บทที่ 17 ฉันเหมาของที่นี่หมดเลย

ชางฉิงยืนอยู่ข้างหยูเฉิน ยังมีชางหวยซูกับจ้าวหลินจือ ขนาดพอ แม่ของหยูเฉินก็มาด้วย

“พวกเขา….” ชางหลิงซะงัก “พวกเขามาที่นี่ได้ยังไง?”

“อ้อ หัวหน้าหยูเหรอ ลูกชายของเขาจะแต่งงาน เลยมาจอง งานเลี้ยงที่นี่”

จองงานเลี้ยง……..

สีหน้าพวกเขามีรอยยิ้มที่มีความสุขมาก โดยเฉพาะหนูเฉิน สีหน้าสบายใจและเอ็นดูแบบนั้น เมื่อก่อนเป็นของเธอคนเดียว ทำไมเวลาสั้นๆไม่กี่วัน เขาก็เอาทุกอย่างให้ช่างฉิงหมดเลย?

เขาบอกกับเธอว่า มาจองnovaดูอลังการและฟุ่มเฟือยเกิน

ไป? เขาบอกว่าที่นี่จองยากและยุ่งยากด้วยนี่นา

ที่แท้ไม่ใช่ว่าจองไม่ได้ แต่เขาไม่อยากมากกว่า

เธอแค่อยากให้เขามีความสุข เรื่องทุกอย่างก็เป็นไปตามเขา คิด แต่ว่า เงินที่เธอประหยัด ให้เขา เขาเอาไปใช้กับชางฉิง ทั้งหมดเลย!

ยังมีพ่อแม่ของหยูเฉินอีก พวกเขาเคยชอบเธอมาก อยากให้ พวกเขาสองคนแต่งงานกันไหวๆ แต่ตอนนี้ล่ะ? พวกเขายอมรับ เรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย มองซางฉิงด้วยสีหน้ามีเมตตา มองสะใภ้ของพวกเขาอย่างพอใจมาก

ที่แท้……ตั้งแต่เริ่ม เธอก็ไม่เคยถูกชอบมาก่อน ชีวิตสวยงามที่ เธอเคยคิดไว้ ก็แค่ความเพ้อฝันของเธอเท่านั้น

“พวกเขาจะแต่งงานกันเมื่อไหร่?” ซางหลิงข่มอารมณ์ไว้

วันศุกร์หน้า” หลีซินตอบเธอ “แต่ว่า ที่พวกเขาจองไม่ใหญ่ มาก โดยทั่วไปแล้ว พี่รองถ้วนไม่รับแน่นอน

ต้วนเพิ่งรับผิดชอบงานด้านนี้ ตระกูลต้วนก็เป็นตระกูลใหญ่ หนึ่งในเมืองเมืองหนาน บวกกับมีการสนับสนุนจากตระกูลโหมว เขาบอกว่าไม่รับก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก

อีกด้าน จ้าวหลันจือยังพูดคุยกับผู้จัดการแผนกอยู่

“ผู้จัดการหวาง คุณก็ให้หน้าพวกเราตระกูลชางกับตระกูลหยู หน่อยสิ ลูกสาวฉันแต่งงานแค่ครั้งเดียวในชีวิต พวกเราเป็นผู้ ปกครอง ก็อยากจัดแบบอลังการอยู่แล้ว” จ้าวหลันจือพูด และ เอาอังเปาในกระเป๋ายัดไปในมือผู้จัดการหว่าง

หยูเจิ้งหงอยู่ข้างๆก็อับอายจนหน้าแดงจัด เขาเป็นถึงหัวหน้า ไปไหนก็ต้องมีคนคอยตามประจบ แต่จ้าวหลันลือคิดจะทำอะไร กัน จะต้องมาnova ให้ได้ ขอร้องให้คนอื่นจัดการเลี้ยง

“ขออภัยด้วยคุณหญิงชาง” ผู้จัดการหวางปัดมือ ดันคั่งเปา กลับคืนให้เธอ “เรื่องนี้ผมตัดสินใจไม่ได้ รวมแล้วคุณเอาแค่หนึ่ง ร้อยโต๊ะ ไม่ถึงเศษหนึ่งส่วนห้าด้วยซ้ำ ถ้าผมตอบตกลง จะ รายงานเบื้องบนไม่ได้นะครับ”
“เพิ่มไปอีกห้าสิบ โต๊ะ” จ้าวหลินจือพูดต่อ “ทำตามข้อกำหนด ของพวกคุณเลย

“คุณป้า” หยูเฉินเห็นสีหน้าพ่อตัวเองเขียวปัด ก็รีบก้าวไปด้าน หน้า “คือ……คือว่าคงไม่ได้มั้งครับ หนึ่งร้อยโต๊ะอาจจะไม่เต็ม ด้วยซ้ำ ถ้าเพิ่มอีกละก็……

“นั่นสิแม่ พวกเราหาที่อื่นกันเถอะ ยังไงคุณลุงหยูก็มีตำแหน่ง งาน ในตัว ถ้าทำยิ่งใหญ่ไป คนอื่นจะเอาไปนินทาได้นะคะ ชางฉิงจับมือจ้าวหลันจือไว้อย่างรู้ตัว

หยูเจิ้งหงมองเธอสูงขึ้นเพราะคำพูดนี้ของชางฉิง แอบเหลือบ มองภรรยาตัวเองหลิวมั่น

“ไม่ได้!” จ้าวหลันจือเด็ดขาดมาก “ฉันจะจองที่นี่! มีเพียงจัด งานแต่งที่นี่ ทุกคนถึงจะดูออกว่าพวกเราสองตระกูลเห็นความ สำคัญของงานแต่งนี้มากแค่ไหน จะได้อุดปากคนอื่นๆได้ หยูเฉิน คนพวกนั้นพูดถึงฉิงฉิงยังไง ใช่ว่านายจะไม่รู้นะ หรือว่านายก็ อยากอดทนไว้เหรอ?”

หยูเฉินสีหน้าลำบากใจ ก่อนหน้านี้เรื่องเขากับชางหลิงตระกูล ชางตระกูลหยูก็รู้กันแล้ว เพื่อนๆและญาติก็ต้องยอมรับว่าพวก เราเป็นคู่กัน ตอนนี้งานแต่งเปลี่ยนคน ก็คงมีคนต้องพูดนินทา แน่นอน จ้าวหลันจือเพราะเหตุนี้ อยากจะให้ตระกูลหยูแสดงออก อะไรหน่อย

“คุณหยูคะ ฉิ่งฉิงท้องลูกหลานของตระกูลหยูของคุณนะ คุณ คงไม่ว่าอะไรกับเงินเล็กๆน้อยๆที่ออกกับเรานี่หรอกนะ” จ้าวหลัน อโยงประเด็นไปที่หยูเจิ้งหงอีกครั้ง

“นี่…” หยูเจิ้งหงอึ้ง

“พอแล้ว” ชาวหวยซูทำหน้าทิ้งตึง “ก็แค่โต๊ะไม่กี่ตัว และเป็น งานมงคลของบ้านพวกเรา ห้าสิบ โต๊ะนี้ มีพวกเราตระกูลชางรับ ผิดชอบแล้วกัน ผู้จัดการหวาง รีบไปลงทะเบียนเถอะ

ซาง งดีใจมาก เห็นหยูเฉินยังคงลังเล เธอจับมือเขาไว้พูดว่า “พี่เฉิน อย่ากังวลไปเลย”

หยูเฉินยิ้มอย่างเหนื่อยใจ และพยักหน้า

“ขออภัยคุณท่านชาง….” ผู้จัดการหวางสายหน้า “ก็ยังไม่ได้ อยู่ดี พวกเราที่นี่มีกฎ อย่างน้อยต้องสามร้อยโต๊ะขึ้นไปครับ

สามร้อยโต๊ะ! ทุกคนตะลึงกันไปหมด ถึงแม้พวกเขาจะหาคนมากมายมางานได้ แต่ก็คงเอาสมบัติ ทั้งหมดของบ้านมาเสียกับงานแต่งนี่หรอกนะ

“ร้านอะไรของพวกนายกัน? รู้จักทำธุรกิจอยู่ไหมเนี้ย? เงินส่ง มาถึงหน้าร้านก็ยังไม่เอา คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?” จ้าวหลันคือ โมโหมาก ความรู้เธอก็มีไม่มาก ไม่มีการอบรมสั่งสอนที่ดี กระตุ้นแบบนี้เข้า เธอก็กลายเป็นหญิงปากร้ายทันที พอกูก

“แม่!” ซางฉิงรีบเข้าไปห้ามจ้าวหลันจือ เธอตะโกนแบบนี้ ดึงดูดสายตาของคนรอบข้างทั้งหมด สีหน้าชางฉิงเสียไปทันที “ที่นี่เป็นnovaเลยนะ คนอื่นไม่ตกลงก็คงเป็นเรื่องปกติ”
ปากบอกแบบนี้ แต่ในใจกลับไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ก็แค่คลับเล็กๆเองนี่? วันก่อนโหมวยยังมาถึงบ้านเชิญเธอไป งานแฟชั่นอยู่เลย รอเธอได้รับการสนใจจากบริษัท เชิงซื่อ กรุ๊ป ได้เป็นดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียงก่อนเถอะ เธอยังสนใจพวกนี้เหรอ?

“ผู้จัดการหวาง!” เสียงใสทําลายบรรยากาศตึงเครียดลง ชาง หลิงหลบอยู่หลังหลีซินดูจนเต็มที่แล้ว ถึงได้เดินออกมาช้าๆ

“ก็แค่งานเลี้ยงร้อยกว่าโต๊ะเองนี่? คุณหนูรองตระกูลชางกับ คุณหยูมาถึงที่แล้ว ทำไมถึงไม่ให้เข้ามากัน?”

หยูเฉินเห็นชางหลังก็ตะลึงไปทันที เขารีบปล่อยมือช่างฉิงออก เสียก่อน

ซางฉิงรู้สึกได้ถึงการกระทำนี้ สายตาเกลียดแค้นก็มองไปที่ ชางหลิงในทันที

“ฉันเหมาที่นี่ทั้งหมดเลย” ชางหลิงยืดอก ยืนอยู่ตรงหน้าผู้จัด

การหวาง

ทุกคน ในที่นั้นตะลึงกันไปหมด

เหมาที่นี่ทั้งหมด ถึงเอาตระกูลชางขายไปทั้งหมดก็ไม่ได้เงิน เท่านี้เลย

“เธออย่ามาวุ่นวายนะ!” ชางหวยซูพูดต่อทันทีว่า “เรื่องที่เธอ หนีออกจากบ้านฉันยังไม่ได้เคลียร์กับเธอเลยนะ ยังกล้ามาทำตัว น่าอับอายตรงนี้อีก”
ซางหลังแสยะยิ้ม เธออยู่ด้านนอกมาทั้งสองคืนแล้ว เขาที่เป็น พ่อไม่เป็นห่วงเลย คิดแต่อยากจะลงโทษเธอ?

เหอะ!

“คุณหนู คุณแน่ใจว่าจะเหมาทั้งหมดเหรอ?” ผู้จัดการหว่างยัง คิดว่าซางหลิ่งล้อเล่นหรือเปล่า แต่หันไปสบตาหลีซิน ก็รู้ว่าตัว ตนชางหลังพิเศษ

“ใช่ เหมาทั้งหมด” ตอนนี้ทางหลิงอยากจะตบหน้าพวกเขา แรงๆสักที

“นี่! สมองเธอคงถูกเผาจนเกรียมแล้วสินะ คิดว่าที่นี่เป็นที่ไหน กัน คิดอยากเหมาก็เหมา?” จ้าวหลันจือพูดต่อว่า “ผู้จัดการหวาง ขนาดหน้าของพ่อนายกับคุณลุงหยูนายก็ไม่ให้นายกำลังเพ้อฝัน อยู่เหรอไง?”

เรื่องชางฉิงกับหยูเฉินกลายเป็นเรื่องที่แก้ไขไม่ได้แล้ว จ้าว หลันจือถึงได้มั่นใจแบบนี้

ชางหลิงสองนิ้วหนีบบัตรไว้ โชว์ตรงหน้าผู้จัดการหว่าง

“อาทิตย์หน้าวันศุกร์ ห้องโถงงานเลี้ยงทั้งหมดของเมืองหนาน ฉันจองทั้งหมด”