ตอนที่11 ทําให้เธอชาชนไปทีละนิด

ไม่ว่าชนาจะพูดยังไงเกสรก็ไม่เห็นด้วย

ตอนนี้คนที่เธอรักก็เหลือแค่ขนาว่าเขาจะฟื้นมาก็ไม่ใช่ เรื่องง่ายยังไงก็ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดถ้าชนาไปเป็นทหาร คงไมได้เจอกันสี่ห้าปี

ขนาไม่อยากให้เกสรโกรธคิดว่ายังไงก็มีเวลาถามไปกี่ที เธอก็ไม่เคยใจอ่อนเขาเลยไม่ถามอีกคิดว่าไม่แน่ว่าอีกไม่ นานเธอก็จะใจอ่อน

“พี่เอาจริงๆแม่อยู่ไหน?”ชนาถามถ้าไม่ได้เจอแม่มานาน มากเลยคิดถึงมากๆ”ที่นั่นมันไกลจนแม้แต่โทรศัพท์ก็ไม่มี เลยหรอ?”

“ใช่แล้วที่นั่นไม่สามารถใช้โทรศัพท์ได้”เกสรพูดไปตาม น้ำ”เพราะนายนอนไม่ฟื้นอยู่นานมากแม่เลยไปขอพรให้ นายไกลขนาดนั้นไง”

ชนาขยับปากอยากจะพูดออกมา

เกสรพูดขัดขึ้น “ฉันจะติดต่อแม่ให้แม่รีบกลับมาฉันจะให้ นายเจอกับพี่เขยนายเอาไหม”

ชนาชงักไปครู่หนึ่งแต่ก็โดนหลอกถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นว่า “จริงหรอพี่เขยกลับมาแล้วหรอแล้วหลังจากที่พึ่ เขยรู้ว่าท้องเขาตอบสนองยังไงบ้าง?

“เขาดีใจมาก”ตาเกสรหลุบต่ำกลัวถูกจับได้จับไปที่หัว ของชนา”พี่เขยนายก็ดีใจมากที่นายฟื้นเขาก็อยากเจอ นาย”

“โอเค ก็นัดเวลาละกัน”

เกสรหยักหน้าด้วยร้อยยิ้ม

ไม่ว่าจะยังไงก็ขอแค่ชนาไม่ถามถึงแม่ก็พอ

พอรอเยอรมันกลับมาเกสรก็บอกเรื่องทั้งหมดกับเขา และขอให้เขาช่วยเยอรมันบอกแค่ว่าต้องดูก่อนว่าวันไหน ที่บริษัทไม่ยุ่งแค่เท่านี้เกสรก็รู้สึกขอบคุณเขามาก

หลังจากที่เยอรมันยุ่งมาหลายวันทำงานทั้งวันทั้งคืนเธอ ผู้ไม่ได้สำคัญอะไรกับเขาได้รับความช่วยเหลือกับเขาได้ รับเวลาเล็กๆน้อยจากเขาเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย

พลอยไม่มายุ่งวุ่นวายกับเกสรตั้งแต่นั้นมาถ่ายทำกัน ปกติแต่แสดงสีหน้าของเธอที่นับวันนับได้ใจโดยเฉพาะ ต่อหน้าเกสร
เหมือนกับตั๊กแตนที่ฟื้นจาการโดนทับตาย

ถึงเกสรจะมองเห็นแต่ก็ไม่เก็บมาใส่ใจในใจมาแต่เรื่อง การฟื้นตัวของขนาอีกอย่างเธอให้คนทำความสะอาดไป ทําสะอาดคอนโดที่เพิ่งซื้อตั้งแต่เช้า

เธอเอาเงินมาจากเยอรมันที่เหลือจากการรักษาชนาเธอ ก็เก็บไว้ปีที่แล้วเห็นตึกที่เขตตกดูไม่เลวเลยซื้ออพาร์เม้น ผ่านเพื่อนมาชุดนึง

ชนาอาการดีขึ้นเร็วมากใช้เวลาไม่นานก็สามารถเดิน เหมือนคนปกติได้แล้วหมอตรวจแล้วไม่มีอะไรต้องเป็น ห่วงสามารถออกจากโรงพยาบาลได้แล้วเกสรเลยพาเขา ไปอยู่ที่เขตตก

เมื่อเธอถึงอาพาร์เม้นที่เขตตกเธอถึงรู้ข่าวจากเยอรมัน ว่าเขาว่าง

เกสรให้ชนาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ชนาตื่นเต้นเป็นพิเศษเมื่อได้รู้ว่าเขาจะได้เจอพี่เขยใน อนาคตของเขายังอยากพูดเรื่องการซื้อเสื้อผ้าแต่เกสรก็ พาเขามายังห้องนอนพอเปิดตู้ก็เจอกับชุดสูทและชุดออก กำลังกายเต็มตู้

ชนาอึ้ง“พี่ซื้อทั้งหมดนี่ให้ผมเลยหรอ? ”
“แล้วนายคิดว่ายังไงล่ะ? “เกสรมองบน”ชุดพวกนี้ฝุ่น เกาะเพราะไม่ได้ใช้มาเป็นปีแล้วคราวนี้มันจำไม่มีฝุ่นเกาะ อีกต่อไปครั้งหน้าเราไปช็อปปิ้งกันพี่จะซื้อให้นายอีก”

เกสรพยายามปกปิดไว้แค่ในตาเธอกลับแดงขึ้น

ชนารู้ว่าทำให้เกสรต้องเป็นห่วงมานานโอบไหล่เธอและ พูดอย่างตั้งใจว่า:”พี่วางใจได้หลังจากนี้ผมจะเป็นคนยืน อยู่ข้างๆพี่ตลอดไปดูแลพี่และแม่ให้ดีจะไม่ทำให้พี่เป็น ห่วงอีก”

“รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็ว”เกสรปัดมือเขาออกหมุนตัวเดิน ออกไปด้วยความอบอุ่นในใจ

ปีนี้ชนาอายุแค่สิบเก้าแต่สูงถึงร้อยแปดสิบเจ็ดร่างเผา บางเผยเสน่ห์ออกมาจากชุดสูทที่สวมในตาอันคมเข้ม เหมือนคนในตระกูลสูงศักดิ์

เกสรช่วยเขาผูกเน็คไทแล้วขับรถออกไปกันสองคน

เยอรมันไม่ชอบกินข้าวนอกบ้านฉะนั้นเกสรจะซื้อ กับข้าวมาทำกินที่บ้านชนาอยากช่วยเกสรทำเพราะกลัว เธอเหนื่อยแต่ถูกผลักออกไป

ชนาไม่มีอะไรทำปากแทะแอปเปิ้ลไปพร้อมกับสำรวจอพาร์ทเม้นหรูโซฟาหนังแท้โคมไฟราคาแพงแจกันสาดลที่ มีดอกปี อยู่ทุกๆที่เต็มไปด้วยความหรูหรา

ดูไปดูมาชนารู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล

ที่นี่ทำให้รู้ว่ามีคนอาศัยสองคนแต่ของของฝ่ายชายดู น้อยเกินไปรองเท้าไม่กี่คู่ในตู้ชุดสูทไม่กี่ชุดที่เหลือเป็น ชุดผู้หญิงทั้งหมด

หรือว่าพี่สาวกับพี่เขยจะมีปัญหากัน