บทนํา… 3/3

ไม่มีใครรู้นอกจากนางกับสามี แม้แต่บ้านที่อาศัยซุกหัวนอน กำลังจะเป็นของคนอื่น เพราะการพนันตัวเดียว…..

“ฉันก็อยากหยุดนะคุณพิ… แต่ทำไม่ได้”

เสียงของทะนงฟังเศร้าหมอง เขาอยากจะหยุด อยากจะอยู่ ให้ห่างอบายมุขพวกนั้น แต่ยังไม่เคยทำได้สักที

“เท่าไรคะคุณพี่ เท่าไรสำหรับการผลาญครั้งนี้

นางถามเสียงอ่อนแรง ได้แต่ภาวนาไม่ให้เยอะเกินไป ไม่ อย่างนั้นคงได้ฆ่าตัวตายหนีหนี้ยกครัว…

“1ล้าน” ทะนงตอบเสียงแผ่ว เขาหลุบเปลือกตาลง ความ

กระสันอยาก อยากแก้มือ อยากได้ที่เสียไปคืน ทำให้เขาถลง

ไปสุดตัว

“หะ!! ล้านนึง…บ้าไปแล้วๆ แน่ๆ แค่แสนเดียวยังไม่รู้จะเอา ที่ไหนมาคืนเขาเลย นี่ล้านนึง…คงได้ตายทั้งบ้าน

นางตะเบ็งเสียงก้อง ความมือหายาดมในกระเป๋าหน้าของ ชุดอยู่บ้าน ก่อนจะรีบยกองจมูก สูดกลิ่นหอมๆ แรงๆ ก่อนที่จะ หมดสติไปเพราะความตกใจ

“คงได้ตายแน่ ถ้าไม่มีเงินไปคืนเขา…คุณพิไปถามคนที่รับ จํานองบ้านเราหน่อยสิ เพิ่มอีกได้ไหม ฉันจะเอาเงินไปคืนเจ้า
ทางเดียว

ที่เอามานี่เป็นราคาแล้วค่ะ พิบอกคุณพี่แล้วนะ หนี้ก้อนขอไม่ยุ่ง

“คุณพิไม่ฉัน แล้วใครจะช่วยได้ล่ะ

ทะนงคอตก หากมีก้อนไปคืน งานคงหมดลม

หายใจ

“พิหมดปัญญาคุณเราไม่เหมือนเดิม เวลาใครๆ เขาจะเบือนหนี

ปีหลังเกษียร ทะนงผลาญสมบัติจนอบายมุข ชั่วเวลาสั้นเขาถลุงไปกับพนัน จนเป็นหนี้ล้นตัว จากมั่งมี เวลากลับจนกรอบคนรับใช้ใน บ้านทยอย

“แล้วฉันจะทำยังไงล่ะคุณพิ?”

ทะนงเสียงเครือ…

รัชนีมือทาบอก นางบังเอิญได้ยินเข้าพอดี คำสนทนาสามีกับพิไล นางรู้สึกหนักหนทางขยับขยาย ก่อนที่จะไม่มีแม้ที่ซุกหัวนอน

“คุณพ่อ แม่ พิไลกลับก่อนนะคะ
สาวสวยรูปร่างพอๆ กับบางแบบยกมือไหว้แบบขอไปที ปรายตามองบิดาบุญธรรมที่ไร้สง่าราศี เนื่องจากความทรุด โทรม หล่อนแอบเบ้ปาก เมื่อสีหน้าดำคล้ำของบิดา บ่งบอก ความกลัดกลุ่มที่อยู่ข้างในได้เป็นอย่างดี

“อะไร!! มายังไม่ทันได้คุยกันเลย จะกลับแล้วเหรอ” ทะนง บ่นลอยๆ

ลูกเลี้ยงสาวแอบเบ้ปาก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นตอบ “คุณพ่อก็ อยู่บ้านสิคะ พิไลจะได้อยู่คุยด้วย อยู่แต่ก่อนแล้วเมื่อไรจะได้คุย กันคะ”

“อย่ามาปากดี!! ว่าแต่แกพอมีเงินให้ฉันยืมบ้างไหมล่ะ” หนุ่มใหญ่จนทางร้องถามเสียงแผ่วๆ

แววตาของลูกเลี้ยง ทำให้ท่านหน้าชา เมื่อมีแต่แววดูถูก “พิไลจะไปมีได้ยังไงคะ เงินมากมายขนาดนั้น ไม่ลองถามแม่ ลูกสาวสุดกตัญญูของคุณพ่อล่ะคะ” หล่อนรีบปฏิเสธ โยนความ รับผิดชอบที่แสนหนักอึ้งไปที่วันวาด…มุมปากสีสดยกยิ้ม หยัน…คงถึงเวลาต้องหาทางซึ่ง ก่อนที่ความฉิบหายจะมาเยือน ตนเอง…

เบน อัคเดช รูธ เศรษฐีหนุ่มลูกครึ่งไทยอังกฤษ เขากำลังเฟื่อง สุดขีด หลังประมูลเปิดกาสิโนได้ในประเทศเพื่อนบ้าน ที่มี อาณาเขตติดประเทศไทย ธุรกิจทำเงินที่ทำให้เขาร่ำรวย มหาศาลมีอาณาจักรทำเงินที่เก็บกินได้ตลอดชั่วชีวิต หากยังมี แมลงเม่าบินเข้ากองไฟเรื่อยๆ ก็รู้ทั้งรู้ว่าไฟมันร้อน แต่แมลงหน้าโง่นั่น ก็ยังบินถลาล่อ จนกระทั่งถูกเปลวไฟเผาปีกอันบางเบาจน มอดไหม้…ก่อนจะตายตกไปตามๆ กัน

“ท่านครับคุณโจนาธานมาถึงแล้วครับ” การ์ดหนุ่มเดินเข้า มามอบตัวรายงาน

เบนคลี่ยิ้ม สถานที่แปลกตาอาจทำให้น้องชายของเขามี พัฒนาการที่ดีขึ้น โจนาธาน อัตรัก รธ น้องชายสุดรักที่เคยร่วม หัวจมท้ายมาด้วยกัน สองพี่น้องบุกเบิกอาณาจักรกาสิโนมาด้วย กัน เพียงแต่โจนาธาน โชคร้าย เขาประสบอุบัติเหตุร้ายแรง จาก ผู้ชายที่เคยเป็นที่ปรารถนาของผู้หญิงทั่วโลก เวลานี้โจนาธานไม่ ต่างอะไรกับผักเน่า เขานอนนิ่งไม่ไหวติง…เบนทุ่มเทหาวิธีรักษา ไม่ว่าแพทย์แขนงไหนที่ว่าดี เขาลองมาหมด…จนโจนาธานเกิด ความเบื่อหน่าย เขาเบื่อที่จะต้องฝืนสังขาร การทำกายภาพที่ แสนโหด แต่ไม่มีอะไรดีขึ้น เขายังคงเป็นชายพิการที่ช่วยเหลือ ตัวเองไม่ได้เหมือนเดิม