Ep.3

รอยยิ้มบางๆ บนเรียวหน้าสวยหวาน ที่บ่งบอกว่าเธอกำลังมี ความสุขกับการเต้นระบำ ทำให้ผู้ชมที่อยู่ด้านล่างเวที ต่างมอง เธอด้วยความรู้สึกผ่อนคลายและสำราญใจ ราวกับกำลังตกอยู่ ในห้วงความฝัน ซึ่งมีนางฟ้าแสนสวยมาร้ายร่าอยู่ตรงหน้า ทุก คนตะลึงมองทุกจังหวะการเต้นรำของอารียาด้วยความยิ่งใน ความสามารถของเธอไปตามๆ กัน

หลายคนคงไม่อยากให้การแสดงของหญิงสาวสิ้นสุดลง รวม ทั้งควาคิลก็รู้สึกไม่ต่างกัน ชีคหนุ่มกำลังตะลึงมองแม่เทพธิดา แสนสวยร่ายรําสะกดพระทัยพระองค์อย่างไม่อาจละสาย พระเนตรไปจากเธอได้

“เธอเต้นรำเก่งมาก ไลลา แต่ชีคหนุ่มทรงหารู้ไม่ว่า ผู้หญิงที่ เต้นรำอยู่บนเวทีนั้นหาใช่ ม.ร.ว.ไลลาอย่างที่พระองค์ทรงเข้าใจ แต่เธอคือ ม.ร.ว.อารียาต่างหาก

และทุกคนในห้องแกรนด์บอลรูมต่างก็คิดว่านักเต้นระบำหน้า ท้องสาวสวยที่แสดงโชว์อยู่บนเวทีคือ ม.ร.ว.ไลลาทั้งนั้น ไม่มี ใครเอะใจสักนิดว่าเธอคือ ม.ร.ว.อารียาครูสาวแสนเพิ่มที่เพิ่ง ลอกคราบมาหมาดๆ

นักเต้นระบำหน้าท้องที่พบเห็นทั่วไป น้อยคนนักที่จะเต้นรำ ออกมาสวยงามเป็นธรรมชาติ แต่ผู้หญิงคนนี้เต้นรำได้ดีมากและ พลิ้วไหวสวยงามเร้าใจมากกว่านักเต้นระบำหน้าท้องที่ดาร์บูย่าเสียอีก

มิน่าล่ะ’ มีควาคิลรำพึงในพระทัย

องค์รัชทายาทหนุ่มแห่งประเทศดาร์บูย่าเพิ่งจะประจักษ์แก่ สายพระเนตรวันนี้นี่เองว่าทำไม ผู้หญิงคนนี้ถึงสามารถกำพระ หทัยของ สกาเล็ดแห่งประเทศแซนเทียร่าได้ หล่อนสวยมาก อย่างนี้นี่เอง แต่ความสวยของหล่อนจะมีประโยชน์มากกว่านี้ ถ้า ได้ไปอยู่ในฮาเร็มของพระองค์

มันช่วยไม่ได้นะไลลา ถ้าผู้ชายที่เจ้าคบอยู่ไม่ใช่ซีคกาเล็ด เราคงไม่คิดที่จะทำลายอนาคตอันสดใสของเจ้า

เจ้าแห่งทะเลทรายดาร์บูย่า รำพึงรำพรรณในพระทัยกับ องค์เอง สายพระเนตรแสนเสน่ห์ ยังคงจับจ้องไปยังร่างอรชร อ้อนแอ้นในชุดนางระบำไม่วางตา และจินตนาการไปว่า ถ้าหาก หญิงสาวไปเต้นรำอยู่ในห้องพระบรรทมของพระองค์ก็คงจะดีไม่ น้อย

ชีคหนุ่มในคราบของนักธุรกิจใหญ่ซึ่งน้อยคนนักที่จะเคยเห็น หน้าเขา มองไปบนเวทีที่กำลังมีสาวน้อยรูปร่างหน้าตาสวย สะพรั่งเต้นระบำหน้าท้องด้วยท่วงท่าที่อ่อนช้อยงดงามอยู่บนนั้น ด้วยสายตาคมกล้าไม่กะพริบ และเผลอยิ้มออกมาทุกครั้งเมื่อ สบตากับเธอ แต่ทว่าสาวน้อยก็เหมือนไม่ได้สนใจใคร คล้ายกับ เธอกำลังอยู่ในโลกของตัวเองเสียมากกว่า

และเมื่อการแสดงของราชนิกุลสาวจบลง เสียงปรบมือดัง เกรียวกราวเนิ่นนาน เพราะทุกคนรู้สึกชื่นชมและประทับใจในการแสดง

วอารียากายเล็กน้อยแล้วด้วยกิริยาอ่อนช้อยงดงาม ทำให้มจเกรียงไกร กับหม่อมอ รวรา ยิ้มแก้มแทบปรรู้สึกภูมิใจตัวของธิดาของพวกเขา มากที่สุด

หลังจากนั้นนาที พิธีกรได้กล่าวการประมูล สร้อยทองคำขาวประดับเพชรการประมูลก็เริ่มต้นที่ สามล้านบาท

“ผมให้ห้าล้านชายหนึ่งในสูทน้ำตาลท่าทางคงรวยมากทีเดียว

มีใครให้มากกว่ามั้ย” พิธีกรหนุ่มถามขึ้นด้วยเสียงกระตุ้นอยู่ในที

“เดี๋ยนให้ล้านร่างสวยสมท้วมเล็กน้อยในชุดผ้า ไหมส่องประกายวับแสบคนนั่งข้างๆ เธอยกมือขึ้นประมูล ในราคาสูงขึ้นไปอีก

อารียายืนบนเวทีด้วยอาการหวั่นวิตกตลอดเวลา หญิงสาวเริ่มออกอาการประหม่าขึ้นเรื่อยเมื่อชุดที่เธอใส่มันสายตาของพวกผู้ชายหลายคู่พากันจ้องมองที่ เธอราวจะกลืน

สาวที่แสนอายอยากให้การประมูลนี้เสร็จสิ้นโดยไว เพื่อจะไปชุดที่ค่อนข้างโป๊ในความของออก ดวงตาสวยกวาดสายคนเป็นครั้งเท่าไหร่แล้วก็เธอจำไม่ได้

มีใครจะมากมั้ยครับ

ควาคิลซึ่งอยากเสียเวลามากกว่านี้ จึงรับสั่ง ให้อาดัม

“ให้ ยี่สิบล้านสิ้นเสียงวานของอาดัม ทำให้หันมองเป็นตารวมทั้งอารียาด้วยหันไปมองคน สุดท้ายประมูลสร้อยประดับเพชรบน

แต่ทว่าสายตาคู่สวยกลับไปสะดุดเข้ากับสายตากล้าของ ใครอาดัมแทน เธอนิ่งนานเช่นกัน มันทำให้อารียารู้สึกใจเต้นแปลกๆ ได้ สบประสานสายตาคมบางคล้ายเป็นอัมพาตชั่วครู่

แล้วการประมูลก็สิ้นสุดลงเพียงเท่านั้น อาดัมคือได้รับ สร้อยทองคำขาวประดับเพชรไป ซึ่งเป็นไปตามความประสงค์ ของชีควาคิลที่ต้องการจะดำเนินการบางอย่างให้สำเร็จโดยเร็ว

“เริ่มลงมือสิ้นกระแสรับสั่ง ราชองครักษ์ทั้งสองคนเริ่ม ปฏิบัติการณ์ตามแผนที่เจ้านายหัวของพวกเขาได้วางเอาไว้ อย่างรวดเร็ว และไร้

ไฟฟ้าทุกดวงห้องแกรนด์บอลดับวูบทันที เมื่อร่าง สูงสง่าในสูทสีเทาอมยืนขึ้น เสียงเอะอะโวยวายโกลาหลอลหม่านไปทั่วห้องโถงใหญ่ และช่วงเวลาที่ไฟดับ คงไม่มีใครรู้ ว่าได้มีใครบางคนได้หายตัวไปแล้วอย่างลึกลับ

นกยักษ์ใหญ่ได้บินขึ้นสู่ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยมวล หมู่ดาวนับร้อยนับพันที่แข่งกันส่องแสงระยิบระยับ ภายในเคบิน ชั้นในสุดซึ่งเป็นห้องพักผ่อน ควาคิลหันมาทอดพระเนตรมอง ร่างที่นอนสลบไสลบนที่นอนด้วยความรู้สึกพอพระทัย ต่อไปนี้ พระองค์จะได้มีนางบำเรอสวยๆ เพิ่มเข้าไปในฮาเร็มขององค์เอง อีกหนึ่งคนแล้ว

สายพระเนตรคมกริบก้มมองใบหน้าสวยหวานจิ้มลิ้มอย่าง พอพระทัย ปลายนิ้วลากไล้ไปตามกรอบหน้าเรียวรูปไข่อย่าง เสน่หา ผิวของเธอช่างนุ่มมือจริงๆ ผิวขาวเนียนละเอียดที่โผล่พ้น ชุดระบำแสนสวยออกมา ช่วงชั่วพระเนตรยั่วพระหทัยพระองค์ยิ่ง นัก พระโอษฐ์หยักหนาได้รูปสวยคลี่ยิ้มออกมาบางๆ

“เจ้าโทษเราไม่ได้นะไลลา ในเมื่อเจ้าทำตัวเจ้าเอง แต่ไม่ เป็นไรหรอกเราจะเลี้ยงดูเจ้าเป็นอย่างดี ให้สมกับที่เจ้าเป็นถึง ราชนิกุลผู้สูงส่ง” ทรงตรัสไพเราะนัก แต่ทว่าในพระทัยกลับเคือง แค้นเธอหนักหนาที่บังอาจทำให้คนที่พระองค์รักต้องเจ็บปวด

ประมาณห้าชั่วโมงกว่าๆ ผ่านพ้นไป เฮลิคอปเตอร์ลำใหญ่ ส่วนพระองค์ ก็บินลงมาแตะที่รันเวย์ของสนามบินดาร์บูย่า และ ไม่นานนักก็ทรงเสด็จมาถึงวังหลวง

ร่างสูงสง่าขององค์รัชทายาทหนุ่มรูปหล่อ อุ้มร่างบอบบาง ของเชลยสาวเข้ามาในบริเวณเขตหวงห้ามของวังหลวงอย่างเงียบเชียบ เพราะเพลานี้มันดึกมากแล้ว จึงมีเพียงราชองครักษ์ ส่วนพระองค์ประมาณยี่สิบกว่านายเท่านั้น ที่ยังอยู่เฝ้าเวรยาม หน้าพระตำหนักส่วนพระองค์

นักเต้นระบำหน้าท้องคนสวยถูกนำมาวางไว้บนที่นอนหนา นุ่มในห้องพระบรรทมสุดหรู ที่ขอบเตียงเป็นทองคำแท้แกะสลัก ลวดลายสวยงาม

สงสัยยาสลบที่ใช้กับเชลยสาวคงยังไม่หมดฤทธิ์ ดวงตา สวยซึ้งคู่นั้นจึงไม่ยอมลืมตาตื่นขึ้นมามองพระองค์สักที

“แล้วเจ้าสองคนจะยืนหาพระแสงอะไรอีกล่ะ ฮะ!” สุรเสียง ก้องกังวานขับไล่ราชองครักษ์คนสนิททั้งสองคนให้ออกไปจาก ห้องพระบรรทมเสียงดังด้วยสายพระเนตรตำหนิ จนอาดัมกับอา ฟานต้องเนรเทศตัวเองออกไปจากห้องเจ้านายเหนือหัวของพวก เขาแทบไม่ทัน

พอคล้อยหลังราชองครักษ์ทั้งสอง ร่างหนาจึงได้ถอดชุดสูท ออก จากนั้นก็เข้าไปสรงน้ำแร่อีกครั้ง แล้วมาอยู่ในชุดนอนผ้า ฝ้ายเนื้อดีสีขาวสะอาด

พระวรกายสูงใหญ่ เดินมาหยุดพิศมองคนตัวเล็กที่นอน หลับตาพริ้มบนที่นอนขาวสะอาดอย่างตระหนี่ถี่ถ้วนอีกครั้ง ที่นอนอ่อนยวบลงเมื่อคนตัวโตทิ้งน้ำหนักลงบนที่นอนขาว สะอาดเพื่อเพ่งมองใบหน้าสวยหวานใกล้ๆ