ทัณฑ์สวาทจอมมาร

4.ต้องตาและอยากครอง



4.ต้องตาและอยากครอง

…สัญชาติสแปนิช

กังสดาลสรุปอยู่ในใจขณะเดินวนไปรอบๆ ห้องเสื้อผ้า ร่างสูง ก็ย่างสามขุมเข้ามาใกล้อย่างคุกคาม

“เราไม่เคยรู้จักกัน ทำไมต้องทำแบบนี้

“เรากำลังจะทำความรู้จักกันครับ คุณผู้หญิง” อัลฟาโล่ใช้ ความคล่องตัวที่เร็วกว่า ก้าวเข้าไปรวบเอวบางเข้ามาปะทะกาย โดยที่เจ้าของร่างงามไม่ทันได้ออกอาวุธทำร้ายเขาด้วยซ้ำ

“ว้าย! ปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้” เสียงหวานแว้ดใส่ และ พยายามงัดวิชาการต่อสู้ที่ร่ำเรียนมาป้องกันตัว แต่เขาไม่เคย ไว้ใจผู้หญิง โดยเฉพาะคนนี้พิษสงเธอไม่ธรรมดา วงแขนแข็ง แรงจึงรัดแน่นไม่ปล่อยช่องว่างให้เธอได้ช่วยตัวเอง

“รู้อะไรไหมสาวน้อย คุณทำผมร้อนไปทั้งตัวตั้งแต่เห็นคุณครั้ง แรก แถมท่าเต้นยั่วยวนกวนกิเลสของคุณ ทำให้ผมต้องลบ ปณิธานของตัวเองเพื่อจะได้ขึ้นเตียงกับคุณสักคืน” เขาบอกชิด ใบหูเล็ก ปลายจมูกโด่งฝังลงบนแก้มหอมกรุ่น ก่อนจะดันแผ่น หลังบางติดผนัง ตามด้วยเรือนกายร้อนระอุแนบไปกับร่างงาม จนไม่เหลือช่องว่างให้อากาศผ่านไปได้ ทำไมเขาถึงอยากสัมผัส เธอทั้งตัว อยากเป็นเจ้าของเรือนร่างเซ็กซี่ยั่วยวนของเธอแบบนี้ ก็ไม่รู้สึ
“ผู้ชายอะไรตาถั่วมั่วซะไม่มี ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะ”

“ผมก็ไม่ได้บอกว่าคุณเป็น… ผมแค่ต้องการยื่นข้อเสนอบาง อย่างให้ ถ้าคุณไม่สนองผมก็จะ…จับไปปล้ำ ประโยคท้ายเขา บอกเธอในใจ ในขณะที่ปลายจมูกจูบไซ้ไปทั่วดวงหน้า ลำคอ และวกขึ้นไปหมายจะจุมพิตริมฝีปากอวบอิ่ม หากเจ้าของกลับ เม้มแน่นเบือนหน้าหนีสุดแรง

ริมฝีปากอุ่นร้อนยังตามติดรุกรานทั่วใบหน้าและลำคอระหง หนวดเคราเขียวครึ้มที่ขึ้นเป็นตอแข็งขูดกับผิวเนื้อนุ่มจนเป็นรอย แดง กังสดาลดิ้นรนสุดแรงไม่ยอมให้เขารุกรานได้ง่ายๆ ชาย หนุ่มครางออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะใช้ร่างกายกักเธอไว้ไม่ ให้ขยับห่าง มือหนาทั้งสองข้างเคลื่อนไปประคองใบหน้าหวาน บังคับให้แหงนหงายขึ้นรับจุมพิต

“คุณสวยและพยศถูกใจผมมาก เล่นกีฬาบนเตียงกับผมคืน หนึ่ง คิดเท่าไหร่บอกมาได้เลย” เสียงพร่าดังเหนือริมฝีปากอิ่ม

“ไอ้คนสารเลว ตีค่าผู้หญิงแค่เงิน ไปตายซะ” เธอบริภาษ อย่างโมโห อัลฟาโล่ยิ้มร่า มือข้างหนึ่งลูบไล้สำรวจความกลม กลึงของเรือนร่างสมส่วนอย่างพอใจ

“ตายก็น่าเสียดายเพราะไม่ได้…” เขาหยุดพูดแต่ใช้สายตา โลมเลียเนินอกที่ดันออกมาล่อตาล่อใจโดยที่เจ้าของไม่ได้ตั้งใจ

“ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็ปล่อยฉัน” เธอบอกเสียงลอดไรฟัน แววตาคมสวยมองเขาอย่างเอาเรื่อง อัลฟาโล่คลี่ยิ้ม กอดกระชับ วงแขนแนบแน่น อกอวบบดเบียดกับแผงอกกว้างจนล้นออกมาจากขอบชุดเกาะอกตัวสวย

“ผู้หญิง แปลว่าผู้หญิงรัก”

“เกลียดเข้าไส้ต่างหาก ปล่อยฉัน…” เธอพยายามยกเข่าขึ้นจะ ทําร้ายเขา แต่คนเจนสนามรบและสนามรักอย่างอัลฟาโล่ก็ไม่ ยอมพลาดเป็นครั้งที่สอง ริมฝีปากร้อนแนบลงมาบดขยี้กลีบปาก นุ่มหนักหน่วง หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว ความหวาดหวั่นวิ่งเข้าไป จับขั้วหัวใจ

อัลฟาโล่รับรู้ถึงความหวานที่ไม่เคยสัมผัส ประสาททุกส่วน ตื่นตัวรับความกลมกลึงของร่างงาม ไม่น่าเชื่อว่าสาวน้อยใน อ้อมแขนจะยังคงหลงเหลือความหวานบริสุทธิ์ให้เชยชม และ แล้วแผนขวิดมาทาดอร์สาวที่หมายตาก็ผุดขึ้นในหัว ริมฝีปาก ร้อนถอยห่างออกมาอย่างอ้อยอิ่ง แต่วงแขนยังคงกอดกระชับ ร่างบางแนบแน่น

“หวานอย่างที่คิด จะติดก็ตรงที่ไม่ยอมขึ้นเตียงกับผมเท่านั้น เขาบอกเสียงพร่า จูบไซ้พวงแก้มอิ่มไปมา กังสดาลเบือนหน้าหนี

“ฮม ปล่อยฉันนะคนบ้า นายกล้าดียังไงมาทำกับลูกสาวของ ตระกูลซาโรน็อฟแบบนี้ ห้า!” ชื่อที่หญิงสาวเอ่ยออกมาทำเอา อัลฟาโล่ชะงักและหยุดรุกรานเนื้อนางทันที

“คุณว่าอะไรนะ คุณเป็นคนของซาโรน็อฟเหรอ”

“ก็ใช่นะสิ รู้แบบนี้แล้วก็ปล่อยสิ ที่เสียไปฉันไม่เอาเรื่อง ถือว่า ทําทานให้พวกบ้ากาม” เธอสบัดเสียง ใส่ อัลฟาโล่มองดวงหน้า นวลอย่างชั่งใจ ถึงเขาไม่รู้จักคนในตระกูลนี้เป็นการส่วนตัว แต่พอจะรู้ว่าชาโรนอฟมีอิทธิพลในมอสโกพอสมควร แต่ถ้าจะให้ ปล่อยเธอไปง่ายๆ เขาคงบ้าตายแน่

“ว้าว! เป็นเกียรติกับคนต่างถิ่นอย่างผมจริงๆ ที่ได้ใกล้ชิด ตระกูลผู้มีอิทธิพลที่สุดในมอสโก” เขาพูดเหมือนจะกลัว แต่เธอ ดูแล้วว่าไม่ใช่ “ไหนๆ ฟ้าลิขิต ให้เราเจอกันแล้ว เรามา ทำความรู้จักกันอีกหน่อยดีไหมคุณ เผื่อว่าอนาคตผมอาจจะ

เข้าไปร่วมทุนกับซาโรน็อฟก็ได้ใครจะรู้”

“ครอบครัวฉันไม่มีวันทำธุรกิจกับคนเลวๆ อย่างนาย” เธอ ตะโกนใส่หน้าคม อัลฟาโล่เจ็บจี๊ดไปถึงข้างใน ริมฝีปากยกขึ้น อย่างเย้ยหยันอยู่ในที ปลายนิ้วแกร่งจับคางมนเชยขึ้น ดวงตา สองคู่ประสานกันในระยะประชิด ริมฝีปากได้รูปยิ้มใส่ดวงตาคม คู่งาม

“ในวงการธุรกิจคุยกันถึงผลประโยชน์ที่เป็นเม็ดเงินเท่านั้น ยังไงชาโรน็อฟก็ต้องอ้าแขนรับผม”

“ไม่มีทาง” กังสดาลเน้นคำพูดชัดเจนและอาศัยจังหวะที่เขา เผลอตัว ยกเข่าขึ้นกระแทกกล่องดวงใจเขาเต็มแรง แต่อัลฟาโล่ ก็รู้ทัน ยกขากันไว้ทำให้แรงกระแทกลดลง แต่ความเจ็บทำให้ ชายหนุ่มต้องคลายอ้อมแขนออก ร่างบางจึงอาศัยจังหวะนั้นผลัก เขาถอยห่างแล้ววิ่งไปที่ประตู แต่ไปได้เพียงสองก้าวก็ถูกเขาคว้า ข้อมือไว้

“ว้าย! ปล่อย… ปล่อยนะไอ้บ้า! อื้อ…” เสียงต่อว่ากลืนหาย เข้าไปในลำคอ เมื่อปากอุ่นร้อนฉกวูบลงไปบดขยี้ริมฝีปากบางอย่างแม่นยำ จูบคราวนี้ของเขาทำให้กังสดาลแทบขาดใจตาย ร่างบางสั่นสะท้านหมดเรี่ยวแรงขัดขืน ยืนนิ่งให้เขารุกรานปาก อิ่มตามอำเภอใจ จุมพิตเร่าร้อนแปรเปลี่ยนอ่อนหวานจนร่างงาม อ่อนระทวย เขาดูดกลืนกลีบปากนุ่มสลับกับขบเม้มให้เธอเผยอ รับเรียวลิ้น เสียงครางเบาๆ เล็ดลอดออกมา

“อะ…อย่า” ร่างบางครางสะท้าน รุ่มร้อนไปทั้งตัวเมื่อถูกมือ และปากเขาเล้าโลมอย่างจัดเจน เพียงแค่เผยอคราง ลิ้นสาก ใหญ่ที่รอจังหวะอยู่ก็สอดเข้าไปกวาดควานหาความหวานที่ อยู่ในโพรงปากชื้น กังสดาลชาติกไปทั้งตัว สั่นไหวแทบยืนไม่อยู่ จนต้องเอนกายซบกับร่างกาย

ในขณะที่ห้องเสื้อผ้ากำลังร้อนระอุด้วยแรงปรารถนา วูฟล์ ซู นิน มือซ้ายของนิโคลัส ซึ่งได้รับคำสั่งสายฟ้าแลบกลางดึก ให้มา รับน้องสาวเจ้านายกลับบ้าน วูฟล์เดินตามหาเจ้านายสาวทั่ว โรงแรมแต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งการ์ดไปสอบถามเจ้าหน้าที่โรงแรม จึงรู้ว่าเธอเดินมาบริเวณนี้

วูฟล์พร้อมการ์ดอีกสามคนมองชายฉกรรจ์ชุดดำที่ยืนอยู่หน้า ห้องเสื้อผ้าราวกับกำลังอารักขา ใครสักคน วูฟล์มองประตูและ เดินเข้าไปหวังจะเปิดเข้าไปหาเจ้านายสาว แต่ครูซขยับเข้าไป ขวางทางไว้

“ห้องนี้เข้าไม่ได้ครับ เจ้านายผมกำลังคุยธุระสำคัญ” ครูซมอง เพื่อนร่วมอาชีพอย่างประเมินอีกฝ่าย วูฟล์หรี่ตามอง

“ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะคุยธุระ ผมแค่มาหาคน ไม่เจอก็จะกลับ” วูฟล์เอยเป็นภาษาอังกฤษอย่างสุภาพ แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนอง

“คงไม่ได้เพราะเจ้านายผมกำลังคุยธุระอยู่ข้างใน

“แต่ผมจำเป็นต้องเข้าไป” พูดจบวูฟล์ก็ตวัดปลายเท้าเข้าใส่ ครูซเบี่ยงตัวหลบและสวนหมัดตามไปทันที การต่อสู้ของคนทั้งคู่ เป็นไปอย่างสูสี ลูกน้องแต่ละฝ่ายต่างยืนลุ้นการต่อสู้อย่างตื่น เต้น

เสียงที่ดังอยู่หน้าห้อง ทำให้กังสดาลได้สติรวบรวมแรงดัน แผ่นอกหนาออกห่าง อัลฟาโล่มัวแต่เพลิดเพลินกับความหวาน ที่ดวงหน้าสวยจึงไม่ทันระวังตัว ถูกหมัดเล็กสวนเข้าไปที่ เบ้าตาอย่างจังจนต้องยืนนับดาวอยู่ชั่วครู่ ร่างงามฉวยโอกาส ทองเปิดประตูออกไป ชายหนุ่มถึงกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย

“วูฟล์ช่วยด้วย” เสียงเรียกทำให้วูฟล์หันไปมอง จึงถูกหมัด ของครูซเข้าที่หน้าจังๆ จนถอยไปข้างหลังสามก้าว กังสดาลหัน กลับเข้าไปในห้องเห็นร่างสูงตามออกมา เธอจึงวิ่งไปหาคนของ ตัวเอง อัลฟาโล่ขยับจะตามไปแต่ถูกการ์ดร่างใหญ่ขัดขวางไว้

ก่อนที่ทุกอย่างจะดำเนินต่อไป หัวใจของทุกคนแทบหยุดเต้น เมื่อกังสดาลแย่งปืนจากเอวการ์ด เล็งไปที่ศีรษะของอัลฟาโล่ ทั้ง สองจ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ชายหนุ่มกัดกรามแน่น อย่างโมโหตัวเองที่พลาดเป็นครั้งที่สอง วูฟล์เห็นหน้าคนที่กล้า รังแกเจ้านายสาวก็ต้องขมวดคิ้ว อัลฟาโล่ อาร์คาดิโอ เจ้าพ่อ แดนกระทิงดุแห่งสเปนมาทำอะไรที่นี่…

“สั่งคนของคุณหยุด ถ้าไม่อยากตาย” เธอบอกเสียงห้วนดวงตางามเต็มกองไฟหลายร้อยกองอยู่ อัลฟาโล่ โมโหตัวเองจนครามลำ… ใครจะคิดอัลฟาเจ้านายหนุ่มอย่างแปลกใจ แค่ปืนกระบอกเล็กเท่าไม่เคยหยุด เจ้านายเขาได้ ทำไมคราวถึงยอมหยุดทั้งที่ขู่ มือใหญ่ ยกเสมอไหล่ ทำให้ครูซลูกน้องต้องเก็บอาวุธ

ฉันไม่ผลกรรมจะตามมาเลยหญิงสาวบอกอย่างทระนงและ เดินถอยหลังไปช้าขณะที่ปลายยังคงไปเป้าหมาย เดิม ร่างสูงใหญ่เดินตามออกมา สายตาจ้องปลายมัจจุราช ดำ ในมือเธอตาไม่กะพริบ เมื่อมาลานจอดรถ ริมฝีปากอิ่มเคลือบลิปสติกสีชมพูหวานเหยียดยิ้ม ก่อนจะเกร็งปลายนิ้วเรียว แล้วยิงกระสุนออกเจาะที่ไหล่ซ้ายของอัลฟาโล่


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ