ตอนที่ 5 เหมือนกับคนใช้

เซียวเหอได้ยินคำว่า “พี่สะใภ้” สีหน้าบูดบึงอย่างแรง เหล่มอ หมู่นอนนอนอย่างเย็นชา

นอนนอนกัดปาก นี่เฉินเจียฉันคิดจะฆ่าเธอรึไง?

เซียวเหอลาก นอนน่อนเข้าห้องโถง ในบ้านพักตากอากาศ ถึงสะบัดมือเธอออก

เธอมองก่อนนอนอย่างหน้าเขียว”ผู้ชายเมื่อกี้เรียกเธอ สะใภ้ คือลูกพี่ลูกน้องของเฉินถึงเซียว?”

นอนนอนพยักหัว”อืม”

“เซี้ยะ!”

เซียวเหอก็ตบหน้าลงมา แรงหนักมาก ตีจนในหูขอ งน่อนนอนเสียงดังกึ่งๆ

“เธอหน้าไม่อาย แต่งงานวันแรกก็อยู่กับลูกพี่ลูกน้องของสามี เธออยากจะฆ่าใคร เธออยากตายก็อย่าเอาตระกูลมู่เข้าไป เกี่ยว!”

นอนน่อนหน้าเศร้าโศก ยื่นมือจับแก้มที่เจ็บจนชาของตัวเอง เงยหน้ามองเซียวเหออย่างเย็นชา “ทำไมเธอไม่ถามฉันสมัคร ใจรึเปล่า?”

เป็นแบบนี้ทุกครั้ง พอมีเรื่องก็ด่าเธอสั่งสอนเธอก่อน ไม่เคยถามสาเหตุก่อนเลย

“คนหนึ่งคือคนพิการที่เสียโฉมและไม่สามารถมีเซ็กส์ได้ อีก คนคือผู้ชายที่แข็งแรงปกติ คนปกติก็รู้ว่าจะเลือกใคร เมื่อคืนเธอ ไม่ใช่ว่าอยู่กับลูกพี่ลูกน้องเหรอ?”

“เสียงอ่อนช้อยของผู้หญิงส่งมาจากบันได อ่อนช้อย แต่มี ความชั่วร้ายเต็มอก

เซียวเหอเห็น หวั่นลงมา รีบเข้าไป ถามอย่างเป็น

ห่วง”หวั่น เธอดีขันรึเปล่า?”

“แม่ ฉันดีขึ้นมากแล้ว”มหวั่นยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน แล้ว เดินมาข้างตัวก่อนนอน นอนน่อน ถึงแม้ฉันจะเข้าใจความรู้สึก ของเธอ แต่เธอก็ต้องคิดถึงตระกูลมู่บ้างต้องสำรวมหน่อย”

เมื่ออยู่ชั้นบน เธออยู่ข้างหน้าต่างก็เห็นน่อนนอนกับ ผู้ชายคนหนึ่งในรถ แต่เธอไม่คิดว่าน่อนนอนที่ปกติดูเหมือนทั้ง โง่ทั้งขี้เหร่จะมีความสามารถอ่อยผู้ชายด้วย

เธอพูดจบ ก็หันหน้าพูดอ้อนๆกับเซียวเหอ”แม่ ฉันพูดถูก ไหม?”

เซียวเหอยิ้มออกมา”ที่หวั่นพูดถูกแน่นอน”

นอนน่อนกำมือแน่น เน้นปาก ไม่พูดอะไรออกมา ถ้าคนที่ไม่รู้ คงคิดว่ามู่หวั่นกับเซียวเหอเป็นแม่ลูกแท้ๆ แต่หลายปีมานี้ เซียวเหอคิดจะอยู่ในตระกูลมู่อย่างมั่นคงเพื่อเอาใจคนในบ้านไม่ว่าจะด้วยวิธีสกปรกเพียงใด ลูกสาวแท้ๆ อย่างเธอกลับเหมือนถูกเก็บมา

เขียวเหอเก็บรอยยิ้ม ทำหน้าจริงจังมอ งมู่นอนนอน”น่อนนอน ในเมื่อเธอแต่งเข้าตระกูลเฉินแล้ว ก็ต้อง รู้หน้าที่ตัวเอง อย่าทำให้ตระกูลมู่พวกเราขายหน้า”

นอนน่อนมองลงไป ปกปิดความเยาะเย้ยใต้ตา บนหน้า แสดงท่าทางที่ถูกระบาย พูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง”นี่พวกเธอได้ เตือนฉัน ถ้าวันไหนฉันอารมณ์ไม่ดี ทำเรื่องนอกกรอบอะไร ไม่รู้ ว่าตระกูลเฉินจะโกรธจนจัดการตระกูลมู่ทั้งหมดด้วยไหม”

มหวั่นไม่คิดว่าน่อนนอนที่ยอมถูกกระทำโง่ๆมาโดยตลอด จะพูดแบบนี้ออกมาได้ เธอขมวดคิ้วพูด”เธอหมายความว่า อย่างไร?”

“ก็คือความหมายอย่างที่พี่สาวได้ยินนั่นแหละ” ก่อนนอนเลย หน้า เก็บสีหน้า ดวงตาซื่อๆ ที่ไม่มีแววไม่ต่างจากปกติ

คิดว่าเธอจะเหมือนเมื่อก่อนที่ถูกพวกเขาสั่งไปสั่งมาเหมือน คนใช้เหรอ?

เมื่อคืนเพราะว่าเธอยังมีความหวังกับแม่คนนี้ หลังจากที่ หล่อนบังคับตนเองให้แต่งเข้าตระกูลเฉินแทนพี่สาว สุดท้าย ความหวังนี้ก็ไม่มีแล้ว

“เธอ!”

มู่หวั่นใช้อารมณ์สั่งนอนน่อนชินแล้ว ยังเป็นครั้งแรกที่ต่อต้าน

เธอโกรธจนจ้อง นอนนอนเขม็ง หันหน้ามองเซียวเหอ” แม่ ฉัน ใจดีเตือนก่อนนอน ทำไมหล่อนทำแบบนี้!

เซียวเหอฟังคำขู่ของมนอนน่อนออกอยู่แล้ว แต่พอคิดว่าเมื่อ ก่อนไม่ว่าเรื่องอะไร ก่อนนอนก็จะยอมเธอ ก็เลยวางท่าของแม่ ให้เต็มที่ พูดอย่างเข้มงวด “น่อนนอน ขอโทษพี่สาวซะ!”