บทที่ 9 ดีจัง คุณยิ้มแล้ว

“คุณแม่…… อัญญาจับแม่ไว้ “หนู…… หนูกับคนนั้น ไม่มีอะไรจริงๆ หนูกินเหล้าเมา จากนั้น จากนั้น..………

“ลูกเป็นคนอย่างไรลูกรู้อยู่แก่ใจ? ถ้าแค่เมา ทำไม ลูกถึงกลับมาในสภาพนี้? “แม่อัญญารู้จักเธอค่อนข้าง ดี” ทำไม ? หรือเป็นเพราะว่าชายคนนั้นไม่ค่อยดี? หรือประวัติครอบครัวไม่ดี?

“ไม่………………เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบ้านของภาสกร เป็นอย่างไร แม้แต่เขาทำงานอะไรก็ยังไม่รู้

แม่อัญญาถอนหายใจ “ลูกก็อย่ารีบร้อน ตระกูลเราก็ ไม่ได้ใหญ่โตอะไร ไม่ว่าเขาจะจนหรือยังไง ก็ไม่เป็นไร ถ้าลูกเลือกแล้ว แม่กับพ่อเคารพในการตัดสินใจของ ลูก”

“หนูไม่มี หนูไม่…..อัญญาอยากร้องไห้ แท้จริงแล้ว เธอตัดสินใจเลือกผู้ชายคนนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?

“โอเค แม่รู้ว่าลูกเป็นคนยังไง จะไปหาผู้ชายคนนั้น ไหม? หรือติดต่อเขาไป? นิสัยพ่อลูกก็รู้ พ่อต้องให้ ลูกพาเขามาพรุ่งนี้แน่นอน เป็นไปไม่ได้เลยที่ลูกจะขัด คำสั่งพ่อ”

ตอนนี้อัญญาอยากตะโกนออกไป ภาสกรนาย
ก่อนจากกัน เขาบอกเธอว่าให้รีบจัดการเรื่องธนัทให้ เร็วที่สุด จากนั้นพาเขาไปหาพ่อแม่เธอ

โอเค วันที่สองก็ได้เจอ……

แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปเล็กน้อย

อัญญากลับถึงห้องของตนเอง หยิบโทรศัพท์โทรหา ภาสกร

ภาสกรเป็นคนบันทึกเบอร์เขาในเครื่องอัญญา ขณะที่ เธอกำลังจะโทร เมื่อเธอเห็นชื่อ เธอรู้สึกพูดไม่ออกบอก ไม่ถูก

สามีที่รัก

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

อัญญาคิดว่าคงต้องรออีกสักพักเขาถึงจะรับ ไม่คาด คิดเมื่อโทรไปสายถูกรับทันที

“อัญญา คิดถึงผมเหรอ? “เสียงของภาสกรอ่อนโยน และนุ่มนวล

เมื่ออัญญาได้ยินเสียงนั้นทำใจเธอเต้นแรง
“หือ ? อัญญา? “ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ ภาสกรขำ

ทําไม ? โทรหาสามียังต้องอายอะไร?

“

เสียงหัวเราะดังขึ้นเรื่อยๆ

หูของอัญญาแดง” นาย นายจริงจังหน่อยได้ไหม?

“หือ? คุยโทรศัพท์กับภรรยาต้องจริงจัง อะไร? “ภาสกรถอนหายใจ” งั้นบอกผมหน่อยว่า เมื่อไร ผมถึงสามารถ…….ไม่จริงจัง หือ?

คำพูดจากปลายสายทำให้อัญญาสั่นไหว

“เมื่อไร เมื่อไรก็ไม่ได้ อย่าคิดเรื่องพวกนี้ได้ไหม?

“ไม่ได้”เสียงของภาสกรเต็มไปด้วยความอ่อน โยน“ที่รัก รู้ไหมตอนนี้เพียงแค่ได้ยินเสียงคุณ ผมก็….. รู้สึกแล้ว”

อัญญาอยากวางสาย

ผู้ชายคนนี้ร้ายเกินไปแล้ว!

“ไอ้วายร้าย!

“ถึงเป็นวายร้ายก็เป็นสามีของคุณ”ภาสกรไม่ได้โกรธ อะไร แต่กลับรู้สึกขำ“ดังนั้น คุณภรรยาโทรหาคุณสามีมีอะไรไหม?

อัญญาหัวเราะขึ้นมาทันที

เธอก็ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอถึง หัวเราะออกมา

เมื่อได้ยินเธอหัวเราะ ภาสกรพูดอย่างอ่อนโยน” ดีจัง คุณหัวเราะแล้ว”

คำพูดธรรมดานี้ ทำให้อัญญาใจเต้นแรง เธอบีบ โทรศัพท์ไว้แน่น