บทที่ 17 ถูกใส่ร้ายแล้ว

บทที่ 17 ถูกใส่ร้ายแล้ว

“รู้อย่างนี้คงไม่จัดการกับพวกเธอแล้ว”

หลี่ฝางรู้สึกเสียใจ เมื่อคืนเขาคิดจะจัดการกับตู้เฟยเท่านั้น แต่ไม่ได้คิดว่าพวกเซี่ยลู่เองก็เอากับเขาด้วย ถึงแม้ว่าพวกผู้ หญิงเหล่านั้นจะไม่ได้มีอะไร

หลี่ฝางไม่ได้โง่ เขารู้อย่างแจ่มแจ้ง หากเป็นก่อนหน้านี้ เซี่ยลู่ จะไม่ติดต่อเขาอย่างแน่นอน ตอนนี้พอรู้ว่าเขาได้รางวัลใหญ่ เซี่ยลู่ถึงค่อยเปลี่ยนใจและนึกถึงตนขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ ช่างเลวอย่างแท้จริง

หลังไปที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยา หลี่ฝางก็ไปยังโรงแรม

เมื่อมาถึงห้อง หลี่ฝางก็เคาะประตูและเรียกชื่อของเซี่ยลู่หลัง จากนั้นไม่นานประตูห้องก็เปิดออก เซี่ยลู่เดินเท้าเปล่าและใส่ เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำมา

“เธอก็ดูไม่เป็นไรนี่” หลี่ฝางขมวดคิ้ว ตัวเองสามารถอาบน้ำ เองได้ แต่ในสายกลับบอกว่าตัวเองจะตาย ช่างเสแสร้งจริงๆ!

“ใครบอกว่าฉันไม่เป็นไร เมื่อกี้ฉันอาเจียนแทบตาย” สีหน้าของเซีย แย่มาก เมื่อคืนเธออาเจียนทั้งคืนจริงๆ

เชี่ยลู่จับแขนของหลี่ฝาง “อย่ามัวแต่ยืนบี้ออยู่

หลี่ฝางยังคงรู้สึกระแวงเล็กน้อย “ถ้าตู้เฟยรู้เข้าจะทำยังไง”?”

“นายโง่หรือไง นายไม่พูด ฉันไม่พูด เขาจะรู้ได้ยังไง?” เชี่ยลู่ กลอกตาใส่หลี่ฝาง

หลี่ฝางเองก็คิดอย่างนั้น ดังนั้นเขาจึงเข้าไป

หลังจากเข้าไป หลี่ฝางก็วางของในมือลงและพูดว่า “ฉันซื้อ อาหารและยามาให้ เธอกินข้าวก่อนแล้วค่อยกินยา”

“หลี่ฝาง ทําไมนายถึงดีกับฉันมากขนาดนี้” เมื่อเห็นทั้งหมดนี้ เซี่ยลู่ก็รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาไม่มากก็น้อย

เธอถอนหายใจอยู่ในใจ ถ้าหลี่ฝางมีภูมิหลังแบบตู้เฟยก็

คงจะดี น่าเสียดาย

เห็นใจส่วนเห็นใจ แต่เซี่ยลู่ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยเขาไป

เซี่ยลู่เอนลงสู่อ้อมแขนของหลี่ฝาง และมองไปที่หลี่ฝางด้วย ท่าทางมีเยื่อใย “ตอนนี้ฉันเสียใจที่มาคบกับตู้เฟยแล้ว เขาคบ กับฉัน ก็แค่อยากนอนกับฉันเท่านั้น ไม่ได้เข้าใจฉันเลยแม้แต่น้อย ยังเป็นนายที่ดีที่สุด”

เซี่ยลู่เริ่มบ่นกับหลี่ฝางไม่หยุด จากนั้นจึงเริ่มร้องไห้ขึ้นมา ท้ายที่สุด หลี่ฝางก็ยังคงเป็นผู้พ่ายแพ้ หลังจากที่ได้เห็นน้ำตา ของเทพธิดา ในใจก็รู้สึกสงสาร

“คุณกอดฉันหน่อยได้ไหม” เซี่ยลู่เอ่ยอย่างน่าสงสาร

“ตอนนี้ไม่ได้กอดอยู่หรือไง”

“นายพูดเหมือนกับเด็กๆ ไปได้ พวกเรานอนบนเตียง นายก อดฉันจากด้านหลัง ได้ไหม?” เซี่ยลู่ถามอย่างเงียบๆ

หลี่ฝางกลืนน้ำลาย หลังจากฟังก็รู้สึกปากแห้งผาก

เขาเป็นชายบริสุทธิ์ จะสามารถยืนหยัดกับสิ่งล่อใจไหวหรือ!

ครั้งที่แล้วที่เปิดห้องกับหลิวเฉียวเฉียว เมื่อได้เหลือบมองดู ร่างของหลิวเฉียวเฉียวแล้วหลี่ฝางก็แทบจะอดใจไม่ไหว หาก มีการสัมผัสกันขึ้นมาจริงๆ จะต้องเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นอย่าง แน่นอน

“ตอนนั้นเราทั้งคู่ยังเด็ก ร่างกายยังไม่ได้เติบโต กอดกันก็ไม่ เป็นไร แต่ตอนนี้พวกเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่างนั้น…อย่างนั้น อาจเกิดเรื่องได้” หลี่ฝางขมวดคิ้วและพูด
“จะเกิดอะไรขึ้นได้ ฉันที่เป็นผู้หญิงไม่กลัว แล้วผู้ชายตัวโต อย่างนานจะกลัวอะไรกัน หลี่ฝาง นายบอกมาตามตรง นาย รังเกียจฉันใช่ไหม” สีหน้าของเซี่ยลู่ซึมลง

หลี่ฝางเงียบไปนาน จนเชี่ยลู่สะอื้น “นายรังเกียจฉันจริงๆ ด้วย”

“ในเมื่อตอนนี้เธอโอเคแล้ว ฉันไปล่ะ” หลี่ฝางครุ่นคิดสักพัก และตัดสินใจที่จะจากไป หากเขาอยู่ต่อไปก็มีโอกาสสูงมากที่ จะมีอะไรกับเซี่ยลู่

ไม่ใช่เพราะหลี่ฝางค้นพบว่าตนเองเป็นลูกเศรษฐี แต่ต่อให้ เขาจนขนาดไหน เขาก็ไม่มีทางจะคบกับเซี่ยลู่อีก

เหตุผลนั้นง่ายมาก เซี่ยลู่ไม่เพียงแต่เป็นแฟนคนปัจจุบันของ ตู้เฟยเท่านั้น แต่ยังเคยนอนกับเขาไปแล้วด้วย ถ้าหลี่ฝางรับ มันมา เขาจะเชิดหน้าขึ้นได้อย่างไร!

หมวกสีเขียวขนาดใหญ่บนหัวของเขา หลีฝางแค่คิดก็แทบ ทนไม่ได้แล้ว

แน่นอนว่าหลี่ฝางสามารถแอบนอนกับเซี่ยลู่ และสวมหมวก เขียวให้กับตู้เฟย เตอนที่มาที่นี่หลี่ฝางก็คิดเอาไว้ถึงวิธีการนี้ แต่เมื่อเห็นท่าทางน่าสงสารของเซี่ยลู่ เขาก็ทำไม่ลง

ถ้าต้องการจัดการกับตู้เฟยจริงๆ ด้วยสถานะปัจจุบันของหลี่ ฝาง มีวิธีอีกตั้งหลายวิธี ทำไมต้องใช้ประโยชน์จากผู้หญิงคนหนึ่ง?

“อย่าไป” เชี่ยรีบลุกขึ้นและดึงเขาเอาไว้ ในตอนนั้นเองเสื้อ คลุมอาบน้ำของเธอก็ตกลงสู่พื้น

“เสื้อคลุมอาบน้ำเธอหล่นแล้ว รีบสวมมันซะเถอะ” “

หัวใจของหลี่ฝางเต้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเผชิญหน้า กับหลิวเฉียวเฉียวครั้งก่อน ตนเองยังพอทนไหว แต่ครั้งนี้เมื่อ เผชิญหน้ากับเซี่ลู่ ทำไมเขาถึงอดใจไม่ได้ขึ้นมา?

เป็นเพราะว่าเคยชอบเธอมาก่อนหรือเปล่านะ ในใจลึกๆ ของ ตน ยังคงอยากได้เซี่ยลู่อยู่อีกหรือ?

ใช่ ต้องเป็นเหตุผลนี้แน่!

หลังจากที่หลี่ฝางคิดได้ เขาก็ยิ่งไม่กล้ารั้งอยู่ต่ออีกต่อไป เขารีบสาวเท้าออกไปโดยไม่หยุดลงอีก

“แม่งเอ้ย! ”

ในตอนนี้เซี่ยลูโกรธจนสบถออกมาดังลั่น เธอถึงกับถอด เสื้อผ้าออกแล้ว ทําไมถึงยังจากไปอีก

ถ้าหลี่ฝางไปแบบนี้ อย่างนั้นแผนของเธอ ก็ไม่ใช่สูบเปล่าไป ฟรีๆ หรือ?
แม่ง เพื่อเงิน 200,000 หยวน เธอต้องทำให้ได้

เซี่ยลู่ทําการต่อสู้กับอุดมการณ์ของตน จากนั้นจึงวิ่งตัวเปล่า ออกไปและกอดหลี่ฝางจากด้านหลัง

“หลี่ฝาง ฉันชอบนาย ฉันอยากคบกับนาย” ขณะที่ประตู กําลังจะเปิด เซียลู่ก็วิ่งเข้ามา

หลี่ฝางรู้สึกลนลานขึ้นมาบ้างแล้ว “เซี่ยลู่ ปล่อยฉัน เธอทำ อะไรอยู่ เธอมีแฟนแล้ว”

“ไม่ ฉันจะไม่ปล่อย ถ้าคุณรังเกียจว่าฉันมีแฟน ฉันจะส่ง ข้อความไปหาตู้เฟยและเลิกกับเขา” เซี่ยลู่กล่าวอย่างหนัก แน่น

“จริงหรือ?” หลี่ฝางรู้สึกตื่นเต้น

“ตอนที่ฉันอยู่กับตู้เฟย ฉันถึงค่อยรู้ว่าคนที่ฉันชอบก็คือนาย หลี่ฝาง” เซี่ยลู่ยังคงออดอ้อนต่อ แม้กระทั่งตนเองยังแทบ อยากจะอ้วกออกมาแทบแย่ หากไม่ใช่เพราะเงินของหลี่ฝาง มี หรือเธอจะแบบนี้ไหม?

หลี่ฝางถูกสาวงามทำเอามึนงง ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของเซี่ยลู่

ไปแล้วจริงๆ

เมื่อเห็นว่าหลี่ฝางติดเบ็ดแล้ว เซี่ยลู่ก็กัดฟัน ก่อนจะเขย่งเท้า ขึ้นเพื่อจูบหลี่ฝาง
“เชี่ยลู่…” วินาทีนี้ หลี่ฝางรู้สึกว่าเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ อีกครั้งเข้าแล้ว

เซี่ยลูกอดคอของหลี่ฝาง และจูบเป็นเวลานาน หลี่ฝางเองก็ อดไม่ได้แล้วจึงเริ่มที่จะตอบกลับอย่างช้าๆ

หลี่ฝางถูกเชี่ยลู่ดันมาจนสุดทางแล้ว

“ถอดเสื้อผ้าของนายออกเถอะ” เซี่ยลู่หอบหายใจ และเอ่ย กับหล็ฝาง

หลี่ฝางพยักหน้า จากนั้นจึงถอดเสื้อและกางเกงขายาวออก ทันที

“เซี่ยลู่ ฉันขอพูดจาน่ารังเกียจก่อนเลย ฉันสามารถนอนกับ เธอ และให้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน แต่เธอจะเป็นได้แค่คู่ควง ลับๆ ของฉันเท่านั้น ฉันให้เงินเธอได้ และมากกว่าที่ตู้เฟย ให้เธอ แต่ฉันไม่มีทางให้เธอเป็นแฟนของฉัน เธอเข้าใจหรือ เปล่า?”

“ต่อให้เธอเลิกกับตู้เฟยแล้วก็ไม่มีทางเป็นไปได้”

หลี่ฝางพูดอย่างตรงไปตรงมา “ถ้าเธอตกลง พวกเราก็ไปต่อ แต่ถ้าเธอไม่ตกลง พวกเราก็หยุดแค่นี้”

“ได้ ฉันตกลง” เซี่ยลู่แอบหัวเราะเยาะในใจ ก็แค่ถูกรางวัลมา ไม่กี่แสนเท่านั้น สามารถให้มากกว่าตู้เฟยอะไรกัน?
เชี่ยลู่ตกลงอย่างเงียบๆ ในขณะด้านหนึ่งก็แอบส่งข้อความ หาตู้เฟย

ในขณะที่หลี่ฝางกำลังเริ่มต่อ จู่ๆ เขี่ยลู่ก็ตบหน้าหลี่ฝาง

“เดรัจฉาน นายจะทำอะไรกับฉัน?! เซี่ยลู่ค่าเสียงดัง

“เธอพูดอะไร?” หลี่ฝางยิ้มหยี ยังไม่ทันได้ตอบสนองดี

“คนเลว ช่วยจับคนเลวที! ” ทันใดนั้นเชี่ยลู่ก็ตะโกนขึ้นดังลั่น จากนั้นจึงรีบเอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาพันรอบตัวอีกครั้ง

“แม่งเอ้ย เธอกลับใจแล้ว?” หลี่ฝางโกรธ ช่วงเวลาสำคัญกลับ มากลับใจ บ้าเอ้ย!

ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็เปิดออก

ตู้เฟยนำเกาเซิ้งและจางเสี่ยวเฟิงเข้ามา และเหลือบมองกลับ ไปที่เซี่ยลู่ ในตอนนี้เซี่ยลู่ถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัว กำลังร้องไห้ กระซิกๆ ตอนนี้เองที่หลี่ฝางเข้าใจขึ้นมาแล้ว

แม่งเอ้ย ถูกตลบหลังแล้ว!

แชะ แชะ ในตอนนี้ตู้เฟยบุกเข้ามา ทุกอย่างถูกเตรียมไว้ พร้อม
“ถ่ายเอาไว้แล้ว” ตู้เฟยเหลือบมอง ท่าทางสะใจอย่างยิ่ง

ละครจบแล้ว เยลู่ก็ลุกขึ้นยืน จากนั้นจึงกลับไปหาตู้เฟย และกลับเข้าสู่อ้อมแขนของผู้อื่นอีกครั้ง

“ไอ้ลูกหมาระยำ มึงกล้าแตะผู้หญิงของกู! ” ตู้เฟยพุ่งเข้ามา และต่อยหลี่ฝางที่ใบหน้า

“ตู้เฟย นายมันไม่ใช่ผู้ชาย เพื่อที่จะแบล็กเมลฉัน แม้แต่แฟน ของตัวเองนายยังสละได้”

“ยังมีเธอ เซี่ยลู่ ตู้เฟยที่แท้แล้วเอายาเสน่ห์อะไรให้เธอกินกัน แน่ ถึงได้คุ้มค่าแก่การเสียสละเพื่อเขาขนาดนั้น?” หลี่ฝางมอง ไปที่เซี่ยลู่ เขารู้สึกว่าเธอเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ

ถ้าไม่ได้บ้า จะทำเรื่องพวกนี้ขึ้นมาได้ยังไง

“หลี่ฝาง นายกำลังพูดถึงอะไร ทำไมพวกเราไม่เข้าใจสักคำ? ‘เกาเส็งยิ้มอย่างร้ายกาจ

จางเสี่ยวเฟิงยังกล่าวอีกว่า “หลี่ฝาง นายก็ไร้ความเป็นมนุษย์ เกินไปแล้ว รู้ทั้งรู้ว่าเซี่ยลู่เป็นแฟนของตู้เฟย แม้กระทั่งแฟน ของพี่เฟยนายยังกล้านัด นายมันรนหาที่ตายจริงๆ! ”

“พวกนายสองคนมัวยืนทำอะไรตรงนี้ รีบเข้าไปสั่งสอนมันให้ ฉัน! ” ตู้เฟยเรียกเกาเส็งและจางเสี่ยงเฟิง
“แม่งเอ้ย พวกลูกหมากล้าแตะแฟนฉัน! ”

หลี่ฝางคนเดียวรับมือกับคู่ต่อสู้สามคนได้ยังไงกัน ในตอนนั้น เอง หลี่ฝางก็ถูกพวกเขากดลงบนเตียง

“เอาล่ะ พอแล้ว! ” หลี่ฝางคำราม

“พอแล้ว? นายรังแกแฟนของฉันจนเป็นแบบนี้ นายคิดว่าตี นายสักสองสาม คือพอแล้ว?” ตู้เฟยหยิบมีดออกมาจากอก

“นายจะทําอะไร? ” “หลี่ฝางกลืนน้ำลายและเหลือบมองไปที่ 11 เซียลู่

เดิมหลี่ฝางคิดว่าเชี่ยลู่จะช่วยเขา แต่กลับไม่คาดคิดว่าเซี่ยลู่ จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

“พี่เฟย เป็นหลีฝางที่เข้ามาหลอกล่อฉันก่อน เขาบอกตัวเอง ดื่มมากไปหน่อย อยู่คนเดียวในโรงแรมใกล้จะตายอยู่แล้ว ฉัน อดไม่ได้ ก็เลยมาดูเขาสักหน่อย คิดไม่ถึงว่า…”

พูดไป เซี่ยลู่ก็ร้องไห้ออกมา “ฉันไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลัง จากมาที่นี่ เขากลับถอดเสื้อออก และเข้ากอดฉันอย่างแรง’

“พูดจาไร้สาระแม่งเอ้ย! ” หลี่ฝางมองไปที่เซี่ยลู่และสถบออกมาอย่างรุนแรง
ตู้เฟยยังมองไปที่เซี่ยลู่อย่างเย็นชาและด่าขึ้น “แม่มันเถอะ ผู้ หญิงหน้าเหม็น ต่อให้เจ้ายาจกที่จะตาย เธอก็ไปสนใจแค่เรื่อง ของตัวเองเถอะ มายุ่งเรื่องนี้ทำไม?”

“ทําไมเธอถึงได้ใจดีขนาดนั้น! ” ตู้เฟยถามอย่างเย็นชา

“มันไม่ใช่ว่าใจดีอะไรทั้งหมดหรอก หลักๆ คือเขาบอกว่าเขา ถูกรางวัลใหญ่ 500000 ตอนนี้ในมือยังเหลืออยู่ 200000 เขา บอกว่าถ้าฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเขา เขาจะให้ฉันที่เหลือทั้งหมด กับฉัน….”

“ฉันคิดว่าฉันแค่มาคุยเล่นกับเขาเท่านั้น ไม่คาดคิดว่าที่เขา

บอกว่ามาอยู่เป็นเพื่อน จะหมายถึงทำแบบนั้นกับเขา! ” เซี่ยลู่ พูดจบและเริ่มร้องไห้อีกครั้ง

“เดี๋ยวก่อน เธอบอกว่าเจ้ายาจกนี่มีเงิน 200000?” ตู้เฟยชี้ไป ที่หลี่ฝาง และถามเซี่ยลู่

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ