ตอนที่ 3
ซูฉวไป วิ่งไปบนชั้น 3 อย่างรวดเร็วเขาสูดหายใจลึกก่อนจะใส่ รหัสผ่านตามที่สุนัขสีขาวบอกก่อนหน้านี้แล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน ทันที
“เลี้ยวซ้าย ในห้องครัว!!
สุนัขในอ้อมแขนของเขาตะโกนออกมาอย่าง กระวนกระวาย ซูฉวไป พยายามสูดหายใจลึกเมื่อเห็นสาวสวย นอนอยู่บนพื้นชุดนอนสีแดงจับคู่กับขาเรียวขาวของเธอ เมื่อ มองด้านข้างเหมือนกับนางฟ้ากำลังนอนหลับมันทำให้ดวงตา ของ ซูฉิวไป แทบหลุดออกมา
ขนาดเป็นลมยังสวย
“อย่ามัวแต่มอง รีบพาเธอส่งโรงพยาบาลเร็วเข้า!”
สุนัขกระโดดออกจากอ้อมแขนของ ซูฉวไป จากนั้นตะกุย ที่อุ้งมือของเขามันทำให้ ซูฉวไป กลับมาตั้งสติได้อีกครั้ง เขา อยากจะด่าตัวเองที่มีความคิดแบบนี้จากนั้นเขาได้ไปหาเธอ อย่างรวดเร็ว
ใบหน้าของหญิงสาวซีดมากดวงตาของเธอปิดสนิท โชค ดีที่เธอยังหายใจอยู่
ซูฉวไป อุ้มเธอขึ้นทันทีแล้วเขารีบวิ่งออกจากประตู อีกครั้งเมื่อมาถึงประตูเขาเห็นพวกเจ้าหน้าที่กำลังไล่ล่าเขาก่อนหน้านี้ กำลังขึ้นมาจากชั้นล่าง
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเกือบหายใจไม่ออกที่ต้อง วิ่งขึ้นบันไดสูง เขาหยิบกระบองที่เอวอย่างรวดเร็วเมื่อมองเห็น ซูฉิวไป
หยุด…หยุดอยู่ตรงนั้น!”
รีบโทรเรียกรถพยาบาลเร็วเข้า
เมื่อ ซูฉวไป เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขารีบเปิด ปากของเขาทันทีแล้วตะโกนสุดเสียงเขากลัวว่าเจ้าหน้าที่รักษา ความปลอดภัยเหล่านั้นจะทำให้เขาต้องกลิ้งตกบันได ไม่มีใคร กล้าปิดกั้น ซูฉิวไป เมื่อพวกเขาเห็นผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของ ซูฉวไป นั้นสลบไสล พวกเขารีบพูดในเครื่องส่งวิทยุเพื่อเรียก รถโรงพยาบาลมาอย่างรวดเร็ว ร่างกายของผู้หญิงคนนี้ อ่อนแอและเบากว่าที่ ซูฉวไป คิด เขาเห็นขนตายาวงามของ เธอกระพริบเล็กน้อย เมื่อเขามองดีๆเห็นร่องหน้าอกอีกเล็ก น้อย สิ่งที่สำคัญคือเขาได้กลิ่นหอมจางๆจากตัวของเธอ
ในขณะที่ ซูฉวไป กำลังดื่มกับความงามของผู้หญิงเขา ก็รู้สึกว่าร่างกายของเขามีพละกำลังมากขึ้น เขาหวังว่าจะอุ้ม เธออีกนาน อย่างไรก็ตามเมื่อเขามาถึงชั้นล่างเหงื่อของ ซูฉิว ไป ทะลักลาวกับเพื่อนเขาเหนื่อยมากจนแลบลิ้นออกมาราวกับ สุนัข
ในความเป็นจริงแล้วไม่สามารถตำหนิ ซูฉิวไปได้เขาเป็นเพียงแค่คนอ่อนแอขับแท็กซี่ตลอดนั่นหมายความว่าเขาไม่ได้ ออกกำลังกายมากนัก ดังนั้นถือว่าดีแล้วที่เขาไม่ล้มลงกับพื้น ในขณะที่เขาวิ่งตลอดในทั้งวันนี้ โชคดีที่ด้านล่างได้เตรียมรถ พยาบาลไว้รอแล้ว ถึงอย่างนั้น ซูฉวไป ก็รู้สึกเขาอยู่ในเส้นทาง ที่ยาวไกลเขาแทบมองไม่เห็นจุดหมายปลายทาง
เมื่อเขาได้ส่งหญิงสาวขึ้นไปบนเปแล้ว ซูฉวไป ล้มลงกับ พื้นทันที อย่างไรก็ตามเขายังคงมีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้า ในจิตใจของเขา เขาพยายามฝืนตัวเองแม้เขาจะล้มลง ครอบครัวของสาวสวยคนนี้ยังไม่สามารถติดต่อได้ดังนั้นเขาจึง ต้องเป็นผู้รับผิดชอบในการพาเธอไปโรงพยาบาล
ซูฉิวไป ไม่มีเวลาสนใจแท็กซี่ของเขาที่ทิ้งไว้กลางถนน ขึ้น รถโรงพยาบาลไปทันที
หลังจากมาถึงโรงพยาบาล ซูฉวไป แทบหายใจไม่ออก
เขาเริ่มยุ่งอีกครั้ง เขาวิ่งไปรอบๆ เพื่อกรอกเอกสารชำระค่าใช้
จ่ายและทำการนัดหมายเรื่องการตรวจสุขภาพของเธอ
โชคดีที่เขามีเงินออมพอสมควร อย่างไรก็ตามการดำเนิน การทั้งหมดนี้ใช้เงินออกของเขาเกือบทั้งหมด
หลังจากการตรวจร่างกายเสร็จสิ้น ซูฉวไป ผู้กำลังนั่งอยู่ เก้าอี้ด้านนอกกำลังสูดหายใจลึกๆเพื่อผ่อนคลาย ครอบครัว ของผู้หญิงก็มาถึง
คนแรกที่เขาได้เห็นคือหญิงวัยกลางคนที่แต่งตัวด้วยชุด สง่างามพร้อมกับแต่งหน้าหนา เธอสวมรองเท้าส้นสูงและมีบอดี้การ์ดตามหลังเพียงไม่กี่คน เธอกำลังที่จะเข้าไปยังห้องผู้ ป่วย ซูฉวไป คาดเดาว่าเธอคงเป็นสมาชิกในครอบครัวของ สาวสวยคนนี้ แต่แพทย์ได้แนะนำว่าให้ผู้ป่วยพักผ่อนดังนั้นเขา จึงหยุดเธอเอาไว้อย่างไม่เต็มใจ
“นายกำลังทําอะไร? ฉันเป็นน้าของทรงหรง นายเป็นใคร กัน? และจะทำอะไร?”
ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงรวดเร็วและจ้องมองไปที่ ซูฉวไป ซูฉวไป พยายามยิ้มอย่างเชื่องช้าตอนนี้ในที่สุดเขาก็รู้ ชื่อผู้หญิงคนนั้นแล้วว่าเธอชื่อ ทรงทรง
แม้ว่าทัศนคติของผู้หญิงคนนี้ไม่ค่อยดีนักแต่เมื่อพิจารณา ว่าเธอรู้สึกเป็นกังวลดังนั้นเขาจึงอธิบายว่า
“คุณน้า หมอได้บอกไว้ว่า ”
อย่างไรก็ตามเขาก็ถูกขัดจังหวะทันที
“คุณเรียกใครว่าน้า มองดูชุดของคุณคุณต้องเป็นคนขับ รถแท็กซี่ใช่ไหม คุณเป็นคนส่งหรงทรงมาโรงพยาบาล ใช่หรือ เปล่า?คุณต้องการเงินใช่ไหม พูดมาว่าต้องการเท่าไหร่?
ผู้หญิงคนนั้นเริ่มหยิบกระเป๋าเงินออกมาหลังจากพูดเสร็จ นั่นทำให้ ซูฉวไป รู้สึกหงุดหงิดอย่างฉับพลัน คุณเป็นใครถึง ดูถูกคนอื่น!
ขณะที่ ซูฉวไป กำลังวางแผนที่จะโต้เถียงกับไปหญิงสาวผู้ สวยงามในห้องก็ตื่นขึ้น
“โอ้ ทรงทรง ของฉัน เธอทำให้น้ารู้สึกเป็นกังวลอย่าง มาก…
ผู้หญิงคนนั้นตะโกนไปที่ทรงหรง เธอสามารถเห็นทรงทรง ทางหน้าต่างเธอที่เปิดประตูเข้าไปทันทีและไม่ได้มอง ซูนิ้วไป อีกต่อไป
ซูฉวไป ถูกทิ้งไว้ด้านนอกด้วยความตกใจ เขาต้องการที่ จะเข้าไปยังห้องเพื่อดูหญิงสาวคนนั้น แต่เขารู้สึกว่ามันไม่ เหมาะสมที่จะทำแบบนั้นในเวลานี้ หากเขายืนยันที่จะเข้าไปคง กลายเป็นว่าเขาต้องการเรียกร้องค่ารักษาพยาบาลอย่าง แน่นอน
ในขณะที่เขายังยืนลังเลอยู่ที่หน้าประตูคนอื่นๆก็ทยอยกัน มาเรื่อยๆ
เธอเป็นผู้หญิงนำโชค! ในเวลาอันรวดเร็วมีคนมากกว่า 1 โหลยืนอยู่หน้าประตูพร้อมตะกร้าผลไม้และการ์ดอวยพรเพื่อที่ จะให้เสียทรงหรง ฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว
ในตอนแรก ซูฉิวไป ยืนอยู่ข้างประตูเขาถูกผลักออกไปยัง
บันไดในที่สุด เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ ซูฉวไป รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
ตัดสินจากผู้คนที่มาเยี่ยมเยียนนั้นพวกเขาใส่เสื้อผ้าที่หรูหรา
พวกเขาคงเป็นคนร่ำรวยอย่างแน่นอน ส่วนซูฉวไป นั้นเป็น
เพียงคนขับแท็กซี่ ทุกคนสามารถทำเสื้อกั๊กบนร่างกายของเขา
ได้
ทันใดนั้น ซูฉิวไป ก็รู้สึกว่าไม่มีความหมายที่เขาจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปเขาจึงตัดสินใจที่จะไปจากตรงนี้ เขาคิดว่าคนพวกนั้น จะคืนค่ารักษาพยาบาลให้เขาในภายหลัง หลังจากออกจาก โรงพยาบาลชุฉิวไปหายใจลึกๆ ในขณะที่เขาเดินกลับไปบน ทางเท้า เขาหวังว่าอนาคตของเขาจะดีขึ้นกว่านี้
วันนี้คุณไม่แคร์ผม พรุ่งนี้ผมสัญญาว่า คุณจะไม่เจอผมอีก
ในห้องผู้ป่วย เซียทรงหรง นอนบนเตียงแม้ใบหน้าของ เธอจะดูยิ้มแย้มเธอยังคงดูเหน็ดเหนื่อย ถ้าเธอไม่ใช่ประธาน ของกลุ่มเสี่ยคนเหล่านี้จะมาเยี่ยมเธอหรือไม่?มีใครกังวลเกี่ยว กับสุขภาพของเธอบ้าง? ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ ก็มาเพื่อผลประโยชน์
เซียทรงหรง คิดในใจเธอมองน้าของเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ
“น้าคะ หนูรู้สึกเหนื่อย ให้คนเหล่านี้ออกไปก่อน
เซี่ยหรงหรง กระซิบจากนั้นเธอหลับตาลง
ห้องพักเงียบลงทันที คนเหล่านี้รู้ว่าควรทำตัวอย่างไร เพียงเวลาไม่กี่นาที พวกเขาก็ออกจากห้องพักไปกันหมดเหลือ ไว้เพียงตะกร้าผลไม้
น้าเซียให่ชิงปิดประตูเหลือเพียง เซียทรงหรง และน้าของ เธอเท่านั้นที่อยู่ในห้อง
” เหมือนมีเพียงหลีซงไห่ที่ไม่ส่งคนมาเป็นอย่างที่ฉันคิด ผู้ชายคนนี้ต้องการเอาเปรียบครอบครัวเซีย ตอนนี้เมื่อเธอป่วยสามารถมองเห็นความจริงใจในเรื่องนี้ได้!”
เซี่ยให่ชิง นั่งลงข้าง เซียทรงหรง และพูดอย่างเย็นชา
เซียทรงหรง รู้สึกเศร้าใจแม้ตอนนี้เธอยังคงรักษาตัวอยู่ ในโรงพยาบาล แต่คนที่เป็นน้าของเธอที่สนิทที่สุดยังคงพูดถึง เรื่องผลประโยชน์
“ทรงหรง เธอต้องหมั้นกับหลี่เหมาอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ ตระกูลของเราได้รับการสนับสนุนจากตระกูลหลี นั้นกลุ่มเสี่ย ของเราจะแข็งแกร่งขึ้น!
เซียไฟชิงพูดขึ้น และเฝ้ารอด้วยความหวังว่าจะมีการหมั้น
เกิดขึ้น
“คุณน้า หนูยังไม่อยากพูดเรื่องนี้ เราค่อยพูดเรื่องธุรกิจ หลังจากที่หนูออกจากโรงพยาบาลได้ไหม? นอกจากนี้หนูจะพูด อีกครั้งว่าเราควรพึ่งพากำลังของตัวเองในการฟื้นฟูกลุ่มเสี่ย และไม่จำเป็นต้องหมั้นกับหลี่เหมา หนูไม่ต้องการแต่งงานกับ คนที่หนูไม่ชอบ!”
ในที่สุด เซียทรงหรง ก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไปเธอจึงพูดกับ เซียไม่ชิงอย่างหนักแน่น
“แต่ว่า…”
“อย่าพูดเรื่องนี้อีก ปล่อยให้หนูจัดการทุกอย่างเอง
เซียไม่ชิงยังคงมีบางอย่างจะพูดแต่เธอก็ถูกขัดจังหวะโดยเซี่ยหรงทรง
ตอนนี้ห้องได้เงียบสงบลง
“ใช่แล้ว น้าเจอคนที่ส่งหนูมาโรงพยาบาลหรือเปล่า หนู แน่ใจว่าเป็นลมอยู่ที่บ้าน” เซียทรงหรง มองไปที่น้าของเธอและ ถามขึ้นเมื่อเธอจำได้ทันที
หลังจากตะลึงสักครู่เขี่ยไม่ชิง ก็นึกถึงคนขับแท็กซี่ก่อน
หน้านี้ที่เธอพบที่หน้าประตู เธอจึงตอบว่า
“น้าโทรหาเธอแต่ไม่มีใครรับดังนั้นนะจึงโทรให้เจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยไปเคาะประตูดู จากนั้นพวกเขาเป็นคนส่ง เธอมาที่นี่”
“โอ้… โปรดช่วยขอบคุณพวกเขาหลังจากนี้ด้วย หลังจากพูดจบ เซี่ยหรงหรง ไม่ได้สอบถามเพิ่มเติม ในขณะเดียวกันก็ผลักประตูเข้ามา
“ครอบครัวของ เซียทรงหรง อยู่ที่ไหน ผมได้สั่งเอาไว้ว่า ห้ามมีใครรบกวนผู้ป่วย? ใครเป็นคนนำผลไม้เหล่านี้มา
เมื่อหมอเข้ามาเห็นตะกร้าผลไม้เต็มไปทั่วพื้นที่เขารู้สึก อารมณ์เสียทันที
“ขอโทษค่ะหมอ ฉันเป็นคนในครอบครัวของ เซียทรงห
รง หากคุณมีอะไรกรุณาแจ้งฉัน”
เซียไม่ชิงยืนขึ้นอย่างรวดเร็วและเดินไปหาหมอ หมอมอง มาที่เซี่ยให่ชิงอยากประหลาดใจแต่ไม่ได้พูดอะไรจากนั้นเขา พาเซียไม่ชิงไปที่สำนักงานของเขา
“อะไรนะ?สุขภาพของเธอแย่!”
เมื่อเซียไม่ชิงมาถึงห้องหมอและได้ยินเกี่ยวกับการวินิจฉัย ทำให้เธอลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที
“แม้ว่าเมื่อก่อนเธอจะสุขภาพดีมากแต่ไม่ได้หมายความ ว่าตอนนี้สุขภาพของเธอยังคงเหมือนเดิม มันเกิดขึ้นจากการที่ เธอทำงานหนักเกินไป การเป็นลมอย่างกะทันหันไม่ใช่เรื่อง ง่ายอย่างที่คิด สถานการณ์ตอนนี้ยุ่งยากมากร่างกายของเธอ อ่อนแอเกินไป”หมอพูดในขณะที่ถอนหายใจเข้าถึงรายงาน ทางการแพทย์ไว้ในมือของเขา
“คุณหมอไม่ว่ายังไงคุณก็ต้องช่วยหรงทรง เธอคือความ หวังของกลุ่มเซียของเราคุณต้องการเงินเท่าไหร่ตามที่คุณสา มารถช่วยหรงทรงได้!” เซียไม่ชิงเริ่มกังวลใจมันคงเป็นข่าวร้าย ถ้า เซียทรงหรง เสียชีวิต
เงินไม่สามารถแก้ปัญหาได้ทุกอย่างมันไม่ได้เกี่ยวกับ เงิน แต่เพราะเธอขาดการพักผ่อนทำให้ร่างกายของเธอเสีย หาย วิธีที่ดีที่สุด…คือการให้เธอได้บริโภคโสมป่าเพื่อเป็นการ ฟื้นฟู ยิ่งอายุมากเท่าไหร่ยิ่งดี
หมอคงคิดแล้วมองไปที่เซียไม่ชิง
“โสมป่า มันราคาเท่าไหร่ ?ฉันจะซื้อมัน!”หลังจาก
ได้ยินว่ามีความหวัง เรี่ยไม่ชิงพูดขึ้นอย่างเร่งด่วน
หมอส่ายหัวและถอนหายใจว่า
“ซื้อ? โสมป่าอายุมากไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถซื้อได้ด้วยเงิน มันไม่ใช่สิ่งที่หาซื้อได้ในตลาด…
ใบหน้าของเซียไฟชิงเริ่มซีด
เป็นเรื่องธรรมดาที่ ซูฉิวไป ไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาล หลังจากที่เขาขึ้นไปบนรถแท็กซี่ของเขาระบบนำทางก็ดังขึ้น ทันที อู่ซง ได้ส่งคำเชิญให้ ซูฉวไป ไปที่บ้านของเขา พี่ชายของ เขาอู่ต้าและพี่สะใภ้ของเขาพานจินเหลียนกำลังเตรียมงาน เลี้ยงเอาไว้ต้อนรับเขา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ