บทที่ 19 งานเข้ามาเร็วมาก

งานเข้ามาเร็วมาก ที่เขตเมือง คณะกรรมการต้องการพนักงาน ทำความสะอาดที่อายุยังน้อย เป็นที่เธอก็ตามหางานประเภทครู สอนพิเศษ แต่เพราะผู้จัดการได้ยินเรื่องราวชีวิตที่ขมขื่นของเธอ และรู้ว่าเธอมีการศึกษา ทั้งยังรู้ว่าเธอกำลังต้องการเงิน ดังนั้น เขาจึงแนะนำงานนี้มาให้ ถึงแม้จะเป็นพนักงานทำความสะอาด แต่เงินเดือนกลับสูงมาก เยี่ยนหานจึงถูกส่งตัวไปด้วยเหตุนี้

พอได้ที่อยู่มาเธอก็กดกริ่งประตู ตอนที่รอให้เจ้าของบ้านเปิด ประตู เยี่ยนหานก็บอกกับตัวเองว่าอย่าได้ตื่นเต้น ทำงานหาเงิน ด้วยตัวเองไม่ได้น่าละอาย เป็นพนักงานทำความสะอาดไม่ได้น่า อาย เธอต้องตั้งสติ อย่างไรก็ตามหนึ่งสัปดาห์ต้องทำความ สะอาดสองครั้ง หลังจากมีงานทำแล้ว เธอก็ทำงานนี้เป็นงาน พิเศษได้!

เพียงแต่ในชั่วพริบตาที่ประตูถูกเปิดออกเธอก็ชะงักค้าง เพราะเธอเห็นบุคคลที่สุดแสนจะสำคัญคนนั้น… หัวหน้าเผย

เผยตงเฉินเองก็ชะงักไปชั่วขณะ “เป็นเธอเหรอ”

เยี่ยนหานเบิกตาแข็งค้าง ในหน้าถูกย้อมด้วยสีแดงในทันที เธอคิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเผยตงเฉิน

เผยตงเฉินเองก็ค่อนข้างที่จะประหลาดใจเช่นกัน เธอมาได้ยัง ไง หลังจากตกตะลึงไปครู่หนึ่งก็สามารถเข้าใจอะไรได้แล้ว แต่ก็ ยังไม่กล้าที่จะเชื่อ
เยี่ยนหานซะงักไปครู่หนึ่ง มีแรงกระตุ้นขึ้นมาว่าอยากจะ ล่องหนหนีไป แต่เธอก็ระงับมันเอาไว้ได้ เธอมาเพื่อทำงาน ดังนั้น เธอจึงสงบจิตใจตนเองแล้วพูดออกมาว่า “สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่า คุณกำลังหาพนักงานทำความสะอาดอยู่ใช่ไหมคะ”

“เธอเหรอ” เผยตงเฉินไม่เคยคาดคิดมาก่อน “เธอเป็น พนักงานทําความสะอาดที่สำนักให้บริการงานบ้านแนะนำมา อย่างนั้นเหรอ”

“ค่ะ!”

“เข้ามาเถอะ” เผยตงเฉินคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าเธอจะทำงาน ประเภทนี้ เขารู้สึกประหลาดใจอยู่พักหนึ่ง

เยี่ยนหานเดินเข้าไปข้างในแล้วยืนอยู่ที่หน้าประตู พื้นหินอ่อน

ที่เป็นเงาวาวและสะอาดหมดจดดูเหมือนว่าจะไม่เข้ากับรองเท้าที่

เปื้อนโคลนนิด ๆ ของเธอ เธอหลับตาลงมองไปที่ปลายเท้าของ

ตัวเองอย่างไม่รู้ตัว จากนั้นก็สูดหายใจเข้าลุก ๆ แล้วพูดออกมา

ว่า “คิดไม่ถึงเลยนะคะว่าจะเป็นคุณ ฉันติดหนี้คุณอยู่ ตอนที่มา

ทำความสะอาดครั้งหน้าฉันจะคืนให้คุณนะคะ วันนี้ฉันไม่ได้พก

เงินมามากมายขนาดนั้น!

“เธอแน่ใจเหรอว่าเธออยากทำงานทำความสะอาด” เผยตงเฉิ นขมวดคิ้วแล้วกวาดตามองเยี่ยนหาน ไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูด เงินเล็กน้อยพวกนั้นสำหรับเขาแล้วไม่นับว่าเป็นอะไร

เยี่ยนหานพยักหน้า “ฉันจะพยายามทำให้ดีอย่างแน่นอนค่ะ การทำความสะอาดก็คืองาน ฉันคิดว่าไม่ใช่เรื่องที่หน้าอายที่พึ่งพาอาศัยสองมือเพื่อกินข้าว

ดูเหมือนเธอจะเข้าใจความหมายของเขาผิดไป เขาไม่ได้ หมายความว่าจะดูถูกพนักงานทำความสะอาด เขาแค่รู้สึกว่าเธอ สามารถทำงานที่ดีกว่านี้ได้ แต่เขาก็ไม่ได้อธิบายออกมา จากนั้น ก็ถามกลับไปว่า “ร่างกายดีขึ้นนิดหน่อยแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ!” เยี่ยนหานซะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดออกมาอย่างเกรงใจ และมากด้วยมารยาทว่า “ขอบคุณท่านผู้นำมากเลยนะคะที่เป็น ห่วง ฉันไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ! ให้ฉันทำความสะอาดตอนนี้เลยไหม น คะ

เผยตงเฉินพยักหน้าราวกับว่ากำลังครุ่นคิด “นอกจากห้อง หนังสือที่ห้ามเข้าไปแล้ว ห้องอื่น ๆ สามารถที่จะเข้าไปทำความ สะอาดได้หมด ฉันคิดว่าเธอน่าจะได้รับการฝึกอบรมมาอย่างมือ อาชีพ! รู้ว่าอย่างไหนควรทำอย่างไหนไม่ควรทำ

“ค่ะ! คุณวางใจได้!” เยี่ยนหานพยักหน้า จากนั้นก็สวมถุงใส่ รองเท้าแล้วเดินเข้าไป

คอนโดห้องใหญ่มาก ห้องนั่งเล่นมีเนื้อที่ประมาณหกสิบ ตารางเมตร ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่สง่างาม ทั้งยังไม่ทิ้งความ หรูหรา

แต่เพราะเธอสวมถุงรองรองเท้า บวกกับรองเท้าหนังคู่เล็กนี้มี ส้นสูงขึ้นมาอีกสามเซนติเมตร เท้าจึงลื่นจนทำให้ร่างกายไม่ มั่นคงเลยทำให้ล้มตัวลงไปด้านข้าง

“ระวัง…เสียงทุ้มต่ำของเผยตงเฉินดังขึ้น
เยี่ยนหานทําใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องลงไปคบหาสมาคมกับพื้น และทำให้ตนเองต้องอับอายขายขี้หน้า แต่ในตอนนั้นเองก็ได้ รู้สึกถึงสัมผัสอบอุ่นที่ช่วงเอว และวินาทีถัดไปก็ถูกดึงเข้าไปอยู่ บนแผงอกที่แข็งแรงและอบอุ่น…

“ว้าย…”เธอรีบหันหน้ากลับไปทันที จึงสบเข้าไปในดวงตาดำ ลีกคู่นั้น

หัวใจของเยี่ยนหานแทบจะหยุดเต้น ช่างน่าอับอายขายหน้า

ลมหายใจที่หนาวเย็นของเพศชายเกิดขึ้นพร้อมกันทั้งซ้ายขวา เธอสามารถได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจที่มั่นคงและทรงพลัง ของเขาได้ไม่ยาก น้ำเสียงของเขาดังขึ้นมาที่ข้างหู “ระวังหน่อย

“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากค่ะ!” เยี่ยนหานสั่นเล็กน้อย เธอรีบ ขอบคุณเขาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าแดงเถือกจนเหมือนกุ้งที่ถูกต้ม จนสุก

หัวใจเต้นแรงอย่างไม่เป็นระเบียบ ไม่ใช่เพราะหวาดกลัวหรือ เพราะตื่นตกใจ แต่เป็นเพราะจู่ ๆ แววตาของเขาก็เปลี่ยนเป็น ลึกขึ้นมา ทั้งยังเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม

“เธอยังคิดที่จะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดของผู้อื่นเพื่อที่จะ ฉกฉวยความรักความโปรดปรานอีกอย่างนั้นเหรอ” เผยตงเฉิน เลิกคิ้ว แต่กลับไม่ได้ปล่อยมือ ทั้งสองคนยังคงอิงแอบแนบชิด กัน ประคับประคองท่วงท่าที่เป็นเหมือนกับกลิ่นอายของความรัก นี้เอาไว้ “ก่อนหน้านี้ก็ที่โรงแรม ครั้งนี้ก็ส่งตัวเองมาถึงบ้านฉันคุณหนูเยี่ยม เธอบอกว่านี่เป็นแผนการร้ายอันแสนหวานของ เธอใช่ไหม”

เยี่ยนหานรีบรั้งสายตากลับมา เธอรู้สึกอึดอัดเอามาก ๆ จึงรีบ อธิบายออกมา “ไม่ใช่…ฉันไม่ได้ตั้งใจ

“ถ้าอยากปืนขึ้นเตียงของฉันจนรอไม่ไหวละก็…” เผยตงเฉินม องเยี่ยนหานจากบนลงล่าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความ สนุกสนานและความอันตราย “ถ้าแบบนั้นก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ไม่สู้พวกเรามาพูดคุยกันหน่อยดีกว่า เธอไม่ต้องเป็นพนักงาน ทำความสะอาดแล้ว มาอยู่กับฉันเป็นไง

“ไม่! ไม่! คุณเข้าใจผิดแล้ว!” เยี่ยนหานรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา แล้ว เธออธิบายออกมาอย่างรีบร้อน “ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น

เผยตงเฉินปล่อยมือจากเธอแล้วหรี่ตาลง เดิมที่ดวงตาของเขา นั้นเป็นตาสองชั้นแบบหลบใน ดังนั้นถ้าหากมองแบบผ่าน ๆ ก็จะ ดูเหมือนว่าเป็นตาชั้นเดียว รอยยิ้มอ่อน ๆ ที่ยกขึ้นมานั้นราวกับ ว่าสามารถดูดกลืนวิญญาณของผู้คนได้ “ก็หวังว่าจะเป็นฉันที่ เข้าใจผิดไปเอง เธอแน่ใจนะว่าเมื่อกี้นี้ไม่ใช่การพยายามจะโยน ตัวเองมาไปในอ้อมกอดของฉัน”

เธอพยักหน้าอย่างรวดเร็ว ผู้ชายคนนี้มักจะใช้คำพูดง่าย ๆ ที่ ทำให้เธอไม่สามารถมารถที่จะล่องหนหนีไปได้เสมอ “ฉันไม่ได้