ตอนที่ 1 ค่ำคืนที่เมาค้าง

ราวกับว่าได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เสียงฝน ? หรือว่าเสียงน้ำ

เขียวลั่วหยาวย่นจมูกของเธอ ใครกันส่งเสียงดังขนาดนี้ ไม่ ให้คนอื่นหลับนอน! เสียงดังจะตายแล้ว!

ต่อมา เธอเริ่มมีอาการปวดศีรษะ ราวกับว่าสมองของเธอ ต้องการปลดปล่อย เซียวลั่วหยาวหลับตาลงและอยากจะโยนหัว นี้ออกไปให้ใครก็ได้ แค่ไม่อยากเจ็บปวดแบบนี้

ไม่นอนแล้ว นอนไม่หลับแล้ว!

เขียวลั่วหยาวตื่นขึ้นด้วยอารมณ์ ใบหน้าเล็กๆย่น ปากย่นและ ค่อยๆลืมตาขึ้น

“กี่โมงแล้ว?” เธอพูดราวกับบ่น

ไม่มีใครตอบ

ทำไมพี่สาวของเธอจึงไม่ตอบเธอ

เซียวลั่วหยาวหันไปมองรอบๆอย่างช้าๆ

เอ๊ะ? นี่ไม่ใช่ห้องโถงเล็กๆ ในบ้านของเธอ

สิ่งที่เห็น … เป็นวอลล์เปเปอร์ที่หรูหรา โคมไฟระย้าที่งดงาม เฟอร์นิเจอร์ หรูหรา…

“อ้าว! ที่นี่ที่ไหน!” ในที่สุดเชี่ยวลั่วหยาวก็ตื่นขึ้น เธอตั้งตัวตรงและมองไปรอบๆด้วยความตกใจและผวา

นี่เป็นห้องเพรสซิเดนท์สูทที่เคยเห็นในนิตยสาร

“เอ๊ะ…” เซียวลั่วหยาวอุทานด้วยความตกใจและรีบเอามือ

ปิดปาก

เธอกระพริบตา จากนั้นก็รู้สึกว่า เธอกำลังเปลือยกายและไม่

ได้สวมเสื้อผ้า

“เอ๊ เอ๊ะ………….หรือว่าฉัน….โดน…อะไรแบบนั้นแล้ว?”

และหูของเซียวลั่วหยาวก็ได้ยินอะไรบางอย่าง เธอมองไปที่ ประตูฝ้าของห้องน้ำและมีเสียงน้ำไหล เธอเห็นชายร่างใหญ่ กำลังอาบน้ำอยู่อย่างคลุมเครือแม้ว่ามันจะคลุมเครือ แต่ก็แน่ใจ ว่าเป็นร่างสูงแข็งแรงและสง่างาม …

โรงแรม … ไม่นะ… ผู้ชาย…

เซียวลั่วหยาวกัดนิ้วของเธอและกระพริบอย่างรวดเร็ว

ไม่ใช่หรอก … คืนหลังจากสอบเข้าวิทยาลัย หลังจากเมา

ค้าง …อะไรอะไร ?

เขียวลั่วหยาวจับหน้าอกไว้แน่น อยากจะดึงผมตัวเอง เธอ กำลังตื่นตระหนกราวกับหนูตัวเล็กๆ ที่ไม่มีหาง เธอกำลังวุ่นวาย อยู่บนเตียงและในที่สุดก็หยิบเสื้อผ้าที่กองยุ่งเหยิงอยู่บนพื้นขึ้น มาสวม ในขณะที่ผู้ชายนั้นอาบน้ำ เธอต้องรีบหนี
เสียงประตูห้องนํ้าเปิดออก และชายร่างแข็งแรงสูงราวร้อย แปดสิบก็ออกมา ร่างของเขาถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาวตั้งแต่ ร่างกายส่วนล่างของเขาและเผยให้เห็นขายาวๆของเขา เขามอ งอย่างสงสัย “อืม สิ่งของเล็กๆนั่นไปไหนแล้ว? คงจะไม่ หนีไป แล้วหรอกนะ?”

ชายคนนั้น ขมวดคิ้วอย่างช้าๆ แสดงถึงความไม่พอใจและ

รําคาญ

“บ้าเอ๊ย เธอหนีไปแล้ว!

ใบหน้าของชายคนหนึ่งมีความสวยงามอย่างน่าประหลาดใจ เป็นชายหนุ่มรูปงามที่มีดวงตาสีเข้มและเฉียบคม มีความเย็นชา ที่ทำให้ผู้คนไม่กล้าที่จะมองตา

ตั้งที่สูง โด่งทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาเย่อหยิ่งและมั่นใจในตัวเอง

เส้นริมฝีปากของริมฝีปากบาง ๆ ชัดเจนเผยให้เห็นความบาง และความเลือดเย็น

โดยทั่วไปแล้วเขาเป็นคนที่ดุร้ายและโหดร้ายที่ไม่สามารถเข้า ถึงได้ง่าย

เขาเปิดกล่องบุหรี่โลหะอย่างรวดเร็ว หมดความอดทน จุด บุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างช้าๆ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นค่อยๆพัน ควันบุหรี่ออกมาสองสามครั้ง แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด หมายเลขและออกค่าสั่ง “คางจ่าย ค้นหาข้อมูลผู้หญิงเมื่อคืน นี้….อืม เอาให้ไวที่สุด”
หลังจากนั้นเขาก็คืบบุหรี่ไว้ด้วยสองนิ้วและยืดเส้นยืดสาย ภายในห้อง กล้ามเนื้อทุกส่วนถูกใช้งานระหว่างออกกำลังกาย ทุกสัดส่วนล้วนแต่มีความแข็งแรง

เขาพบปืน ในเสื้อ และแยกชิ้นส่วนออกอย่างรวดเร็วและ ประกอบใหม่ เหนี่ยวไกขึ้นและเล็งนาฬิกาบนผนังห้อง

ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืน เป็นคนที่ทำให้เขาประหลาด

ใจ

เขากําลังจะก้าวออกไปด้านนอกของบาร์เพื่อรีบไปโซนของ เพื่อนที่ได้ชวนกันไว้ แต่กลับถูกใครบางคนคว้าแขนเอาไว้ หาก ไม่ใช่เพราะว่าเขาเหลือบมองเธอ เธอคงจะโดนเขาบัดแขนไป แล้วจากการที่ร่าเรียนการป้องกันตัวมาอย่างดี แต่เธอโชคดีที่ เขาได้เหลือบมองเธอซะก่อน

ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมหน้าม้าดวงตากลมโต จากแสงสว่างก็มอง เห็นผิวที่อ่อนโยนของเธอทันที

ทุกอย่าง ทำให้เขารู้สึกเหมือนเธอเป็นสัตว์ตัวเล็กๆ

“คุณดูหล่อมากๆเลย ฮาฮา เอ็ก!”

หญิงสาวหัวเราะและเรือออกมา

เมื่อเรอก็เห็นลิ้นชมพูของเธอ ราวกับเป็นลิ้นของงู ซึ่งดึงดูด

สายตาของชายคนนั้น

“ปล่อย” เขาพูดอย่างเยือกเย็น
เขาสายแขนและสลัดเธอไม่ออกหรือเขาไม่ได้ใช้แรงมากนัก

” ๆ ไม่ปล่อย…คุณหล่อจริงๆ ฉันชอบ….อืม ชอบ….

ตอนเธอพูดเธอดูเหมือนจะดื่มมาหนักแล้ว

ร่างกายที่อ่อนนุ่มพิงอยู่กับร่างกายของเขา และเอนกายไว้ที่

ร่างกายของเขา

ริมฝีปากสีแดงสด น่ารัก

น่ารัก…น่ารักมากจริงๆ

ใจของเขาสั่นไหว

เขาคุ้นชินกับผู้หญิงที่แต่งหน้าหนักๆ และในตอนนี้เห็นเพียงผู้ หญิงที่แต่งหน้าอย่างเรียบง่าย เขาจึงรู้สึกแปลกใหม่

เธออายุเท่าไหร่แล้ว? จบมัธยมต้นแล้วหรือยัง?”

เขาอดไม่ได้ที่จะปรับโทนเสียงให้นุ่มนวล สัมผัสใบหน้าที่อ่อน

นุ่มและถาม

เข้าใกล้หูของเธอก่อนจะได้กลิ่นหอมจาง ๆ

มันเหมือนน้ำหอมกลิ่นผลไม้แสนอร่อยความบริสุทธิ์ที่เป็น เอกลักษณ์ของผู้หญิง

“มัธยมต้น มัธยมต้นฉันคือชื่อจง คุณล่ะ? คุณอยู่ที่ไหน เพื่อน ร่วมชั้น

เพื่อนร่วมชั้นเหรอ ใครเพื่อนร่วมชั้นเธอ?
สิ่งของเล็ก ๆ!

เขายกแขนขึ้นและคิดว่าจะอ้าแขนให้เด็กผู้หญิงคนนี้ออกไป

“ฉันต้องไปแล้ว เธอยืนดีๆ

ดื่มแล้วเป็นแบบนี้ จะล้มลงใหม

“คุณหล่อมากๆเลย…….

หญิงสาวพิมพ์และคว้าเอวเขาไว้ กอดเขาไว้แน่น ใบหน้า เล็กๆนั่นกำลังหายใจตรงหน้าอกเขา

“คุณหล่อมาก คุณคือภาพวาดเหรอ?………หรือคุณคือดารา ภาพยนตร์? คุณต้องการเงินเท่าไหร่?….นอนกับฉันไหม? อืม? ดี ไหม? นอนกับฉันนะ?”

เธอกำลังพล่ามอะไรนะ!

นอนกับเธอ?

เธอเด็กขนาดนี้ ดูแล้วเหมือนเด็กอายุสิบสี่สิบห้า เขาไม่ยุ่งกับ สิ่งของเล็กๆ และเขาไม่ได้สนใจมัน

ถึงแม้ว่าเขามองจะแต่งหน้าสีชมพูของเธอ และค่อนข้างน่า ดึงดูด

แต่…เขาก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผู้หญิงก็ไม่ขาดมือ เขาจะไม่ ทําร้ายเด็กตัวเล็กๆ

“โอเค พอได้แล้ว ฉันยัง ตายแล้ว!! มีธุระต่อ ถ้าเธอไม่ปล่อยฉันจะหยาบ