ตอนที่ 11 หลบเจ้าบ่าวในคืนแต่งงาน

เจ้าสาวร้องไห้ออกมาแล้ว ผู้คนที่อยู่ข้างในประตูก็ เลยเล่นอีกเดี่ยวเดียว ถึงปล่อยให้เจ้าบ่าวเข้ามา

ในที่สุดพิชัยก็ได้พบเห็นเจ้าสาวของเขาในวันนี้ เธอ สวยมาก สวยจนเขารู้สึกปลื้มปีติอย่างยิ่ง ยิ่งมาเห็นที่ เธอร้องไห้ ก็ทำให้เขาใจอ่อนจนเจ็บจี๊ดในใจ

พอเขาเห็นพ่อแม่เจ้าสาวกำลังยืนกลั้นน้ำตา ก็รีบไป หน้าพวกท่านเพื่อสัญญากับพวกท่านว่าตนจะรักอาริยา ตลอดชีวิต ให้พวกท่านโปรดมั่นใจในตัวเขา

เจ้าบ่าวเล่นกันในนั้นสักพัก ก็ให้ฐิติอุ้มอาริยาขึ้นรถ ในระหว่างทางเจ้าบ่าวกุมมือเล็กๆของเจ้าสาวไว้แน่น ตลอด

จิรายุนั่งข้างคนขับ วินาทีที่พบกับอาริยาเขาก็ไม่ แสดงท่าทีอะไรแปลกๆ ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นใน เมื่อคืน

กระบวนการของงานแต่งงานทั้งหมด จิรายุยุ่งอยู่ ตลอด ยังช่วยพิชัยดื่มไปหลายแก้ว

วันนี้ทั้งวัน อาริยารู้สึกว่าใบหน้าของเขายิ้มจนแข็ง ชาไปหมด แต่ไม่ว่าเขาจะยิ้มแค่ไหน ก็ยังคงซ่อนความ กังวลในใจนั้นเอาไว้ไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นจิรายุเข้า ก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหนักหน่วงใจจนไม่สามารถสงบลงได้ มันมีทั้ง ความหวาดกลัว และความเกลียดชังที่เข้าถึงกระดูกดำ

ส่วนพิชัยคงมีความสุขและตื่นเต้นมาก บวกกับอาริยา ปกปิดได้แนบเนียน ทำให้เขาไม่สังเกตความผิดปกติ ของเธอ

หลังทานอาหารเย็นเสร็จ เพื่อนนักเรียนและเพื่อนร่วม งานในวัยรุ่นกระทงทั้งหลายก็โห่ร้องเพื่อให้คู่บ่าวสาว เข้าเรือนหอ แต่จิรายุหยุดพวกเขาไว้

“พอแล้ว ปล่อยพวกเขาไปเถอะ ชัยเองก็อยากเขา เรือนหอใจจะขาดตั้งแต่เช้าแล้ว! ” จิรายุหยอกล้อ แต่ กลับใช้สายตามองอาริยาอย่างเย็นชา

“ก็นั่นน่ะสิ พี่น้องทั้งหลาย ปล่อยพวกเราไปเถอะ ฉัน จะเข้าเรือนแล้ว!” พิชัยไม่รู้สึกกระดากใจเท่าไร หลัง จากพูดจบ เขาก็ก้มตัวอุ้มอาริยาที่กำลังหวาดกลัวอยู่ นั้น แล้วเดินเข้าไปในห้องนอน

ความวุ่นวายทั้งหมดก็ได้สิ้นสุดลงในที่สุด พิชัยก็มี โอกาสได้มองดูเจ้าสาวที่น่ารักของเขาดีๆเสียที และจะ ได้จูบเธอ

“อาริยา! ฉันรักคุณ! ฉันจะรักคุณตลอดไป!” เขาพูด ด้วยความรักใคร่อีกครั้ง มองไปที่ดวงตาสวยงามกลมๆ และใบหน้าเล็กๆที่ถูกแต่งอย่างเงางาม ตาของเขาเต็ม ไปด้วยความรักใคร่และความปรารถนา
ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง พวกเราจะได้มีกันและกันเสียที เขาคิดในใจอย่างเงียบๆ และลดหน้ามาจูบที่ปากเล็ก ๆ ของเธอ

ปกติเธอชอบจูบของพิชัย แต่ในคืนวันแต่งงานนี้ การ เข้าใกล้ของเขานั้นกลับทำให้เธองุ่มง่ามเล็กน้อย แทบ จะตามด้วยสัญชาตญาณ เธอก็หันหน้าหนี

“อาริยา คุณเป็นอะไรเหรอ?” พิชัยรู้สึกประหลาดใจ ไม่น้อย ทำให้เขาตัวแข็งทื่อไปเลย เขาเพิ่งสังเกตว่าเธอ ดูเหมือนจะกลุ้มใจเล็กน้อย

“ฉันจะไปอาบน้ำแล้ว ไม่เคยแต่งหน้ามาก่อนเลย อย่า พูดถึงความอึดอัดเลย คาดว่าวันนี้โดนฝุ่นมาเยอะ คุณก็ ไม่กลัวสกปรกเลยนะ”อาริยาฝืนบีบรอยยิ้ม และพูดน้า เสียงสบายๆ

“ก็จริง ไปกันเถอะ ไปอาบน้ำด้วยกัน!” น้ำเสียงของ เธอ ทำให้เขาโล่งใจ

“อย่าเลย ฉันจะไปคนเดียว คุณรอฉันเสร็จแล้วค่อย อาบ” พอพูดจบ เธอก็หยิบชุดนอนในตู้เสื้อผ้าออกมา แล้วถือไว้ในมือ ก้มหัวลงหลบหน้าและเดินไปทางประตู

พิชัยเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าโดยไม่กี่ก้าว พร้อมหยิบ กางเกงขาสั้นออก แล้วตามเธอไป

“ฉันแค่อยากไปอาบน้ำกับภรรยาของฉัน!” พิชัยพูด พร้อมกับมีน้ำลาย
“อาบน้ำด้วยกันบ้าอะไรของคุณ เพิ่งแต่งงานก็อาบ น้ำด้วยกันซะละ จะให้พ่อแม่และฟ้ามองว่าฉันเป็นคน ยังไง ฉันแต่งงานเข้ามาบ้านคุณโดยตัวคนเดียวนะ ถ้า ครอบครัวของคุณไม่ประทับใจฉันเข้า ฉันคงโดนรังแก จนตายเลยล่ะสิ ”

พิชัยชอบคำพูดหลักแหลมของเธอมากๆ และบ่อย ครั้งคำพูดเหล่านี้ก็ทำให้เขาทั้งโกรธทั้งรัก

“โธ่ เธอจะประเมินครอบครัวของฉันสูงไปไหน แค่ เจอฝีปากของเธอเข้า ทั้งบ้านเข้าสู้พร้อมกันก็คงเถียง เธอไม่ได้”

“ก็แหงแล้วสิ อยู่นิ่งๆซะ สักครู่เดียวก็เสร็จ!” อาริยา มาถึงประตูโดยที่พูดไปด้วย ไม่คำนึงถึงคำคัดค้านของ พิชัย เธอปิดประตูดังปัง

ทันทีที่เข้าไปในห้องน้ำ เธอไม่สามารถแสร้งยิ้มได้อีก ต่อไป เธอเอนกายพิงประตูและร้องไห้อย่างเงียบ ๆ

เธอถามตัวเอง ว่าเพราะเหตุใด ทั้งๆที่ความสุขอยู่ใน เอื้อมมือแล้วแท้ๆ แต่มันกลับถูกทำลายเพราะคนเลว เช่นนั้น

เธอไม่อยากให้เขาผิดหวังจริงๆ แต่จะทำอย่างไรเพื่อ ซ่อนเรื่องทุกอย่างล่ะ?