บทที่ 9 ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว!

บทที่ 9 ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว!

อันหน่วนชิงกลับมาโดยไม่มีอะไรสำเร็จสักอย่าง ไม่ได้ หย่าร้าง แถมไม่ได้เงิน

เธอกลับไปที่บ้านเช่าหลังเล็กของลู่จื่อเจี่ยจับหน้าท้อง

และหัวใจยิ่งทําให้เธอหนักแน่นขึ้น

เพื่อลูก เธอต้องออกไปจากที่นี่

ถึงแม้เธอจะเสียชื่อเสียงก็ไม่เป็นไร อย่างมากเธอก็แค่ เปลี่ยนชื่อและนามสกุล และมีชีวิตที่ธรรมดาเงียบสงบไป ตลอดชั่วชีวิต

หลังจากตัดสินใจ อันหน่วนชิงก็เริ่มมองหาเมืองที่เงียบ สงบทันที เธอต้องการไปยังที่ที่ไม่มีใครรู้จักเธอ และไม่มี ใครตามหาเธอเจอ

ลู่จื่อเจี๋ยยังคงมีงานทำในเวลาปกติ เขาจะกลับมาใน ตอนกลางคืน หลังจากที่ร่างกายของอันหน่วนชิงหาย ดีแล้ว เธอจะช่วยทำอาหารในบางครั้ง และรอลู่จื่อเจียก ลับมาทาน

เธอรบกวนลู่จื่อเจี๋ยมานานแล้ว เธอคิดว่าคงไม่สามารถอยู่ฟรีกินฟรีไปได้ตลอด

เธอทำอาหารง่ายๆ แต่ไม่ได้รอจนกว่าลู่จื่อเจี่ยจะกลับ มา

เธอโทรศัพท์ไปก็ไม่รับสาย ทำให้อันหน่วนชิงเริ่มไม่ สบายใจ

วันนี้เมื่อเธอไปหาลี่จิ้นเหนียน ชายคนนั้นเรียกชื่อลู่จื่อ เจี๋ยออกมา หมายความว่าเขารู้ว่าเธอซ่อนตัวอยู่ที่บ้านลู่ จื่อเจี๋ยมาตั้งนานแล้ว และเธอเพิ่งทำให้ลี่จิ้นเหนียนโกรธ เคืองอีก และตอนนี้ เขากำลังแก้แค้นลู่จื่อเจี๋ยอยู่หรือไม่

ลี่จิ้นเหนียนปฏิบัติต่อเธออย่างไร้ความปรานี สำหรับลู่ จื่อเจี่ยแล้วนั้น เกรงว่าจะไม่มีการออมมือเช่นกัน

อันหน่วนชิงรอจนฟ้าสว่าง ก็ยังไม่เห็นลู่จื่อเจี่ยกลับมา เธอนั่งเฉยๆไม่ได้อีกต่อไป จึงตัดสินใจออกจากบ้านไป ด้วยความกระวนกระวาย

ลู่จื่อเจี๋ยช่วยชีวิตเธอไว้ เธอไม่ต้องการให้เขาเดือดร้อน

อันหน่วนชิงออกจากบ้านอย่างเร่งรีบ จนลืมสวมหมวก เพื่อปิดบังใบหน้า ผลคือ ทันทีที่ออกจากประตูหมู่บ้าน ก็ถูกผู้สื่อข่าวที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนวิ่งมาจับเธอ

“อันหน่วนชิงอยู่ที่นั่นจริงๆ!” นักข่าวชี้ไปที่เธอและ ตะโกนเสียงดัง

เสียงตะโกนดังมาก แม้แต่คนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามยังได้ยิน ชัดเจน

เห็นแค่ผู้สื่อข่าวและกลุ่มแฟนคลับจำนวนมาก วิ่งออก มากจากที่ต่างๆ เพื่อมุ่งหน้าไปดักอันหน่วนชิง

“นังสารเลว ในที่สุดก็มาให้พวกเราจับจนได้!” แฟนคลับ วิ่งมาเร็วที่สุด ในบรรดาแฟนคลับก็มีผู้ชายแทรกอยู่ด้วย “คุณกล้าแอบถ่ายวิดีโอนางฟ้าเฉียวเฉียวของพวกเรา อาบน้ำ วันนี้ฉันจะฆ่าคนไร้ยางอายอย่างเธอ!

แฟนคลับชายที่นําหน้ามามีใบหน้าที่ดุร้าย และท่าทางที่ ต้องการฆ่าอันหน่วนชิงจริงๆ

อันหน่วนชิงหน้าซีดเผือด หันหลังวิ่งสุดชีวิต

แต่ตอนนี้ทางข้างหน้าก็มีคนดังอยู่ เพียงไม่กี่วินาที เธอ ก็ถูกฝูงชนปิดล้อมไว้ และตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวัง อีกครั้ง
อันหน่วนซิงรู้สึกกลัวอย่างสิ้นหวัง และกอดหน้าท้อง ไว้ ถ้าเธอถูกคนเหล่านี้ทุบตีอีกครั้ง เธอจะต้องแท้งลูก แน่นอน

ไม่ได้ เธอไม่อยากเสียลูกไปแบบนี้…….

“นังสารเลว เอาฟิล์มบันทึกภาพเฉียวเฉียวอาบน้ำออก มา!” แฟนคลับชายคนหนึ่งชกด้วยหมัดที่หน้าอันหน่วนชิง

“พวกคุณไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องตัวเธอ”ต้องเธอ!” ลู่จื่อเจี๋ยตะโกนเสียงดัง และรีบวิ่งไปผลักฝูงชนให้ออกไป เขากอดและปกป้องอันหน่วนชิงอย่างเต็มที่

“ออกไป! ออกไปให้หมด!” ลู่จื่อเจี๋ยกอดอันหน่วนชิงไว้ แน่น ไม่ยอมให้ใครมาทำร้าย

“คุณนั่นแหละออกไป!” แฟนคลับผู้ชายคนนั้นด่า “คุณ ปกป้องผู้หญิงเลวๆแบบนี้ หรือว่าคุณเป็นชายชู้ของเธอ คนสารเลวที่ถูกคนย่ำยีคนหนึ่ง คุณปกป้องเธอแบบนี้ สมองคุณผิดปกติหรือเปล่า!”

แฟนคลับผู้ชายคนนั้นพูดจาน่าเกลียด “ไม่เคยเห็นผู้ หญิงเหรอ ผู้หญิงเต้นกินรำกินแบบนี้ คุณยังเห็นว่ามีค่าเห รอ”
“ฉันไม่อนุญาตให้คุณพูดแบบนั้นกับเธอ!” ดวงตาของลู่ จื่อเจียเป็นสีแดง และไม่สามารถควบคุมได้ เกิดการต่อสู้ กับแฟนคลับผู้ชายคนนั้น

ทันทีที่เขาปล่อยมือ อันหน่วนชิง ก็ถูกจิกผม และดันให้ อยู่บนพื้น

“รีบเข้าไปตีเธอ!” หมัดซัดมา เหมือนฝนที่ตกลงมาอย่าง

รุนแรง

“ปล่อยเธอ!” ลู่จื่อเจียรีบหันกลับมา และเหวี่ยงตัวอันหน่ วนชิงออกไป เพื่อรับหมัดแทนเธอทั้งหมด

“ฟู่!” บรรดาแฟนคลับด่าสาปแช่งอย่างรุนแรง และทุบตี พวกเขาให้ตายอย่างไม่มีความปรานี

ลู่จื่อเจี่ยกอดอันหน่วนชิงแน่น ไม่ให้เธอถูกทำร้ายแม้แต่ นิดเดียว แต่ตัวเขาเองกลับถูกทำร้ายจนหน้าซีด และมี เลือดไหลออกมาจากมุมปาก

“คุณไปให้พ้น ปล่อยฉันไว้คนเดียว!” อันหน่วนชิงตาชื้น “ไปสิ ปล่อยฉันไว้คนเดียว!”

ลู่จื่อเจี๋ยกอดอันหน่วนชิงไว้แน่น ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมปล่อย
อันหน่วนข็งก็ร้องไห้ขึ้นมา “ลู่จื่อเจี๋ย อย่าทำแบบนี้ ฉัน ตอบแทนคุณไม่ไหว คุณรีบไปเร็วๆได้ไหม ฉันขอร้องคุณ ล่ะ!”

ลู่จื่อเจี๋ยยังคงส่ายหัว พร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจาก มุมริมฝีปากเป็นจำนวนมากขึ้น จนทำให้เสื้อผ้าที่ไหล่ของ อันหน่วนขิงเปียก

“ตำรวจมาแล้ว” มีคนตะโกน และฝูงชนก็แยกย้ายกันไป อย่างรวดเร็ว แต่ก่อนที่คนเหล่านี้จะจากไป พวกเขาไม่ ลืมที่จะเหยียบเท้าของลู่จื่อเจี๋ย อันหน่วนชิงรีบผลักลู่จื่อ เจี๋ยที่สลบไปให้อยู่ด้านล่างแล้วกอดปกป้องเขาไว้ในอ้อม แขน

แต่ในความสับสนวุ่นวายทันใดนั้นมีแสงสีขาวก็สว่าง วาบขึ้นมา

มันเป็นกริชเล่มหนึ่ง แทงตรงเข้ามาที่หลังของอันหน่วนชิง!