ตอนที่ 2 การกลับชาติมาเกิด

จางยวี่โหร่วค่อยๆก้มหัวลง ดวงตาทั้งสองคนเบิกขึ้น ทันที ลึกเข้าไปในดวงตาสีแดงสด ดวงตาของนางแสบ ร้อน

ที่นี่เป็นทางเข้าสู่นรกงั้นเหรอ? ตอนเด็กได้ยินคุณย่า พูดว่า หลังจากที่คนตายไปแล้ววิญญาณก็จะไปสู่ นรก ที่นั่นเต็มไปด้วยดอกลิลลี่แมงมุมสีแดงกว้างใหญ่ ไพศาลเพื่อชี้นำทางดวงวิญญาณที่ผ่านมา

เมื่อถึงเวลาที่ข้ามผ่านสะพานไฉ่เหอ ดื่มซุปเมิ่งโผ กระโดดลงไปแม่น้ำว่างชัวก็จะสามารถลืมอดีตที่ผ่าน มาได้ และหมุนเวียนกลับชาติมาเกิดใหม่อีกครั้ง

ไม่ ข้าจะลืมไม่ได้ ในใจของนางมีความเคียดแค้นอัน มหาศาลขนาดนั้น และยังมีชีวิตของคนในตระกูลจาง อีก 72 ชีวิต แม้ตายนางจะไม่มีวันลืม!

ตอนที่นางมองดูคนที่นางรักถูกตัดศีรษะและนาง ไม่สามารถทำอะไรได้เลย ความเจ็บปวดเช่นนั้นไม่ สามารถแสดงออกมาด้วยคำพูดได้เลย

นางโกรธแค้นมาก ก่อนที่จะตายไม่สามารถฆ่าสัตว์ร้า ยอย่างเป่ยจื่อห้าวเพื่อแก้แค้นให้กับตระกูลจางของนาง ด้วยมือตัวเองได้

ทันใดนั้นก็มีเสียง “ แกร๊ก ” ดังขึ้นมาและประตูถูกเปิด ออกในทันที จากนั้นสาวใช้ตัวเล็กสวมชุดสีชมพูมวยผมสองข้างคนหนึ่งเดินเข้ามา

จางยวี่โหร่วมองดูนาง ขอบตาแดงก่ำอย่างอดไม่ได้ นั่นคือเสี่ยวเฟิงสาวใช้ข้างกายของนาง

เสี่ยวเฟิงเติบโตมากับนางตั้งแต่เล็ก ถึงแม้จะเป็นเจ้า นายกับคนรักใช้ แต่ก็ผูกพันกันดั่งพี่น้องและภักดีต่อ นางอย่างยิ่ง

นางแต่งงานกับคนสัตว์ร้ายเป่ยจื่อห้าว เสี่ยวเฟิงก็ยัง อยู่ข้างๆนางไม่ห่างไปไหนเหมือนสินสอดทองหมั้น ต่อ มานางถูกใส่ร้ายจนเข้าคุก เสี่ยวเฟิงก็ถูกจ้าวซินซินจับ ได้ตัวขณะที่กลับไปแจ้งข่าวให้ตระกูลจางทราบเพื่อ ช่วยนาง และถูกทุบตีจนตายต่อหน้าต่อตาของนาง ถึง แม้จะตายนางก็ยังกัดฟันไว้ไม่เอ่ยปากพูดและไม่ส่ง เสียงกรีดร้องออกมาเลยสักนิด และก่อนหน้าที่นางจะ ตายก็ยังกำชับกับนางอีกว่าต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้

นางคงจะตายแล้วอย่างแท้จริง ถึงสามารถได้เห็น หน้าเสี่ยวเฟิงอีกครั้ง

เพียงแค่ท่าทางของเสี่ยวเฟิงในตอนนี้ เหตุใดจึงดู เหมือนย้อนกลับไปตอนที่อายุสิบสามสิบสี่ปีที่ผ่านมา ทุกอย่างแปลกประหลาดเกินไป หรือว่า ทั้งหมดนี้เป็น ความฝันของนางกัน?

นางเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ ในตอนนั้นเอง นางถึง จะสังเกตเห็นเค้าโครงภายในห้อง ล้วนมีม่านสีแดง แขวนอยู่ทุกหนทุกแห่ง บนเตียงมีคำอวยพรที่ตัดด้วยกระดาษสีแดงติดอยู่และผ้าห่มบนเตียงก็เป็นสีแดงเช่น กัน เห็นได้ชัดว่านี่เป็นห้องแต่งตัวของเจ้าสาวห้องหนึ่ง เมื่อมองดูก็รู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

สิ่งที่ทำให้นางประหลาดใจที่สุดก็คือ พบว่าบนตัวของ ตัวเองสวมชุดแต่งงานสีแดงสดอยู่!

“ โธ่ คุณหนู ท่านหยิบผ้าคลุมหน้าลงมาทำไมเจ้า คะ นี่คือข้อห้ามเลยนะ ขบวนเกี๊ยวรับตัวเจ้าสาวของ ตำหนักสามใกล้จะถึงแล้ว เมื่อมาถึงก็ต้องขึ้นเกี้ยวเจ้า สาว ท่านจะต้องเตรียมตัวให้พร้อมนะเจ้าคะ! ” เสี่ยว เฟิงเห็นนางหยิบผ้าคลุมหน้าสีแดงวางไว้บนหัวและรีบ วิ่งมาอย่างเร่งรีบ

จางยวี่โหร่วงุนงง ตำหนักสาม ขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว? นาง จับข้อความสำคัญในนั้นได้อย่างรวดเร็ว

เจ้าบอกว่าขบวนเกี้ยวรับตัวเจ้าสาวของตำหนักสาม หมายถึงสัตว์ร้ายเป่ยจื่อห้าวคนนั้นกำลังจะมา? ”

เห็นได้ชัดว่านางทำให้สาวใช้คนนั้นตกใจไม่น้อย ผ่าน ไปครู่ใหญ่ถึงจะมีปฏิกิริยาโต้ตอบกลับมา และยื่นมือไป ปิดปากนางย่างรวดเร็ว “ คุณหนู ท่านกำลังพูดอะไรเจ้า คะ องค์ชายสามจะเป็นสามีของท่านอยู่แล้ว ท่านดูหมิ่น เขาเช่นนี้ได้อย่างไร? ”

ในที่สุดนางก็เข้าใจ ที่แท้นางย้อนกลับมาเมื่อห้าปี ก่อน! เห็นได้ชัดว่าเมื่อห้าปีก่อนนางใส่ผ้าคลุมปักพู่ และมงกุฎฟีนิกซ์ออกเดินทางจากตระกูลจางไปแต่งงานกับเป่ยจื่อห้าวในวันนั้น

ที่นี่เป็นห้องส่วนตัวของนาง เพียงแค่ถูกจัดแต่งให้เป็น ห้องเจ้าสาว ถึงทำให้นางรู้สึกคุ้นเคยเช่นนั้น

ในตอนนั้นนางยังไม่รู้จักใบหน้าที่แท้จริงของสัตว์ร้าย ตัวนี้และยังรักเขาอย่างตายใจ จนถึงขนาดจินตนาการ ถึงชีวิตที่มีความสุขหลังจากที่ได้แต่งงานกับเขาอย่าง สาวน้อยขี้อาย

นางเกลียดเป่ยจื่อห้าว และยิ่งเกลียดตัวนางเอง ทำไมตอนนั้นถึงไม่เข้าใจว่าทั้งหมดนั้นเป็นแผนชั่วของ เป่ยจื่อห้าวที่สร้างขึ้นมา

ถ้าหากเป่ยจื่อห้าวแค่ต้องการจัดการกับนางอย่าง เรียบง่ายและฆ่านางได้โดยที่ไม่มีใครรู้อย่างสมบูรณ์ สาเหตุเดียวก็คือเขาต้องการยืมมือนางใส่ความตระกูล จาง และเมื่อนางยอมรับความผิดทั้งหมดก็ถูกสร้าง ขึ้น ตระกูลจางก็จะได้รับผลกระทบไปด้วย ดังนั้นคนที่ ทำลายตระกูลจางอย่างแท้จริง ก็คือตัวนางเอง

สายตาของจางยวี่โหร่วฉายแววไปด้วยความเกลียด ชัง นางเคยพูดไว้ หากชาติหน้ามีจริงแม้เป็นผีก็จะไม่ ยอมปล่อยเขาไป

ในเมื่อสวรรค์ปล่อยให้นางกลับมามีชีวิตอีกครั้งย้อน ไปในอดีต เช่นนั้นก็ถึงเวลาที่นางจะเอาคืนชีวิตสุนัข ของเป่ยจื่อห้าวด้วยมือของตัวนางเอง
ในตอนนั้นจู่ๆก็มีอีกคนเดินเข้ามาจากประตูเพียงคน เดียว อายุประมาณสิบห้าหสิบหกปี ดูอ่อนโยนและ บอบบาง สายตาของจางยวี่โหรวก็ค่อยๆคมชัดขึ้น

จ้าวซินซิน!

แม้นางตายก็จะไม่มีวันลืมผู้หญิงคนนี้!

นางเป็นเพียงแค่บุตรสาวของผู้พิพากษาเมืองเล็กๆ แต่กลับเข้าใจประจบประแจงจนได้รับความไว้วางใจ จากนาง และถือว่านางเป็นน้องสาว มีสิ่งของที่ดีอะไรก็ ล้วนมาแบ่งปันให้กับนาง จน…รวมไปถึงสามีของนาง

มองดูเป่ยจื่อห้าวที่ได้ลืมคำสาบานระหว่างพวกเขาทั้ง สองคนไปตั้งนานแล้วในตอนนั้น นางสนมแต่ละคนเข้า มาในพระราชวัง จ้าวซินซินเป็นเดือดเป็นร้อนแทนนาง และทนไม่ได้ที่เห็นนางโดนรังแก จึงยอมเข้าวังไปอยู่ เป็นเพื่อนนางโดนไม่ขอชื่อหรือยศตำแหน่งใดๆ ทำให้ นางรู้สึกซาบซึ้งใจ จนช่วยชีวิตนางท่ามกลางอันตราย เมื่อตอนที่นางถูกใส่ร้ายอยู่หลายครั้ง

เมื่อเวลาผ่านไป นางเชื่อใจจ้าวซินซินมากยิ่งขึ้นและ ไม่มีสิ่งใดที่ไม่พูดคุยกับนาง การแบ่งปันสามีกับผู้หญิง หลายคนนางก็อดทนแล้ว แล้วน้องสาวที่ดีของนาง ทำไมจะทำให้ไม่ได้? จ้าวซินซินก็ได้เป็นพระสนมเอก จริงๆและยังสามารถเป็นมือซ้ายมือขวาของนางอีก จ้าว ซินซินช่วยนางให้มีอำนาจยืนอยู่ภายในวังได้ แต่กลับ คิดไม่ถึงเลยว่าทั้งหมดนี้เป็นจุดเริ่มต้นของแผนชั่วร้าย
ในฐานะของจ้าวซินซินสามารถได้เป็นเจี๋ยยวีโดยไม่ ถูกบังคับและยังได้รับการปกป้องจากนางฮองเฮา จึง ทำให้นางนั่งอยู่บนบัลลังก์นางสนมเอกได้อย่างมั่นคง จ้าวซินซินสำนึกในบุญคุณนั้นและคอยอยู่ข้างกาย นางทุกวัน ช่วยให้คำแนะนำกับนางพูดคุยปัญหาความ กลัดกลุ้มใจ เวลาผ่านไปนางก็ยิ่งพึ่งพาอาศัยจ้าวซินซิ นมากขึ้นเรื่อยๆ

นางก้าวอย่างมั่นคงทุกก้าวภายในตำหนักนางสนม และคอยระมัดระวังทุกคน แต่กลับไม่เคยระมัดระวัง นางเลยสักนิด

เมื่อนึกถึงเรื่องในคุกวันนั้น จ้าวซินซินบอกกับนาง ตอนที่กำลังจะไปว่า “จางยวี่โหร่ว คนที่ท่านควรจะ เกลียดไม่ใช่ข้า แต่เป็นเป่ยจื่อห้าว ตระกูลจางมีอำนาจ มากมาย เขาจะปล่อยให้ท่านให้กำเนิดทายาทสืบทอด บังลังก์ได้อย่างไร เช่นนั้นผืนแผ่นดินของหนานหมู่ ก็จะ ตกไปอยู่ในมือของตระกูลจางโดยตรงไม่ใช่หรือ? ”

นางจะมาหวังดีเตือนนางได้อย่างไร เห็นได้ชัดว่า ต้องการจะเชือดเฉือนใจของนางให้แหลกสลายอย่าง โหดเหี้ยม และทำให้นางรู้สึกว่าแม้จะตายก็ตายอย่าง สิ้นหวัง

จ้าวซินซินยังบอกนางอีกว่า เป่ยจื่อห้าวสัญญากับนาง ตั้งนานแล้วว่า ตราบใดที่นางสามารถช่วยเขากำจัด ตระกูลจางได้ เขาก็จะมอบตำแหน่งให้นางเป็นฮองเฮา ไม่แปลกใจเลยที่นางจะตาบอดเพราะความโลภเช่นนั้น
นางเพียงแค่ฉลาดมาทั้งชีวิตแต่กลับสับสนเพียงชั่ว ขณะ เป่ยจื่อห้าวมีนิสัยหวาดระแวง โหดเหี้ยมไร้ความ ปรานี ตอนแรกตระกูลจางช่วยให้เขาขึ้นครองบัลลังก์ เขายังตอบแทนอย่างเนรคุณเช่นนี้ จ้าวซินซินที่รู้ความ ลับของเขามากมายเช่นนั้น เขาจะยังปล่อยให้นางมี ชีวิตอยู่อย่างปลอดภัยอย่างงั้นหรือ?

ทันใดนั้นจ้าวซินซินก็รู้สึกถึงสายตาเย็นชาจ้องมองมา ที่นาง ใจของนางสั่นเทา แต่ขณะที่หันกลับมามองอีก ครั้ง ก็เหมือนว่าความรู้สึกทั้งหมดเมื่อครู่นี้เป็นเพียงแค่ ความเข้าใจผิด

นางหัวเราะและก้าวมาข้างหน้า “ พี่ยวี่โหร่ว วันนี้พี่ ช่างงดงามจริงๆ องค์ชายสามช่างมีวาสนายิ่งนักที่ได้ แต่งงานกับพี่ที่สวยงดงามเช่นนี้ หลังจากที่พี่ได้เป็นพระ ชายา ก็อย่าลืมข้านะ “