ตอนที่6หนึ่งชั่วโมงหนึ่งพัน

เจียวไอ้ชิงถูกซึ่งเทียนอวิ๋นมองจนทำตัวไม่ถูกโดยเฉพาะดวงตาที่ ลึกลับและเย็นชาของเขา

“เจียวไอ้ชิงเอากาแฟมา”ซึ่งเทียนอวิ๋นพูดอย่างเย็นชาแล้ววาง ถ้วยกาแฟในมือลง

เจียวไอ้ชิงรู้สึกได้ว่าเลขาอีกคนของซึ่งเทียนอวิ๋นได้จ้องมอง เธอเธอรู้มันเป็นความโกรธ

ซึ่งเทียนอวิ๋นรับกาแฟจากเจียวไอ้ชิงตอนที่นิ้วมือของเขาได้ โดนนิ้วของเธอเขารู้สึกได้ว่าตัวเธอแข็งไปหมด

เขาปิดตานิดๆมองเจียวไอ้ชิงดื่มกาแฟที่เธอชงเข้าปากเป็นรส ขมอ่อนๆ ในกาแฟไม่ได้ใส่อะไรต่อมาเป็นความหอมของกาแฟ พูดจริงเธอชงได้อร่อยมาก

“ต่อไปก็ให้คุณเป็นคนชงกาแฟให้ผมเอารสชาตินี้ ซึ่งเทียนอ ขึ้นพูดเฉยๆแล้วก้มหน้าดูเอกสารในมือเหมือนด้านข้างไม่มีใคร

เจียวไอ้ชิงยืนอยู่ที่เดิมเธอตอนนี้จะทำอะไร?จะออกไปก็ไม่ใช้ จะยืนข้างเขาก็ไม่ใช้เธอจึงยืนอยู่กับที่ไปสองชั่วโมงจนถึงเที่ยง จนขาของเธอชาหมดงานเลขานี่ทำยากจริงๆ แต่คิดถึงเงินเดือน สามหมื่นเธอต้องอดทน

“มึงซินคุณกลับไปได้เจียวไอ้ชิงคุณไปชงกาแฟให้ผม!”ซึ่ง เทียนอวิ๋นสั่งเจียวไอ้ชิงตอนที่เธอกำลังฝันจะกลับบ้านโดยเขาไม่ยกหน้าขึ้นเลย

เจียวไอ้ชิงอึ้งไม่ค่อยพอใจเลิกงานแล้วทำไมยังไม่ให้เธอกลับ ถึงในใจจะไม่พอใจแต่ก็ยังไปชงกาแฟให้ซึ่งเทียนอน

ตอนที่เข้าไปซึ่งเทียนอวิ๋นได้จัดการทุกอย่างเสร็จแล้วกำลังจะ ออกไปเขามองร่างกายที่เซ็กซี่ของเจียวไอ้ชิงยิ้ม โดยไม่มีใคร สังเกตเห็น

“ไม่ดื่มกาแฟแล้วคุณไปร่วมงานเลี้ยงกับผมหน่อย”ซึ่งเทียนอ วิ่นพูดไปเดินออกไปไม่สนใจสีหน้าที่อึ้งๆของเจียวไอ้ชิงเลย

เจียวไอ้ชิง ในตอนนี้โกรธจนจะปาถ้วยกาแฟทิ้งผู้ชายคนนี้เป็น บ้าอะไรเธอก็ไม่ใช่แฟนเขาไปร่วมงานเลี้ยงกับเขาทำไม? เธอ รู้สึกว่าผู้จัดการคนนี้ลึกลับชิบหายเธอกำลังคิดว่าจะทำงานนี้ต่อ ไปหม

“ร่วมงานเลี้ยงเป็นค่าจ้างล่วงเวลาหนึ่งชั่วโมงหนึ่งพัน

แน่นอนพอซึ่งเทียนอวิ๋นพูดเสร็จเจียวไอ้ชิงได้รีบตามไปหนึ่ง ชั่วโมงหนึ่งพันถ้าสามชั่วโมงก็สามพันนะ?

ใบหน้าของเจียวไอ้ชิงมีแต่รอยยิ้มเธอรีบตามไปอย่างรวดเร็ว “คือ…คุณซึ่งเทียนอวิ๋นค่าจ้างล่วงเวลาจะจ่ายก่อนได้ไหม?” ซึ่งเทียนอวิ๋นยิ้มด้วยมุมปากอย่างเย็นชาแล้วหันไป

แต่เจียวไอ้ชิงไม่รู้ว่าเขาจะหันกลับมาอย่างกระทันหันจะหยุด ไม่ทันแล้วหัวได้ชนกับหน้าอกที่มีแต่กล้ามเนื้อของเขาอย่างรุนแรง

“ถ้าจะแสดงขอรักนี้เดียวก็ไม่ช้ามาแสดงกับผมครั้งหนึ่งยังจะ มีรางวัลเสริมด้วยนะ”เสียงของเขาทั้งทั้งดึงดูดใจดวงตาที่ ลึกลับได้มีแสงสว่างเธอชอบเงินมากขนาดนี้นั้นเขาก็ให้เธอแต่ เธอต้องเสียสละหน่อย

เจียวไอ้ชิงทําตาโตมองใบหน้าที่หล่อเหลาใกล้เธอเธอ สามารถได้กลิ่นเลมอนอ่อนๆจากเขาน่าดมมากเหมือนจะทำให้ เธอหลงใหลพยักหน้าแบบควบคุมไม่ได้ในสมองได้นึกถึงคืนนี้ เมื่อหกปีก่อน