Ep.1

ดวงตาคมกริบยิ่งกว่าใบมีดโกนมองภาพสองใบสลับกันไป มานานกว่าหนึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่ออกจากที่พัก ดวงตาสีอำพัน เข้มราวกับมีเปลวไฟนรกลุกโชนอยู่ในนั้น คล้ายอยากจะแผด เผาผู้หญิงในรูปคนหนึ่งที่น่าจะอยู่จะในวัยสี่สิบกว่าให้มอดไหม้ เป็นจุณหากทำได้ แววตาอาฆาตหมายมาดอย่างรุนแรงว่า จะ ต้องตามหาหล่อนให้เจอ ส่วนรูปภาพของผู้หญิงอีกคนที่หน้าตา อ่อนวัยกว่า เขาตั้งใจไว้แล้วว่า ควรจะทำอย่างไรกับหล่อนดี ที่ แน่ๆ ผู้หญิงสองคนในรูปนี้จะต้องได้รับการลงโทษทัณฑ์อย่าง สาสม!

รถเก๋งสีดำมันปลาบแล่นเข้ามาจอดที่หน้าผับเล็กๆ แห่งหนึ่ง ในแถบชานเมืองของตัวจังหวัด ด้านนอกผับไม่มีอะไรดึงดูด ตาของบลิซเซิร์ดแม้แต่นิด สถานที่แบบนี้น่ะหรือที่เด็กสาว กะโปโลนั่นมาทำงาน

“ตามแผนที่ เด็กผู้หญิงที่นายตามหาทำงานอยู่ที่นี่ครับนาย ลูกน้องคนหนึ่งที่ทำหน้าที่ขับรถหันมาบอกเจ้านายของตนเสียง เรียบ แต่แฝงไว้ด้วยความเคารพนับถือเต็มเปี่ยม

ลูกน้องคนสนิทวิ่งอ้อมมาเปิดประตูรถให้ผู้เป็นนายอย่างรีบ ด่วนเมื่อรถจอดสนิท ร่างสูงที่สวมเสื้อยืดกับกางเกงยีนแบรนด์ ดังสีเข้มที่สวมทับด้วยเสื้อกันหนาวหนังสัตว์สีดำราคาแพงเดิน ลงมาจากรถคันหรู แล้วสั่งงานลูกน้องตัวโตพอๆ กับเขาสองสามนาทีก่อนที่จะเดินเข้าไปในผับโกโรโกโสด้านหน้าด้วยท่าทาง ดุดันจนนักท่องราตรีหลายคนที่เดินผ่านไปมาไม่กล้าสบตามอง

ร่างสูงสง่าที่ดูโดดเด่นตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าที่ก้าวเข้ามา เต็มไปด้วยพลังเสน่หาแห่งบุรุษเพศที่ดึงดูดสายตาสาวๆ ในที่ แห่งนั้น ให้หันมามองด้วยความหลงใหล ใบหน้าคมสันที่หล่อ เข้มเกินพิกัดที่หาใครทัดเทียมได้ยากดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งขั้ว โลกเหนือ แต่มันกลับแฝงไปด้วยเสน่ห์อย่างเหลือร้ายจนผู้ชาย ด้วยกันเองยังอดที่มองเขาด้วยความชื่นชมแกมอิจฉาไม่ได้

มองปราดเดียวก็รู้ว่า แขกผู้มาใหม่คงไม่ใช่ลูกค้าธรรมดา อย่างแน่นอน ไม่รู้หรอกว่า ชายหนุ่มที่มีหน้าตาไปทาง โซนยุโรป จะร่ำรวยล้นฟ้าขนาดไหน แต่มันก็ทำให้เจ้าของผับคนสวยที่เห็น เขาเดินเข้ามาแต่ไกลถึงกับต้องรีบเดินออกไปหาบริการด้วย ตนเอง และเอื้อนเอ่ยกับเขาด้วยภาษาสากลแสนจะสุภาพ พร้อม ทั้งส่งสายตาหวานเยิ้มคล้ายจะทอดสะพานให้

“สวัสดีค่ะมิสเตอร์ เชิญทางนี้ค่ะ” ร่างสูงระหงในชุดเดรสสี แดงสดที่ค่อนข้างเปิดเผยกล่าวสวัสดีพร้อมทั้งผายมือเชื้อเชิญ เขาให้ไปนั่งในมุมมืดสลัวพอดีมุมหนึ่ง

“มาคนเดียวหรือคะ” เสียงหวานเอ่ยถาม ชายหนุ่มเพียงแค่ พยักหน้าเล็กน้อยเท่านั้น “จะรับอะไรดีคะ

“เอาวอดก้าแล้วกัน” เขาตอบกลับเป็นภาษาไทยเสียงเรียบ สร้างความแปลกใจให้กับเกศรินทร์เจ้าของอินดี้ผับมาก และ สำเนียงของเขาก็ชัดเจนเสียด้วยสิ ท่าทางจะเป็นหนุ่มลูกครึ่งแน่นอน ม่ายสาวคิด ก่อนที่จะตอบรับเขาเป็นภาษาไทยที่อ่อน หวานเป็นพิเศษ

“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวเกรซจะให้เด็กมาเสิร์ฟให้” ร่าง ระหงส่งยิ้มหวาน โปรยเสน่ห์ให้เขาอีกครั้งก่อนเดินไปสั่งงานลูก น้องไม่กี่นาทีก็ไปบริการลูกค้าวีไอพีโต๊ะอื่นต่อ แต่หันมามอง หนุ่มลูกครึ่งเป็นระยะๆ

หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป เกศรินทร์ก็ไม่เห็นวี่แววว่าใครจะ มานั่งเป็นเพื่อนแขกหนุ่มที่เธอหมายตาเอาไว้ ผู้หญิงที่แพ้ความ หล่อของผู้ชายก็เดินเข้ามาหาลูกค้าคนพิเศษของเธออีกครั้งด้วย ท่าทางราวกับนางพญาอ่อยเหยื่อ แววตาที่เธอมองเขากับรอย ยิ้มยั่วยวนเล็กน้อยอย่างมีเสน่ห์แสดงออกชัดเจนเสียขนาดนั้น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่า ผู้หญิงตรงหน้ากำลังให้ท่าเขาขนาดไหน

แต่เป้าหมายสูงสุดที่เขาต้องการจะต้องสำเร็จ บลิซเซิร์ดจึง ต้องเปิดการเจรจาด้วยท่าทีที่เป็นมิตรพร้อมกับรอยยิ้มแสนเสน่ห์ ของเขาที่คลี่ยิ้มออกเพียงเล็กน้อย แค่นี้ม่ายสาวพราวเสน่ห์อย่าง เกศรินทร์ก็แทบละลายลงตรงหน้าเขาแล้ว หากว่าชายหนุ่มเอ่ย ขอสิ่งใด หล่อนคงจะรีบเอามาประเคนให้ทุกอย่างโดยไม่รอช้า

“คุณคงเป็นเจ้าของผับนี้สินะ”

“ใช่ค่ะ เอ่อ…แล้วคุณรู้ได้อย่างไรคะว่า ฉันเป็นเจ้าของที่แห่ง หล่อนถามพลางชม้อยตาวิบไหวมองตาเขาด้วยนัยน์ตา หยาดเยิ้มหว่านเสน่ห์เต็มที่ ในมือก็คลึงแก้วทรงสูงที่มีของเหลว สีอำพันไปมาราวกับมันเป็นผิวกายของผู้ชายตรงหน้าก็ไม่ปาน ก็หล่อคมบาดตาบาดใจน่าขยำมากขนาดนี้จะไม่ให้เธอรู้สึกรู้สา ได้อย่างไร

“เพราะบุคลิกของคุณดูมีสง่าราศี ผมจึงเดาเอานะครับ ขณะที่ ถามสายตาคมกล้าวาววับก็มองไปทางด้านบนเวทีตลอดเวลา เพื่อรอดูว่าเมื่อไรเหยื่อสาวของเขาจะโผล่มาสักที นี่ก็หลายนาที แล้ว หรือว่าเอมฤทัยไม่ได้มาทำงานคืนนี้ แต่ถ้าถามผู้หญิงตรง หน้าเขา หล่อนคงจะให้ค่าตอบที่เขาพอใจได้

เกศรินทร์แสร้งทําเป็นอายม้วนก่อนที่จะคุยกับเขาต่อว่า

“คุณนี่ตาแหลมจังเลยนะคะ เดาเก่งจัง

ทั้งสองต่างยิ้มให้กันอย่างมีความหมาย แต่เป็นคนละความ หมายแน่นอน

“ผมทราบมาว่า ที่นี่มีนักร้องเสียงดีมากที่ชื่อว่าเอมฤทัย ไม่

ทราบว่า เธอมาทำงานคืนนี้หรือเปล่าครับ

เกศรินทร์มีแววไม่พอใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินเขาถามถึงผู้หญิง คนอื่น แต่หล่อนก็ยิ้มกลบเกลื่อนทันควันจนแทบสังเกตไม่ทันว่า หล่อนรู้สึกไม่พอใจ เพราะมีอาชีพบริการ จึงทำให้เธอสามารถ ควบคุมอารมณ์ได้เป็นอย่างดี และคงไม่ใช่มีเพียงแค่บุรุษตรง หน้านี้เท่านั้นที่ถามถึงนักร้องสาวเอมฤทัย ผู้ชายแทบจะทุกคนที่ เข้ามาที่ผับนี้เลยก็ว่าได้ที่ต้องการมานั่งฟัง และมองสาวน้อยหน้า หวานเสียงใสร้องเพลงอันไพเราะให้ฟัง

“มาสิคะ แต่ของดีมักตามมาทีหลัง คุณต้องรอหน่อยนะคะ อีก ไม่เกินหนึ่งชั่วโมงเธอออกมาแน่นอนค่ะ”
“อย่างนั้นหรือ คุณช่วยลัดคิวให้เธอหน่อยได้ไหม ผมใจร้อน”

เจ้าของผับคนสวยยิ้มร้าย มองหนุ่มลูกครึ่งที่ท่าทางกระเป๋า

หนักอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะตอบว่า “ถ้าเกรซทำตามที่คุณต้องการได้ เกรซจะได้อะไรเป็นสิ่ง ตอบแทนคะ” เพราะเธอเป็นสาวนักธุรกิจ จะทำอะไรให้ใครก็

ต้องได้กำไรและผลตอบแทนที่คุ้มค่าเสมอ

แค่มองตาก็รู้ว่า หล่อนต้องการอะไร บลิซเซิร์ดจึงไม่ต้องคิด นาน ก่อนที่จะล้วงเอาธนบัตรปีกหนึ่งที่มีมูลค่ามากพอเอามาวาง ไว้ตรงหน้าม่ายสาว ดวงตาคู่สวยที่กรีดอายไลเนอร์จนคมกริบ เบิกกว้างออกทันทีที่เห็นในสิ่งที่เขาเสนอให้มา และเธอคงโง่ มากหากไม่รีบตะครุบเอาไว้

“แค่นี้พอไหม” เขาถามสั้นๆ และรู้คำตอบโดยทันทีที่เห็นแวว ตาพึงพอใจของหญิงสาวส่งมา

“แหมๆ ทำไมจะไม่พอล่ะคะ เอาเป็นว่า อีกไม่เกินสิบห้านาที นะคะ เกรซจะไปบอกให้เอมมี่เธอเตรียมตัวร้องเพลง” เกศรินทร์ รีบลุกออกไปจากโต๊ะทันที เพราะกลัวว่า มหาเศรษฐีหนุ่มตาคม จะเปลี่ยนใจ

สิบกว่านาทีที่ผ่านไปช้าราวกับสิบกว่าชั่วโมงที่เขาต้องนั่ง แกร่วรอหลังจากนักร้องสาวคนหนึ่งเพิ่งร้องเพลงจบลงพร้อมกับ เสียงปรบมือเกรียวกราว เมื่อเจ้าหล่อนเดินออกไปจากเวที แสง สว่างของไฟหลากสีก็หรี่ลง ปรากฏแสงไฟวงกลมเจิดจ้าสาดส่อง ไปตรงกลางเวทีที่มีร่างระหงของหญิงสาวคนหนึ่งยืนหันหลังให้
ดวงตาทุกคู่จ้องไปบนเวทีเป็นจุดเดียวที่เรือนร่างสมส่วน งดงามในชุดราตรีเกาะอกสีโอลด์โรสที่ประดับด้วยเกล็ดเพชร เป็นประกายระยิบระยับ ชุดสวยสั้นแค่ปิดช่วงสะโพกงามงอน เท่านั้นเพื่อโชว์เรียวขาสวยขาวผ่อง หนุ่มๆ เกือบทุกคนตะลึง มองเรือนร่างแสนเซ็กซี่ของนักร้องสาวจนต้องลอบกลืนน้ำลาย ไม่เว้นแม้แต่บลิซเซิร์ด