ตอนที่ 11 ฐานะที่เปลี่ยนไป

ลี่โม่อวี่ก้าวย่างสุขุมมุ่งไปยังฉินอีหลิน สาวน้อยสาว ใหญ่ต่างพากันกระซิบพูดคุย ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่ ทําไมไม่เคยเห็นมาก่อน

ล้วนคาดเดาไปต่างๆนาๆว่าเขาคงยังไม่มีครอบครัว พวกหล่อนพร้อมเป็นฝ่ายเข้าหาเชื่อมสัมพันธ์กับผู้ชาย ที่เพียบพร้อมขนาดนี้อย่างแน่นอน

จริงๆถึงจะมีครอบครัวแล้ว พวกหล่อนก็ไม่สนอยู่ดี

ฉินอีหลินได้ยินเสียงจอแจวุ่นวายจึงหันหลังกลับไป มอง เธอนิ่งงันทันทีที่มองเห็นเขา

ลี่โม่อวี่ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้รู้สึกตัว สายตาที่อ่อน โยนถูกส่งไปที่ภรรยาที่รักของเขา กุมมือเธอแน่นอย่าง สนิทสนม ไล่มือเบาลงบนริมฝีปากที่เม้มแน่น

“ทำไมหนีมาคนเดียวล่ะ เราตกลงจะมาด้วยกันไม่ใช่ หรอ”

ลี่โม่อวี่ไม่ได้สนใจเหล่าสาวน้อยสาวใหญ่ที่ให้ความ สนใจตนเอง ยื่นมือปัดปอยผมทัดหูให้เธอ สายตาของ เขามองแค่ฉินอีหลินราวกับว่าเธอคือทุกสิ่งทุกอย่าง สำหรับเขา

“ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ผมมีธุระด่วนทำให้มาสาย หลันซู ผมขออวยพรให้คุณทั้งสองครองรักกันไปนานๆนะครับ”

ลีโม่อวี่โอบเอวฉินอีหลินอย่างเป็นธรรมชาติ กระชับ ดึงเธอเข้าสู่อ้อมอก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด หันไปกล่าวขอโทษหญิงสาวตรงหน้าพร้อมทั้งอวยพร เธอ

เมื่อฉินหลันซูรู้ว่าแท้จริงแล้วผู้ชายคนนี้คือสามีของพี่ สาว เธอได้แต่หักห้ามและตำหนิตัวเองอยู่ในใจ

ที่เผลอใจหลงใหลผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ลดราคา ตัวเองเสียจริง

เหลือบสายตามองใบหน้าเสียดายของหญิงสูงศักดิ์ เหล่านั้น มุมปากฉินหลันซูยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“พี่เขยมาร่วมงานแต่งของฉันได้ ฉันก็รู้สึกเป็น

เกียรติอย่างยิ่ง แต่พี่เขยทำแบบนี้จะไม่เป็นไรจริงหรอ”

ใบหน้ากังวลของฉินหลันซูมองไปยังชายที่น่า หลงใหลนั้น

“ยังไงคืนนี้พี่ก็จะต้องทำงานหนัก หากไม่ได้พักผ่อน ตอนกลางคืนจะทำงานได้หรอ อย่าเป็นเพราะต้องมา เหนื่อยเพราะงานแต่งเล็กๆของฉันเลย รบกวนเวลา “งาน” พี่จริงๆ”

พูดจบฉินหลันซูตั้งใจสังเกตสีหน้าของชายตรงหน้า เป็นพิเศษ ใบหน้าที่นิ่งสนิทของชายหนุ่มไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมาให้อีกฝ่ายได้เห็น แต่ผู้คนรอบข้าง ที่ ล้วนคิดว่าตนเองนั้นเป็นผู้ที่ได้รับการอบรมมาดีกลับ ปิดปากอุทานคิดไปต่างๆนาๆ

ลีโม่อวี่เป็นคนหล่อเหลาน่าหลงใหล น่าเกรงขาม

เดิมทีจ้าวหย่า เคยคิดว่า กลับไปจะขอให้พ่อช่วย เพื่อให้ได้เข้าใกล้กับคุณชายผู้น่าหลงใหลคนนี้ ใครจะ คิดว่าแท้จริงแล้วจะเป็นสามีที่มีแต่เปลือกของฉินอีหลิน

ฉินอีหลินได้ยินผู้คนมากมายกำลังซุบซิบนินทาคนที่ โอบกอดตนเองอยู่ เพราะตัวเธอเองเติบโตมากับสังคม แบบนี้จึงรู้ดีที่สุดว่าคนพวกนี้ปากร้ายมากแค่ไหน เธอ ไม่อยากให้ลี่โม่อวี่ต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้กับตนเอง

ลีโม่อวี่หรี่ตา สายตาเย็นชาพินิจพิจารณาฉินหลันซู

ดวงตาคู่นั้นของหญิงที่ยืนอยู่ในชุดแต่งงานคนนี้เต็ม ไปด้วยแผนการร้ายกาจและลำพองใจ ปากเธอพร่ำ ปลิ้นปล้อน เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตายโสโอหัง ราวกับว่าได้เห็นเขาหนีออกไปจากที่นี่ด้วยความอับอาย

ฉินอีหลินได้ยินคนรอบข้างซุบซิบนินทาใบหน้ายิ่งซีด เผือด แต่สาเหตุไม่ใช่เพราะโดนนินทา เพียงแต่คิดว่า ลี่โม่อวี่ไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ควรต้องมาแบกรับความ กดดันจากคำวิพากษ์วิจารณ์ของคนเหล่านี้

จับมือเขาไว้แน่น ฉินอีหลินเม้มปากแน่นไม่รู้ว่าตัวเอง ควรพูดอะไรดี
ที่แท้งานแต่งครั้งนี้ก็เป็นเหมือนงานเลี้ยงที่วางแผน สังหารแขก ในวันที่ฉินหลันซูเชิญเธอ เธอก็รับรู้ได้ทันที

ฉินหลันซูให้เธอพาลี่โม่อวี่มาร่วมงานด้วย แน่นอนว่า ไม่ใช่เพราะตระกูลฉินยอมรับลูกเขยคนนี้แน่ ทั้งหมด เป็นเพราะน้องสาวคนนี้ของเธอต้องการทำให้เธอ อับอายขายขี้หน้า

เรื่องพวกนี้เธอรู้อยู่แล้ว หลังจากคืนนั้นที่ต้องเสียตัว เธอจึงเข้าใจแน่ชัดว่า ความโกรธแค้นที่ฉินหลันซูมีต่อ เธอ มันได้ตัดขาดความสัมพันธ์พี่น้องไปตั้งนานแล้ว

ฉินอีหลินไม่มีทางฉีกหน้าเธอ ไม่ว่าฉินหลันซูจะคิดยัง ไง แต่ฉินอีหลินก็ยังคงเป็นพี่สาว แม้น้องสาวเธอจะไม่ ได้คำนึงถึงความสัมพันธ์พี่น้องนี้ ฉินอีหลินก็ยังคงคำนึง ถึงมันอยู่ ถึงอย่างไรฉินหลันซูก็พูดถูก เป็นตัวเธอเอง ที่แย่งความรักจากพ่อไป แต่ฉินหลันซูคงลืมไปว่าเธอก็ เป็นคนแย่งความรักจากแม่ไปจากฉินอีหลินเช่นกัน

“ขอโทษ”

ฉินอีหลินหมดปัญญาตำหนิติเตียนน้องสาวตนเอง ทำได้เพียงดึงแขนเสื้อของลี่โม่อวี่กล่าวขอโทษด้วยน้ำ เสียงแผ่วเบา

“ทำให้คุณต้องมาลำบากไปด้วย”

ลี่โม่อวี่มองฉินรั่ว อีมุมปากค่อยๆยกยิ้ม กำลังจะเอ่ย อะไร ทว่ามองเห็นเซียวน่ายกำลังเดินเข้ามาจึงกลืนคำพูดนั้นลงไป ใบหน้านิ่งสงบจ้องมองไปยังเซียวน่าย ด้านหลังของเซียวน่ายตามมาด้วยชายถือแก้วเหล้า สามคน อายุราวๆสี่สิบ

ด้านซ้ายสุดคือกรรมการบริหารของบริษัทเซิ่ง ตรง กลางคือผู้อำนวยการของหวาหางจิวเวลมอลล์ ฝั่งขวา สุดคือประธานคณะกรรมการบริหารของบริษัทเครือ ข่ายที่กำลังเติบโตแตกยอดเป็นลำดับที่เจ็ด

เวลานี้ได้เห็นชายสามขั้วอำนาจยักษ์ใหญ่พร้อมกัน ถือแก้วเหล้ามุ่งตรงมาทางนี้อย่างนอบน้อม

ในห้องโถงใหญ่ หลังจากการปรากฏตัวของเซียวน่าย

บรรดาหญิงสาวที่เคยชื่นชมลีโม่อวี่ ทั้งที่ยังสับสนว่าจะ ชวนคุยหรือปฏิเสธล้วนมุ่งเป้าไปที่เซียวน่ายแทน “เฮ้ เป็นเซียวน่ายจริงๆด้วย หล่อกว่าใน

หนังสือพิมพ์เยอะเลย”

“หล่อจริงๆ แต่ก็เทียบกับพ่อหนุ่มกลางคืนเมื่อสักครู่ ไม่ติดเลยนะ”

“นี่ยังกล้าเทียบอีกหรอ เขาเป็นคนกลางคืนที่ มีดีแค่ หน้าตาแค่นั้น เซียวน่ายคนนี้แค่ดูก็รู้ว่าเป็นคนหนุ่มที่มี อนาคตมากแค่ไหน ใครที่มีความสามารถมากกว่ากัน ยังต้องเปรียบอีกหรอ ไม่รู้ว่าเขาแต่งงานแล้วหรือยัง นะ”
ขณะที่เซียวน่ายกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เขาได้ยินหัวข้อ ซุบซิบเกี่ยวกับหนุ่มไซด์ไลน์ พอเดินมาถึงจึงเอ่ยถาม อย่างงุนงง

“หนุ่มเลี้ยงวัวอะไรกัน

เซียวน่ายเพียงแค่ถามออกไปเท่านั้นไม่ได้หวังว่าลี่โม่ อวี่จะตอบคำถามของเขา

แน่นอนว่าเขารู้ว่าลี่โม่อวี่ไม่มีทางตอบคำถาม ปัญญาอ่อนแบบนี้แน่ๆ

เขาหันกลับมาหาทั้งสามคนข้างหลังพร้อมแนะนำ “ผู้จัดการใหญ่ทั้งสามท่านครับ นี่คือประธานคณะ กรรมการบริหารH&Jของเรา สี่โม่อวี่ ประธานลี่ครับ”

“ประธานลี่ ผู้บริหารทั้งสามท่านนี้อยากจะคุยกับเรา สักนิด เกี่ยวกับความร่วมมือในโครงการดาวเคราะห์ที่ จะดำเนินการที่แผ่นดินใหญ่ครับ”

หากเป็นเวลาปกติคุยส่วนตัวเซียวน่ายกับเห้อห้าวจะ เรียกลี่โม่อวี่ว่าพี่ใหญ่ แต่เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่เป็น ทางการพวกเขาจะเรียกว่าประธาน

ยังไงเมื่ออยู่ข้างนอกพวกเขาก็ต้องช่วยสร้างความน่า เกรงขามให้กับพี่ใหญ่ของพวกเขา

บรรดาบุคคลที่หัวเราะเยาะเย้ยและดูถูกลี่โม่อวี่เมื่อ สักครู่ เมื่อได้ฟังคำพูดของเซียวน่าย ชั่วพริบตารอยยิ้มนั้นได้แข็งทื่ออยู่ตรงนั้นทันที

ประธานคณะกรรมการH&Jอินเตอร์เนชั่นแนลกรุ๊ป ประธานเจ้าหน้าที่บริการของ H&Jกรุ๊ปบอกเองขนาดนี้ ใครจะกล้าสงสัย

ฐานะของลี่โม่อวี่ไม่เพียงแต่ทำให้กลุ่มคนที่ติฉิน นินทาเขาได้ตกใจ ยังมีอีกคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา ตอนนี้ด้วย

พวกเขาล้วนทำอะไรไม่ถูก เมื่อสักครู่ยังดูถูกว่า เขาเป็นหนุ่มเลี้ยงวัวอยู่เลย อยู่ๆก็กลายเป็นประธาน กรรมการบริหารH&Jกรุ๊ปไปได้

หวังเพียงว่าลี่โม่อวี่จะไม่ใส่ใจกับคำพูดของพวกเขา เมื่อสักครู่ อย่าเป็นเพราะการกระทำที่ไม่เหมาะสมของ ตนเองต้องทำให้ฐานะการเงินของครอบครัวต้องล่มไป ด้วยเลย พ่อแม่ของพวกเขาคงได้จัดการพวกเขาเป็น แน่