขึ้นอีกครั้ง เธอเบามาก โครงกระดูกของเธอเล็กและประณีต
ร่างที่ดูเหมือนเด็กอยู่ตรงหน้าร่างกายที่สูงร้อยแปดสิบของ
เขา
ราวกับกำลังอุ้มแมวตัวหนึ่ง
อุณหภูมิของน้ำกำลังดี เขาวางเธอลงบนโซฟาในห้องน้ำและ
ถอดเสื้อผ้าของเธอ
เสน่ห์อันไร้เดียงสา !
กระดูกเล็กๆกลับสวยงาม
เอวบางๆนั่น จะทนไม่ไหว
แต่ส่วนที่โค้งงอนั้นโค้งมนมาก
ทำให้เขาเห็นว่าความปรารถนาของสัตว์เพศผู้เกิดขึ้นโดยตรง
แล้ว
ใบหน้าของทูตสวรรค์ร่างของปีศาจ …
ทำไมถึงมีผู้หญิงแบบนี้?
จะทําอย่างไร?
เขาก้มหน้ามองดูตัวเองและถอนหายใจ
และอุ้มเธอไว้อีกครั้ง นิ้วมืออดไม่ได้ที่จะสั่นไหว
เมื่อวางเธอลง ในน้ำอุ่น เธอหลับตาดินและร้องออกมา “อื้อ…
ราวกับเป็นเสียงนกตัวเล็กๆกำลังร้อง เขาได้ยินเสียงหัวใจ
ชัดเจนขึ้น
ถ้าเธอลืมตาดูเขาในเวลานี้เธอคงหัวเราะเยาะเขา
ใช่แล้ว แค่เพียงอาบน้ำให้เธอ
เขายังไม่ได้ทำอะไรจริงจังเช่นนั้น นั่นเพื่อการควบคุมตัวเอง
ของเขา
สถานะของความกระตือรือร้นที่จะลอง …
ในที่สุด เขาก็อดทนไม่ได้ ก้มลงไปและจูบเธอ …
“อื้อ อื้อ….
” หญิงสาวบ่นอะไรบางอย่างอย่างคลุมเครือและ ปากเล็กๆหันไปมาสองสามครั้ง
เขาหยุดได้ที่ไหนกัน เขาจูบซ้ำอีกครั้ง
เขาผิวปากและตัดสินใจที่จะไม่ทรมานตัวเองอีกต่อไป
เขากำลังทำอะไรอยู่ในห้องน้ำแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกประสาท ของเขาก๋าลังจะแตก
นี่ไม่ใช่ความผิดทางอาญาใช่ไหม?
เขาอุ้มหญิงสาวที่ตัวเปียกน้ำ และทั้งสองก็ตกลงไปบนเตียง พร้อมกัน
เช้าตรู่ มีคนเดินถนนไม่มากนัก คุณจะเห็นว่าพ่อค้าและพ่อค้า เร่ขายเล็กบางคนได้ตั้งแผงขายสินค้าบนถนนสายเก่า
เขียวลั่วหยาววิ่งด้วยความหวาดกลัวมาเป็นเวลายี่สิบนาที แล้ว และวิ่งออกไปตามถนนสามสาย จากนั้นเธอก็บ่นพึมพ์และ เดินอย่างเปล่าเปลี่ยว
ทันใดนั้น น้ำตาเธอก็ไหลออกมา เธอก้มหน้า เดินไปพลาง และน้ำตาไหลไปพลาง
จบแล้ว มันจบแล้ว!
ความสาวและครั้งแรกของเธอได้หายไปหมดแล้ว
อาการผิดปกติหลังจากดื่ม … มันเป็นความจริง! เธอไม่ควร ดื่มกับคนพวกนั้น ไม่ควรแม้แต่จะมาเฉลิมฉลองการสิ้นสุดการ สอบเข้าวิทยาลัย
สุดท้ายแล้ว ไม่ใช่อุบัติเหตุ กระต่ายน้อยสีขาวง่ายต่อการเมา
เป็นอย่างมาก
เมาแล้วก็ง่ายมากที่เธอจะไม่รู้ทิศทาง
เมื่อคืน เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เธอจำไม่ได้สักนิดเดียว
“ความเศร้าโศกกำลังผลักฉันไปสู่ความตาย! ฉันจำความ ประทับใจในเรื่องของเมื่อคืนไม่ได้เลย อย่างไรก็ตามฉันควรจะ รู้สึกประทับใจบ้างสิ โอ๊ย!” เซียวลั่วหยาวทุบหัวของตัวเองและ นํ้าตาก็ไหลออกมา
แพ้แล้ว … เธอสูญเสียความบริสุทธิ์อย่างงดงาม
พระเจ้า นี่ช่างเป็นเรื่องไร้สาระ เซียวลั่วหยาวไม่มีแม้แต่เวลาจะเสียจูบแรก มันมาทีละขั้นตอนและทําเช่นนั้นเพื่อแก้ปัญหาความ เป็นเด็กของเธอ!
” เขียวลั่วหยาวให้อีกครั้งบนถนน
หลังจากเดินไปรอบ ๆ ถนนซักพัก เซียวลั่วหยาวก็ยังคิดไม่ ออกว่าเธอควรไปที่ไหน ดังนั้นเธอควรจะกลับบ้านเสียก่อน
ราวกับเธอเป็นขโมย เธอเปิดประตูบ้านและก้าวเข้าไปอย่าง เงียบๆ เพื่อเลี่ยงจะที่พบหน้าพ่อแม่ของเธอ
“แกเพิ่งจะรู้ทางกลับบ้านเหรอ! ทั้งคืนไม่ยอมกลับบ้าน!” เสียง ที่ดังออกมา อีกนิดอาจทำให้เชี่ยวลั่วหยาวตกใจเป็นอัมพาตได้ เธอคว้าประตูเพื่อที่เธอจะได้เห็นผู้พูดได้อย่างง่ายดาย จากนั้น เธอก็ตั้งสติของเธอ
เธอกัดฟันและกลอกตา “เชี่ยวลั่วถึง ทำไมคุณต้องเรียกเสียง ดังขนาดนั้น! ไม่กลัวจะรบกวนคุณพ่อบ้างหรือไง?
แสร้งเป็นลูกสาวกตัญญู
“คุณพ่อไปทำงานกระเช้าแล้ว วันนี้คือกระเช้าของเขา เธ แกล้งไม่รู้เหรอ?”
“จริงเหรอ? คุณพ่อทำกระเป๋าเหรอ?”
“อืม ตีห้าครึ่งก็ออกไปแล้ว!
“ข่าๆๆ คุณก็รีบบอก ถ้าฉันรู้ไวกว่านี้ ฉันจะได้ไม่ต้องตกใจ
กลัว!”
เขียวลั่วหยาวเดินสะบัดไหล่เข้ามาในห้อง เขาลูบหัวน้องสาว ที่กำลังกินราวกับลูบหัวแมวตัวน้อย จากนั้นก็เดินกลับห้องของ ตัวเอง
“หยุด! เซียวลั่วหยาว หยุดตรงนั้น!” น้องสาวตะโกนเสียงดัง
“อยากตายเหรอ? ฉันคือแกนะ แกไม่เห็นฉันเป็นพี่แล้วหรือ ไง? ตายเลย!
เขียวล้วยังไม่สนใจคำพูดพี่สาว เบิกตากว้างและมองหยาว “บอกมา เมื่อคืนไปนอนที่ไหน?
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ