ตอนที่01 ใครนอนกับเธอ

ประตูค่อยๆถูกเปิดออกอย่างช้าๆ

ในบ้านมืดสลัวแสงจันทร์อันเยือกเย็นทะลุผ่าน หน้าต่างทอดหล่นไปบนเตียงใหญ่ร่างบางเล็กๆร่างหนึ่ง กำลังนอนหันขดตัวคุดคู้หลับอยู่

ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าประตูประมาณห้าวินาทีจึงค่อย ปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในบ้านยื่นมือไปถือถ้วยแก้วบน โต๊ะข้างหัวเตียงขึ้นมาดูในแก้วยังมีนมที่เย็นชืดไปแล้ว เหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง

มือหนาวางแก้วน้ำลงมีช่วงพริบตาหนึ่งที่ชายหนุ่ม ลังเลอยากจะหนีออกไปทว่าพอเห็นผู้หญิงคนนั้นกำลัง หลับลึกหายใจบางเบาริมฝีปากยกยิ้มขึ้นเบาๆสุดท้าย เขาก็ตัดสินใจอยู่ต่อ

มือหนาปลดกระดุมชุดนอนทีละเม็ดทีละเม็ดเผยให้ เห็นปราการกีดกันเล็กจิ๋วบนร่างค่อยๆเปิดผ้าห่มบน เตียงอย่างเบาๆเอนกายลงในจมูกเต็มไปด้วยกลิ่นหอม สดชื่นจากแชมพูของหญิงสาวมือหนายื่นไปลูบหน้าของ หญิงสาวนุ่มนวลขนาดนั้นเนียนละเอียดงดงามจนไม่มีที่ ติเลยสักนิด

ในที่สุดเวลานี้สติและการความคุมตัวเองของเขาก็ แตกละเอียดและพังทลายลงพลิกร่างขึ้นคร่อมร่างเล็ก ของหญิงสาวแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะบดจูบลงไปบน ริมฝีปากของหญิงสาวริมฝีปากนุ่มนิ่มนั้นรสชาติเหมือนกับ คิดฝันเอาไว้เลยราวกับเยลลี่สตรอเบอร์รี่หลันซิ นที่กำลังหลับลึกอยู่เดิมทีนั้นสามารถผลักออกได้

“เจ็บ โล่เหวิน ฉันเจ็บ………….หญิงสาวฟุบหน้าลงบน ที่นอนเสียงร้องเหมือนกับแมวน้อย

ชายหนุ่มที่ได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นเล็กๆนี้แล้วปากที่ กำลังขยับก็หยุดชะงักทว่าเมื่อพอการกระทำเบาลง ความแข็งกร้างวก็ลดลงทั้งยังโอบกอดแนบแน่นต่างไม่ ยอมให้โอกาสหญิงสาวพลิกตัวกลับมา

ผู้ชายคนนี้นี่จริงๆเลยแต่งงานกันมาได้หนึ่งเดือนกว่า ก็ยังไม่เคยเข้าหอกับตัวเองเลยสักครั้งก็ยังกังวลว่า ร่างกายจะป่วยอะไรรึเปล่าพอมาดูตอนนี้คงเป็นเพราะ เธอคิดมากไปไม่รู้ว่าแขนหรือเอวของเขาอันไหนจะแรง เยอะกว่ากันถึงได้ขยี้เธอซะขนาดนี้

ในที่สุด…………บายหนุ่มก็เสร็จสมอารมณ์หมาย หลันซินที่ทนไม่ไหวก็สลบหลับไปเรียบร้อยแล้ว

แม้ในห้องจะมืดสลัวทว่าก็ยังมองเห็นหยดเลือดสีแดง นิดหน่อยเปรอะเปื้อนบนผู้ปูที่นอนขาวสะอาดอารมณ์ ยังครุกกรุ่นอยู่ในสายตาชายหนุ่มมือหนาดึงผ้าห่มขึ้น มาคลุมชายหนุ่มเอื้อมมือมาลากผ่านทำให้เธอขมวดคิ้ว ขึ้นมือหนายื่นมาลูบเบาที่ริมฝีปากบางพลิกกายคร่อม พลางจะจูบอีกครั้งทว่าครั้งนี้ไม่ได้ทำลงไปจิตใต้สำนึก กบอกเขาว่าควรไปได้แล้ว
รุ่งสางโล่เหวินผลักประตูห้องนอนเปิดออกในห้องยังมี กลิ่นอายของความวุ่นวายเมื่อคืนหญิงสาวบนเตียงหลับ ใหลหลับเหมือนตอนก่อนหน้าไม่รู้เลยว่าสามีของเธอ ออกไปไม่ได้กลับมาทั้งคืน

โล่เหวินเปลี่ยนไปใส่ชุดนอนแล้วขึ้นเตียงเห็นช่วง กระดูกไหปลาร้าและแขนเต็มไปด้วยรอยช้ำสีน้ำเงิน แดงในใจกลับมีความรู้สึกแปลกๆเกิดขึ้นมือเบาราวกับ มือผีค่อยๆลูบสัมผัสร่องรอยเหล่านั้นให้เห็นได้ชัดขึ้น

ขนตาของหลันซินสั่นไหวเบาๆค่อยๆตื่นขึ้นมองเห็นโล่ เหวินนั่งอยู่บนเตียงแก้มก็แดงขึ้นสีระเรื่อแล้วเอ่ยถาม เสียงเบา

“ที่รักคุณตื่นแล้ว”