ตอนที่ 2 คู่นอนของเขา

ตอนที่ 2 คู่นอนของเขา

ฟางหยิวหยุดหายใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความ เสียใจ สายที่รัดแน่นในหัวใจของเธอก็แตกออกทันที

เขาเป็นประธานบริษัทเหยน เธอจะไปเป็นแฟนของเขา

ได้ยังไงกัน?

เธอ….ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย

ในเวลานี้ เธอดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง คนที่ใช้ เวลาตลอดทั้งคืนกับเธอเมื่อวานนั้นไม่ใช่เด็กยากจนอีก ต่อไป

เหยนเฉินจากไปแล้ว ทิ้งเธอไว้ในบ้านหลังใหญ่คนเดียว

เขาไม่ต้องการให้เธอมาเป็นแฟน แต่ก็ไม่ได้ไล่เธอไป เขาคงอยากรักษาความสัมพันธ์บนเตียงกับเธอไว้

ตำนานที่กล่าวขานถึงกิ๊ก? หรือว่าจะเป็นเพียงคู่นอน?

ฟางหยิวรู้ตัวเองดี หลังจากที่คิดทบทวน เธอก็ออกจาก บ้านหลังนี้เธอเป็นคนจน แต่เธอก็เป็นคนที่มีความคิด

ในห้องทำงานของประธานบริษัทเหยน หลังจากที่ผู้ ช่วยได้ยื่นเอกสารให้เขา “เธอจากไปหลังจากที่ทำความ สะอาดบ้านเรียบร้อยแล้ว นี่คือบัตรของคุณ เธอไม่ได้เอา ไปด้วย”

เหยนเฉินขมวดคิ้ว ริมฝีปากบางของเขา แสดงให้เห็นถึง ความสงสัย

หญิงสาวที่ไม่ต้องการเงิน? แต่อยากจะเป็นแฟนของเขา

เหอะ… ด้วยเสียงเบาบาง เหยนเฉินพยายามไม่นึกถึง เรื่องคืนนั้น นิ้วมือที่ดูสะอาดเลื่อนดูเอกสารอย่างรวดเร็ว

ทุกวันนี้มีเอกสารมากมายที่รอให้เขาตัดสินใจ เรื่องรักๆ ใคร่ๆของหนุ่มสาวมันทำให้เสียเวลา เขาไม่มีเวลาว่างหรอก
หลังจากที่ประตูก็บ้านพักได้ล็อกไป ฟางหยิวก็รู้สึก เสียใจมาก

นี่ก็ห้าปีแล้ว กว่าเธอจะหาเขาเจอมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เธอจะยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ?

หลังจากที่คิดทบทวนแล้ว เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไว้ และนั่งรอเขาอยู่หน้าประตู

ไม่ว่าจะเป็นแฟนของเขา กิ๊กของเขาหรือว่าจะเป็นคู่ นอนของเขา ขอแค่เพียงได้อยู่ข้างกายเขา แค่นี้ก็ดีมาก แล้ว….

ฟางหยิวคิดเช่นนั้นและทำเช่นนั้น

เมื่อรอ ไม่คิดเลยว่าจะล่วงเลยถึงหกชั่วโมง

เธอสวมชุดสีแดงที่ใส่ในงานเลี้ยงเมื่อวาน นั่งตัวสั่นอยู่ ท่ามกลางสายลมของฤดูใบไม้ล่วง

หลังจากที่เหยนเฉินไปงานเลี้ยงเสร็จ ตอนที่กลับไปยัง บ้านพักก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว
“ประธานเหยน คุณเมามากแล้ว ฉันจะช่วยพยุงคุณ เข้าไปในบ้านนะ” เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากที่นั่งคน ขับ

นั่นคือดาราสาวหน้าใหม่ซูยู่ เธอสวยและเซ็กซี่มาก อีก

ทั้งยังมีเสน่ห์มากๆ ฟางหยิวเห็นรถคันหนึ่งขับเข้าในบ้านพักจากระยะไกล

เธอเห็นซูยู่ที่สวยงามกำลังกอดชายหนุ่มที่ดูโดดเด่นไว้

เพียงแต่ว่ามันไกลเกินไป เธอไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นคือ เหยนเฉินไหม ที่จริงไม่ใช่ไม่แน่ใจหรอก เธอแค่ไม่อยาก ยอมรับก็แค่นั้น

เขาเดินเข้ามาอย่างโซซัดโซเซ

เธอเห็นซูยู่กำลังลูบไล้กล้ามหน้าอกของชายคนนั้น และ ยังปลดเข็มขัดเขาออกอีกด้วย

ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสนอตัว แต่เหยนเฉิน….ก็ไม่

ได้ปฏิเสธ

มันก็เหมือน….เหมือนกับเรื่องเมื่อวาน เหมือนที่เธอกอด เขาไว้ เรียกชื่อของเขา และขอร้องให้เขาไม่จากเธอไป อีก
หลังจากนั้นเธอก็จำไม่ได้ว่าเสื้อผ้าหลุดออกไปได้ยังไง ฟางหยิวจําไม่ได้เลย เธอจำได้เพียงว่าเหยนเฉินทำให้ เธอหลงใหลในตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง

เธอยิ้มเยาะเย้ยให้กับตัวเอง ความขมขื่นที่มีอยู่ในใจ ดวงตาร้อนผ่าว เหมือนมีอะไรบางอย่างจะไหลออกมา แต่ ก็กลั้นไว้อย่างสุดความสามารถ

เมื่อเห็นว่าซูยู่กำลังทำอะไรกับชายที่รักของเธอ ฟางห ยิวพยายามกลืนความคมขื่นลงไป และพูดออกมาอย่าง อ่อนโยนว่า “เฉิน ที่พูดตอนเช้า? ยังนับอยู่ไหม?”

ในหมู่บ้านพักของคนรวย ในเวลานี้ ไม่มีคนอยู่เลย

จู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวโผล่ออกมา ทำให้ซูยู่หันไปมอง ฟางหยิวที่อยู่ด้านหลังด้วยความตกใจ ดวงตาที่สวยงาม เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เหยนเฉินเงยหน้าขึ้นมองไปยังเธอ และซูยู่ก็มองไปที่ เธอเหมือนกัน

ฟางหยิวรู้สึกโกธรมาก ผมที่ยาวสลวยโดนลมพัดจน ยุ่งเหยิง เธอมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

ในค่ำคืนที่มืดสนิท ผิวของหญิงสาวสว่างมาก ชุดสีแดง นั้นทำให้เธอดูสวยมาก ดวงตาคู่นั้นดูเหมือนจะเปื้อนหมึกสีดาและเป็นสีดำาที่เปร่งประกาย

ดวงตาคมของเหยืนเฉินมองไปที่เธอ เขารู้สึกว่าผู้หญิง คนนี้สวยกว่าตอนกลางวันหลายเท่า

เขาที่โดนลูบไล้จากซูยู่ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ จู่ๆก็ มีความรู้สึกขึ้นมา