บทที่ 11 อย่าทำให้ตระกูลชางขายหน้า

“คุณอา!” หยูเฉินเห็นแล้วก็รีบเข้าไปจับมือทางหวยซูไว้ “คุณอา อย่าโกรธเลย หลิงหลิงก็แค่โมโหอยู่ เรื่องนี้เป็นความผิดผมเอง อย่าโทษเธอเลย”

หยูเฉินมองไปทางซางหลังที่สายตาตอนนี้เต็มไปด้วยความ รู้สึกผิด ไม่เห็นคืนเดียว เขาดูโทรมกว่าก่อนหน้านี้อยู่มาก ไม่รู้ว่า เวลาสิบกว่าชั่วโมงสั้นๆนี้ เขาผ่านเรื่องอะไรมากันแน่

ชางหลังหันหน้าไปทางอื่น ไม่อยากมองเขา

แม้เขาจะทำเรื่องที่น่าไร้ยางอายแบบนี้ แต่ว่ายังไงความรู้สึก ห้าปีที่ผ่านมาที่เขามีต่อเธอก็ไม่ปลอม ก็เหมือนกับที่เสี่ยวเฉิง พูด เขาเป็นครึ่งชีวิตของเธอ

“พ่อ” ชางฉิงเห็นแล้ว ก็รีบเข้าไปแขนเสื้อชางหวยซู “นายจะตี ก็ฉันเถอะ ฉันทำให้ตระกูลซางขายหน้า ไม่เกี่ยวกับพี่สาว ฉัน แค่ชอบชุดแต่งงานนั้นมาก ตั้งแต่เด็กจนโต ของอะไรที่พี่สาวไม่ เอาแล้วถึงให้ฉัน ฉันคิดว่าชุดแต่งงานนั้นเธอไม่เอาแล้วจริงๆ ดัง นั้นถึงได้เอามาลอง

ชางฉิงน้ำตารื้นขอบตา ท่าทางแบบนี้ ทำเอาผู้ใหญ่ในบ้านที่ เห็นแล้วต่างสงสารกันใหญ่

“เด็กน้อยของฉัน” คุณย่าโจวรุ่ยฟางโอบกอดซางฉิงไว้ “เธอ ต้องทนน้อยใจในบ้านพวกเรางั้นเหรอ”
ซางหลิงจับกระโปรงชุดแต่งงานไว้แน่น กัดฟันไม่พูดอะไร

“หวยซู เมื่อก่อนเรื่องในบ้านคนแก่อย่างพวกเราสองคนไม่ สนใจและคงไม่มีแรงสนใจ ก็ปล่อยนายตามใจชางหลังจนกลาย เป็นคนดุร้ายและใจแคบ เสิ่นหั่นชิงตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็หยิ่ง ผยองอยู่แล้ว

เพราะที่บ้านแม่มีเงินก็ไม่เอาพวกเราตระกูลชางไว้ในสายตา ลูกสาวที่เธอเลี้ยงก็ท่าที่เหมือนเธอ เธอตายแล้ว นายรู้สึกติดค้าง เธอ จึงปล่อยและตามใจชางหลังอยู่ตลอด

ตอนนี้ดูสิ นายจะมองดูเธอรังแกฉิงฉิงจนตายหรือไง?” โจวรุ่ย ฟางไม่ชอบนิสัยหยิ่งผยองจองหองของเงินวันชิงมานานแล้ว หลังจากนั้นก็ยิ่งไม่ชอบชางหลังอีกด้วย และจ้าวหลันถือเป็น สะใภ้ที่เธอหมายตาไว้ให้กับซางหวยซูตั้งแต่แรก ก็จึงเอ็นดูและ รักชางฉิงเสียมากกว่า

“ฉันรังแกเธอเหรอ?” ชางหลิงรู้สึกน่าขำมาก “ตั้งแต่เด็ดจน โต คนที่ถูกทำโทษมากที่สุดก็เป็นฉัน ทั้งที่ทุกครั้งชางฉิงเป็นคน เริ่มก่อน แต่ขอแค่เธอร้องไห้ทุกคนก็คิดว่าฉันรังแกเธอ ตอนนี้ เธอแย่งแฟนของฉันไป ก็กลายเป็นฉันที่รังแกเธออีกงั้นเหรอ?”

“พอแล้ว!” ชางเจิ้งตงตะโกนเสียงดัง “ยังคิดว่าเรื่องไม่ใหญ่ พอและไม่ขายหน้างั้นเหรอ? งานแต่งก็ตกลงกันเสร็จแล้ว การ์ด เชิญก็ส่งออกไปแล้ว เรื่องของพวกเธอจัดการกันเอง อย่าทำให้ ตระกูลชางต้องขายหน้าแล้วกัน

พูดจบ ชางเจิ้งตงก็เดินขึ้นบันไดไป ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้แต่เขาแสดงอย่างชัดเจนแล้ว เขาต้องการแค่หน้า ตระกูลซาง ส่วนแต่งหลานสาวคนไหน เขาไม่สนใจทั้งนั้น

“หลิงหลิง” หยูเฉินขมคิ้ว เดินเข้าใกล้เธอ ฉันว่าฉัน มันเลว ฉันผิดเธอ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว พวกเราใจเย็นก่อนและแก้ไขใหญ่ จนทำให้ทุกคนอยู่ไม่เป็นสุขเหรอ”

ฉันจะทําให้ทุกคนเป็นสุขยังไง?ชางหลังถอยหลังออกไป เว้นระยะห่างจากเขา แก้ไขของทุกฉันยกให้ซางฉิงทั้งหมดชุดแต่งงานของแนงานแต่งของยังผู้ชายของอีก งั้นคืออะไรล่ะฉันก็ถูกทิ้งอย่างไม่จากทุกคนงั้นเหรอ เพียงเพราะว่าเป็นคนไม่แม่คอย ปกป้องงั้นเหรอเพียงเพราะว่าไม่ร้องไห้ทุกก็คิดว่าไม่ เจ็บงั้นเหรอ”

พูดประโยคสุดท้าย ซางหลังน้ำตาไหลแก้มไปแล้ว

ฉันจะบอกให้ไม่ทางซะหรอก!ชางหลิง โยนชุดแต่งงาน ลงพื้น กระชากจนลุ่ย “ฉันทำให้เสียดีกว่าเธอ ทุกคนเหมือนกันหมด ตาบอดกันไปหมดคนที่กับทุกคนจริงมองไม่ ออก แต่กลับถูกผู้หญิงใสซื่อแบบนี้หลอกเบี้ยนะ”

เธอพูดอีกสิ” ชางหวยถูกชางหลิงกระตุ้นต่อมความ

โกรธอีกครั้ง

คิดว่าไม่กล้า?ชางนี้ได้ เป็นเพราะแม่หนู บ้านเธอก็เป็นคนธุรกิจเป็นเธอที่คอยจัดการ เธอแต่งเข้ามาในตระกูลซางตอนนั้นไม่มีอะไรเลย เป็นเธอที่ไม่สนใจเสียงคัดค้านที่บ้านก็จะช่วยตระกูลซางให้ได้ แต่พอล่ะ พ่อใช้เงินของเธอ พ่อไปสานสัมพันธ์กับคนรักเก่าที่ บ้านนอกแล้วมีชางฉิงออกมา บังคับจนเธอเป็นโรคซึมเศร้าฆ่า ตัวตายไป และตอนนี้ แม่ของฉันถ้ารู้ว่าพ่อเอาของที่เป็นของหนู ไปให้ลูกสาวของจ้าวหลันลือละก็ ถึงเธอจะกลายเป็นผีก็ไม่มีทาง ปล่อยพ่อไปแน่!”

“ซางหลิง!” ซางหวยซูโกรธจนถึงขีดสุด ครั้งนี้ หยูเฉินห้ามเขา ไว้ไม่ทัน เขาใช้แรงฝ่ามือทั้งหมด ตบใบหน้าซางหลังอย่างแรง

โลกสงบเงียบ

ชางหลังล้มลงพื้น มุมปากมีเลือดซึมออกมา