ตอนที่ 5 อยากฆ่ามันซะ

“สาร…….” นี่ทำให้เธอรู้สึกละอายใจ เธอหาโอกาสที่ เหมาะเจาะ แล้วกัดลิ้นของเขาทันทีที่มีโอกาส ขบฟันให้ เต็มกำลังทั้งหมด

เมื่อกลิ่นเลือดแรงขึ้น ในที่สุดเขาก็ชักจะเริ่มเจ็บปวด ทำเสียงเจ็บ “ซี้ด!” แล้วเขาก็ปล่อยเธอไป

เขามองเธอ เธอก็มองเขา และทั้งคู่ต่างก็มีเลือดที่ริม ฝีปาก

“ปล่อยฉันนะ! ไอ่สารเลว! คนอันธพาล!”

จิรายุหัวเราะเบาๆ และปล่อยเธอไปทันที

ในที่สุดอาริยาก็ถูกปล่อยตัวแล้ว เธอลุกขึ้นจากเตียง ทันที และรีบไปที่ประตูทางออก

“เพราะฉันชอบเธอ อาริยา ดังนั้นฉันจึงให้โอกาสเธอ เลือก”คำพูดของเขาดังขึ้นจากข้างหลัง เธอจึงยืนนิ่ง แล้วสูดลมหายใจลึกจากนั้นก็มองย้อนกลับไปข้างหลัง

เกรงว่าหนีไปตอนนี้ หลังจากนั้นอาจมีปัญหาถึงพิชัย

พอเธอหันหัวกลับไปมอง เธอก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น เมื่อ กี้เธอลุกจากเตียงในเวลาอันสั้นยังไม่มีอะไร แต่พอหัน ไปดูก็เห็นว่ามีมีดที่แหลมคมเล่มนึงโผล่อยู่ในมือของ เขา
“คุณต้องการทําอะไรกันแน่?”เธอคิดว่าเขาเปลี่ยนใจ แล้ว ตอนนี้ต้องการจะฆ่าเธอ

“ที่รักเธอมีสามตัวเลือก: 1.เธอกลับบ้านไปเลย แล้ว พรุ่งนี้ฉันจะจบชีวิตพิชัยด้วยมีดนี้ 2.เธอฆ่าฉันตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ด้วยมีดเล่มนี้ในเวลานี้ 3.เราหลีกเลี่ยงฉากนอง เลือดนี้ซะ แล้วมาใคร่รักดูใจกัน ฉันขอแนะนำให้เธอ เลือกข้อสุดท้าย มันจะได้มีความสุขกันทุกคน! ”

จิรายุถือใบมีดที่คมแหลมนั้น ขณะที่เอานิ้วเกาไปมา บนนั้น แล้วที่ค่อยๆยื่นข้อเสนอ

ขณะนี้เธอเกรี้ยวโกรธมาก เธอมองเขาอย่างเย็นชา อยากจะหันหลังกลับและไม่สนใจคำพูดที่แลดูบ้าบอ ของเขา แต่เธอรู้ว่าเขาไม่ได้อยากจะจะปล่อยเธอไป อย่างง่ายดาย ทว่าเขาปล่อยเธอไป ก็คงจะไม่ปล่อยให้ พิชัยไป

ในเมื่อเขากล้าที่จะหลอกเธอออกมาแบบนี้ ก็แปลว่า เขาไม่กลัวเธอจะไปบอกพิชัย ซึ่งก็หมายความว่าเขาไม่ กลัวที่จะฉีกหน้ากับใคร บ้าชะมัด

เธอเกลียดรูปลักษณ์ได้ใจของเขา อัธพาลร้ายคนนี้ ไม่คู่ควรเป็นเพื่อนกับพิชัย ใช่แล้ว เธอรักพิชัย จะเป็น จะตายก็รัก เพื่อพิชัยแล้ว เธอควรฆ่าเจ้านี้ซะเดี๋ยวนี้ เลย ให้ขยะแบบนี้หายไปจากโลกนี้ดีเสียกว่า

พอนึกถึงสิ่งนี้ เลือดเธอก็ขึ้นหน้าอีกครั้ง เธอวิ่งไปข้าง หน้าแล้วชิงมีดของเขามา
นี่เป็นสิ่งที่จิรายุคาดไม่ถึงในขณะที่ยังอึ้งอยู่นั้น มีด ก็ได้อยู่ในมือเธอแล้ว

“ฉันจะฆ่าแก!” อาริยา พูดอย่างดุเดือด พอกำมีดไว้ แน่นแล้วแทงที่หน้าอก

ในเวลานี้เธอไม่กลัวความตาย เธอไม่กลัวอะไรเลย และไม่ต้องการนึกคิดอะไร เธอแค่อยากจะฆ่าเขา

เสียดายที่กำลังเธอมีไม่มากพอ มีดแทงเข้าไปเพียง เล็กน้อย แต่เลือดยังคงนองไหลออกมาจากที่จุดที่แทง เข้าไป

“อาริยา เอาแรงกว่านี้! ตายต่อหน้านารี จะกลายเป็น ผีก็ยอม!” จิรายุนั้นดูเหมือนคนบ้าและเขายังยิ้มออกมา อีกด้วย

คราวนี้ เธอวางมือทั้งสองไว้บนที่จับมีด และกำลังจะ กดลงไป แต่แล้วจิรายุพูดขึ้นไม่กี่คำโอ้! สงสารพ่อแม่ ของเธอจริงๆ”

ดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยโทสะ มือของเธอสั่นด้วย ความขุ่นเคือง แต่คำพูดของเขาก็ทำให้เธอคลายแรงลง

ความยากลำบากของพ่อแม่ ความยากลำบากในตอน ที่ร่ำเรียนมาหลายปีนี้ และความโศกเศร้าของพ่อแม่ที่ ต้องส่งเสียลูกทั้งๆที่แก่แล้ว เธอก็เริ่มลังเลใจ

ไม่ ไม่ควรเสี่ยงอนาคตทั้งหมดเพื่อคนแบบนี้ ถ้ามันพัง ชีวิตของพ่อแม่เราก็พังไปด้วย มือทั้งสองของเธอก็ ออกแรงดึงมีดออกมา แล้วโยนมันลงไปตรงพื้น

ชัย ทว่าคุณตายจากไป ฉันต้องอยู่ยังไง พ่อแม่คุณ ต้องอยู่ยังไง

ฉันรักคุณ คุณต้องรู้ว่าฉันให้เขา ก็เพราะว่าฉันรักคุณ

เธอปิดตาของเธออย่างแน่นหนา กัดฟันกรอด บีบให้ น้ำตาที่จะออกนั้นกลับคืนไป และยื่นมือไปทางซิปกาง เกงยีนส์ของเธอ